Ilk evliliğinden çocuğu olan bir adamla evli olan var mı

eşiminde ilk evliliğinden oğlu var ben oğlumuz demeyi yeğlerim tabii ki biyolojik annesi değilim asla annesinin yerini alamam dolduramamda.elbetteki sorunlar yaşanabilir ki evliliği yapmadan önce sorunların yaşanabileceğini akıldan çıkarmamak gerek ne olursa olsun ortada bir can var bir evlat öyle yada böyle anne baba ayrıda olsa başkaları ile evlenmişte olsalar çocukları için görüşecekler buna kimse mani olamaz. Sevgi herşeyin ilacıdır.Çocuğu olan bir adamla evlendiyseniz fedakarlık yapmayı göze alacaksınız sorunlar karşısında öfke değil sabır göstereceksiniz.Sorunlarınızı öncelikle eşinizle konuşacaksınız ortak paydalarda buluşacaksınız. Her ne olursa olsun o çocuğu ben doğurmadım diye elinizi emeğinizi çekmeyeceksiniz aksine daha çok fedakarlık yapacaksınız kendiniz doğurmasanızda bir can bir evlat bir birey.emeklerinizin karşılıksız kaldığını düşünmeyeceksiniz o bir çocuk. empati kurmak gerek ben bu çocuğun yerinde olsam ne beklerdim karşımdakinden babamın karısından yada annemin kocasından ilk önce bunu düşünmek gerek.Kocamın çocuğu diye değil başlı başına bir can bir birey olarak görmek gerek sevgi gerek şefkat gerek sabır gerek.sizi sevmesede sevginizi eksik etmeyeceksiniz.bunları yazarken sadece konuyu açan arkadaşa değil bu şekilde evlilik yapacak arkadaşlarada bir yardımı olur diye yazdım. bende bir çok sorun yaşadım ama asla olmaz olmuyor demedim sabır ve sevgimi asla eksik etmedim ve etmeyeceğimde ve şuan eşimlede bir kızımız var ve benim kızım abisi ile büyüyecek biyolojik annesi olmasamda oğlum benim o kızımdanda önce evlat sevgisini tattığım canımmmmm. Kızım neyse benim için oğlumda o sevmek ve sabır işte anahtar iki kelime. oğlumuz istediği zaman gelir gider ister annesinde ister bizde kalır. biz dört kişilik kocaman bir aile olmayı başardık eşimle birlikte fedakarlıklarla şefkatle sevgiyle ve sabırla emekle. sorunlar tamamen bitiyormu derseniz tabiiki bitmiyor ama önce o çocukla birlikte aile olduğunuzu kabul etmekle başlıyor herşey siz doğurmasanızda oda sizin ailenizden biri ve her zaman hayatınızda olacak. bir insanın büyümesinde emeğinizin olduğunu bilmek dünyadaki bir çok mutluluktan daha büyük mutluluk.
 
su sunnet kısmı benı c ok etkıledı benım oglumda bır sene evvel bu ayda sunnet olmustu oglum klınıkte sunnet olurken oncesınde dugun gıbı eglencesı oldu sımdıkı esım dısarıda kafasını duvarlara vura vura bır paket sıgarayla bır sagı bır yukarı telefondan aglama sesını dınlıyordu

Allah sıze bu sabrınızın anaclıgınızn mukafatını mutlaka verır Rabbım cocuk nasıp etmıs sıze ne kadar yuce bır duygu suanda yaptıgınız herseyden her sabredısınızden memnunsunuzdur hatta ılk tatıle beraber basbasa gıdemedıgınız ıcın bıle ıcınızde buyutmuyorsunuzdur bu durumu



sünnet olduğu gün annesi yanında olsun kokusunu içine çeksin canı acımasın isterdim ama annesine de kızdım izin vermemişler ben ne olursa olsun gelirdim ki ben işyerimden izin alabildiysem o kesinlikle alırdı yada alamasa da istifasını basıp gelebilirdi....ama nasip banaymış öperek onu ameliyata göndermek,ilk çıktığında onu karşılamak....ilk tatile gelince itiraf ediyorum eşimle başbaşa tatil hayal ediyordum çünkü ilk yaz tatilimiz olacaktı çok önyargılı gitmiştim içten içe kızmıştımda ama sonu öyle olmadı,ilk akşam neticede çocuk saat 21.00 uykum geldi dedi bizi odaya çıkarmak istedi eşim orada tavrını koydu biz tatile geldik uyumaya değil oturmak istersen beraber eğlenelim ama uyumak istersen odaya çıkabilirsin dedi ona da çözüm bulduk uykusu gelince odaya gitti....bu senede aynı şey oldu bizimle takıldı eğlendi sonrasında odaya gitti....hatta üçümüz yan yana yattık :17: hiçte durumdan rahatsız olmadım
 
Şu cevaba da hastayım, "yaşamayan bilmez, büyük konuşmayın bla bla bla". Bazı konular vardır ki büyük konuşmaktan korkmaz insan. Bu da benim için öyle bir konu. Ben asla çocuğumu babaannesine bırakıp da 2. bir evlilik yapmam, yapsam dahi 2. bir çocuk doğurmam. Bunun yaşama ile vs ile ilgisi yoktur. O çocuğun vebalini almaya korkarım ben. Ben 2. çocuğumla koklaşa koklaşa uyurken ilk çocuğumu yüreğimden de aklımdan da silip atamam. İnsanlar aynı evde kardeş yaparken bile kıskanmasın, ilk çocuk eksiklik hissetmesin diye çırpınıyor, elbette babaanne yanına savrulup atılmış çocuk hep bir yanı eksik, bir yanı yetim öksüz büyüyecek. Bunun aksini iddia etmek bile saçma.
 
Şu cevaba da hastayım, "yaşamayan bilmez, büyük konuşmayın bla bla bla". Bazı konular vardır ki büyük konuşmaktan korkmaz insan. Bu da benim için öyle bir konu. Ben asla çocuğumu babaannesine bırakıp da 2. bir evlilik yapmam, yapsam dahi 2. bir çocuk doğurmam. Bunun yaşama ile vs ile ilgisi yoktur. O çocuğun vebalini almaya korkarım ben. Ben 2. çocuğumla koklaşa koklaşa uyurken ilk çocuğumu yüreğimden de aklımdan da silip atamam. İnsanlar aynı evde kardeş yaparken bile kıskanmasın, ilk çocuk eksiklik hissetmesin diye çırpınıyor, elbette babaanne yanına savrulup atılmış çocuk hep bir yanı eksik, bir yanı yetim öksüz büyüyecek. Bunun aksini iddia etmek bile saçma.


İçimdekileri kelimelere sen dökmüşsün arkadaşım.
Altina imzamı atarım.
 
konuyu okumayı bitirmeden yorum yapmıycaktım ama dayanamadım. niye konu sahibine yükleniliyor anlamıyorum. bu çocuğun bir de annesi yok mu, hem de onun babaannede kalmasına razı gelen bir annesi yokmu, konu sahibinin yapmasını söylediğiniz şeyleri gerçek annesi yapmalı. konu sahibi çocuk sevmeyebilir, bu olağan birşey. anne şefkati göstermek zorunda da değil. hemen vicdan muhasebesine girilmiş. çocuk sevmiyor diye sevdiği adamla niye evlenmesin. ben de çocuk sevmiyorum ve ilk evliliğinden çocuğu olan biriyle birlikteyim. çocuğu var diye sevdiğim adamdan mı vazgeçeyim. benim yaptığım şey, çocuğa herzaman sevecen yaklaşmak, tepki de görsem çocuktur deyip ablalık yapmak. onun bir annesi var zaten :42:
 
haa şöyle bir durum var, çocuğun gerçek annesi ölmüş olur hayatta olmaz, konu sahibi de oflar puflar çocuktan şikayetçi olur o zaman bu denilenlerin hak verilecek bi yanı olur yani. ozaman vicdansız merhametsiz olur belki. ama şimdi gerçek annesi hayatta, verilmesi gerekenleri vermek onun sorumluluğu. konu sahibi çocuğun ablasıdır,annesi değil.tepki çekicem biliyorum kocamın parçasıdır tamam bu yüzden de bu çocuğu severim ama,kocamın çocuğu benim çocuğumdur demem yani. arada fark var.
 
Son düzenleme:
haa şöyle bir durum var, çocuğun gerçek annesi ölmüş olur hayatta olmaz, konu sahibi de oflar puflar çocuktan şikayetçi olur o zaman bu denilenlerin hak verilecek bi yanı olur yani. ozaman vicdansız merhametsiz olur belki. ama şimdi gerçek annesi hayatta, verilmesi gerekenleri vermek onun sorumluluğu. konu sahibi çocuğun ablasıdır,annesi değil.tepki çekicem biliyorum kocamın parçasıdır tamam bu yüzden de bu çocuğu severim ama,kocamın çocuğu benim çocuğumdur demem yani. arada fark var.



iyide konu sahibinin ne eşi ne kayınvalidesi çocuğum bakımını üstlenmesi konusunda baskı yapmıyor,konu sahibi eşi ve oğlunun arasındaki dialogtan rahatsızlık duyuyor,evine geldiğinde huzursuz oluyor,sabah aramasına sinirleniyor....ben ve benim gibi birçok kişinin itiraz ettiği durum bu....beraber yaşamıyorken bile haftada toplasan saatleri birkaç gün yapan özel ilgiden bile rahatsız....ben ve benim gibi durum yaşamış kişilerden yardım istiyor yardımcı olabiliriz diye özel olan şeyleri burada yazıyoruz konu sahibi ondanda rahatsız oluyor,böyle birşeyi daha hiç yaşamamış kişilerin söylediklerinden cesaretle bizleri yargılıyor...bu çocukla ilgili biraz araştırma yaparsa bu yaş çocuklarının yalana,hayal dünyasına meyilli oldukları,ileride kişiliğini oluşturacak izlerin bu yıllarda atıldığını (dürüst-yalancı-hırsız-katil-tecavüzcü v.s.) bilir çocuğa ve babasına ona göre davranır....o çocuk seni kendi babasından kıskanıyorsa kaç yaşındaki bayanda küçücük çocuğu kıskanıyor.....:53::53:
 
Şu cevaba da hastayım, "yaşamayan bilmez, büyük konuşmayın bla bla bla". Bazı konular vardır ki büyük konuşmaktan korkmaz insan. Bu da benim için öyle bir konu. Ben asla çocuğumu babaannesine bırakıp da 2. bir evlilik yapmam, yapsam dahi 2. bir çocuk doğurmam. Bunun yaşama ile vs ile ilgisi yoktur. O çocuğun vebalini almaya korkarım ben. Ben 2. çocuğumla koklaşa koklaşa uyurken ilk çocuğumu yüreğimden de aklımdan da silip atamam. İnsanlar aynı evde kardeş yaparken bile kıskanmasın, ilk çocuk eksiklik hissetmesin diye çırpınıyor, elbette babaanne yanına savrulup atılmış çocuk hep bir yanı eksik, bir yanı yetim öksüz büyüyecek. Bunun aksini iddia etmek bile saçma.

ben arkadasa yazmak ıstemedım yazıp yazıp sıldım

annane babanne yoksa sıra annede babadamı hayır arkadasım bu zıhnıyette amcada teyzede dayıda komsu hakında fılan falan

anne baba zaten cocugu muhtelemen bır gecenın sonunda elde ettı nolacakkı oyle bır suru cocuk var
cocuk oldumu oncelıkler degısmıyormuydu hanı fedakar anneler
ben 22 yasımda eger kı bu durumu degıstırıp buna boyun egmedıysem herkez yapabılır tam 20 gun boyunca oglumu ıse goturdum
acaba aılem benden habersız cocugumu verırmı karsı tarafa dıye ... cunku etraftan cıddı bır baskı vardı yenıdendogdumda kalmasın cocuk dıye ben onu kendıme hıc yuk gormedım
canımın parcası evlat ya yol arkadası ya su hayatta herkez olmadan olurda onsuz olmaz

annemı babamı cok severdım severımde hala ama asla cocugumun onune gecemez

esımıde cocugumla aynı derecede sevıyorum

dun aksam annemlerdeydık 12.30da eve donduk bende oglumda orada uyuya kalmısız kalkıp 12.30 evıme gıttık esımle oglumda uyudugu ıcın kaldı orada sabahta esım 05:50de bende 06:30da ıse gıttık
bu sabah yıne o delı yangınla aynada baktım Allahım oglum nerede
kı bu benım yasadıgım hıcbısey degıl bılmıyorum belkıde ben cocugumu daha cok sevıyorum bunu ıdda edebılırım dıye dusunuyorum
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Prenses06 hanım....

İyi güzel konuşuyorsunuz da... konuya tam hakim değilsiniz...

Baba inat uğruna anneden koparıyor çocuğu, babaanne de ben büyütürüm diyor, anneden çocuğu ayırıyorlar..

Madem ayırıyor baba müsvettesi o halde o çocuğa hem babalık hem analık yapacak... boynunun borcu...

Hoş kılı kırk yarsada annesinin boşluğunu asla dolduramazda...

Ayrıca mesajınızda anne yapacak, edecek v.s. tarzı yazmışsınız...

