- 11 Ağustos 2009
- 3.377
- 1.225
- 373
- 37
- Konu Sahibi kirmizicilek16
-
- #21
haklısın o durum da var
ama geleceği kimse bilemez ki
hayırlısı diyorum
eğer şartları zorlayabiliyorsan yap bence,
bende ikinciyi hem istiyorum hemde çalıştığım için bakacaklara
sıkıntı olacağından istemiyordum
yaşımda geçiyor,fazla da bekleyemem
senin yaşında genç daha bence düşünmelisin.
iyi günde kötü günde her zaman lazım.gerçi hayırlısı olacaksa olsun,
birbirlerine bir faydası olmayacaksa,ilerde küs olacak hiç görüşmeyeceklerse
ne fayda...
yaşadıklarımız çok benziyor
annem de uzak arabamız yoktu ilk başladığımda gidip gelmek problem sabah cocuğu nasıl getiririm
biz de biraz orada kaldık ama çok sıkıntılı geçiyor
bir ara komşularımız acaba kocamdan ayrıldım da anneme mi geldim diye konuşmaya başlamışlar
işte insanların ağızlarını tutamıyorsun
geçen gün babam trafik kazası geçirdi ufak çaplı
onda bile hastahanede erkek kardeşim ben pervane olduk
o olmasaydı ben ne yapardım dedim içimden
ama kendimde o cesareti asla asla bulamıyorum şuan
ben de bu sorunla cebelleşiyorum herkes 2.çocugu soruyor yap diyor ama istemiyorum.
Yaşım 30 kızım da 6 yasında korkuyorum açıkçası..
Annemizin bakması hem avantaj hem de dezavantaj sağlıyor. Avantajı ne gözün arkada kalmıyor. Evden çıkarken acaba bugün ne yiyecek demiyorsun? Ya da hastaysa. Ama bakıcıya teslim etmek daha zor hem de şu devirde..
Biz üniden sonra burada iş bulduk kardeşimle sonra annem babam da taşındı. Buralı değiliz yani güvenilir birini bulmak biraz zorladı beni o zaman bunu düşünmedim de.
Annen bakınca tabi çok şeyi alttan almak zorunda kalıyorsun. Bazen haklı ya da haksız yere kaprisler, yanlış anlaşılmalar oluyor. Birbirimizde kalmanın zorluklarını yaşamışsın sen de biliyorsun.
Şimdi babam yok annem belki Ankara’ya dönecek. Ben ne olacağım? Yeniden doğum yaparsam, kızım 4 yaşında… nasıl yürüyecek hepsi?
Aslında istiyorum da gözüm de yemiyor biraz. Keşke daha erken yaşta olsaymış diyorum bazen ama arkadaşların da dediği gibi şartlar..
Hep tek çocuk sahibi olanlar ve zamanı geçenler pişmanlıklarını dile getiriyor.
Düşünüyorum da hem amcamın çocukları var, hem teyzemin, dayımın, halamın… ama hiç birisi kardeşim gibi değil..
Ağustosa kadar şu kk da “hamileyim” diye topik açmazsam bu sayfayı kapatacağım artık.
ipek ben de hiç istemiyorum çocuk ama kızımı düşününce kendimi suçlu hissediyorum
Şartların uygunsa bence hiç korkma. Kızını mahrum etme bu duygudan..bakan biri var mı? Bakıcı mı bakıyor?
haklısın o durum da var
ama geleceği kimse bilemez ki
hayırlısı diyorum
İstanbul'dayız ipek...Kimseniz yok kızım kreşe gidiyordu 3 senedir...
ve ben de 3 senedir çalışıyorum bu sene okula başlayacagı için ve çocugumu istanbul'da emanet edecek kimsemiz olmadığı için mecburen işten çıkıcam çünkü okul saatleri çalışma saatlerimle örtüşmüyor
maddi belki ikinci cocuğu kaldırabiliriz ancak zorlamanın bir mantığı yok
Rabbim bir tane verdi şükürler olsun
hani onun tadına varamadım ki ben.
bebeğime ait bebeklik hallerini hatırlayamıyorum,doyamadım ona
iş yerim çok stresli muhasebe işi yapıyorum ayrıca hepsi birbirinden problemli 3 patronum var
iş yeri değil askeriye gibi şartları var
yani iş stresi evin stresi ve kızım şimdi tam gezme koşma yaramazlık döneminde
inanın başka sorumluluğu kaldıramam
ileri de yaparmıyım yine onu da bilmiyorum
ah keşke evlendikten sonra hemen yapsaydım diyorum çocuğu
beklemeseydim keşke.
yaşım olmuş 31,şuanda kendimle ilgili nedenlerden dolayı
çocuk planı daha yapamıyorum,isteyince hemen olacak mı
o da belli değil,yaşım 35 e doğru gidiyor.o yaşta küçük çocuk büyük sıkıntı
oğlum 3.5 yaşında şuan.arayı fazla açmamak lazım bence
eğer annen bakabiliyorsa düşün zaten yaşında genç 2-3 sene içinde
fikrin değişirse yaparsın.
