Kızlar daha önce de konu açmıştım balayına gidecektik eşimle ve kv de beni orda bir arkadaşıma bırakın demişti. Yani balayına üçümüz gitmiş olacaktık. Yani kusura bakmasın da ben 6 saat yol boyu onunla olmak istemiyordum. Eşim sağolsun vazgeçtik o şehire gitmekten. Ankara’ya ablamın yanına gidelim dedik. Hem Atam’ı da ziyaret edeceğiz. Ancak bu sefer Ankara’da arkadaşı çıktı kvnin. Yarın yola çıkacağız ve kv de bizimle gelecek. Kendi kendine karar verdi. Nereye gitsek gelmek istiyor delireceğim gerçekten. Bu sefer eşime de yüklenemem çünkü zaten ben kv gelmesin dedim diye güzelim tatilimizden vazgeçmiştik. Öyle bir kadın ki hiçbir şey söylenmiyor. Hemen kendini acındırıyor. Ben anneyim bilmem ne diye. Annesin tabi ki saygım sonsuz ama yahu şunun şurasında 1 aylık evliyiz ya bir rahat bırakmıyor. Geçen akşam birlikte yemek yerken işte vazgeçmişsiniz gitmekten falan dedi. Evet dedim. Ya ben de gelsem mi Ankara’ya işte arkadaşıma giderim falan diye ağzımızı aramaya başladı. Baktım masada ses yok. Eşim ses çıkarmıyor eh gelme diyemiyor annesine. Tabi öyle de denmez ben de ne yapayım “sen bilirsin” dedim. Mecbur bıraktırdı yani. Biliyor o öyle söyleyince hayır gelme diyemeyeceğimizi. Zaten bizden müsade almak için söylemedi onu. Hani ben de gelicem diye haber vermek için dedi belli ki. Eşim de istemiyor ama bir şey diyemedik işte. Çıldırcam gerçekten. Eminim yazın bir yere gidecek olsak hemen o şehirde de arkadaşı türeyecek. Ben ne yapacağım ya. Ve kadına hiçbir şey diyemiyorum şaka gibi. Lafları ağzına tıkıyor. Mutlaka kendini haklı çıkartıyor. Bunun önüne geçmek istiyorum. Biraz daha sert ve mesafeli nasıl olabileceğim? Kimseyi kırmak da istemiyorum ama üzülüyorum çok. Eşim kv gelecek diye tatil planını değiştirdi ama yine kurtulamadık takıldı peşimize.