İntiharın eşiğindeyim,çok çaresizim

Etraftan ziyade bence seni ailenin yargılamaları yormuş ekonomik olarak özgürsen ailenden ayrı yaşa bence onlarla kalma zamanla kendi sosyal çevren oluşur o ev iyice eziyo gibi seni
 
Bir sosyal medyada gerçek ismini kulannama ama tamamen kendin ol ..yalnızca bir farkla param olduğunu asla hissettirme ..hatta biraz fakir olduğunu düşünsunler ...kendi hobilerini düşüncelerini paylaş aynı hobide olan kişilerle konuşmaya başlarsın daha sonra belki aranızda elektriklenme olur ama iyice araştır mutlaka ilerlerse e devletine bak evlimi değil mi emin ol...birde istihareye yat Allah'a Daniş olumluya devam et..yani pandemi olmasa bunun internetsiz olanını tavsiye ederdim
 
İnsan önce kendini sevmeli..
sağlıklıysanız ve gayette çalışıyorsanız kimseye ihtiyacınızda yok
Değişim içten başlar acaba siz farkında olmadığınız için çevrenize bunu yansıtıyor olabilir misiniz ?
 
Kocasi serefsiz cikan para icin beraber olan tek kadin siz degilsiniz adamin serefsiz olmasi da sizin sucunuz diil. Aileniz bunu sizin yetersizliginiz gibi yansitiyor bizim paramiz olmasa sana kimse bakmaz filan ne bicim laflar ya ne munasebet sizin ozelinizi millete anlatmak. Aileniz saygisiz ve manipulatif yalanci insanlar bence. Inanmayin onlarin dediklerine. Onlara sormadan terapiye gidin. Sonra da ayri eve cikmaya calisin. Herkesin karsisina cikarci insanlar cikabilir. Siz sevilmek icin ugrastikca bundan faydalanmak isteyenler daha cok cikar tabi ama asilmayacak bir sey degil. Aileye kulaklari tikasaniz gerisi gelecek.
 
Özgüven insanın birileri tarafından sevilmesiyle edinilen bir özellik değil.
 
Evet öyle malesef keşke ayrı ev şansım olsa
 
Doğru insanları ayırt edemiyorum evet Terapiden başka çarem de yok çünkü kimse destek olmuyor haklısınız
 
Çok fazla bastırıldım küçüklüğümde. Şimdi de öyle kaldı. Ailem,çevrem sorunlarımı fark etsin, bana yardımcı olsun, yaptıklarıma da onay versin istiyorum fazlaca Terapiden başka bir yolu da yok anladım
 
Aslında sevgili değiştirmelerine özenmiyorum. Çevreleri var yani buluşacak,konuşacak birilerini rahatlıkla bulabiliyorlar. Hayatlarına almak istedikleri kişileri seçebiliyorlar benim öyle bir durumum olmuyor. Kim gelirse kabul etmek durumunda kalıyorum
 
Tam olarak anlatmaya çalıştıklarım bunlardı ancak yanlış ifade etmişim sanırım kendimi. Her şeyde yetersiz görüyorum kendimi onlar sayesinde. Böyle olunca da iyice içime kapandım. İçime kapandıkça bana yaklaşan herkesi iyi niyetli zannettim onlar da bundan faydalanmaya kalktı.
 
Etraftan ziyade bence seni ailenin yargılamaları yormuş ekonomik olarak özgürsen ailenden ayrı yaşa bence onlarla kalma zamanla kendi sosyal çevren oluşur o ev iyice eziyo gibi seni
Kesinlikle öyle. Eş,dost akrabayı umursamayacağım aslında ama en yakınlarım böyle olunca diğerleri de kendinde hak görüyor
 
Deneyeceğim teşekkür ederim
 
Belki de İçime işlemiş sen eziksin,yalnızsın vs vs. Bunu dışarıya yansıtıyor olabilirim
 
Aileniz niye zorunluluktan sevsin. O duygudan çıkın. Ama ben de sizin gibi ver elliydim. Şu an kimsem yok. Yapayalnızım zamanında arabamla gezip tozanlar zahmet edip iyi misin diye bile telefon açmıyorlar. Ben aradığımda hiç sessin çıkmıyor diyorlar. Neymiş kalplerimiz birmiş. Hadi ordan demedim tabi. Ama artık aramıyorum sormuyorum. Kimse için fedakarlık yapmayacağım diye söz verdim artık kendime. Maalesef herkes çıkarcı. Sizle ilgisi yok kişileştirmeyin. Bu devir böyle maalesef. Bunun için inteharı düşünmek ise saçmalık. Durumu kişiselleştirmeyin. Artık bu devirde herkes kendi dünyasında. Kullanabildikleri ölçüde sizle birlikteler.
 
Kendine denk insanlarla arkadaşlık yap cok zenginsen zenginlerle takıl kimse parana göz dikmez o zaman. Ben de benzer şeyler yaşadım üniversitedeyken cunku cok farklı hayatlar yaşıyorduk arkadaslarımla. Okul bitti kimseyle görüşmüyorum. Arkadasım olsun diye alakasız insanlarla da görüşmem yani artık eskiden yapardım da seni merdiven gibi kullanmaya çalışıyorlar
 
Belki de İçime işlemiş sen eziksin,yalnızsın vs vs. Bunu dışarıya yansıtıyor olabilirim
İnanın bana herkesin burada çocukluk bir travması vardır. Mesela benm kendi öz ailem abimi hep önde tuttular evde bir bireymişim gibi sayıp hiç kimse fikrimi sormadı vs vs. Bi nevi ezik hissediyorsun kendini bu durumda da. Ama hiç bir zaman karamsarlığa kapılmadım hep pozitif dusundum kendi ayaklarımın ustunde durdum kimseye bu derdim var demedim kendi kendime hallettim ben .. Kimse hiç bir şeyi hak etmiyor ve bir tek siz hak ediyorsunuz önce bunu aşılayın kendinize.. Bi kere asla dram konulu seyleri bu dönemde çıkarın hayatınızdan . bol bol kişisel gelişim kitapları okuyun. Hareketli muzık dinleyin.. Hem ders çalışmak sizi şimdi sıkıntıya sokuyor ama bu ileri de sizi bu durumdan çıkaracak tek yol bunu da unutmayın . . .
 
Maddi durumunuz yerindeymiş destek aldığınızı kimse bilmek zorunda değil. Hatta gitmenize bile gerek yok online görüşmeler yapılıyor. Aileden başlayan değersizlik hissinin üstüne eş de eklenince zor bir durumda olduğunuzu anlayabiliyorum. Lütfen destek alın, ben 1,5 yıldır terapi görüyorum, konularımız farklı belki ama bana çok faydası olduğunu düşünüyorum. Kendinizi sevmeli ve gerektiği yerde çizginizi çizmelisiniz. Kimsenin bu yaştan sonra sizi sözleriyle, imalarıyla dahi olsa ezme hakkı yoktur. Ama bunlar bir anda olacak şeyler değil tabi, o yüzden illaki uzman desteği alın.
 
Terapi almanızı öneririm bir de Beyhan Budak'ın Kendine İyi Davran Güzel İnsan kitabını okursanız size hitap eden birçok yerler okursunuz yalnızlık kötü birşey değil ki zamanı gelince de karşınıza elbet biri çıkar çıkmazsa da bu dünyanın sonu değil kendinizle kaliteli zamanlar gayet tabii geçirebilirsiniz klişe olacak ama sahte dostluklar olmasındansa kaliteli yalnızlık daha güzeldir.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…