• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İşsiz ben ve mühendis sevgilim

Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Bir kere size ilk tavsiyem Kpss tek şansınız diye düşünmeyin.
Bir işe başlayın. Özelde idari işler veya muhasebe vs bir alana başlayın. Parası az olsa da girin.
Bölümünüz kpssde çok yuksekle kapatıyor.
Şu an maalesef 95 ve üstü alıp anca atanirsiniz.
Sadece kpss çalışmak için yıllarınızı vermeyin.

Ve ikinci tavsiyem eğer illa devlet istiyorsanız gene kpss çalışın. Ama işe girip öyle çalışın. Hem riski azaltırsınız. Çalışın ama Kpss tek çıkış kapınız olmasın. Mutlaka bir B planı yapın.. burası Türkiye.

Diğer konuya gelirsek; sizin değerinizi iş belirlemiyor.
Eğer sırf işiniz yok olduğu için sizi terk edecekse terk etsin.
Hiç üzülmeyin.
Kotu günde yanında olmayacaksa ben ne anladim o işten?
Değerinizi iş belirlemez. Siz belirlersiniz.
Tavrınız kendinize duyduğunuz güven, özsaygı belirler.

Burada nice mühendis avukat vs kadının konusunu okudum. Maaşlarını bile eşinin eline sayan.. oraya gideceğiz deyince giden, o olmayacak deyince olmayan..
Is sahibi olmak, para kazanmak bir insan için evet gereklidir ama ozsayginin tek koşulu değildir.

Kendi değerinizi siz inşaa edersiniz..bunu unutmayın.
 
Abartmiyor musunuz? Sizin de mesleginiz var zaten sadece iş bulamadiniz henüz.
Sanki karsinizdaki meslek sahibi, kendiniz ilkokul mezunuymussunuz gibi yazmişsiniz.
Adami gözünüzde göklere cikartmissiniz 😂 eş adayiniz tabi göklere cikarin ama kendinizi bu kadar dusurecek kadar yapmayin yahu. 5 lira aldigi maaşta çok uçuk veya ortalama ustu bisey de degil zaten.

Özelde kimin ne zaman işsiz kalacagi da hiç belli olmuyor ayrica. Onun da garanti bir durumu yok.
Yok ben maaşını fazla bulduğum için belirtmedim aksine normal bi düzeyde olduğunu belirteyim de ona göre yorumlansın diye 😊

Sonuçta bende üniversite mezunuyum dimi oda işsiz kalabilir her an çok haklısınız ben kpss piskolojisiyle iyice bunaldım.
 
Arkadaş işsiz olduğu için 5bin lirayı çok sanıyor bence 🤭

6 sene önce eşimin maasi 4.600liraydi sabit olan ama eline 5 binden fazla geciyordu cogu zaman bakin 6 SENE ÖNCE.
Benim o zamanlar işim gucum biseyim bile yoktu hiç kendimi eziklemedim valla. Aklima bile gelmedi yok cevresinde şunlar varmiş, yok ailesi istemsseymiş filan. 😁 kimse de agzini açamadi.

Benim eşim de yeni evliyken pat işsiz kalmisti, diger işleri de bozulmuştu. Zor zamanlarimiz oldu. Kimsenin ömürlük garantisi yok yani.
O zamanlar eşime katkim az olmustu parasal olarak ama eşim hala bana minnet eder yanimda oldun diye.

Şuan şükür eskisinden bile iyiyiz. Belli olmuyor kimin ne duruma dusecegi.
 
Yok ben maaşını fazla bulduğum için belirtmedim aksine normal bi düzeyde olduğunu belirteyim de ona göre yorumlansın diye 😊

Sonuçta bende üniversite mezunuyum dimi oda işsiz kalabilir her an çok haklısınız ben kpss piskolojisiyle iyice bunaldım.

Kesinlikle oyle kimin ne olacagi inanin hiç belli olmuyor. Sizin de mesleginiz var siz de universite mezunusunuz.

