Ben de yalnız başıma plan yapamıyorum. Ailemin maddi beklentisi yok ama elim kolum bağlı. Misal öğretmenim yaz boyu ailemin yanında kalmak zorundaydım ama onlara sormadan her yaz yurtdışı turu ayarladım. Yurtiçinde olsa saat başı arar annem ne zaman geliyorsun, gel artık. Yurtdışı aşırı rahat. Deniz tatili yapmak istesem illaki ablam kardeşim( şu an ev kiraladık tatildeyiz ablam, kardeşlerim , yeğenimArkadaşlarım ankaralı hep yaŞöyle sahil kenarında biri yok ki
Ama siz babaları değilsiniz ki. Sanki görevlendirilmiş gibi yapıp Üçbaş gün tatile gidin, eğitim var dersiniz. Bu şekilde kendi hayatınızdan çalışıyorsunuz. Kardeşler de sizin gibi bilinçli mi?Merhaba arkadaşlar, ben 27 yaşındayım. 25 yaşında işe başladım, öncesinde uzunca bir süre işsizlik yaşadım. Hem işsizken hem de öğrenciyken beş kuruş param yoktu. Herkes bir yerlere gidip gezip tozup, yer içerken o kadar özenirdim ki. Şimdi iki yıldır çalıştığım bir işim var. Fakat yine de kendi paramı kendime harcayamıyorum. Babam çok para kazanmaz orta hallidir. Fakat beş kardeşiz, ve ben hariç hepsi okuyor. Ben de maddi olarak eve katkı yapıyorum. Fakat ne zaman kendime bir harcama yapsam acaba çok mu harcadım diye endişeleniyorum, halbuki kendi maaşım, kendi harcamam. Bir gün bana canın ne istiyorsa yap, sonra pişman olursun diyen annem-babam ertesi gün o pahalı niye aldın, niye harcıyorsun para diyebiliyor. Yaz geldi, hayatımda hiç denize girmedim daha önce. Önce yüzme öğrenmek sonra da bir yerde tatil yapmak istiyorum, fakat maaşım az olmamasına rağmen söyleyeceklerinden çekiniyorum. Çünkü hem tek başıma bir yerlere gitmek istiyorum, hem de kardeşlerime de kıyamıyorum. Onları da hesaba katınca fiyatlar çok yükseliyor, kardeş 1-2 değil ki beş taneTek başına gitsem onları niye götürmedin kendine müslümansın olacak, onları alsam fiyat çok artacak, kendimi aile babası gibi hissediyorum Fakat bir yandan da sırt çantamı alıp tek başıma dağ bayır gezmek istiyorum. Kız başına ne yapacaksın derler ona da. Otuz yaşıma 3 sene kalmış, hala kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum, üstelik kendi işim var. Fakat hala onların sözlerine bağlıyım. Bu evden ayrılmak, kendime bir hayat kurmak istiyorum, ama evlenmeden çıkamayacağım galiba. Belki önemsiz gelebilir bir çoğuna ama imkanım varken elimi kolumu duygu sömürüsüyle bağlıyorlar. Siz ne düşünürdünüz..
Sizi anlıyorum benim öyle çok kardeşim yok. Memur bir babanın iki çocuğundan biriyim . Ekonomik olarak çok zorluklar yaşadık çalışmaya başladım borç harç ödedim. Denize otobüsle günübirlik gittiğim olurdu tabi annem ve bi kaç komşu falan. Yani ben de öyle bir başıma bir yere tatile gitmek ona para ayırmak imkansızdı çünkü farklı önceliklerimiz vardı.Merhaba arkadaşlar, ben 27 yaşındayım. 25 yaşında işe başladım, öncesinde uzunca bir süre işsizlik yaşadım. Hem işsizken hem de öğrenciyken beş kuruş param yoktu. Herkes bir yerlere gidip gezip tozup, yer içerken o kadar özenirdim ki. Şimdi iki yıldır çalıştığım bir işim var. Fakat yine de kendi paramı kendime harcayamıyorum. Babam çok para kazanmaz orta hallidir. Fakat beş kardeşiz, ve ben hariç hepsi okuyor. Ben de maddi olarak eve katkı yapıyorum. Fakat ne zaman kendime bir harcama yapsam acaba çok mu harcadım diye endişeleniyorum, halbuki kendi maaşım, kendi harcamam. Bir gün bana canın ne istiyorsa yap, sonra pişman olursun diyen annem-babam ertesi gün o pahalı niye aldın, niye harcıyorsun para diyebiliyor. Yaz geldi, hayatımda hiç denize girmedim daha önce. Önce yüzme öğrenmek sonra da bir yerde tatil yapmak istiyorum, fakat maaşım az olmamasına rağmen söyleyeceklerinden çekiniyorum. Çünkü hem tek başıma bir yerlere gitmek istiyorum, hem de kardeşlerime de kıyamıyorum. Onları da hesaba katınca fiyatlar çok yükseliyor, kardeş 1-2 değil ki beş taneTek başına gitsem onları niye götürmedin kendine müslümansın olacak, onları alsam fiyat çok artacak, kendimi aile babası gibi hissediyorum Fakat bir yandan da sırt çantamı alıp tek başıma dağ bayır gezmek istiyorum. Kız başına ne yapacaksın derler ona da. Otuz yaşıma 3 sene kalmış, hala kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum, üstelik kendi işim var. Fakat hala onların sözlerine bağlıyım. Bu evden ayrılmak, kendime bir hayat kurmak istiyorum, ama evlenmeden çıkamayacağım galiba. Belki önemsiz gelebilir bir çoğuna ama imkanım varken elimi kolumu duygu sömürüsüyle bağlıyorlar. Siz ne düşünürdünüz..
