saolasın aylincim yazdıkların ve düşüncelerin için.... işte insan yaşadıkça ve gözlemledikçe farkına varıyor bazı gerçeklerin.... ben de 20 yaşında böyle düşünmezdim ama zaman içinde hayatta seni mutlu edecek gerçek parametreleri ve kriterleri keşfediyorsun ... buna olgunlaşma diyorlar sanırım ::))
şuarada yazdığımız tecrüblerimizden en azından genç arkadaşlara bir fikir verebilsek bile bu da ayrı bir mutluluk olduğunu düşünüyorum..
eğer hedef mutluluksa bunun yolu huzur ve daha öemlisi de içhuzuru bulmadan geçiyor bence.... önce kendi içimizde huzuru sağlayacağız ki bu eve veya diğer ilşkilerimize yansısın.... bir de her türlü ilişkide yalnızca karı-koca değil bir konuyu ortaya getirirken "gerçekten" neyin önemli neyin önemsiz olduğunu ayırt edebilmek de önemli... yarın uyandığımızda kendimiz için bile çok anlam ifade etmeyen bir konu için bugünden niye hayat arkadaşımızın ya da iş arkadaşımızın canını sıkalım.. ve tabii kendi canımızı da... 3 kere düşünüp 1 kere konuşmak lazım bazan.... bir ilişkiyi sürdürmek sanat.... ben bir şeye sinirlendiğimde 3 kere derin nefes alıyorum.. daha olmazsa o ortamdan çıkıp içeriye bir çay doldurmaya falan gidiyorum.... döndüğümde birkaç dakikada bile bazan sinirim geçmiş oluyor::)) ama bunları yapmayıp da o anda ağzımdan geri dönülmez bir laf çıksa sonra "haklıyken haksız duruma düşmek" de kaçınılmaz olabilyor.. zaten birçok tartışma da böyle incir çekirdeğini doldurmaz şeylerden çıkmıyor mu??
Son düzenleme: