Kapanmadan (başörtüsü) evlenemeyiz diyor :(



dini konuda tek düşünce farkımız başörtüsü..
aslında konuyu açarken yanlış yerlere gitmesinden korkuyordum ve gitmesini istemiyorum...!!!

2.5 yıl benım için hersey 4/4 luk olmasa da 4/3 luktu.. mutlu ve huzurluydum, ama ancak 1 ay önce köy göründü, klavuza da ihtıyaç kalmadı.. bu bakımdan içim rahat, olmayacaksa sevgılı evresınde bıtmesi... aileler karısmadan, daha çok insan uzulmeden kendı içimde halledebılmek ıstıyorum..

senın durumunu da dınlemek isterimm...
 


Yazdıgınız her satır içimi öyle rahatlattı ki ve aldıgım kararın doğru olduğuna bır kez daha ınanmamı sagladınız... ben ilişkımde, arkadaslarımda, ailemde hep empatı kurarak yaşıyorum.. 2.5 yıl hep hak vermeye çalıştım, bı yerınden tutup onu haklı çıkarmaya çalışıyordum aslında.. aslında dediğiniz kadar basitmiş olay ben sebep aramışım...

sizi tanımıyorum ama yanımda olsaydınız suan sarılırdım sanırım size... çunku o kadar güzel ifade etmişsiniz ki anlatamam.. çok teşekkur ederimmm
 

bende de durum tam tersi.. ben aile baskısı yüzünden kapanamadım.. ve eşimle de sırf bu yüzden tanıştık başta.. durumumu anlattım.. ailemin koskoca falancanın kızı kapanmış dedirtmem lafından rahatsız olduğum için evlenmek istediğimi ve kapanmak istediğimi biliyordu.. hatta sırf bu yüzden Türkiyeden biriyle evlendim ki bu ülkede insanlar dinlerine daha bi bağlıdır diye.. çünkü dinimi türkçe kaynaklardan araştırmıştım..
ailesi açıktı ve bana söylediği şey, onlara bakma sen, ben ailem gibi değilim, farklı düşünüyoruz olmuştu..

evlendim.. tam hüsran.. önce aile baskısı, sonra eşimin izin vermeyişi.. aynı senaryoyu burda tekrar yaşıyorum..
babamın evinde en azından kapanmamış olsak bile 1 gün bile sahura yalnız uyandığım olmamıştı.. burda sahurlara yalnız kalktım, ağladım valla.. 1 gün oruç tutup günün ortasında ayy migrenim azdı diye bozmalar, sıcakladım su içecem diye bozmalar, oruçluyum akşama kadar uyuyacam zaman geçsin diye laflar..

eşimle iman şeklimiz bile farklı.. türkçe namaz kılar, namaz duadır, ben istediğim gibi dua ederim o namaz olur der.. yaşar nuri öztürk dinler ki o adamı sokakta görsem boğarım o derece nefret ediyorum..

doktora yapacağımı öğrendiler, ilahiyatta yaparsın sen kesin diye de laf sokuyorlar guya..
bu yüzden uçuruma gidiyor evliliğim..
 

İşte giden zamanınızdan gitmiş,o geçen zamana yazık olmuş..Ama yinede sıkmayın canınızı..Çünkü koca bir ömre de yazık olabilirdi,koca bir ömür hep sizin fedakarlıklarınızla da geçebilirdi...

Daha kötüsü de olabilirdi,hadi diyelim siz örtünmeyi kabul ettiniz..İğnesiz bir şal takarsınız başınıza,bir tarafı arkaya atılır,boyun gözükür saçlar gözükür,gözükür de gözükür :)) Altında da daracık kot,tırnaklar ojeli,dudaklar kıpkırmızı,çorapsız çıplak ayakkabılar..Ama başınızda örtü var ya,örtünmüş olursunuz...Allahtan başka herkes memnun olur,eş adayınız,kıymetli annesi vs vs...Böyle birşey yapmış olsaydınız,inanın daha çok günaha girmiş olurdunuz...

Örtünmeyi düşünün evet,o Allah'ın emri ama bilinçli bir şekilde,gönlünüzün derinliklerindeki bağlılıkla,hakkını vererek yapın bunu,inşaallah nasip olur Ve Allah çok daha hayırlı kapılar açar size inşaallah..Üzülmeyin,şükredin bence..
 
bence en hayırlısı olmuş. Zaten evlensen bile başkasının evinde rahat edemezdin. İnsan kendi annesi bile misafirliğe gelince bi tuhaf oluyor. Aynı evde yaşamak çok zor. Kapanma mevzusu tamamen erkek bencilliğinden kaynaklanıyor. 3 senedir aklı nerdeymiş. kıçını örtmekten korktun diyen ruh eşi olmaz geç onu. boşu boşuna 3 yılını harcamış uyuz. karşına çok daha iyileri çıkar merak etme. 30 yaş günümüzde hiç de geç kalınmış bir yaş değil.
 



