İnsan evlenmeden yaşayabilir mi?

Aşk evllikte çok önemli .Mantık olacak ama aşksız bir birliktelik düşünemiyorum.50 yaşındayım iki çocuğum var.Biri kız biri erkek.Onlara söyledğim şey " aşık olduğunuz biriyle evlenin , elbette kriterleriniz olsun ama aşk olmadan asla olmaz".Çünkü aşk daha sonra sevgiye dönüşse bile yine de kalıyor.Bir çok zorluğun üstesinden o duygunun sayesinde geliyorsunuz.Ama ben gerçek aşktan bahsediyorum.Şimdiki nesile bakınca ne yazık ki , aşk göremiyorum.Her şey maddiyat, erkekler için kızlarla seks birlikteliği ,manevi duygular yok.Bizim gençliğimizdeki o heyecan yok .Şu yaşımda bile , bana göre aşksız yaşamanın manası olmaz.:)) Eşimle severek evlendim , bir çok zorluğun üstesinden o sevgi sayesinde geldik.
 
hiç evlenmemiş ve çok mutlu olan bi sürü tanıdığım var
hallerinden gayet memnun
onlar kısmet bulamadıklarından değil
tercih etmediklerinden
hayata karşı böyle bi tutum ve duruş içinde olduklarından evlenmemişler
evlenmeden yaşamak da mümkün
bakış açısısı tercih meselesi.
bana kalsa evlilik iyidir güzeldir.
 
Evlenmeden yaşamak elbette mümkündür..
Ama sevgisiz, aşksız, hayatı paylaşmadan, yalnız yaşamak mümkün değildir.
Bir evlilik cüzdanına sahip nice gizli dullar vardır, onlar evli ama sevgisizdir. Bu nedenle mutsuzdur.
 


nerde o aşk =((
 

Allah bozmasın inşallah, nasıl güzel anlatmışsınız..
 
Evlenmeden bir insan tabii ki yaşayabilir. Ama şöyle bir şey var, 2003 yılı mart ayında bir gece yatak odasından babamın sesleriyle uyandım, annemin adını söylüyordu. Gittik baktık ve annemi sara nöbeti geçirirken bulduk. O gece ambulans geldi ve annem hastaneye kaldırıldı, beyin tümörü vardı. Şuan çok şükür sapasağlam hayatta ve halen didişiyoruz
Demem o ki, ya babam o gece olmasaydı, gece uykusunda nöbet geçiren annemi kim kurtaracaktı, nasıl fark edilecekti. Bunlar gerçekten önemli şeyler tatlım.
Benim de çevremde çok başarısız geçen evlilikler var, en yakın arkadaşımın babası, annesi ona hamileyken kadını terk etmiş gitmiş. Hep böyle olumsuz da düşünmemek gerek.
 
Bence tercih meselesi bir insan kendi ayakları üzerinde durabiliyorsa pekala evlenmeden yaşayabilir....Yaşamak için neden medeni durum şart olsun ki...Evllik zor bir müessese toplum olarak şartlandırılıyoruz sanki olmazsa olmazmış gibi...Aslında öyle büyük bir sorumluluğa imza atılıyor ki düğün nişan oynamak zıplamak arasında insanlar bunun farkına varamıyor ne zaman ki herşey rölantiye giriyor işte o zaman insanlar kendine geliyor..
 

işte bende heyecan ve tutku istiyorum
tabi saygı ve güvende olmalı

26 yaşındayım, yaşıtlarım birer birer evleniyor
artık çevrenin bakış açısından sıkıldım:2:haa bunun içinde evlenecek değilim

aşk istiyorum,bu adamla yaşlanırım demek istiyorum
nasip...
 
Elbette yaşanabilir ama erkekleri bilmem de çevrem 45 yaş üstü ve evlenmemiş olarak pek normal bir kadın görmedim genelde psikolojileri bozulmuş oluyor.
 
yaşlanınca yalnız kalmayayım diye evlenilmez.hayatı paylaşmaya değer biriyle tanışınca zaten evlenmek istersiniz.evlenmeden yaşanabilir tabii ki.bazı kişilerin yapısında var, evlilik tek eşlilik ve o sorumluluk onlara göre değil.şahsen ben evlenince çok daha mutlu oldum ama hiç evlenmemiş kişiler de var çevremde ama onlar sanki hep eksik gibi geliyor bana.her şey paylaştıkça güzel.isteyen herkesin karşısına "o" çıkar inşallah...
 
ya herşeyden önce evlilik allahın emri

bence mutlu olabilmek güzel bi yuva kurabilmek için sadece allah'a dua edelim

rabbim isteyene istediğini veriyo mutlaka =))

Babacım hep der; "Evlilik Allahın emri" diye..
İlk evliliğime 1 adım kalmıştı,bir gece önce kına gezemiz o gece de düğünümüz vardı. Hep çınlar kulaklarımda..
Evet Allahın emri,evet evlilik çok güzel ama korkularımdan hala sıyrılamıyorum ben...
 
