Bir insanın maddi durumunun el vermemesi gibi gayet geçerli bir sebeple ailesine destek olamadığı için (ki aslında destek olmak zorunda da değil, aç değiller, açıkta değiller) adam yerine konmaması gerçekten çok üzücü. Eşinizin de ne kadar üzüldüğünü tahmin edebiliyorum o yüzden lütfen siz üzerine gitmeyin. Kendisini daha da yetersiz hissedecektir. Durumunuzu düzeltince size verdikleri desteği denkleştirir, bir şekilde ödeşirsiniz. Şimdiden bunu kendi aranızda mesele etmeyin derim.
Ayrıca daha da borca girin, ya da kredi borcunuz olduğunu söyleyin diyenlere katılmıyorum bence böyle şeyler tamamen ikinizde kalmalı, kendi aileniz bile bilmemeli. Ben babamın ne kadar maaş aldığını bile yeni yeni öğrendim, annem böyle şeylerin bahsini açmayı bize karşı bile olsa sevmezdi. Mali durumunuz her an düzelebilir, daha da kötüleşebilir. Bunu durum güncellemesi gibi haber vermek zorunda değilsiniz. Eğer söylerseniz üstünüzde gördükleri yeni bir şeye bile karışma hakkı bulurlar bu sefer.
Ve maalesef ki çocuklarını maaşlarını yemek, "günlerini görelim" diye büyütmek kafasında olan çok aile var. Çok yakın bir arkadaşımın yengesi hemşireymiş, ailesi nerdeyse tüm parasına el koyuyormuş o da çeyiz alarak parasını korumaya çalışmış, hatta leğen bile almış çeyizi için. :) Bana bu düşünce hiç doğru gelmiyor, çocuğuna destek olmak ailenin tabii bir görevidir, karşılık beklenmez, ancak saygı ve hürmet beklenir. Siz de çocuğunuz olunca ona aynısını yapacaksınız çünkü.
Kayınvalidenizin size yaptığı ise resmen taciz. Ancak anladığım kadarıyla yumuşak başlı bir insansınız, bu kötü bir şey değil, saygıda kusur etmek istememeniz güzel bir şey ancak cevabınızda kibar olsanız da çok net olmanız lazım. "Hayır anne gelemem, şimdi tekim. Eşim de müsait olunca birlikte geliriz olur mu?", ya da "anne ben çalışıyorum, çalışmadığım bir gün beklerim, hem Y de gelir birlikte otururuz" gibi. Buna rağmen yok geleceğim diyecek hali yoktur heralde. Bir süre sonra sizin çizdiğiniz mesafenin ilerisine gitmeye cesaret edemeyecek bence.