Aranizda uçurumlar yok veya eş adayinizla gelirleriniz arasinda uçurum olacagini da dusunmuyorum. Cok buyutmeyin bu meseleyi
 
Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Sana şöyle bir örnek vereyim içimi rahatlatır mı bilmiyorum 😊 ablam evlilik arifesindeyken eniştemle babam tanıştıktan sonra ve aileler tanışacağı sıra eniştem işsiz kaldı. Bir anda kovuldu. Şöyleydi böyleydi evlendiler aileler desteklerini eksik etmedi hiç. Ablam çalışmıyordu o zamanlar. Evlenince çalışmaya başladılar ikiside. Geçinip gittiler. Sonrasında çolukta çocuktu derken ablam çalışamadı. Eniştemde KPSS ye girip atandı. Herşey güzel giderken oradanda ayrılmak zorunda bırakıldı. Bir dönem işsiz kaldı. Şuanda muhasebecilik yapıyor. Alakasız mesleğiyle yani. demem oki ne olacağı belli olmuyor hayatta. Senin yerinde olsam KPSS diye kendimi yemem. Bi bankaya girmeye çalış en basitinden mesela. Dilini geliştir. Herşey zamanla düzelir. İlerler. Yükselirsin vs vs. Kendini geliştirmeye bak. KPSS diye diye zaman kaybetme bence. Kendinide yetersiz görme asla. Yeterlilik ölçüsü bumudur yani. Kendine eziyet etme lütfen
 
Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?

Seni çok iyi anlıyorum, çünkü aynı durumdayım. :) Benim kendi mühendisimle 2 yıl oluyor. :) Birlikteliğimizin ilk aylarındaki birkaç serbest iş dışında hiç çalışamadım. Deli gibi iş aradım, en az 50 yerle yüz yüze görüşmeye gittim. Üniversite mezunuyum, alanımda 6-7 yıllık deneyimim var, dilim var. Olmadı, olmuyor da. Bir yıl önce ailesiyle tanıştım, hala işsizim ve çok içleniyorum. Sadece ona ya da ailesine karşı da değil, kendi aileme, arkadaşlarıma, en başta da kendime karşı. İki yıldır işsiz olmayı kendime yakıştıramıyorum, yediremiyorum.

Ekonominin kötü olduğu ve gittikçe kötüye gittiği bir gerçek. Bizi en çok bu zorluyor. Donanımlı insanlar bile çok boşta kalır oldu. Çok zor biliyorum ama olumlu cevap gelmese de sürekli başvuru yapacak inadı ve gücü kendimizde bulmak lazım. İş bulana kadar başvurulara devam etmek ve bu sırada kendini geliştirmek lazım. Dil bilmiyorsan dil öğren. Biliyorsan ikincisini, üçüncüsünü öğren. Girmek istediğin işlerde hangi beceriler sana fark kazandırır onu düşün ve onları öğren.

Diğer arkadaşlar da demiş, KPSS olarak düşünme. Aklına yatan her yere başvur derim ben. Çağrı merkezine kabul edilmeyen inşaat mühendislerinin olduğu bir devirdeyiz. Çok kritik meslekler olmadığı sürece diploma bir şey kazandırmıyor, zorunluluk oldu sadece.

Girişimciliğe biraz yatkınlığın varsa kendi başına ne iş fırsatları yaratabileceğini de düşünebilirsin.

Sevgilinin yaklaşımı çok güzel, zaten böyle de olmalı. Ama bu sana çalışmayacak rahatlığı vermesin. Yarın bir gün kim birlikte kalır, kim ayrılır, evlenseniz bile kim ölür kim kalır hiç belli olmaz. Ayrıca herkes zor dönemlerden geçer. Yarın sen iş bulursun, o işsiz kalır, normal böyle şeyler. Sen kendi ayakların üzerinde duracağın formülü yarat.
 
Ben yerinizde olsam once is sonra tanisma ayarlarim, zaten iliskiniz de cok uzun sure once baslamamis.
Sebebi de su, su an odaklanmissiniz is meselesine, ama araya dugun mugun isleri girerse bir de adetlere cok onem veren ailelere sahipseniz is olayi ertelendikce ertelenir. Uzerinden zaman gectikce de siz ozguveninizi kaybedebilirsiniz bu konuda.
 
Hayır olmadı aksine erkek arkadaşım ne olursa olsun ben seni seviyorum seninleyim diyor ama güzel bi yerde çalışmamıda istiyor biliyorum bunu aileside öyle zaten
Bencede çalışın. Artık tek maaşla ev geçindirmek hayal oldu maalesef. Maaşı yüksekte değil zaten sevgilinizin. Ona güvenerek evlilik yoluna girmeyin.
 
Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Abimin uzun dönem issizdi kız arkadaşının çok iyi bir işi ve maaşı vardı. Kesinlikle ayrılmadı şuan iki çocukları var. Ben caliaiyodum evlenince şehir degistirdigim için ayrıldım evlendikten sonra da bulamadım şuan bi çocuğum var onu büyutunce yeniden arayışa giricem. Kendimi de hiç değersiz hissetmiyorum. Ben kendimi yeteri kadar geliştirdim şuan çalışmıyorum diye etrafımdaki kadınların hem işi hem kariyerinin olması beni hiç rahatsız etmiyo.
 
Bence erkek arkadaşınızla ciddi düşünmek için erken. İlişkiniz yeni sayılır. Daha siz yeni mezunsunuz iş arıyorsunuz. Once iş bulmaya ve kendi hayatınızı kurmaya odaklanın. Bu süreçte ilişkinizin gidişatına bakarsınız. Erkek arkadaşınız sizi gerçekten seviyorsa bu durumu sorun etmez zaten. Çalışmayan kadınlarla evlenen çok erkek var. Ama siz iş bulmaya bakın yine de.
 
Sevgilinizin size boyle hissettirdiği birşey oldu mu? Yoksa (tabirimi mazur gorun ozur dileyerek söylüyorum) sizin kompleksinizden mi kaynaklanıyor?
Iciniz rahat edecekse şöyle diyeyim, eşim avukat. Ben de öyle. Ama calismiyorum, tercih etmiyorum çalışmayı. Bu aramizda asla problem olamaz. Cunku ikimiz de eski kafaliyiz, ikimiz de erkek evi gecindirir,kadin ev isi yapar diye düşünüyoruz.
Boyle durumlarda dogru veya yanlis degil, ortak dusunce vardir. Iki taraf da ayni seyi dusunuyorsa, dogru veya yanlis olmasi tartışılmaz
 
Seni çok iyi anlıyorum, çünkü aynı durumdayım. :) Benim kendi mühendisimle 2 yıl oluyor. :) Birlikteliğimizin ilk aylarındaki birkaç serbest iş dışında hiç çalışamadım. Deli gibi iş aradım, en az 50 yerle yüz yüze görüşmeye gittim. Üniversite mezunuyum, alanımda 6-7 yıllık deneyimim var, dilim var. Olmadı, olmuyor da. Bir yıl önce ailesiyle tanıştım, hala işsizim ve çok içleniyorum. Sadece ona ya da ailesine karşı da değil, kendi aileme, arkadaşlarıma, en başta da kendime karşı. İki yıldır işsiz olmayı kendime yakıştıramıyorum, yediremiyorum.

Ekonominin kötü olduğu ve gittikçe kötüye gittiği bir gerçek. Bizi en çok bu zorluyor. Donanımlı insanlar bile çok boşta kalır oldu. Çok zor biliyorum ama olumlu cevap gelmese de sürekli başvuru yapacak inadı ve gücü kendimizde bulmak lazım. İş bulana kadar başvurulara devam etmek ve bu sırada kendini geliştirmek lazım. Dil bilmiyorsan dil öğren. Biliyorsan ikincisini, üçüncüsünü öğren. Girmek istediğin işlerde hangi beceriler sana fark kazandırır onu düşün ve onları öğren.

Diğer arkadaşlar da demiş, KPSS olarak düşünme. Aklına yatan her yere başvur derim ben. Çağrı merkezine kabul edilmeyen inşaat mühendislerinin olduğu bir devirdeyiz. Çok kritik meslekler olmadığı sürece diploma bir şey kazandırmıyor, zorunluluk oldu sadece.

Girişimciliğe biraz yatkınlığın varsa kendi başına ne iş fırsatları yaratabileceğini de düşünebilirsin.

