• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

insanı en çok annesi üzer

yasamayiseviyorum

şansınla gel miniğim
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2012
1.457
4
46
Amasya
nereden baslasam bilmiyorum cocuklugumdan bu yana annemden tek duydugum sey hakaret azar ve evde çıkardığı saçma sorunlardan kavga yıllarca hepimizin babam babaannem ben kardesim burnumuzdan getirdi. yıllarca utandırıcı hareketleriyle bezdirdi. arkadaşlarım sokaktaki insanlar kimin yanında kavga cikaracak belli olmazdi.

nişanım yapılacak ne ev temizlememe yardım etti ne yemek hazirlamama karsilamaya bile gitmedi dünürlerini saçma sapan utanıyor hallere girip durdu. eşim yokken eşimle hakaret dalga geçmeler dugun günü kız tarafının taktigi küçük altınları eşimle benim yakamdan sökmeler ya anlatsam roman olur

şu anda hamileyim ve doğum kismetse ağustosta eşimin bu mayıs tayini çıkacak ve temmuzda şu andaki yerden ayrılmamız gerekecek. hamile halimle sürekli sen gelirsin bizde kalirsin eşin beni ilgilendirmiyor evi kendi taşısın çocuğu bana bırak falan diyor. ben ilk şaka ni diyor dedim. ama her zamanki gibi yine yalan söylddi. güya evi tasimaya yardım edecekti etmiyor beni yeni tayin yerinde doğurmayı dusunuyordum eşim benden bebekten ayrılmasın diye ama annem ben kendimi yoramam dedi. benim hamile halimle yollarda perisan olmama razı kendi gelmeye razı değil. asıl sebepte ne biliyor musunuz cebinden para çıkmasın. en kötüsü bu çok şükür durumu iyi ama utanmadan her bize geleceği zaman eşime bileti al diyor bende eşime aldirmadigim için son dakika gelmekten vazgeçiyor. eşim benden çok hürmet gösterdi anneme şimdi onu güya önemsemiyor. eşimin canina ta k etti. alt tarafı bir on gün yirmi gün bakacaktı beni doğum sonrası onu bile yapmayacak. ben ne yapayim şimdi kızlar böyle kadına.

eşimin yanında kaç kere rezil etti beni. her kayınvalideme kiziyordum bana kötü davranıyor diye meğerse annem yüzündenmis söyledi yüzüme şimdi aramız düzeldi kayınvalide ile.

dun evi kendi cebini 5 kere aradim annemin acmadi bende erkek kardeşimi aradim birşey oldu sanıp nerede annem . . i dedim evde abla vereyim ben şimdi geldim okuldan dedi. yani bilerek almamış telefonu. bende bize geleceklerdi onu sormak için aramıştım bana şimdi artık gelmesin istiyorum.

birde böyle doğum zamanı taşınan eden doğum sonrası tek başına evde çocuk büyüten varsa fikir verebilirler mi yoruldum artık onun yüzünden karnım ağrıyor bebeğe birşey olacak
 
Canım benim kendini üzme bebeğini düşün sen annen gibi bir anne olmayacaksın o yuzden kendini üzüp bebege zarar verme,annen senin yanında hiç bir zaman olmamış zaten o olmadan herşeyi halletmişsin bunuda halledersin.:nazar:
 
​Allah yardımcın olsun ... Ben ınanıyorum kı bununda altından kalkarsın
 
kızlar çok teşekkür ederim sağlıkla çocuğumu kucağıma aldığım günler gelsin. yanimda olsa bile yapacağı tek şey kavga çıkarmak utandırmak olacak. sakin annesi olan insanları o kadar kıskanıyorum ki
 
kalbim beynim vicdanim ruhum herşeyimle yorgunum artık. ağlamak keşke çare olabilseydi ya da ağlatmak. ağladıkça kalbim ağlattıkça ruhum vicdanim daha kötü oluyor. keşke sevildiğime ikna olabilseydim annemi ne çok sevdiğimi görebilseydi. dibe batıyor gibi oldum yine bu gece kızlar annemi çok özlüyorum beni sevmediğini bile bile kendim koca kadın oldum hamileyim anne olacagim ama hala ona ihtiyaç duyuyorum. umrunda olmadığımı anladım bu telefon konuşmasıyla
 
Rabbim herkesi farklı imtahan eder..

Annen de olsa zor bir durum ama olumlu olmaya çalış bence..Herkesin huyu farklıdır..Annen de böyle demek ki..Çok üzme yıpratma kendini..Bebeğin de senin de sağlığın ön planda olmalı..Doğumdan sonra da daha hassas olacaksın Muhtemel..Dua et kendine bol bol..
 
cnm inan şu durumda annenin gelmemesi gelmesinden daha hayırlı....
hiç korkmana gerek yok...bende tek başımaydım doğumdan hemen sonra...
zaten ilk zamanlar bebeklerin öyle çok aşırı eziyetleri olmuyor...gündüzleri genelde uyuyorlar, geceleri biraz zırt bırt uyandıkları için uykusuz kalıyorsun..onun dışında emzirirsin uyur hemen...
öyle bakımı çok büyümesin gözünde...yemek konusunda da ben aparatif şeyler hazırladım, bazen eşim hazırladı...zaten bi kaç güne ayaklanırsın iyice..temzilik falan gibi ağır şeyler yapma ilk zmanlar sadece bebeğinle ilgilen....
korkacak bişey yok inan, annen gelse sen sadece sinir olmakla kalıcaksın..en azından annen gelmese kafan rahat olur...
bende yalnızdım hep, çok orkuyordum ömrümde hiç bebek altı değiştirmemiştim, kucağıma bile alamıyordum :) şimdi gülüyorum o hallerime...hemen alışıyorsun zaten..tek sıkıntı gece uykusuz kalmak onun dışında yeni doğan bebek eziyetli olmaz fazla..korkma cnm..
 
burada birşeyler paylaşmak o kadar rahatlatıyor ki insanı... okurken ne kadar çok annemi anlattığını farkettim yalnız değilsin benimde sıfat bulamadığım bir annem var küçükken hep oğullarını ön planda tutup beni bi kenara iten anneliği ne kadar hakettiğini bilemediğim bir annem var bende hamileyim arkadaşım bence eğer kayınvaliden varsa onu çağır yanına yoksada Allah büyük sen tek başına da altından kalkarsın eminim. annemle aynı şehirde yaşıyoruz ama ayda bir gitsem bile özlem çekmiyorum sadece mecburiyetten gidiyorum aslında o kadar utanıyorum ki bu durumdan ama onda zerre değişim yok eve yemeğe çağırıyorum erken gelir yardımcı olur belki diye umutlanıyorum ama nerde sofra kurup tekrar aradığımda evden yeni çıkıyor oluyor...yanındaki tek evladı benim diye her işini bana yıkmaya çalışıyor düşün erkek kardeşim bir aydır burdaydı ama tek bir market alışverişine gönderememiş onu kardeşimi yolcu etmeye gittiğimde bana beraber gideriz de mi diyor hamile halimle ıvır zıvır taşıtacak yani bu kadar düşünce yoksunu bir insan bide perdeleri yıkatacakmış üstüne:(bazen hiç gitmesem diyorum ama bu sefer çevremdeki insanlar annemi sorduğunda verecek cevap bulamıyorum kafam karmakarışık ya tek birşeyden eminim annemi sevmiyorum aramıza kurduğu duvarlar o kadar büyükmüş ki bende bu yaşa gelene kadar kendi duvarlarımı örüp sağlamlaştırmışım mesafeyi...
bunlar en basit şeyler tabiki yaşadıklarımı anlatmaya dilim varmıyor tekrardan üzülmeye davetiye çıkarmak istemiyorum ve çoook haklısın insanı en çok annesi üzer...
 
Çok üzüldüm anneniz sanırım bencil biri. ne diyim ne ekersen onu biçersin umarım sizin elinize kalmaz çünkü analık yapmadığın bir evlattan, evlatlıkta beklemek çok yersiz olur... :((

Ben taşındım canım senin gibi karnı burnunda değildim 5 aylık hamileydim ama hem çalıştım hem evimi taşıdım taşınmama 1 ay varken her akşam işten gelip küçük kolilere tabak çanak vs ne varsa sardım önce mutfak dolaplarından tezgaha tezgahtan sonra sarıp kutuladım hatta ayaklarımla ite ite koridora bile götürdüm onları sen yap demiyorum ama, çünkü senin son ayların ama kolileme toparlama işini yaparsın, fazla uzanmadan. zaten taşıma için birilerini tutarsınız. Aslında bir kadın tutsanız daha rahat olmaz mı? ben tutamamıştım yeni evimin temizliğine kadar kendim yaptım, ailem vardı ama o ara sağlık sorunları vardı, eşimde akşam 10,30 da geliyordu işten mecburen bana kaldı her iş, kadının en azından yanında durursun o koliler kaldırır.

taşınma işi zor hele hamileysen daha zor birde kızım 1,5 yaşındayken taşındım ama hamileyken olduğumdan daha zorlandım inanırmısın. karnındayken ağlamıyor ilgi istemiyor sadece dikkat etmem gerekti.
Yerleşme işinde de oda oda yerleşirsin yavaş yavaş :( Allah yardımcın olsun aynı ilde olduğumuzu bilseydim inan yardım etmek isterdim...
 
kalbim beynim vicdanim ruhum herşeyimle yorgunum artık. ağlamak keşke çare olabilseydi ya da ağlatmak. ağladıkça kalbim ağlattıkça ruhum vicdanim daha kötü oluyor. keşke sevildiğime ikna olabilseydim annemi ne çok sevdiğimi görebilseydi. dibe batıyor gibi oldum yine bu gece kızlar annemi çok özlüyorum beni sevmediğini bile bile kendim koca kadın oldum hamileyim anne olacagim ama hala ona ihtiyaç duyuyorum. umrunda olmadığımı anladım bu telefon konuşmasıyla

canım hamilesin çok hassassın :( bu kadar üzme kendini de bebeğinide, insan oğlu nelerin altından kalkmış bunları mı halledemeyeceksin. Her kadın ister en güzel anında, hamileyken lohusayken elbebek gül bebek annesi tarafından nazlanmayı ama bazı insanlar böyledir işte...

Ben bebeğim doğduktan sonra 2. gününden itibaren gece gündüz kendim baktım, çok zordu ama insan yapabiliyor, anne olmak demek güçlü olmak, herşeye yetişebilmek, sevgiyle kucaklamak, sen annen gibi değilsin belli, düşünüyorsun bebeğini.

doğum yapalı 2 yılı geçti hala üzülüyorum düşündükçe o günleri. Ama Sen dua et Allahım size sağlık sıhhat versin en önemlisi bu, Bir sen bir bebeğin birde eşin olduktan sonra halledilemeyecek ne var...
 
burada birşeyler paylaşmak o kadar rahatlatıyor ki insanı... okurken ne kadar çok annemi anlattığını farkettim yalnız değilsin benimde sıfat bulamadığım bir annem var küçükken hep oğullarını ön planda tutup beni bi kenara iten anneliği ne kadar hakettiğini bilemediğim bir annem var bende hamileyim arkadaşım bence eğer kayınvaliden varsa onu çağır yanına yoksada Allah büyük sen tek başına da altından kalkarsın eminim. annemle aynı şehirde yaşıyoruz ama ayda bir gitsem bile özlem çekmiyorum sadece mecburiyetten gidiyorum aslında o kadar utanıyorum ki bu durumdan ama onda zerre değişim yok eve yemeğe çağırıyorum erken gelir yardımcı olur belki diye umutlanıyorum ama nerde sofra kurup tekrar aradığımda evden yeni çıkıyor oluyor...yanındaki tek evladı benim diye her işini bana yıkmaya çalışıyor düşün erkek kardeşim bir aydır burdaydı ama tek bir market alışverişine gönderememiş onu kardeşimi yolcu etmeye gittiğimde bana beraber gideriz de mi diyor hamile halimle ıvır zıvır taşıtacak yani bu kadar düşünce yoksunu bir insan bide perdeleri yıkatacakmış üstüne:(bazen hiç gitmesem diyorum ama bu sefer çevremdeki insanlar annemi sorduğunda verecek cevap bulamıyorum kafam karmakarışık ya tek birşeyden eminim annemi sevmiyorum aramıza kurduğu duvarlar o kadar büyükmüş ki bende bu yaşa gelene kadar kendi duvarlarımı örüp sağlamlaştırmışım mesafeyi...
bunlar en basit şeyler tabiki yaşadıklarımı anlatmaya dilim varmıyor tekrardan üzülmeye davetiye çıkarmak istemiyorum ve çoook haklısın insanı en çok annesi üzer...