Şu an ne yorum yapacağımı bilemiyorum... Ama fikrimi söylemem gerekirse herkes kendinden sorumlu değilmidir? sonuçta eşin ataist değil, içinden geldiği şekilde ve metotta ibadet ediyor..

Hem kim bilebilir ki neyin nasıl kabul olduğunu Allah'tan başka?

Doktoranı istediğin bölümde yap, laf sokmalarına filan hiç takılma... Umarım herşey istediğin gibi olur, ama zorlayınca da olmuyor inan bana....
 
aynı evde yaşama konusuna gelince.. SAKIN HA !

ben çok farklı düşüncelere sahiptim.. bi kere insanları çok severim ve kimse üzülmesin diye kendimi feda ederim..

sırf eşimin ailesi zorlanmasın diye ben eşimin anannesiyle kalmayı kabul ettim.. hem de seve seve.. ama olmuyor.. 5 ay içinde evi ayırdım, ev ayırmak yetmedi şehir değiştirdim, o derece uzaklaşmak istedim..

ve sonradan kim böyle durumla karşılaşsa şunu diyorum.. diğer odada melek bile kalıyor olsa ev ev üstüne kurulmaz.. aman o duymasın gülmeyelim, aman şu olmasın rahatsız olur.. hatta ben eşimle doğru düzgün evlilik yaşamıyordum şimdi banyoya girersek kadın bişey yaptığımızı anlar diye.. o derece rahatsız edici bi durum.. 1 ay onun yanında durdum, sonra ramazanda da guya beraber oruç tutulacak diye kayınvalidemin evine gittim.. orda daha berbat.. kendi hayatın diye bişey yok.. başkalarının hayat hikayesinde yardımcı oyuncu rolünü üstleniyorsun.. ister istemez kalbin kırılıyor..

asla ama asla ne olursa olsun beraber yaşamayın.. durumu yoksa da beraber çalışın bişeyler yapın, şehir merkezinde değil de biraz merkezden uzakta ucuz fiyata ev tutun.. ama sakın ha 1 ay bile aynı evi paylaşmayın.. ben sabırlı insanım diye o kadar dayandım, normalde mümkün değil imkansız..
 




Çok teşekkür ederim yorumlarınıza.. Kısmet değilmiş ve bunda da bır hayır vardır diye düşünerek teselli ediyorum kendimi.. daha önce başımdan nişanlılık geçmişti onda da babası memur kız ıstıyorum diye tutturmuştu.. ilerleyen zamanda başka başka bahaneler oldu nişan atıldı.. ben kendimi mı yoksa ailemi mi teselli edeceğimi şaşırmıştım... O yuzden bugün bu kadar kararlıyım, başta aşılamayacak sorunlar varsa sonradan düzelmiyor...
 

haklısın.. ama ne zaman tam haklı olurdun canım biliyormusun? mesela ben fena aşık oldum evlendim, diğer şartım da din konusu oldu desem tamam.. ama bende öyle bişey olmadı.. bi nevi Allah için sevmek diyelim.. inançları için sevdim..
ben ona sen kafana göre takıl diyemem.. çünkü bir oğlum var ve rol model olarak babasını görecek.. onun hesabını veremem ben Rabbime.. bu çocuğu nasıl böyle başıboş büyüttünüz diye sorarsa..
aile anlayışım çok farklıydı.. ben her sosyal ortamda alkol alan bir babanın kızıyım.. kapandım diye dünyanın işkencesini gördüm babamın evinde.. oysa o güne kadar, 21 yaşıma kadar bi tokat dahi atılmamıştı bana.. iftarımı arkadaşımın hatıra diye sakladığım nişan şekeriyle açtığımı biliyorum yemek verilmiyordu odamdan çıkarmıyorlardı diye.. seccadem ve başörtüsüne dair herşey odamdan alındı da yatak çarşafını elbise yapıp namaz kıldım, abdestim bozulmasın diye uyumadığımı biliyorum..
bunların hepsini de birer birer anlattım.. madem benden bu kadar uzaksın, madem düşüncelerin farklı neden beni tekrar bu işkenceye mahkum edersin ki? tanıdığın o normal kızlardan değilim işte.. benim hayattaki amacım farklı.. tamam dünyanın en iyi eşi olurum ama herşeyden önce iman, ibadet.. bu benim önceliklerim.. işte bu yüzden göz göre göre bitiyor herşey.. bi de bi sürü başka sorunlar..
 