Sevgilinin yaklaşımı çok güzel, zaten böyle de olmalı. Ama bu sana çalışmayacak rahatlığı vermesin. Yarın bir gün kim birlikte kalır, kim ayrılır, evlenseniz bile kim ölür kim kalır hiç belli olmaz. Ayrıca herkes zor dönemlerden geçer. Yarın sen iş bulursun, o işsiz kalır, normal böyle şeyler. Sen kendi ayakların üzerinde duracağın formülü yarat.
Teşekkür ederim öncelikle uzun uzun yazdığınız için ve çok faydalı şeyler söylediğiniz için önce ben merkezli olmalıyım aslında belkide çok başka şeyler yaşayacağım haklısınız kim bilir.. ufkumu açtınız gerçekten çok teşekürler
 
Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Hayatın insanlara ne getirecegi belli mi? Senelerce işsiz gezen insanlar var. Hele geçtiğimiz su kritik süreçte birçok sey onceki zamandan daha zor. Calisiyor olup issizde kalabilirdiniz. Sizde meslek sahibisiniz sadece su anda calismiyorsunuz ama surekli is ilanlarina basvurarak bir is bulma ihtimaliniz var. Size de iyi gelebilir evlendiginizde evinize alismaniz, bir duzen oturtmaniz daha kolay olabilir calismadiginiz için. Şahsen ben evliligimin ilk aylarini evimde gecirmeyi isterdim.
 
Bu memurluk ve kpss takıntısı yüzünden çoğu genç evde pinekliyor. Ya özeldeki insanlar ölüyormu açlıktan anlamadım? Gençsiniz neler yapılır biraz girişimle.. ayrıca utanmak neden? Bunlar utanılacak şeylermi? Karşı taraf bu nedenle sizi beğenmeyecekse vallahi beğenmesin. Ben istemem bana sadece kariyerim işim varken değer vereni.
 
Sevgilinizin size boyle hissettirdiği birşey oldu mu? Yoksa (tabirimi mazur gorun ozur dileyerek söylüyorum) sizin kompleksinizden mi kaynaklanıyor?
Iciniz rahat edecekse şöyle diyeyim, eşim avukat. Ben de öyle. Ama calismiyorum, tercih etmiyorum çalışmayı. Bu aramizda asla problem olamaz. Cunku ikimiz de eski kafaliyiz, ikimiz de erkek evi gecindirir,kadin ev isi yapar diye düşünüyoruz.
Boyle durumlarda dogru veya yanlis degil, ortak dusunce vardir. Iki taraf da ayni seyi dusunuyorsa, dogru veya yanlis olmasi tartışılmaz
Hayır olmadı ben kendi kendime komplekse giriyorum. Haklısınız önemli olan anlaşmak herkesin doğrusu kendine.
 
Valla ben özeldeyim,bazen şartlar zor bile olsa bir şekilde halloluyor.. Kendini geliştiriyor insan,zorluklarla mücadeleyi öğreniyosun.. Sanırım gençlik rahatına fazla düşkün ve fazla garantici. Kpss olmadı diye kaç insan tanıyorum işsiz gezip hayata küsen. Cidden pesimist bir davranış olarak görüyorum bunu. Hayat inişli çıkışlı bir olgu. Herşey rahat ve 4x4 lük ilerlicek diye bir söz almadık kimseden. Evet çabalicaz bulucaz buluşturucaz aricaz araştırıcaz.. Rızkımızı bir şekilde çıkartıcaz. Cesaretli olmak lazım. Okul okuyunca tama m ben oldum artık ve en iyi yerde iyi bir işi hakettim demek çokta döneme uygun bir davranış modeli değil. Tam tersi herşey mezun olunca başlıyor.. Diplomalıyım diye ufak işler neden beğenilmiyor? Diploma herşey mi? Açacağın ve beğenmediğin bir kapı seni nerelere taşır bunu bilemezsin..Geniş bakın ve cesaretli olun,sevgilimin ailesi beni beğenecekmi diye düşünmek bir gence hiç yakışmıyor. Silkelenip kendimle ilgili neler yapabilirimi düşünmelisin.. harekete geçmelisin,Allah ne verir bilemezsin.
 
Merhaba Hanımlar 😊
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Neden utanıyorsun? Tabi bir kadının ayakları üzerinde durması cok önemli ama sende böyle iyi deyip oturmuyorsun ki evde iş arıyorsun.
kendini yetersiz görme belki sen ondan fazlaca bilgili ve kendini geliştirmiş bir insansın okumakla olmuyor o işler yada cok para almakla.
 
Ailesine neymiş ki sizin çalışıp çalışmamanız. Bu tarz düşünceleri varsa yol yakınken en azından bilmiş olursunuz. Kendinizi kötü hissetmeyin. Özel sektörde kendi alanınız olmasa da bir yerlerden başlayın ya da deneyim kazanmak için staj gibi yerlere de başvurabilirsiniz.
 
Back
X