İyi okullarda okuduk maddi durumumuz da iyidir fena sayilmazdi . Dışarıdan bakan biri ozenirdi bize. Ama içimiz öyle değil.ailede hergun kavga tartışma anne babam arasında çoğu zamn ise ablamla annem arasında. Annem dediği bir şeyi inkar eder en çok tartışmalar bundan çıkardı
Eve babam gelince babama hersey anlatılır babam tabiki annemden yana olur ve asla inanmazdı. Her olayda bir tartışma çıkaran bir anne. Ev düzenini yemeğini sağlamada mükemmel bir ev annesi.ama asla çocuk annesi değil. Anlatabildim mi. Ben çocuğum şimdi düşünüyorum da evimiz dağınık olsaydı da annem sarılıp sevseydi güzel sözler söyleseydi.takdir etseydi,derdimi dinlemek istese sorsaydı. Surekli tenkit, aşağılama,başkalarıyla kıyas.. ve tabi en sona saklanan o muhteşem cümleler. "Ben size yemedim yedirdim düzen temizlik hep yaptım.size ben ne yaptım ben ne kötü bir anneyim .Allah canımı alsa "
O kadar b.k gibi hissedersin ki kendini böyle o an ben ne dedim acaba olursun.
suan Çocukluğumuzda surekli kavga ederdiniz dediğimde annem Asla etmedik saçmalama sen ne kadar iftira atıyorsun diye başlıyor.
Kafamj duvarla vurasım geliyor.kac gece ağlayarak uyurdum. Annem sevsin diye ilgi göstersin diye çocukken dua ederdim
Asla hiç bir olayı kabul etmiyor.
Kendi hoşuna gitmeyen bir işi başkasına mal ediyor ,bizi yani çocuklarını bir tutup beğenmiyor. İyi kötü ogretmen akademisyen olduk hepimiz. Bu bile sorun oldu dişardalarda okudunuz eve gelmediniz diye bizi suçladı.kim ister evinden uzak yerde olmayı.huzursuzluktan kaçtık hepimiz.
Şimdi yaşlar 35, 36 ,30.hepimizde kişilik bozuklukları psikolojik sıkıntılar mevcut.
Bu yaşımda bile bisey söylediğimde inanmayıp yalan söylüyorsun demeye getiriyor. Her olay kavgaya baglanmasin diye susuyorum o hiç olmuyor.
Ama biliyor musunuz disardab bir misafir olarak gelseniz evimize. Her gelen anneniz bir melek ne kadar tatli dilli ne kadar guzel hir insan diyor.
cunku abimle de konusuyoruz .sanki disardan gelen insanlara kardi inanolmaz merhametli dusunceli alttan alan biri oluyir ki. Biri bisey dese dogrudur diyor. Biz ayni seyi soylesek insan dısı muamele yapiyir .sen ne biliyorusn ne anliyorsun diyor.
yıllar içinde bir çok psikoloğa gittik.ayni anneyle muhatap oldukça ve karşı taraf değişmedikçe senin sabrın ruhun daralıyor ve değişim pek olmuyor maalesef.
Babama kendini arındırır ağlamasını görseniz zaten annelerine ağır eziyetler eden çocuklar dersiniz bizim için.
En bariz özelliği yalan söylemesi ama farketmemesi .ve sonra ben öyle demedim yapmadım diye ağlaması. Komşular akrabalar bunları bilmiyor. Çünkü onlara karşı son derece hassas kibar anlayışlı. Siz beceremediniz siz olamadınız cümleleri ile büyüdük.
Simdi evlendim.en son esimle annem telefonla konusmus .esim bana annen şunu şunu dedi dedi.annem yemin etti demedim diye. Eşim
şaka mı yapıyorsunuz dedi .annen dedi dedi ve neyse diye gecistirdi. Yuvada da bozulmalar olacak annem yüzünden.
İrtibatı kesmek elbette olmaz annem ya annem.istiyorum ana kız olalım dertleşelim. Konuşalım.her konuşma tartışmaya çıkıyor.
O da diyir biliyor musunuz ,ben istiyorum anne kız olalım vs diye sen niye böylesin diyor .aklımı kaciricam beni sinir hastası olarak suçluyor. Tenkitleri tartışmaları yankils hatırladığı olayları devam ediyor.
Evimizde komşulara yeterince rezil olduk bağırma çağırma seslerinden.artik bunları yaşamak istemesem de yaşıyorum. Çok çok yoruldum .böyle annesi olan var mı ne yapılır.ne söylenir nasıl davranılır yoruldum artık
tedavi dediğimiz an bana deli dediler diye kopartır kıyameti ve asla unutmaz sürekli bu kelimeyle döver bizi .bende bazen keşke fiziki anlamda dovseydi stresini atsaydı da boyumuzca çocuklarımız varken annemizden şefkat görseydik arada diyorum .