Bende aynı yaşta başladım memuriyete. Aynı süreçlerden geçtim. İnanın siz verdikçe istemelerin ardı arkası kesilmiyor. 2 yıl sonra yeter diyebildim, üzerimdeki tüm yükü attım. Kendimi dusunmeliyim diyip, değişken aralıklarla eskisi kadar olmasa da küçük miktarlarda harçlık vermeye başladım. Ne mi oldu? Hesap eksimden kurtuldum. Birikim yapmaya başladım. Keyfime , üstüme başıma harciyorum. Ve benim maaşım bana yetiyormuş diyorum (= dilerim en kısa zamanda bir karar verin, net olun. kesin ve dik durmazsaniz karşıdan saygi göremezsiniz. Tecrübeyle sabit.
Sadece tatil değil mesele, bir çok konuda kendi hayatımın söz sahibi değilim hala, ben büyürken sürekli bir kardeş doğdu ve ben onların altını temizledim, mama verdim, oynatıp canlarını eğlendirdim. Sınavı varsa ders çalıştırdım, yorgunum dedim dinlemediler. Bir şekilde hep sorumluluklarla büyüdüm. Ne zamanki ben büyüyüp kendi paramı kazanmaya başladım, hem maddi katkı yapmaya başladım, hem de anne babamın hastalkkları çıkmaya başladı. Onlar hastayken ben yardımcı olmasam bu sefer tüm yğk bir küçük kardeşime geçiyor. Hem de onların sınavları okulları tercihleriyle uğraşıyorum. Şimdi biri liseye biri üniversiteye başlayacak, kendi dönemimde yaşadığım stresleri hala yaşıyorum. Bu yüzden evlenmek ve çocuk sahibi olmak istemiyorum, 27 yaşında bıktım çocuk sesinden. Şu anda da 7 yaşında bir kardeşim var, anneme aldırması için ısrar ettim ama aldırmadı. Şimdi de kıyamıyorum iyi ki almamış diyorum, ama çok yoruyor..
Merhaba arkadaşlar, ben 27 yaşındayım. 25 yaşında işe başladım, öncesinde uzunca bir süre işsizlik yaşadım. Hem işsizken hem de öğrenciyken beş kuruş param yoktu. Herkes bir yerlere gidip gezip tozup, yer içerken o kadar özenirdim ki. Şimdi iki yıldır çalıştığım bir işim var. Fakat yine de kendi paramı kendime harcayamıyorum. Babam çok para kazanmaz orta hallidir. Fakat beş kardeşiz, ve ben hariç hepsi okuyor. Ben de maddi olarak eve katkı yapıyorum. Fakat ne zaman kendime bir harcama yapsam acaba çok mu harcadım diye endişeleniyorum, halbuki kendi maaşım, kendi harcamam. Bir gün bana canın ne istiyorsa yap, sonra pişman olursun diyen annem-babam ertesi gün o pahalı niye aldın, niye harcıyorsun para diyebiliyor. Yaz geldi, hayatımda hiç denize girmedim daha önce. Önce yüzme öğrenmek sonra da bir yerde tatil yapmak istiyorum, fakat maaşım az olmamasına rağmen söyleyeceklerinden çekiniyorum. Çünkü hem tek başıma bir yerlere gitmek istiyorum, hem de kardeşlerime de kıyamıyorum. Onları da hesaba katınca fiyatlar çok yükseliyor, kardeş 1-2 değil ki beş taneTek başına gitsem onları niye götürmedin kendine müslümansın olacak, onları alsam fiyat çok artacak, kendimi aile babası gibi hissediyorum Fakat bir yandan da sırt çantamı alıp tek başıma dağ bayır gezmek istiyorum. Kız başına ne yapacaksın derler ona da. Otuz yaşıma 3 sene kalmış, hala kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum, üstelik kendi işim var. Fakat hala onların sözlerine bağlıyım. Bu evden ayrılmak, kendime bir hayat kurmak istiyorum, ama evlenmeden çıkamayacağım galiba. Belki önemsiz gelebilir bir çoğuna ama imkanım varken elimi kolumu duygu sömürüsüyle bağlıyorlar. Siz ne düşünürdünüz..