Aynı durumdan bende muzdaripim, hani kadınlar kafalarında kurarlar sorun çıkartırlar derler ya,bende tam tersi... ben kafamda güzel hayaller kurarım hep, bir sorun çıksa şöyle hallolur diye hemen plan yaparım... aynı evde yaşamak konusunda da empati yapmıştım benım annem babam sağ çok şukur bır de erkek kardeşim var... ilerde babama birşey olsa kardeşim evlenip gitse fln diye düşünüyordum... babası yok, annesi hasta bırakmak olmaz bakarız bir şekılde hallederiz diyordum, çünkü hep pozitif yaklaşıyorum herseye ben.. annem ''saf kızım'' der hep..

bütün bu yaşananlardan, hakaretlerden sonra zaten bizden bir yol olmaz diye düşünüyorum...
İnancımı yitirdim malesef, artık hayal kuramıyorum..
 

bir yerden sonra bitiyor o hayaller işte.. büyüyorsun çünkü.. ben şahsen bunları yaşadım ya, annem şakayla olsa bile kardeşinle beraber oturcaz falan dese anında sakın anne diyorum.. gelin istese bile sakın..

insan kendi annesiyle bile tartışıyor da anlaşamıyor bazen.. düşünsene bi başkasının annesi sana şunu yapma, şuraya gitme diyor.. çok zoruna gider insanın.. bana öyle karışılamadı doğrusu ama onu yaşayanlar da var.. sırf eşi yumşakbaşlı diye neler çeken kızlar var..

ondan en iyisi kendi evin.. yani ayrı bi ev.. bu çocukla olmaz zaten de, başkasıyla evlenince de bunu lütfen aklında tut.. üzülürsün.. dediğim gibi yan odadaki bildiğin melek bile olsa üzülürsün,yaşayabileceklerini yaşayamazsın..
 

Gözlerim dolu dolu okudum..Canım hayran kaldım,sabrına ve inancına..Maşaallah barekallah sana....Sen Rabbimin sevdiği bir kulsun unutma bunu,senin imtihanında bu..Ve zafer senin Allah'ın izniyle,yürekten inan buna....Baba evinden bir nevi daha şanslısın,evliliğinde..İbadetlerin kısıtlanmıyor ve fazla zorluk çekmiyorsun anladığım kadarıyla..

Sen yine yap ibadetlerini,sabretmeye devam et,Allah sabredenlerle beraberdir,eşin içinde bol bol dua et,inşaallah eşinde yavrunda istediğin şekilde olur...Rabbim bir çıkış yolu göstersin sizede,hayır kapılarını açsın canım...
 


Ben aşık olup evlendiğinizi ve eşinin sonradan değiştiğini düşünmüştüm , yanlış anlamışım kusura bakma canım... Sen evliliğini bir nevi kaçış ve ibadetini özgürce yapmak üzerine kurmuşsun...

Aslında eşin baştan biliyormuş senin isteklerini ve beklentilerini, şimdi neden böyle olduğunu sorduğunda ne diyor?
 

Rabbimin sevgili kuluydum bunu şimdi anlıyorum.. kaybettiklerimi görünce.. sırf eşim rahatsız olsun da kapanmama izin versin diye olmadık şeyler yapıyorum.. giyimim kuşamım.. dar taytlar, kısa paltolar.. kendimi tanıyamıyorum.. her namazda ağlayarak kalkıyorum, çözüm bulamıyorum..
ciddi psikolojik sorunlar yaşıyorum.. ağır depresyon teşhisi kondu da tedavi olamadım hamilelik sebebile..

yaşadığım hayal kırıklığının boyutu fazla geldi..

bu imtihandan kaldığımı hissetmek ve bi türlü tekrar bütünlemeye girememek, bu acziyet öyle fena bi duygu ki..


evet, yanlışı orda yaptım işte..

kaçış yolu olarak gördüm.. oysa evde durup biraz daha dirensem belki babam da farklı inanmaya başlardı.. ama olacağı vardı.. benim sınavımdı ve belki aynı istikrarda devam etsem daha farklı sonuçlar olurdu.. belki Rabbim davamdaki samimiyetimi görüp de onun günahını yazmazdı.. ama ben ne yaptım? kapanacağıma kapalı yerlerimi de açtım.. kendim atladım ki ateşe..

bişey demiyor.. özel vakadır eşim.. seni anlıyorum diyor, başka bişey demiyor.. ben bu konu açılınca durduramıyorum kendimi ağlıyorum, o da ağlamak çözüm değil diyor.. aslında kötü bi insan değil.. ama o bana göre değil, ben de ona göre..