Baba ne yapacak...? sizle gününü gün edip, ne de olsa oğlum annesiyle emin ellerde mi diyecek?

Anne olmayan anlayamaz, idrak edemez bu konuyu...
 
konuyu okumayı bitirmeden yorum yapmıycaktım ama dayanamadım. niye konu sahibine yükleniliyor anlamıyorum. bu çocuğun bir de annesi yok mu, hem de onun babaannede kalmasına razı gelen bir annesi yokmu, konu sahibinin yapmasını söylediğiniz şeyleri gerçek annesi yapmalı. konu sahibi çocuk sevmeyebilir, bu olağan birşey. anne şefkati göstermek zorunda da değil. hemen vicdan muhasebesine girilmiş. çocuk sevmiyor diye sevdiği adamla niye evlenmesin. ben de çocuk sevmiyorum ve ilk evliliğinden çocuğu olan biriyle birlikteyim. çocuğu var diye sevdiğim adamdan mı vazgeçeyim. benim yaptığım şey, çocuğa herzaman sevecen yaklaşmak, tepki de görsem çocuktur deyip ablalık yapmak. onun bir annesi var zaten :42:
son bı kac sayfadır yazılan yazılar konus ahıbıne degıl aslında konu ıcınde yorum yazan 2.evlılıgınden hamıle olan ılk esınden olan cocugu babaanneye bırakan evlenen arkadasa

konu shaıbı yazdımı kacırdımmı bılmıyorum bu cocugun annesı nerede pekı ?
 
son bı kac sayfadır yazılan yazılar konus ahıbıne degıl aslında konu ıcınde yorum yazan 2.evlılıgınden hamıle olan ılk esınden olan cocugu babaanneye bırakan evlenen arkadasa

konu shaıbı yazdımı kacırdımmı bılmıyorum bu cocugun annesı nerede pekı ?

Ona bir çamur atmış, vicdansız demiş...dediğiyle kalmış...

Aslında bu çocuğunun yeri, annesinin yanı...
 
Prenses06 hanım....

İyi güzel konuşuyorsunuz da... konuya tam hakim değilsiniz...

Baba inat uğruna anneden koparıyor çocuğu, babaanne de ben büyütürüm diyor, anneden çocuğu ayırıyorlar..

Madem ayırıyor baba müsvettesi o halde o çocuğa hem babalık hem analık yapacak... boynunun borcu...

Hoş kılı kırk yarsada annesinin boşluğunu asla dolduramazda...

Ayrıca mesajınızda anne yapacak, edecek v.s. tarzı yazmışsınız...

Baba ne yapacak...? sizle gününü gün edip, ne de olsa oğlum annesiyle emin ellerde mi diyecek?

Anne olmayan anlayamaz, idrak edemez bu konuyu...
konu bır yerden banada dokunuyor aslında yazılması gerekenlerı bırılerı tamamlıyor

agzına saglık ..
 
son bı kac sayfadır yazılan yazılar konus ahıbıne degıl aslında konu ıcınde yorum yazan 2.evlılıgınden hamıle olan ılk esınden olan cocugu babaanneye bırakan evlenen arkadasa

konu shaıbı yazdımı kacırdımmı bılmıyorum bu cocugun annesı nerede pekı ?

Ona bir çamur atmış, vicdansız demiş...dediğiyle kalmış...

Aslında bu çocuğunun yeri, annesinin yanı...
 
Prenses06 hanım....

İyi güzel konuşuyorsunuz da... konuya tam hakim değilsiniz...

Baba inat uğruna anneden koparıyor çocuğu, babaanne de ben büyütürüm diyor, anneden çocuğu ayırıyorlar..

Madem ayırıyor baba müsvettesi o halde o çocuğa hem babalık hem analık yapacak... boynunun borcu...

Hoş kılı kırk yarsada annesinin boşluğunu asla dolduramazda...

Ayrıca mesajınızda anne yapacak, edecek v.s. tarzı yazmışsınız...

Baba ne yapacak...? sizle gününü gün edip, ne de olsa oğlum annesiyle emin ellerde mi diyecek?