Merhaba arkadaşlar, ben 27 yaşındayım. 25 yaşında işe başladım, öncesinde uzunca bir süre işsizlik yaşadım. Hem işsizken hem de öğrenciyken beş kuruş param yoktu. Herkes bir yerlere gidip gezip tozup, yer içerken o kadar özenirdim ki. Şimdi iki yıldır çalıştığım bir işim var. Fakat yine de kendi paramı kendime harcayamıyorum. Babam çok para kazanmaz orta hallidir. Fakat beş kardeşiz, ve ben hariç hepsi okuyor. Ben de maddi olarak eve katkı yapıyorum. Fakat ne zaman kendime bir harcama yapsam acaba çok mu harcadım diye endişeleniyorum, halbuki kendi maaşım, kendi harcamam. Bir gün bana canın ne istiyorsa yap, sonra pişman olursun diyen annem-babam ertesi gün o pahalı niye aldın, niye harcıyorsun para diyebiliyor. Yaz geldi, hayatımda hiç denize girmedim daha önce. Önce yüzme öğrenmek sonra da bir yerde tatil yapmak istiyorum, fakat maaşım az olmamasına rağmen söyleyeceklerinden çekiniyorum. Çünkü hem tek başıma bir yerlere gitmek istiyorum, hem de kardeşlerime de kıyamıyorum. Onları da hesaba katınca fiyatlar çok yükseliyor, kardeş 1-2 değil ki beş taneTek başına gitsem onları niye götürmedin kendine müslümansın olacak, onları alsam fiyat çok artacak, kendimi aile babası gibi hissediyorum Fakat bir yandan da sırt çantamı alıp tek başıma dağ bayır gezmek istiyorum. Kız başına ne yapacaksın derler ona da. Otuz yaşıma 3 sene kalmış, hala kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum, üstelik kendi işim var. Fakat hala onların sözlerine bağlıyım. Bu evden ayrılmak, kendime bir hayat kurmak istiyorum, ama evlenmeden çıkamayacağım galiba. Belki önemsiz gelebilir bir çoğuna ama imkanım varken elimi kolumu duygu sömürüsüyle bağlıyorlar. Siz ne düşünürdünüz..
Yıllarca yaptım aileme
36 yaşıma kadar
Sen o kadar vakit kaybetme
Çünkü hiç bir değeri yok yaptıklarının
Günün birinde sen ne yaptın ki lafını illa işiteceksin
O yüzden fazla yüklenmemeye bak
Merhaba, sizinle birebir aynı yollardan geçtim ama benim kardeşlerim o kadar ufak değillerdi. Şimdi deniz kenarı bir şehirde her haftasonu arkadaşlarımla yüzmeye gidiyorum sadece yol parası gidiyor ve yüzme öğrendim :) Sizin böyle bir şansınız yok ama bir yüzme kursuna yazılın önce havuzda öğrenirsiniz elbet zamanı gelir bazı şeylerin. Çocuklara bakmak ebeveyn görevidir kendinizi bakıcı olarak görmeyin. Babanızın sizi sömürdüğünü hissediyorsanız maddi desteği kesin baba da olsa yardım etmek zorunda değilsiniz. Harçlık kullanan kardeşlere haftalık düzenli harçlık verin babanıza da bunu söyleyin ben üstleniyorum diye. Hem yalnızca kardeşleriniz ile muhatap olmuş olursunuz. Başka bir şehirde yapacağınız masrafları hesaba katarsanız bazı şeyleri zaten üstlenmeniz gerekir. Ama benim yaptığım "babanın eline düzenli para sayma" hatasına girmeyin sömürü ondan sonra başlıyor. Mesela mutfak alışverişini yapmayı teklif edin bir ay yada yapıp gelin. Bazı aylar aa elektrik ne kadar geldi ben ödeyeyim diyebilirsiniz. Kardeşleriniz bir şey ister fuzuli olmadığı sürece onları karşılarsınız. Deniz dışında yapmak isteyeceğiniz çok şey vardır onun yolu da arkadaş edinmek. Maalesef aklın evlensen de kardeşlerin de kalacak. Kardeşlerin büyüyüp ablam hayatını yaşasın bizim ebeveynimiz gibi davranmak zorunda değil kafasına girdikleri zaman senin de için rahat etmeye başlayacak. Hayatında başarılar dilerim kendine iyi bak :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?