Kafayı yemek üzereyim

Beraber bseyler yapmayı ben de çok istiyorum. 1-2 günlüğüne de olsa bi yerlere gidelim diyorum. Bi değişiklik olsun. Ama zaten hafta içi sürekli çalıştığı için hafta sonu da evde kalmak istiyor. Bakın cumartesi ve pazar da aynen şu şekil oluyor. Cumartesi sabah kahvaltı yapıyoruz. Kahvaltıdan sonra alışverişe çıkıyoruz. Alışveriş benim için bir rutin yani. Bi aktivite gibi değil. Sonra eve geliyoruz. O sabah uyumadığı için eve gelince uyuyor genelde. Sonra akşam yemeği falan. Sonra Tv izliyoruz sabaha kadar. Sabah epey geç yatıyoruz. 3-4 gibi. Pazar günü de 1-2-3 gibi uyanıp kahvaltı ve normal günün devamı işte. Tv falan. Bu durumda bile inanın hafta sonunun gelmesini iple çekiyorum. Ama son 1-2 aydır bana karşı ilgisizliği beni çok rahatsız etmeye başladı işte
 
Kendisi burada doğdu aslında. 7 yaşına kadar buradaydı. Sonra Türkiye’ye göndermiş babası. Liseyi falan hep orada okumuş. Sonra tekrar dönmüş Fransa’ya. Burada kurslara gitmiş. Sonra tekrar üniversite için Türkiye’ye gitmiş. Yani tam yerleşik bi hayatı olmayınca çok iyi değil dil seviyesi. Ben de geldiğim sene A1 seviyesine gittim. 5-6 ay sonra A2 ye gittim. Sonra araya pandomim girdi. Tüm kurslar kapandı. Eylül ekim gibi açık kurs olursa tekrar gideceğim
 
Dil öğrenmelisiniz eşiniz de siz de. Yaşadığınız yerin dilini bilmemek ne demek aklım almıyor. Bu şekilde önünüz açılır anca başka türlü bunalırsınız tabiki.
 
Aslında akraba olarak Dayım var. Eşim zaten dayımın oğlu. Ama dayım teee gençken gitmiş Türkiye’den. Sadece adını duyardık. Kendisini bile bilmezdik. O yüzden inanın akrabam olmasa belki daha yakın olurdum. Hani ha dayın varmış demeyin. Hiç öyle bi ilişkimiz yok hiç dayı gibi göremedim.
bayramlar ennnnn zoru zaten. Bu kurban bayramında Türkiye’de olmayı çok isterdim. Bilet fiyatlarından dolayı anca ağustosda gidiyorum işte. Dil öğrenip ben de çalışmak istiyorum ama çok ileri seviye dil öğrenmek epey zaman alacak gibi
 
Benim için eştir buraya alışmamda yardımcı olan. Yani nasıl desem. Korumacı mesela bana karşı. Çok üzgün olduğumda da o kadar güzel yanımda olur ki. Ama normalde hiç sevgisini belli etmez. Yine de 1 dediğimi 2 etmediği için geçindik şimdiye kadar. Dil kursundan 1 tane arkadaşım oldu. Onun da kendi kaynanasıyla görümceleriyle arası çok çok iyi. Sürekli onlarla
 
Problem bende de var aslına bakarsınız. Ben aşşşşşırı çekingen biriyim. Yani normalde de böyleyim. Eşim de öyle. Mesela oturduğumuz apartmanda bi Türk çift varmış. Aynı bizim gibi yeni evli karı koca. Bilmiyorum. Başkası olsa heralde gidip bir şekilde tanışır. 3 senedir buradayız. Hala kadının yüzünü görmedim mesela .
Eylül ve ekimde açık kurs olursa hemen gitmek istiyorum zaten. Sağlık sektöründen mezunum. Ve buradakilerin dediğine göre hemen iş bulurmuşum. Çok çabuk dil öğrenip çalışmak istiyorum ben de
 
anladim.. ayri ulkelerde nisanli bekledik dediniz, ailesi de oradaymis.. nasil dil bilmiyor hayret.. ve bu duzende calismaya devam ettikce de dil ogrenemeyecek. ne olacak sonunuz boyle?
Ben bir şekilde kursa gidip falan öğreneceğim mutlaka ama kendisinin gitmeye zamanı olmuyor. Ekstra bi çabası da yok zaten. Çok dedim bseyler yapalım diye ama. Bilmiyorum
 
Kursa gittim ama sonra pandemi yüzünden gidemedim. Akşam 6 sabah 6 çalışma saatleri. Gelince bseyler yiyip yatıyor. Aslında o saatlerde ben uyanık olsam daha iyi olur belki ama bir yerden sonra yapamıyorum. Sonra zaten 5 de uyandırıyorum. Hemen hazırlanıp çıkıyor
 
Onun da açıklaması o aslında. Hafta içi uykusuz yorgun vs oluyor. Bunu ben de anlıyorum ama en azından hafta sonu sevgisini göstersin istiyorum. Beni normal bi zamanda öpmek istesin bi kere yani. Normal zaman dediğim sonrasında yatağa gitmediğimiz zaman kfkemd neyse. O dediğiniz şey var bende biraz. Drama queen. Maaaalesef var ama kendimi de alamıyorum. Her yalnız hissettiğimde o geliyor aklıma. Bseye sarılmak istiyorum. Bi şey hissetmek. Ne bileyim…..
 
