- Konu Sahibi zeynep19032011
- #1
merhaba . . ben 17 yaşımdayım, kardeşim 15 yaşında. onu hiç sevmiyorum
. suratsız, aksi, uyumsuz, kavgacı,iki yüzlü bir kız. bu yaşıma kadar hep saç başa kavga ettik. dayanılacak gibi değil. onunla aynı evde yaşamayan kimse anlamaz beni. bıktım ondan. psikiyatriye gittim antidepresan verdi artık sinirlenmiyorum daha fazla. aynı odayı paylaşıyoruz ve her gece müzik dinliyor uyuyamıyorum. sabah 8de uyanıp arkadaşlarıyla mesajlaşmaya başlıyor. tat tak tak telefonundan gelen sesler beni rahatsız ediyor sanki benim uyuyup uyanacağım saati o belirliyor ya ne iğrenç durum....benim bu evden kurtulmam lazım. annem ve babamlada anlaşamıyorum kesinlikle. her görüşümüz farklı. hiçbir konuda birbirimize uyum sağlayamıyoruz. çok konuşuyolar daynamıyorum. bu kötü halim erkek arkadaşımıda etkiliyordu. onada kötü davranıyordum ailem yüzünden kıyamam... antidepresan saolsun artık erkek arkadaşımla çok iyi aramız. evdeki gerginliğimi ona yansıtmıyorum.
seneye üniversite sınavına giricem. en iyisi şehir dışında bir okul kazanıp buradan uzaklaşmak ama okumak istediğim okul izmirde ve ben izmirde yaşıyorm
. ne yapacağımı bilmiyorm. dokuz eylül ünivrstesi güzel sanatlr fakültesne gtmek istiyorm. ben bucada oturuyorum okul narlıderede. acaba okulu kazanırsam narlıdereden ev mi tutmalıyım yada varsa yurtta mı kalmalıyım?. önerilerinizi bekliyorum lütfen . .
. suratsız, aksi, uyumsuz, kavgacı,iki yüzlü bir kız. bu yaşıma kadar hep saç başa kavga ettik. dayanılacak gibi değil. onunla aynı evde yaşamayan kimse anlamaz beni. bıktım ondan. psikiyatriye gittim antidepresan verdi artık sinirlenmiyorum daha fazla. aynı odayı paylaşıyoruz ve her gece müzik dinliyor uyuyamıyorum. sabah 8de uyanıp arkadaşlarıyla mesajlaşmaya başlıyor. tat tak tak telefonundan gelen sesler beni rahatsız ediyor sanki benim uyuyup uyanacağım saati o belirliyor ya ne iğrenç durum....benim bu evden kurtulmam lazım. annem ve babamlada anlaşamıyorum kesinlikle. her görüşümüz farklı. hiçbir konuda birbirimize uyum sağlayamıyoruz. çok konuşuyolar daynamıyorum. bu kötü halim erkek arkadaşımıda etkiliyordu. onada kötü davranıyordum ailem yüzünden kıyamam... antidepresan saolsun artık erkek arkadaşımla çok iyi aramız. evdeki gerginliğimi ona yansıtmıyorum. seneye üniversite sınavına giricem. en iyisi şehir dışında bir okul kazanıp buradan uzaklaşmak ama okumak istediğim okul izmirde ve ben izmirde yaşıyorm
. ne yapacağımı bilmiyorm. dokuz eylül ünivrstesi güzel sanatlr fakültesne gtmek istiyorm. ben bucada oturuyorum okul narlıderede. acaba okulu kazanırsam narlıdereden ev mi tutmalıyım yada varsa yurtta mı kalmalıyım?. önerilerinizi bekliyorum lütfen . .
Son düzenleme:
kimse sana annen babandan daha yakın olamaz şuan sana arkadaşların çok değerli geliodur amaaaa başına bir iş geldiğinde annen baban kadar kimsenin ilgisini çekmez emin ol
umarım başına bir iş gelmeden önce ailenin kıymetini anlayabilirsin..
)