önümüzdeki haftaya aile terapistinden randevu aldık bakalım nolacak..

yani bak aslında ne kadar ufak sorun gibi görünüyor dışardan dimi? kız kapanmak istedi, erkek hayır dedi.. vayy erkeğe bak nasıl da modernmiş, kızın da kafası çalışmıyor yaşlanınca kapanırsın işte, yaşa hayatını falan gibi düşünür çoğu insan :)
ama bak aile dramı.. 8 aylık oğlum ve ben.. ayrılmak kelimesinin a harfinin bile söylenmesinin yasak olduğu bir aileden çıkmış olmam bir ömür buna katlanmak zorundasın hissini dolduruyor içime..
 
yani varya...

Keske hersey basortusuyle bitse.. insanin kalbinde o ortu o mana olmadiktan sonra, istersen carsafa gir ne fayda,.. insanlar neden bunu anlamakta zorlaniyorlar anlamam...

Benimde basim ortulu.. ama ortunmek sadece kafayi kapatmakla olmuyor ki.. bilincind olarak yapmak gerekiyor.. yoksa sokakta dolasan bir suru insan gibi kisa etekli ama basiniz ortulu olur.. sinirlendim ya bir sn

benim kuzenim de oyle tiplerdendi.. esi kapansin cok istiyordu.. neyse esi kapandi sonra ama ben uzuldum cunku gonulden ve manasini bilerek ortunmedigini dusunuyordum,. lakin kizcagiz sonra acti basini..

benim demem o ki.. kapanmak aslinda diger ibadetlerle bir olunca bir mana ifade eder.. onlar olmasa da gonulden olunca,, milletin bu takintisina kil oluyorum

kistas degilki.. basi acik ne melekler var..
 
ben ilk tanıştığımızda eşime sormuştum kapanmamı istermisin diye.. evet demişti.. neden diye sormuştum.. çünkü 'kıskanırım, sana kimse bakmasın' vs dese hayatta olamazdı bu ilişki.. o nasıl soru, Allah emretti diye tepki göstermişti.. nerde o adam ya.. soruyorum nerde diye, düşünceler değişebilir diyor..
neden? ozaman şu azgın yaşar nuri öztürk piyasada yoktu çünkü.. ozaman şeytana avukatlık yapacak pek kimse yoktu.. buna bağlıyorum başka türlü bi insan bu derece değişemez..
 



bende acaba kapanabilir miyim? diye çok geçirdim içimden 1 ay boyunca.. çevremde kimse olabilir demedi, tam tersi mutsuz olacağımı söylediler.. ben yinede bir ihtimal düşünüyordum son tartışmamıza kadar..

Çok haklısınız başörtüsü kesinlikle insanın kişiliğinin veya ahlakının bir ölçüsü değil...
 


Canım sen şimdi açık mısın? açıksan niye açıksın?

Hayat ne kadar garip... benim derdimin tam tersi senin derdin...
 

Benim universitede hem kapali hem acik arkadaslarim oldu.. Ve ben sunu cok net siyleyebilirim ki birtane basi acik arkadasim vardi belki 10 tane kapaliya bedeldi,.. Yani bu kistas degil..

Basortusu dinimizde bir gereklilik ve bunu Allah istedigi , o emrettigi icin yapmak gerekir.. ve namaz kadar da onemli bir ibadet degildir.. ama cok onemlidir.. neyse dediklerimi anlatabildim umarim.. insanlarin bunu kendileri icin beklemelerine sinir oluyorum ben..

Sende arkadasim bu sekilde konusabilirsin erkek arkadasinla..

bu arada cemsu senin durumuna cok uzuldum canim.. insaallah rabbim gonlune gore guzellikler nasip etsin..
 
Canım sen şimdi açık mısın? açıksan niye açıksın?

Hayat ne kadar garip... benim derdimin tam tersi senin derdin...

evet açığım.. eşim izin vermiyor.. ve işin garip tarafı eşim kendi babasını hayatta dinlemez, benim babama yaranmaya çalışıyor.. bu konu şimdilik kapandı, 2 sene sonra tekrar konuşuruz diyor.. 2 sene sonra ne olacaksa.. veya elinde 2 sene daha yaşayacağıma dair bir belge mi var bilsem..
ama şu aile terapisinden çok ümitliyim.. İnşaAllah önümüzdeki hafta hayatımın dönüm noktası olur..

aynen canım.. mesela senin durumun benim için nimet olurdu.. ama bak seni nasıl üzmüş..

hepimizin dertleri kaygıları ayrı.. bunca farklılıklar ve hepimiz bi aradayız.. rengarenk bir dünya aslında :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…