- 3 Eylül 2012
- 21.892
- 57.794
- 798
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #61
Benim annem de 4 tane olduğu için pişman.
Keşke 8 tane olsaydı diyor :)
Bence sizi tutan tek şey; alışkanlık.Yerimizde sayıyoruz diye bu yüzden dedim.
O zaman da karışıktım şimdi de karışığım..
Sebepler değişse de duygular aynı..
Bence sizi tutan tek şey; alışkanlık.
İlgisi yok.Hehehe teyze evlattan yana gülmüş anlaşılan
Çünkü arkadaşların dediği gibi sürünen bir evlilik için 5-7 yıl çok uzun.Bilmem ki nedir tam anlayabilmiş değilim.. Hayırlısı..
Çünkü arkadaşların dediği gibi sürünen bir evlilik için 5-7 yıl çok uzun.
Belki zamanında kapansaydı bu konu, yeniden evlenmiş ve anneydiniz şu an.
Belki de çok mutluydunuz.
Eşiniz için de aynısı geçerli.
Bencil mi biraz?Orası öyle..
Çok mutlu olacağımı pek sanmıyorum da :)
Ama ona sorsan sorun yok.
Çocuk için de gayet uygun her şey.
Bu kadar uyumsuzluk her evlilikte olur.
Benim eksiklerime rağmen benden razıymış.
Enteresan biri.
Bencil mi biraz?
Ben mutsuzken eşim mutlu mesut yaşasa çıldırırım herhalde.
Eğer eşiniz sizi mutlu etmek için çabalıyor da başarısızsa sorun sizde demektir. Siz mutlu olmayı bilmiyorsunuz demektir.
Ancak sizin tabirinizle sürünen bir evlilikte gebelik ve doğum sonrası nasıl olur iyi düşünün.
Bizim sorunsuz bir evliliğimiz olmasına rağmen cennetle cehennemi bir arada yaşadım bu süreçlerde.
Eşimden nefret ettim, boşanmayı bile düşündüm.
Nasıl izlenimler?Aslında böyle zamanlarda tavırlarımdan dolayı o da mutsuz.
Ama mutsuzluğa da razıyım, öyle de böyle de seviyorum kafasında.
Düzelir hepsi biz bu yola girdik ömürlük kafası var.
Hiç çabalamıyor diyemem.
Başarısız oluyor, yetersiz kalıyor.
Bir eş olarak yetersiz yalnız.
Babalığını görmedim, iyi baba olacak gibi bir izlenim edindim bugüne dek ama...
Nasıl izlenimler?
Örnek verir misin?
Aynı ben :)Yeğenlerine çok düşkün.
Uzun uzun oynar, sıkılmaz, ilgilenir.
Arkadaşların çocuklarına karşı da öyle.
Hani anne yapar, anne bakar diye düşünmüyor.
Ben ilgili bir baba gördüğümde takdir ediyorum ( her erkek yapmadığı için)
O ise '' Heralde bakacak babası değil mi?'' diyor.
Çocukları gerçekten sever.
Benden daha çok sever hatta.
Tabi işin içine girdiğinde ne olur görmek lazım.
Aynı ben :)
Arada bir görüp birkaç saat oynayıp, ailelerine geri bırakmak muhteşem.
Ama 7/24 bunu yapmak, bu sorumluluğu almak, birilerine devretme şansının olmaması vb birçok zorluk bambaşka.
Bekarken ben de öyleydim.
Şimdi ise bazen kaçacak delik arıyorum :)
Sanırım bir filmde izlemiştim.
Bir karı koca 3 kg ağırlığında bir oyuncağı anne kucağında her yere taşıdılar 1 ay boyunca. Her yerde ama. Evde, işte, markette, yemek yaparken vs. Gece saat başı uyandılar. Sanki bir bebekle yaşar gibi bir düzen oluşturup kendilerini test ettiler, hazır olup olmadıklarını görmek için.
Ama sonunu hatırlamıyorum :)
Pek mantıklı değil.
Oyuncak taşımak bir süre sonra eziyete döner.
Manyak mıyız be diye pes edilir.
Ama canlı kanlı bir bebek.
Gözlerini birinden saçlarını diğerinden almış.
En mutsuz anında bir gülüyor, dünyan aydınlanıyor.
Kafanda bin dert, yanağında ansızın ıslaklık, öpülüvermişsin.
Derdini unutursun.
Bana öğrencilerim bile bunları hissettiriyor.
Bir de benim yavrum olsa kaç katı olur?
Sana bu duyguları yaşatan tatlı şeyi her yerde taşımak yük sayılamaz bence..
Tam da bu duruma uygun atasözümüz var:Pek mantıklı değil.
Oyuncak taşımak bir süre sonra eziyete döner.
Manyak mıyız be diye pes edilir.
Ama canlı kanlı bir bebek.
Gözlerini birinden saçlarını diğerinden almış.
En mutsuz anında bir gülüyor, dünyan aydınlanıyor.
Kafanda bin dert, yanağında ansızın ıslaklık, öpülüvermişsin.
Derdini unutursun.
Bana öğrencilerim bile bunları hissettiriyor.
Bir de benim yavrum olsa kaç katı olur?
Sana bu duyguları yaşatan tatlı şeyi her yerde taşımak yük sayılamaz bence..
Tam da bu duruma uygun atasözümüz var:
Dışı seni yakar, içi beni :)
cocuk sahibi arkadalar cocuklarim icin evliligi devam ettireyim mi dediklerinde
"hayir ,
cocuga tek basina da bakabilirsiniz,
ona tek ebeveyn olarak da mutlu bir yuva verebilirsiniz"
diyoruz
ancak bunu bastan planlamak bana gercek anlamiyla bencilce geliyor,
bilemiyorum buyuk mu konusuyorum ama,
yani ben bosanicam ama bir de cocuk yapayim,
sonra da bosanayim,
iste bu dusunce bence gercekten cocugu hic dusunmemek demek.
bir de genel olarak anne ayridir diyoruz,
ama baba da ayridir esasen,
belki cocuk babayi sececek, onunla olmak isteyecek,
o zaman ne yapacaksiniz?
Beni istemeyeni ben de istemem diyeceğim heralde
Başka ne denir bu duruma?
Pek mantıklı değil.
Oyuncak taşımak bir süre sonra eziyete döner.
Manyak mıyız be diye pes edilir.
Ama canlı kanlı bir bebek.
Gözlerini birinden saçlarını diğerinden almış.
En mutsuz anında bir gülüyor, dünyan aydınlanıyor.
Kafanda bin dert, yanağında ansızın ıslaklık, öpülüvermişsin.
Derdini unutursun.
Bana öğrencilerim bile bunları hissettiriyor.
Bir de benim yavrum olsa kaç katı olur?
Sana bu duyguları yaşatan tatlı şeyi her yerde taşımak yük sayılamaz bence..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?