Annemizin bakması hem avantaj hem de dezavantaj sağlıyor. Avantajı ne gözün arkada kalmıyor. Evden çıkarken acaba bugün ne yiyecek demiyorsun? Ya da hastaysa. Ama bakıcıya teslim etmek daha zor hem de şu devirde..
Biz üniden sonra burada iş bulduk kardeşimle sonra annem babam da taşındı. Buralı değiliz yani güvenilir birini bulmak biraz zorladı beni o zaman bunu düşünmedim de.
Annen bakınca tabi çok şeyi alttan almak zorunda kalıyorsun. Bazen haklı ya da haksız yere kaprisler, yanlış anlaşılmalar oluyor. Birbirimizde kalmanın zorluklarını yaşamışsın sen de biliyorsun.
Şimdi babam yok annem belki Ankaraya dönecek. Ben ne olacağım? Yeniden doğum yaparsam, kızım 4 yaşında nasıl yürüyecek hepsi?
Aslında istiyorum da gözüm de yemiyor biraz. Keşke daha erken yaşta olsaymış diyorum bazen ama arkadaşların da dediği gibi şartlar..
Hep tek çocuk sahibi olanlar ve zamanı geçenler pişmanlıklarını dile getiriyor.
Düşünüyorum da hem amcamın çocukları var, hem teyzemin, dayımın, halamın ama hiç birisi kardeşim gibi değil..
Ağustosa kadar şu kk da hamileyim diye topik açmazsam bu sayfayı kapatacağım artık.
İşten çıkman sizi maddi açıdan zorlayacak mı? Hani elbette iyinin iyisi vardır ama A ve B planları yap. Mesela 3 senelik tazminatını alacak şekilde çık anlaşmalı olarak. Sonra gelir güvencesi sigortası yaptır. Ben çok garantici biriyim. Bugün çıkarsam işten beni 2 yıl idare edecek kazancım olacak tazminatım, işsizlik, gelir güvencesi sigortası gibi.. tabi iyi niyet çerçevesinde.. iş veren tazminatını vermiyorum derse çıkmam. Ben 10 yıldır buradayım. Dünya tazminatım var..
27 yaşındayım 2 yaşında kızım var 5 yıllık da evliyim
ben çalışan bir anneyim hamile kaldığımda 9 ayım hep istifra ile geçti
iş yerim evime 2 saat uzaklıktaydı otobüs ve servis olmak üzere iki araba değiştirip gittim hamileliğim boyunca işe
bir elimde kolonyağı bir elimde su yolları öyle bitirirdim 9.ayımda izne ayrıldım
niye çalışıyorsun çıksaydınız işten demeyin çalışmak zorundayım ev aldık kredimiz var
bebeğim oldu 4 ay evde kaldım ve Rabbime çok şükür evim çok yakın bir yerde tekrar iş buldum eski iş yerimden ayrıldım ve buraya başladım
çok uykusuz gecelerim oldu sabah kızımı anneme getir akşam al eve gel
annem de biraz nazlı biridir naz niyazla bakıyor işte kızıma
kv bakmadı diye binbir laf ediyor
bunları kafama takıyorum ister istemez
yani sıkıntılı geçti biraz o dönemlerim
belki biraz da sıkıntıya gelemeyen bir yapım mı var bilmiyorum acaba öyle mi diyorum kendimce
son zamanlarda herkes hadi 2.bebeği yap diye baskı yapıyor
hayır ben istemiyorum
Allahım kızıma sağlık versin onu hakkınca büyütüp güzel okutmak bir yerlere getirmek hayalim
benim maddi olarak canım ne zaten kıt kanaat bir ev aldık bir de birikim yapıp kızımı getirip götürmek için bir araba aldık
onu okutamadim mi istediklerini yapamadım mı peş peşe cocuk yapmanın bir mantığı yok benim için.
herkes sormaya başladı artık büyüdü kız ikinciyi yap, aaa olmaz tek çocuk
sonra çok pişman olursun gibi laflar duyuyorum evet kalabalık aileyi ben de çok severim kardeş çok güzel birşey
ben şimdi hangi mantıkla çocuk yapayım
sizce doğru olan nedir ?
İpek'cim tazminatı alamam çünkü kendi istegimle ayrılıyorum..
Çıktıgım vakit 10 ay işsizlik maaşı alabilecegim.
Eşimin geliri iyi canım eski işinden çıktı kendi işini icra ediyor öyle böyle derken aylık maaş durumu 5 bine geliyor bu konuda bir sıkıntım yok ama ben çok korkuyorum(
Bu korkuyu atamıyorum üzerimden vucüdum çok deforme oldu benim..İlk gebelikte böyle ise 2.ciyi düşünemiyorum bile
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?