Son düzenleme:
Evlenmeden yaşanılır, ama bir tarafınız hep eksik kalarak. Maddi durumunuz süper olsun, en iyi şartlarda, en güzel yerlerde yaşayın. İnanın hiç bir şeyin zevki yalnız çıkarılmıyor. Yanınızda biri olmadıkça, sevmenin, sevilmenin tadını almadıkça, bu hayattan aldığınız tadlar hep eksik, bir tarafınız yarım kalıyor..
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Yaşayanlar,gerekli olmadığını düşünen bir sürü insan vardır mutlaka.Ama günün birinde sevdiğin,anlaştığın insanla aynı evi paylaşmak,bir yudum suyu bile onunla içmek,ondan bir çocuk sahibi olmak eminim ki çok farklı duygulardır.Bu duyguları iş yaşamınız,kazandığınız paralar,evler ya da yanınızda olan dostlar karşılayamaz bana göre.O yüzden bir gün evlenmek gerektiğini düşünüyorum ben kendi adıma.​
 
Dünyalar tatlisi bir kuzenim var ama evlenmeyi hic düsünmedi hayatinda.
Bana evlilik lüks diyor hep, nedeni su: babasi, kuzenim 20 yasindayken kalp kirizinden öldü, okuma yazma bilmeyen annesi var evhanimi birde dilsiz ve isitme özürlü bir kizkardesi.
Evlenirsem kim bakacak onlara diyor. Böyle vakkalarda var hayatda.
Ama o benim en sevdigim, güzelligine ve marifetine hayran kaldigim kuzenim. Hayatin tüm zorluklarini üstlenmis kültürlü, güclü karekterli, kendisine sonsuz güveni olan bir kisiligi var.
Mutsuzmu? Hicde degil. Evlenmeyi isteseydi aynen o misallerdeki gibi ne pilotlar, ne doktorlar, ne avukatlar istedi ama o kendisini ailesine feda etmekle mutlu. Keske kaderi böyle olmasaydi ve evlenseydi ama demekki bir bildigi var.
Kolay degil hayat, hele evlenmek cok zor bu zamanda. Dogrusu ayni durumda olsaydim bende evlenmezdim, cünkü evlenmek icin ailemin huzuru var ise bende onlardan kopup yuvam kurarim, baska türlüsü banada ters gelirdi mutlu olamazdimki evliligimde.
 
Son düzenleme:
kişiye yaşam şartlarına göre değişiyor sanırım..
yalnız yaşamak güzel..ama hep bişeyler eksik ..
evliliğin amacı hayat arkadaslığı birlikte yürünebilecek uzun bir yol..
basını gögsüne yaslayabileceğin güveneceğin bir insanın sürekli yanında olması yaşanılası bir duygu..
insan hastalandığında yanında kimse olmasa ne olacak..
anne dost yada eş..biri olmalı..
evliyken annem yanımdaydı hep..kocam hiç olmadı hatta izne çıkmıştı ben kucakta hastanelere taşınırken..
en kötüsüde bir evin içinde yabancı olmak galiba..
 
Sırf yaşlılığında bakıcılığını yaptırmak ya da maddi destek için bencille düşüncelerle evlenilmez.Eğer
karşına hakikaten bir ömrü beraber geçirmek ,acını mutluluğunu herşeyini paylaşmak istediğin biri
çıkarsa neden bekleyesin.Ama sırf yalnızlıktan ve yaşlılıktaki durumlardan dolayı birini bulup evlenirsen
hayatı zehir de edebilir o kişi ki bekar kalmak daha iyidir.
 
insan evlenmeden yaşayabilir tabi ki...
ama sevgisiz yaşayamaz.
yaşlandığında hasta olunca yada gezmeye çıkarken bastonumu verecek bir koca ve yolda yürürken kolumdan tutup bana destek olacak torunlar olmalı bence
 
Herkes evlenicek diye bir şey yok tabi ama insan başını omuzuna güvenle koyabilceği,birlikte bir hayatı ömrü paylaşabileceği,hastalıkta,sağlıkta yanında olucak kişiyi bulduğunda evlenmeli bence.
 

Kuzenine bende hayran kaldim. MasAllah
Allah yardimcilari olsun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…