Eşinizle bunları,bu şekilde konuşmayı denediniz mi ? ölüm korkunuzu, yalnızlığınızı...Bazen bir cinnet her şeyi halleder derler. En azından konuşursanız belki bir şeylerin farkına varır
Çok konuştum. Çok ağladım. Daha geçen hafta. O an her şey düzelmiş gibi oluyor. Beni anladığını düşünüyorum. Ama sonra hep aynı şeyler
 
Yani ben dil biliyorum ama düzeyim şu an A2. En azından B1 olması gerekiyor iş için. Yoksa alışverişe gidip çat pat derdimi tabi ki anlatıyorum. Kursa gittim. Sonrasında kitap aldım. Evde ona çalışıyorum. Ama akıcı değilim hala. Mesela evet doktora gidemiyoruz bu yüzden. Ben çabalıyorum bir şekilde
 
Haklısınız sanırım
 
10 günlük gebelikte aşırı istiyorsa ve hevesliyse en azından 1-2 parça bsey almıştır bence herkes. Dolaplar dizmekten bahsetmiyorum. Bi de her zaman değil zaten. Bazen bseye ya da birine çok sarılmak istiyorsam. Bakın şöyle. Şimdi durup düşününce ben de tamam toparlan bi diyorum kendime. Ama o ana düşünce o yalnızlık problemler anne hasreti. Öyle bi hale geliyorum ki. Bilmiyorum
 
Aksine o dil öğren. Benden iyi ol diyor. O konuda sorun yok. Benim kendi işimi kendim görmem onu daha da mutlu eder. A2 seviyesine kadar gittim kursa. Sonra araya pandemi girince kapandı kurslar. Eylül ekim gibi tekrardan başlayacağım. 24 yaşındayım. Dayımın oğlu. Düşünüyoruz sakatlık meselesini ama bir yola girdik artık maalesef. Engelleyici bsey falan da yok sanırım artık. Bilmiyorum ne olacak
 
Dil öğreniyorum. Daha da gideceğim kursa
 
Çalişmiyor olman dort duvara habsolman demek değil ki? Hergun çik dişariya khlakliğini da tak yuruyuş yap. Guzel bir kitap al guzel bir yerde otur oku. El işi yap, yapboz al onla uğraş. Yabanci dil öğren. Dil kursuna yazil. Takilar yap, resim çiz. Komik bir diziye başla. Egzersize başla. Bir spora yazil. Kendine bir hesap aç yemek vidyolari, ya da yaptiğin takilari paylaş. Yeter ki kendj başina kalma. Hayatini sinirlama. Bir yerden başla. Ama erteleme. Bazen insanin kendinden kaçmasina ihtiyaci vardir. Hep derler ya bir insana en buyuk kotuluğu yine kendisi yapar diye. O yuzden kendjnle baş başa kalma bir sure
 
Ben şunu anlamadım. Kaç kere reddettim demişsiniz, demek ki sevmemişsiniz eşinizi. Sonradan neden evlendiniz, ne değişti? Yoksa sırf beni seviyor diye mi ikna olup evlendiniz?
Aaaah ah. Bu o kadaaaaar uzun bir konu ki. Bu konuyu açarsam 5 sayfalık yazı yazmam gerekir
 
Tek çözüm eşinizin iş değiştirmesi gibi görünüyor. Ama ne kadar mümkün bilmiyorum.. İnşallah mümkün olur da sizde bir düzene girersiniz..

Size kurslara gidin dil öğrenin, arkadaş ortamınız olsun diyeceğim ama sorun yine değişmeyecek çünkü eşiniz yine sizinle olmuş olmayacak.. Şuan ona da çok kızamıyorum çünkü işi gereği bütün enerjisi çekilmiş olabilir. Kolay birşey değil herkes uyurken çalışıp, hayat başladığında uyumak.. Öyle olunca haftasonu da düzeni alt üst oluyor.. İnsan kendini bu şekilde hiçbirşeye adapte edemez..

Eşinizle konuşun güzelce durumu anlatın.. En azından işten çıkmasa bile yeni iş arayışına girsin.. Eğer durum değişmezse bu sefer de bebeğimle yalnızız diye üzüleceksiniz ki bebek için de iyi bir suru. Değil.. Babasıyla hiç vakit geçiremeyecek..

Rabbim size inşallah güzel kapılar açar da eşiniz işini değiştirir..
 
Hep bseylere başladım aslında. Pasta yapmaya. Hatta İnstagram hesabı açıp paylaştım da. Resim yaptım. Spor. Dizi. Hepsi var. Vardı. Çok sarmayınca bi yerden sonra bıraktım onları da
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…