- 16 Şubat 2011
- 7.724
- 35
- 358
75 yaşına gelip de evde kalpten küt diye koridora düştüğünüz vakit ambulans arayabilecek biri olmalı bence...
hayatı birinle paylaşmak,destek olmak,huzurla mutlulukla birinle yaşlanmak çok güzel bir şey.ama evlenmek istemeyen veya evliliğe sıcak bakmayana da bir dediğim yok.elbet onlar da ileriki hallerini düşünüp tartarak,bir sonuca varmış olarak bu kararları vermişlerdir...
bence evet.duygusuzca yapılan evlilik insanı zaten yıpratır ve erken yollar diğer tarafa...canım çok güzel diyosun peki insan aradığı aşkı bulana kadar beklemeli mi :26:
bence evet.duygusuzca yapılan evlilik insanı zaten yıpratır ve erken yollar diğer tarafa...
ama bu da gene tartışılası konu tabii...ben sadece kişisel fikrimi belirtiyorum: duygularınızla,mantığınız tamam dediği vakit bir şahsa evet deyin.biri diğerinden baskın gelmesin.ikisi eşit olsun...
75 yaşına gelip de evde kalpten küt diye koridora düştüğünüz vakit ambulans arayabilecek biri olmalı bence...
hayatı birinle paylaşmak,destek olmak,huzurla mutlulukla birinle yaşlanmak çok güzel bir şey.ama evlenmek istemeyen veya evliliğe sıcak bakmayana da bir dediğim yok.elbet onlar da ileriki hallerini düşünüp tartarak,bir sonuca varmış olarak bu kararları vermişlerdir...
bence evet.duygusuzca yapılan evlilik insanı zaten yıpratır ve erken yollar diğer tarafa...
ama bu da gene tartışılası konu tabii...ben sadece kişisel fikrimi belirtiyorum: duygularınızla,mantığınız tamam dediği vakit bir şahsa evet deyin.biri diğerinden baskın gelmesin.ikisi eşit olsun...
canım sürgün hayatı yaşıyorsun şimdi ama olsun ben yazayım sonrada olsa okursun.
beni tanıyorsun evliliğe nasıl baktığımı, erkekler ile olan ilişkimi (yoksa olmasın diye çabalarımı mı demeliydim) neyse yazdıklarını okudukça hata yapıyorum düşüncesi edinmeye başladım. Haklı olman ve ileride bu düşüncelerimden dolayı pişmanlık duyacağım korkusuna kapılıyorum. Lakin insan bir kere yanıldığında hayatı boyunca yanılacağını düşünüyor. Ki sana anlattığım bazı hususlarda (iş yerinde arkadaşım! sandığım birinin ithamları) kendimi bir erkeğin hayatında göremeyişim ve aşırı özgür olma isteği yaşantımı değiştirmemede izin vermiyor. Annelik dürtüsü ve biolojik saatin işleyişide kararsızlığa neden olabiliyor. Eskiden asla evlenmeyeceğim ve hiçbir erkeğe yakın durmayacağım konusunda emin olan ben şimdi zaman geçtikçe acabalar üretmeye başlıyorum. Çevremde hep bana ilgi duyan erkeklerin olması ve onları görmemezlikten gelmek egolarımı tatmin etsede şimdi ahmı alıyorum diyorum. yani sözün kısası şu ki düşünce kişiden kişiye değiştiği gibi insanların zaman içerisinde de ruh hallerine göre değişebiliyor. Eğer kısmette varsa evlenirsin ama sırf toplum istediği içinde bunu bir koşul olarak yerine getirilmesinede karşıyım. tek başına yaşıyan 40 yaşını devirmiş arkadaşlarım bana asla yaptığımızı yapma diyorlar. Evliler ise bekarlık sultanlıktır diyor. Bu nedenle çevreden daha ziyade insanların yaşamlarını gözleyip karar vermek gerekiyor.
doğru söze ne denir beynelim,,,
insan aradığı sevgi yi bulunca koşa koşa evlenir ama iş onu bulmakta
doğru ama ben bi yandan kısmetse eğer şutlasan bile döner gelir yine bulur diye düşünüyorum,,,onu bulmak için aramakta gerekiyor. benim gibi direk adamları şutlamakla bulunacağını sanmıyorum.
doğru ama ben bi yandan kısmetse eğer şutlasan bile döner gelir yine bulur diye düşünüyorum,,,
yanlış mı
18 yaşında başlayan 7 yıl süren bir ilişkim oldu 25 yaşında ayrıldıgımda 3 yıl boyunca agladım, aşk acısı çekmiştim.
Sonra 27 yaşında mahalle baskısıyla (!) yaşım geçiyor diye aşık olmadıgım bir insanla evlendim. Eşimle asla aynı dili konuşamadık aynı dünyayı paylaşamadık. Bir kızım oldu , çocuktu kariyerdi derken 9 sene avuttum kendimi.
Amaaaa....
Yaş 35 olunca dank etti kafama. Sevmedigim bir adamla ömrümü harcamaktaydım. Boşandım. 2 yıldır kızımlayım.
Bunca tecrübenin arkadasından tek söyleyebilecegim : Evlenmiş olmak için hele hele yaşlandıgınızda yalnız kalmamak derdiyle evlenmeyin sakın. Kimin kaç yaşında nerede nasıl ölecegini bilmiyoruz degil mi..
Siz siz olun deger verildiginiz ve mutlu oldugunuz ilişkiyi yaşayın. Adı ne olursa olsun, yeter ki içinde aşk olsun :))
burda sorulan yaşamak biyolojik anlamdaki yaşamak olmasa gerek. Evlenmeden de yaşanır yaşanmasına da insanın doğasında o özel insanı bulma duygusu var. Bunu ne kadar inkar edebiliriz ki?
kesinlikle katılıyorummmm,,,,
teşekkürler canım. Sorunun çözümü o insanı bulmak ve onunla sağlıklı bir şekilde beraber olabilmekten geçiyor. En azından benim en büyük sorunum bu şu an. Evlenmeyen insanların da hayatımdan çok memnunum dedikelrini göremedim hepsi en kötü evlilik bundan iyidir diyor. çünkü evlenmeden beraberlik yaşayacak tarzda insanlar da değiller, o yüzden cinselliği de yaşayamamış oluyorlar çoğu ve bu bir kadının başına gelebilecek en kötü şeylerden biri galiba.
Sonuçta bekarlık sultanlıktır diye kaç gün gezebiliyoruz, ben 3 gün desem 4. Gün başlıyorum bunalıma girmeye.
ya herşeyden önce evlilik allahın emri
bence mutlu olabilmek güzel bi yuva kurabilmek için sadece allah'a dua edelim
rabbim isteyene istediğini veriyo mutlaka =))
sadece aşk için evlenmeyi doğru bulmuyorum. belkide hiç aşık olmadığım içindir.bence sevdiğimiz arkadaşlarımız,sevgililerimiz vs. için hayatımızdan ödün verdiğimiz insanların bir çoğu şimdi yanımızda değil.olar için ıskaladığımız hayat ve kaçırdığımız fırsatlar var. bu yüzden önemli olan mantık ve karşılıklı saygı. bir tarafın yükü tek başına omuzlaması adınada aşk diyip işin içinden çıkması mantıklı gelmiyor.bu yüzden belkide evlilik fikri bana yakın gelmiyor.genellikle 2. sınıf insan kategorisinde olduğumuz için pek söz hakkı tanınmıyor.baskılar yüzündende zoraki evlilikler yapılıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?