Anne olmayan anlayamaz, idrak edemez bu konuyu...

hayır tabi ki baba çocuğu atsın demiyorum ki,elbette o da baba olarak sorumluluklarını yerine getirecek.gitmekse gidecek görmekse görecek her türlü ihtiyacını karşılayacak. ben şimdiye kadar erkek arkadaşımın hiçbir zaman çocuğuyla arasındaki diyaloğa girmedim, akıl öğretmedim yol göstermedim karışmadım. baba oğuldur onlar dedim. ve hatta evlenirsek oğlun bizimle yaşasın diye teklif bile ettim. nihayetinde herşeyi bırakın sevdiğim adamın çocuğudur.. çocuğun psikolojsini anlamaya çalıştım, beni sevmediğini düşündüğüm anlarda ona hak verdim.empati yaptım bende olsam bende sevmezdim dedim. o bana ters yaklaşmasına rağmen asla ben ona ters yaklaşmadım. sadece ve sadece üzüldüm. ama ben onun ablasıyım. annesi değilim.yerler çok ayrı.
 
Son düzenleme:
konu bır yerden banada dokunuyor aslında yazılması gerekenlerı bırılerı tamamlıyor

agzına saglık ..

Konuyla alakasız olacak...durumunu, evliliğini, kuzu sarmanı biliyorum...

Umarım bu kez evinin ocağı hiç sönmez... eşinle oğlunla koskocaman mutlu bir hayatın olur...

Yeni hayata adapte olma konusunda ben de bir anne olduğum için seni çok iyi anlıyorum...

Evladını nasıl yürek yangınıyla sevdiğini biliyorum...

20 gün oğlumla işe gidip geldim, belki verirler babasına diye yazmışsın... kim bilir ne zor günler yaşadın...?

Bak oğlun koca adam olmuş, gülücükler saçmış resimde...

Dilerim tablo hiç bozulmaz... senin gibi eli öpülesi anne olabilse keşke her doğuran...

Tek bir önerim olacak... evliliğiniz rayına oturmadan 2. çocuk yapmayın... bir süre gözlemleyin... nasıl olsa ilkin peşi gelir...

Allah'ım yolunuzda yar ve yardımcınız olsun...
 
hayır tabi ki baba çocuğu atsın demiyorum ki,elbette o da baba olarak sorumluluklarını yerine getirecek.gitmekse gidecek görmekse görecek her türlü ihtiyacını karşılayacak. ben şimdiye kadar erkek arkadaşımın hiçbir zaman çocuğuyla arasındaki diyaloğa girmedim, akıl öğretmedim yol göstermedim karışmadım. baba oğuldur onlar dedim. ve hatta evlenirsek oğlun bizimle yaşasın diye teklif bile ettim. nihayetinde herşeyi bırakın sevdiğim adamın çocuğudur.. çocuğun psikolojsini anlamaya çalıştım, beni sevmediğini düşündüğüm anlarda ona hak verdim.empati yaptım bende olsam bende sevmezdim dedim. o bana ters yaklaşmasına rağmen asla ben ona ters yaklaşmadım. sadece ve sadece üzüldüm. ama ben onun ablasıyım. annesi değilim.yerler çok ayrı.

Yerler çok ayrı evet...
Bir çocuğun dünyası ne kadar geniş olabilir ki?
En fazla isteği annem babam beni sevsin, benimle oynasın ilgilensin olur....
Benim ve herkezin kızdığı nokta..konu sahibesi resmen çocukla çocuk olmuş..
Al yanına bak diyen yok, sen bakacaksın diyen yok...
Çocuğu kıskandıkça gözünde büyütmüş...
Bizimle yaşasa ben bakamam özgürlüğüme düşkünüm diyor... senin bakmandan ne hayır gelir ki zaten?
İçin kapkara olmuş...
 
Konuyla alakasız olacak...durumunu, evliliğini, kuzu sarmanı biliyorum...

Umarım bu kez evinin ocağı hiç sönmez... eşinle oğlunla koskocaman mutlu bir hayatın olur...

Yeni hayata adapte olma konusunda ben de bir anne olduğum için seni çok iyi anlıyorum...

Evladını nasıl yürek yangınıyla sevdiğini biliyorum...

20 gün oğlumla işe gidip geldim, belki verirler babasına diye yazmışsın... kim bilir ne zor günler yaşadın...?

Bak oğlun koca adam olmuş, gülücükler saçmış resimde...

Dilerim tablo hiç bozulmaz... senin gibi eli öpülesi anne olabilse keşke her doğuran...

Tek bir önerim olacak... evliliğiniz rayına oturmadan 2. çocuk yapmayın... bir süre gözlemleyin... nasıl olsa ilkin peşi gelir...

Allah'ım yolunuzda yar ve yardımcınız olsun...