bende burada annemle ilgili sorunlarimi paylasiyorum.bende ayni senin gibiydim. tek basima dogum yaptim.
hiiiic korkma yuvasi kusun yuvasini allah yaparmis derler ya bende oyle oldu
kimsesiz oldugumu goren her ebe her hemsire yanima ugradi her kez bir seyler yapmaya calisti inan cok rahatti.
kafana takilanlari ebelere sor. bebek bakmak zor degildir yapis bebegine oyle yasa
ama baska is yapacam diye kendini zorlama
ben boyle yapiyorm valla
ama icimdeki burukluk gitmez
ha bide elalem ne der diye dusunmu kimse salak degil hic bir evlat annsine yok yere kusmez
ama annneler evlatlari harcayiveriyorlar eeee anne 1 tane evlat ise allah ne verdiyse
o dusunsun rezil olmayi
 
öncelikle Allah yardımcın olsun canım seni çok iyi anlıyabiliyorum
çok hassas bir dönemdesin ama inan bebeğin için herşeyi bir kenara bırakmalısın inan korktuğun kadar zor değil
ben 2 kez doğum yaptım ve ikisinde de Rabbimin yardımlarıyla kimseye muhtaç olmadım sen de herşeyden evvel Rabbime dayan ondan iste yardımı
farzet ki annen yaşamıyor ya da rahatsızlıkları vs. sebeplerle istese de sana faydası dokunmayacak durumda hayatındaki tek varlık o değil yaa
eşinle aran nasıl peki o sana yardımcı olmaz mı
ben ilk çocuğum doğduktan sonra 5.5 aylıkken taşınmıştık il dışına üstelik eşim de benden 1 ay önce oraya gitmişti, inan kolileyebileceği herşeyi gitmeden tek başına halletmişti (Allah ondan razı olsun) ben sadece kullanımıma bıraktığı ufak tefek şeyleri giderken kolilemiştim
şimdi yine tayinciyiz bu sefer 2. çocuğumuz 5.5 aylık ve yine aynı şekilde olur sanırım hiç ailemden ya da onun ailesinden birileri gelir mi diye düşünmedik bile
tırnağın varsa kendin kaşı başını demişler ne de olsa

bebek bakımını da kendi bakımını da dert etme bazen yanında birileri olup dert edinmektense kimsenin olmadığına şükredersin
başta da dediğm gibi sen yeterki tüm samimiyetinle Rabbime dayan yardımı da ondan iste
(küçük bir not : bol bol meryem suresini oku ya da bilmiyorsan dinle doğum olacağı sırada da abese suresinin 20. ayetini oku çok kısa zaten, inan çok faydasını görürsün)
 
Bende evimi taşıdım 2 hafta sonra doğum yaptım. Kimseyi istemedim yanıma. Kv gelcek yardım etcek sonra bi dünya laf sokacak diye. Annem desen gelse telaşından beni daha çok sinir Edecek. bEnim Annemde aynı Senşn Annen Gibi Hayatımın En Önemli Günlerinde Hep Ğzdü Beni. Onun Bütün dünyası Oğlu. Oğluna Yaranacak diye Gelin Rahat Ediyor. HAnım Çalışıyor Aman Tatsızlık Olmasın Diye Gece Gündüz Bakar çocuğa Çamaşırları Asar Ütüleri Yapar, Bulaşık Makinesini Çalıştırır. Gelin Hanım Hafta Sonu Temizlik Yapcam Diye Söylenmeye Başlayınca Temizliğini De Yapar. Onun Yüzünden Çalışamıyorum. Ufak Bir Kızım Var Diğer Çocuk Ile Ağır Olacak Bırakmıyorum. Anlayacağın Aynılarını Bende Yaşadım. isteme Olaylarında Tripler Nikahta Bir köşeye Çekilip Ağlamalar Kv Karşı Yalnız Bıraktı Hep, Hep Mahçup Etti. Bende Arada Gidiyorum. Allah Biliyor Ya Hiç Ayaklarım Çekmiyor. Ama Allah Rızası Için Haftada Bir gün gidiyorum. Üzülme Rabbim Veriyo Kolayını. Ben De Evimi Oda oda Yerleştirmiştim Anlamadım Bile Nasıl yerleşti. Bebek Konusunda Da Üzülme Insan Daralıyo Sıkılıyo Ama Inan Herşey Çok Güzel Lluyo
 
