Karşıdan beklentiyi minimum tutup bebeğine yetip onunla mutlu olabileceksen yap yok eğer ben huzurlu değilim bebeğime de bu şartlarda yazık ederim diyorsan kimseyi düşünme bebek çok büyük bir sorumluluk büyüyene kadar her günün saatin onun için cabalayarak geçecek ki sana yoldaş olabilsin buda sağlam kafayla psikolojiyle olabilecek bsy kendin daha iyi bilirsin kendini kimseyi umursamaKafamın, duygularımın çok karmaşık olduğu bir dönemdeyim.
Her kafadan bir ses.
Bende sanki kafa kalmadı.
Bilmem, şıkları bol tuttum ki belki daha faydalı olur benim için.
Aynı duygularda olan pek çok kişi için..
Genel olarak görüşünüz nedir?
Fikrinizi almak istedim.
Teşekkür ederim şimdiden..
Nomu,çocuğun sıkıntılı iletişimin ya da kapanamayan bir geçmişin olduğu evlilikte işleri yoluna sokacağına inanmıyorum. Yani senin için işleri daha da zor hale getirir bence çocuk fikri:/
Senin kocandan ayrılacağını da düşünmüyorum, o yüzden diğer seçenekleri de ele.
Size köklü bir değişiklik lazım bence çocuktan önce, tayin gibi mesela. Kaç yıl daha ordasınız?
Zaten bunca zaman o ihtimal yüzünden bekledim.
Ama herkesin bir şekilde oturttuğu düzeni ben oturtamıyorum bir türlü.
Çocuksuz terbiye etmeye çalıştığım ilişkimiz bazı arkadaşlarıma göre
çocuk olmadığı müddetçe hep böyle kalacak.
Bu şekilde beklediğimde de boşandığımda çocuksuz rahat bir kafam olacak belki..
Ama 35 yaştan sonrası, umutsuzluk, evliliğe karşı uzaklık olacak ellerimde.
Belki en büyük özlemim çocuk olacak.
Yaa işte o yüzden kafa bir milyon.
Sürünen bir evliliğe çocuğu da hapsetmek nasıl bir düşünce tarzı hep merak etmişimdir.
Elbette evlattan pişman olunmaz da o yavrunun vebali nasıl taşınır acaba?
Ölmeyip sürünen bir evlilikten çocuk sahibi olmak demek , o evliliğin sürüne sürüne devam etmesi demek bence ...
Bu aşamada sperm bankasından çocuk sahibi olmak bana kalırsa daha az baş ağrıtır..
Adamı damızlık gibi kullanmak ne bileyim olur mu nomu :))
Kes at kangreni yoluna bak ..
Esin senin kadar kafası karışık değildir ama boşansan bile toparlar yoluna bakar sende öyle tabi
Önceki konularınızı biliyorum ama net hatırlamıyorum. Sorunlarınız neler? Ona göre yorum yapsak. Çünkü çözülebilir sorun var çözülebilir olmayan sorun var:)
nomunomuchua eski konularınıza bakacağım bir...insan yaşadığını dışardan bir gözle göremiyor bazen. Bir bakıp yazayım yorumumu.
Yalnız 2014 yılında da buna çok benzer bir konu açmışsınız , 4-5 yıl içinde değişen bir şey yok sanki...
Tam da bu vebal korkusuna 7 yıl geçirdim bekleyerek zaten.
Şartları benim kadar bile tutmayan insanlar benim kadar düşünmez.
Tek başıma anne baba da olacak güçteyim çok şükür.
Yine de kimsenin düşünmediği ayrıntıları kendime engel görürüm..
Hata mı ediyorum diye meraktan açtım bu anketi de..
Bu aralar gıcığım üstümde spermi de onun olsun modundayım zaten :)
Kesip atma kısmını aşsam sorun büyükçe çözülecek de ama işte..
Sebepler değişiyor, adam sürekli bana yeni bir nefretlik durum oluşturuyor.
Yırtıkları yamalıyorum yeni yırtık hesabı.. :)
Genel olarak son 1 yıldır sorunumuz, farklı düşünmek.
İnatlaşmak, beklentilerimizin uyumsuzluğu.
Önem verdiklerimizin başkalığı gibi gibi..
Bu arada çok masumum demiyorum benim de alttan almayan,
ihtiyaç halinde sırt sıvazlamayan dik bir yapım var.
Yılların tahammülsüzlüğünden böyle..
Yerimizde sayıyoruz.
Yerimizde sayıyoruz diye bu yüzden dedim.
O zaman da karışıktım şimdi de karışığım..
Sebepler değişse de duygular aynı..
İstemem elbette.
Sanırım ben de öyle yapacağım.
Olumlu gelişmeler olsa da benim için de yetersiz..
Yetmeyecek muhtemelen.
Kapasitesi yetersiz adamın kabul etmeliyim.
"Cocuk olsa mi?" kafa karisikligina girildiyse eninde sonunda olan sey cocuk yapmaktir hep bunu gordum. :) Siz de deneyeceksiniz muhtemelen kim ne derse desin.
Bizim cocugumuz yok. 4,5 yildir eşimin agzindan cocuk konusunda "acaba olsa?" duymadim.
Yazdiklarinizdan anladigim kadariyla biraz mukemmeliyetci bir yapaniz var ve ayrintili dusunuyorsunuz.
Burda herkes kaba taslak yorum yapabiliyor esinizi ve sizi tam olarak kimse bilemez yakininizda samimi anne veya kardesiniz gibi kisiler tabi mantikli ve iyi dusunenler daha cok yardimci olabilirler.
Esiyle anlasamayan ama sadece soguk ruzgarlar esen kisiyle burada konu acip siddet hakaret saygisizlik aldatma yasayan kisiler arasinda fark var ve tabi bunlarin cocuk sahibi olmalarinda da farklilik olur.
Konu sahibi esiyle cok kavga etmeyen ama hic anlasamamazlik da yasamayan ortada giden iliskiler de cocuklarin buyeyebildigini gozlemliyorum.
Fakat bazen bir cizgi oluyor ve cocuk o cizgiyi tasiriyor.
Siz o cizgide misiniz onu kendiniz bilirsiniz.
Kafamın, duygularımın çok karmaşık olduğu bir dönemdeyim.
Her kafadan bir ses.
Bende sanki kafa kalmadı.
Bilmem, şıkları bol tuttum ki belki daha faydalı olur benim için.
Aynı duygularda olan pek çok kişi için..
Genel olarak görüşünüz nedir?
Fikrinizi almak istedim.
Teşekkür ederim şimdiden..
Benim annem de 4 tane olduğu için pişman.Hahah hepsini ama özellikle en küçüğünden çok darlandı bu ara :)
Yani her şeye rağmen evlat tabi de..
İnsan bence çocuk yaptığına pişman olabilir.
Dürüst olmak gerekir.
Benim annem 6 tane doğurduğuma pişmanım diyor mesela.
Sen bir tane yap en fazla iki.
Çocuksuz da olmaz ama diye de ekliyor..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?