ılk ayrılıgı kuvezdeyken ıkıncı ayrılıgıda evlendıgım gece ve devamında 4 gun boyunca yasadım ...

İçine bısey oturur tam sevınceksın mutlu olcaksın olamazsın bısey takılır kalırya oyle oldum... Burada yazılamayan yazılsada duygu yuklenemeyen bır suru sey yasadım tabiki

Benı oglumdan , oğlumda ıstemeden hıcbır kuvvet kişi olay ayıramaz ,

Resimde gözüken sadece bir tek an , ya evde yasananlar

cunku ben bır aıle ozlemı cekıyorum anne baba cocuk bu tablo benım ıcın cok ozel ve ımrendıgım hıc tadamadıgım bır duygu

bazen , bir an , birden diyorum oh Allahım işte bu ya Tamam işte hanı son noktada hissediyorum kendimi ayaklarım yerden kesilecek bedenimde gerçek manada yerden kesilip kanatlarım cıkıp ucacagım
işte o zamanda aglıyorum ..
2.cocugu hemen dusunmuyoruz biraz zaman gecsin bende hazır oldugumda yeniden , eşimde istediğinde oğlum içinde uygun zamanda Allah nasip ederse bu kez normal yollarla anne olmayı evet isterim ..

Zaten bır oglumuz var bir tanede kız isterim

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim

Allahım zar zor mucadaleyle kurdugumuz yuvamızı , kurdugum hayalleri , umdugum hayatı
oğlumu ve eşimi korusun , tesekkur ederim
 
hayır tabi ki baba çocuğu atsın demiyorum ki,elbette o da baba olarak sorumluluklarını yerine getirecek.gitmekse gidecek görmekse görecek her türlü ihtiyacını karşılayacak. ben şimdiye kadar erkek arkadaşımın hiçbir zaman çocuğuyla arasındaki diyaloğa girmedim, akıl öğretmedim yol göstermedim karışmadım. baba oğuldur onlar dedim. ve hatta evlenirsek oğlun bizimle yaşasın diye teklif bile ettim. nihayetinde herşeyi bırakın sevdiğim adamın çocuğudur.. çocuğun psikolojsini anlamaya çalıştım, beni sevmediğini düşündüğüm anlarda ona hak verdim.empati yaptım bende olsam bende sevmezdim dedim. o bana ters yaklaşmasına rağmen asla ben ona ters yaklaşmadım. sadece ve sadece üzüldüm. ama ben onun ablasıyım. annesi değilim.yerler çok ayrı.

Konu sahibine anne olmalısın diyen olmadıki...
Zorla anne olunmaz.Zaten ''anne'' olmakta herbabayiğidin harcı değil demekki.
10 yaşındaki bir çocuktan bahsederken bile öfke dolu.
Burda bizim tek amacımız o çocuğun yaşadıklarını anlatmaya çalışıp,anlayışlı olmasını istemekti ama..
İnsan sevgisini de zorla aşılayamıyorsun işte..........
 
ılk ayrılıgı kuvezdeyken ıkıncı ayrılıgıda evlendıgım gece ve devamında 4 gun boyunca yasadım ...

İçine bısey oturur tam sevınceksın mutlu olcaksın olamazsın bısey takılır kalırya oyle oldum... Burada yazılamayan yazılsada duygu yuklenemeyen bır suru sey yasadım tabiki

Benı oglumdan , oğlumda ıstemeden hıcbır kuvvet kişi olay ayıramaz ,

Resimde gözüken sadece bir tek an , ya evde yasananlar

cunku ben bır aıle ozlemı cekıyorum anne baba cocuk bu tablo benım ıcın cok ozel ve ımrendıgım hıc tadamadıgım bır duygu

bazen , bir an , birden diyorum oh Allahım işte bu ya Tamam işte hanı son noktada hissediyorum kendimi ayaklarım yerden kesilecek bedenimde gerçek manada yerden kesilip kanatlarım cıkıp ucacagım
işte o zamanda aglıyorum ..

2.cocugu hemen dusunmuyoruz biraz zaman gecsin bende hazır oldugumda yeniden , eşimde istediğinde oğlum içinde uygun zamanda Allah nasip ederse bu kez normal yollarla anne olmayı evet isterim ..

Zaten bır oglumuz var bir tanede kız isterim

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim

Allahım zar zor mucadaleyle kurdugumuz yuvamızı , kurdugum hayalleri , umdugum hayatı
oğlumu ve eşimi korusun , tesekkur ederim

Bu kadar güzel ifade edilebilirdi...
 
Back
X