canım annen zaten gelmesin, kvalde iyiyse onu çağır lohusalık cok hassas bir dönem , onun tavırlarını çekemezsin o dönemde, insan zaten hassas oluyor, sana faydasından çok zararı dokunur..
benimki gelip yanımda kalmadığı halde lohusalık dönemimde hiç alakalı olmadığım konularla suçladı beni, küstü bir sürü olay çıkardı, ben gene farkında değildi kvaldem savundu beni, ne hakkı var seni böyle üzmeye diye . şimdi hiçbişey olmamış gibi davranıyor.
inşallah eşin destekçin olur ,annen gelmese daha iyi, kendimden biliyorum zor anne babayla uğraşmak küçüksün diye suçlu hep sen oluyorsun..
 
nereden baslasam bilmiyorum cocuklugumdan bu yana annemden tek duydugum sey hakaret azar ve evde çıkardığı saçma sorunlardan kavga yıllarca hepimizin babam babaannem ben kardesim burnumuzdan getirdi. yıllarca utandırıcı hareketleriyle bezdirdi. arkadaşlarım sokaktaki insanlar kimin yanında kavga cikaracak belli olmazdi.

nişanım yapılacak ne ev temizlememe yardım etti ne yemek hazirlamama karsilamaya bile gitmedi dünürlerini saçma sapan utanıyor hallere girip durdu. eşim yokken eşimle hakaret dalga geçmeler dugun günü kız tarafının taktigi küçük altınları eşimle benim yakamdan sökmeler ya anlatsam roman olur

şu anda hamileyim ve doğum kismetse ağustosta eşimin bu mayıs tayini çıkacak ve temmuzda şu andaki yerden ayrılmamız gerekecek. hamile halimle sürekli sen gelirsin bizde kalirsin eşin beni ilgilendirmiyor evi kendi taşısın çocuğu bana bırak falan diyor. ben ilk şaka ni diyor dedim. ama her zamanki gibi yine yalan söylddi. güya evi tasimaya yardım edecekti etmiyor beni yeni tayin yerinde doğurmayı dusunuyordum eşim benden bebekten ayrılmasın diye ama annem ben kendimi yoramam dedi. benim hamile halimle yollarda perisan olmama razı kendi gelmeye razı değil. asıl sebepte ne biliyor musunuz cebinden para çıkmasın. en kötüsü bu çok şükür durumu iyi ama utanmadan her bize geleceği zaman eşime bileti al diyor bende eşime aldirmadigim için son dakika gelmekten vazgeçiyor. eşim benden çok hürmet gösterdi anneme şimdi onu güya önemsemiyor. eşimin canina ta k etti. alt tarafı bir on gün yirmi gün bakacaktı beni doğum sonrası onu bile yapmayacak. ben ne yapayim şimdi kızlar böyle kadına.

eşimin yanında kaç kere rezil etti beni. her kayınvalideme kiziyordum bana kötü davranıyor diye meğerse annem yüzündenmis söyledi yüzüme şimdi aramız düzeldi kayınvalide ile.

dun evi kendi cebini 5 kere aradim annemin acmadi bende erkek kardeşimi aradim birşey oldu sanıp nerede annem . . i dedim evde abla vereyim ben şimdi geldim okuldan dedi. yani bilerek almamış telefonu. bende bize geleceklerdi onu sormak için aramıştım bana şimdi artık gelmesin istiyorum.

birde böyle doğum zamanı taşınan eden doğum sonrası tek başına evde çocuk büyüten varsa fikir verebilirler mi yoruldum artık onun yüzünden karnım ağrıyor bebeğe birşey olacak

bu durumu yasayanbır tanıdıgım ıkı aylıgına bırını tuttu dogumunun son gunlerınde hem kafası rahat ettı hemde moralı bozulmadı..ımkanın varsa bunu yap derım...anneni de allaha havale edıyorum.. ınsallah kuzucugun saglıkla dunyaya gelır canım
 
Cnm tek sendemi sanıyosun benim annemde aynı kısaknç cimri herşey var bence kendini üzme allh yardımcımız olsun sabır versin elden bişey gelmioki anne sonuçta ama ben ne yaptım aaya mesafe koydum ne yapım
 
Aynı sıkıntı bende de var bir hafta sonra dogum var annem yine kusluk çıkardı ne yapacagım onu düşünüyorum sezeryan olmasam sorun yok ama sezeryan bir de kucuk kızım var hadi ona babaannegil bakar ya hastane kaynana hastanede kalamaz ilkinde kalmamıştı annem vardı ama simdi annem saçma bir kusluk çıkardı kara kara düşünüyorum
 
canim öncelikle Allah hayirli, saglikli ve kolay bir dogum nasip etsin.üzülme benim annemde öyledir.bu duruma alis biliyorum zor insanin en cok ihtiyac duydugu bir dönemdesin ama olmayinca olmuyor iste bak.ben 2 bebegimide sezeryanla dünyaya getirdim.Allah kayinvalidemden razi olsun, cok iyi niyetli bir insan.ilk bebegimde bende korktugum icin kayinvalideme acik ve dürüst bir sekilde söylemistim anne sana ihtiyacim var benim annemi biliyorsun gereksiz strese girmek istemiyorum 1 hafta yanimda olabilirmisin diye.dürüstlük iyi niyetli bir insan icin cok önemli benim kayinvalidem icinde öyle.sagolsun geldi elinden geldigince yapti.mutfak benim dedi siz karismayin.esim logusaligim cikasiya kadar temizlige yardim etti ben bir tek toz aldim.esim ilk 40 gün zaten yillik izin kullanmisti.uykusuzluga nöbetleserek dayanmistik.emzirme saati gelmedigi müddetce bebege esim bakti zaten cogu zamani uyuyarak geciriyorlar ilk zamanlar,o arada ben uyudum.geceleri emzirdikten sonra esim gazini cikarirdi gene uyurduk.ikinci bebegimde tecrübe oldugu icin kimseye ihtiyac duymadik ama kayinvalidem genede gündüzleri gelip sagolsun yemek olayini hep cözüp gitti.

bazen sorun cikaran insanlarla beraber olmaktansa yalniz olmak daha iyidir inan bana.korkma sakin, hersey güzel olucak , baktin olmuyor cesaret edip kayinvalidenden yaninda olmani iste.hem onunda torunu olucak ben eminim sana severek yardim ediceginden.korkma lafi sözü olmaz severek yapar.üzme kendini bunun icin.
 
Son düzenleme:
Sağlıklı, sıhhatli bebeğinizi kucağınıza alın inşallah.
Bebeğinize mis gibi de bakarsınız diye düşünüyorum.
Sakin sakin, kafanız bir şekilde yaşayın lohusalığınızı, bebeğinizin yeni doğan hallerini..
Eşiniz ufak ufak yardım etsin, Siz öyle 2 ay evin her eksiğini görmeyiverirsiniz.
Bebeğinizle bol bol ilgilenirsiniz.
Zaten o dönemde Sizin yanınızda Sizi rahatlatacak insanlar olmazsa kimse olmasın çok daha iyi inanın.
Eğer anneniz gelirse psikolojik olarak zaten zor bir dönemde olan Siz bu ruh halindeki biriyle rahatça yaşayamazsınız.
Bence gelmemeli Size.
Gelmeye kalkarsa ben olsa eşimi öne sunar kabul etmezdim.
Duygusal olarak zor biliyorum ama kesinlikle mesafe koyulması gereken biri gibi geldi bana anneniz.
Allah gönlünüze göre versin.
 
İnşallah bir sıkıntı olmaz çünkü kaynanam baksa da bu benim basıma annem tarafından kakilacak çünkü hep onların kuklası oldun esın seni parmağında oynatıyor diyor o zaman da alinganlik yapacak ama eşimden ben cok menmunum kavgamız yok kucuk seyler her ailede olur kayınvalidem icin bir sey diyemem o bazen boz ve kırıcı konuşabiliyor sözünün nereye gideceğini bilmeden ama ben idare ediyorum bana cok zararı olmuyor ama annem kuşluğu devam ettirirse yapacak bir sey yok evde sezeryan da olsa idare ederim ciye düşünüyorum beni hastane korkutuyor orada da ya esim devreye girecek ya da kaynanam ama esim annemin bu tavrına bozulacak ve arada yine ben kalacağım galiba dua edin de annem anlasın artık beni
 
Back
X