- Konu Sahibi Melike__93
-
- #81
Boyle evlatlar kolay kolay favori evlat olamiyorlarSorun eşinin sorunu.
Tamam hastalık, aileye destek olmak gerek fakat bunu karısını çocuğunu ihmal etmeden yapmak zorunda.
Arıyorlar napim vs kesinlikle manipülasyon cümleleri. Gerçekten hasta olan ambulansla gitmeyi de kabul edecek bu kadar basit.
Ölümlü dünya ise sana da ölümlü dünya, yarına çıkacağının garantisi var mı? Yok. Sen ve senin çocuğunun kvden önce ölmeyeceği garantili mi? Değil. Niye kv şımarıklığı için ömür harcıyorsun?
Eşinle ciddi konuş.
Ya bakıcı tutulacak, ya gitmemeye alıştıracak.
Sorun eşinin sorunu, eşlik ve babalık görevlerini ihmal ediyor favori evlat olmak için. Sorununa ortak olma sadece çözüm iste. Çözüm kafana yatmazsa da gerçekten boşan. En azından eğlenceden piknikten kocan yüzünden erken dönmek zorunda kalmazsın keyfine bakarsın.
Allah yardımcınız olsun ama düzelmez bu durum tamamen psikolojik o kadının kiMerhaba kısaca sizlere bahsetmek paylaşmak içimi dökmek istediğim bir konu var Bu aralar özellikle çok bunaldım her şeyi sorgulama başladım. Eşim ile 9 yıldır evliyiz bir tane evladımız var ikimizde çalışıyoruz İşlerimiz epey yoğun yorucu ve stresli . Eşimin ailesi ile bunca yıl çok sıkıntılar yaşadık yaşamaya devam ediyoruz Ne maddi ne manevi hiç bir desteklerini görmedim bunca yıl gerçekten çok çektik. Ama eşimin bir şeyleri görmesi anlaması ve mesafe ve sınırlarımızı koymamız ile iyi kötü bu günlere geldik. Çok yıprandık tabi ki orası ayrı. Eşimin annesinin kronik rahatsızlıkları var kalp karaciğer tansiyon bunlarla ilgili tedavileri de oldu olmaya devam ediyor vs. Bel fıtığı da ilerledi hayli biraz zor yürüyor işini gücünü zor hallediyor Yaşı da ilerledi kendisi 68 babası ise 73 yaşında Şu an elden ayaktan düşmediler çok şükür babası zaten diridir. Yaş ilerledikçe haliyle iyice hastalık sorunları da artmaya devam ediyor Aynı memlekette yaşıyoruz bir kızı 2 tane daha oğlu var onlar başka şehirdeler.
Burada sadece eşim var. Sorun şu ki annesinin son 1 yıldır hastalığını kullanarak eşimi sürekli bunaltması ona bağımlı hale getirmesi Ne bir özel hayatımız kaldı ne sosyal hayatımız kaldı ne aile hayatımız kaldı diyebilirim Sürekli aradılar mı arayacaklar mı yine bir şey mi oldu ile geçiyor günler Zaten ikimiz de çalışıyoruz kendimize zor yetebiliyoruz Bunu nasıl yapıyorlar biliyor musunuz Babası şu kafada ; bende yoruldum artık sürekli rahatsızlanmasından hastalanmasından onunla ilgilenmekten eşimin işi varmış ailesi çocuğu varmış umurunda bile değil sadece kendini düşünüyor.
En ufak bir rahatsızlığında annen hastalandı çabuk gel annen ölüyor koş yetiş annenin tansiyonu çıktı ateşi çıktı.. eşim o an işini gücünü bırakıyor gidiyor annesini hastaneye götürüyor ( Oysa kendisinin arabası var hastane 10 dk mesafede götürebilir ama götürmüyor götüremezmiş ) bir serum tahlil vs sonra götürüyor geri evine bunun neresi sorun diyebilirsiniz sorun olan bu değil zaten bunu sürekli tekrar etmeleri bu durumu kullanarak bizi sürekli bunaltmaları
Eşim bu durumdan dolayı kaç kere izin aldı iş yerinden ben sayamadım bilmiyorum. ( Artık işten izin alamıyorum burada sıkıntı yaşıyorum dediği vakit te hep akşamları hafta sonları aramaya iş yerindeyken hiç aramamaya başladılar .. )
Akşam eve geliyor bir telefon eşim gidiyor saatlerce gelmiyor Acil sırası serum tahlil derken en az 5 saat Kendisi başında bekleyebilir ama eşimi de istiyor yanında her zaman
Bir pazarımız var plan yapıyoruz arkadaşlarla bir telefon geliyor o gün çöp.. Tatile gittik burnumuzdan geldi.. bir çok örnek var.
Geçen hafta çok sevdiğimiz bir arkadaş grubumuz ile pikniğe gidelim dedik sabahtan ama içim hep sıkıntılı biliyorum çünkü başıma geleceği
Babası aradı tabiki öglene doğru ; oğlum annen pek iyi değil halsiz
Eşim : Baba neyi var yine ? bıkmış usanmış bir şekilde
Babası ; Tansiyonu yüksek nabızı yüksek bende götüremem bu halde
Eşiim : o zaman ambulans çağır baba ben şu an uzaktayım gelmem sürer bayağı
Babası : Annen ambulans istemiyor oğlum komşuların duymasını istemiyor sen gel götürelim diyalog aynen bu şekildeydi Anlamanız için örnek vermek istedim Eşim şu an işim var gelemem dediğinde annen ölüyor koş yetiş diye ağlamaya başlayarak onu gelmeye mahkum bırakıyor ( ambulans götür se dahi hastaneye gittikleri zaman yine eşimi arıyor yine onu yanında istiyor ) O piknik masasından mahcup bir şekilde kalktık eşim gitti götürdü bir serum tahlil acilde geçen 4 5 saat geri evine bıraktı geldi . Bizim hayatımız artık hep böyle kadın haftada en az iki kez acilde.. doktorlarda bir şey yapmıyor artık bir serum tamam. dirhem huzurumuz bize ait bir hayatımız kalmadı Eşimle bu durumu konuştum bak senin bir işin var, ailen var çocuğun var biz onlara bağımlı olduk hayatımızı onlara göre yaşamaya başladık bu böyle olmaz hastalanabilir kendisi götüremiyor ise çağırsın ambulansı götürsün hastaneye elzem bir durum olduğu vakit çağırsın seni dedim ( çünkü hastanede tek yaptıkları serum tahlil bu kadar. geri eve gönderiyorlar ) Eşimin söylediği ; ben seni anlıyorum haklısın bende görüyorum neyin ne olduğunu ama hastalık işte bu gitsem olmuyor gitmesem olmuyor bende çok bunaldım diyor ama bir çözüm yok çünkü babası ve annesi bencil insanlar onlara ne söylerse söylesin bu durumu devam ettireceklerini oda biliyor Bu konuyu çözemedik ve 1 yıldır hayatımız bu şekilde devam ediyor Daha bunlar şimdiden böyle ise yarın yaşları ilerleyecek elden ayaktan iyice düşecek annesi o zaman ne olacak diyorum kendime ? Her şey den soğudum inanın b Dir yol bulamıyorum çok mutsuzum yediğim içtiğim gittiğim geldiğim her yer ve her şeyim de artık onların baskısı var dirlik vermiyorlarbu durum 1 yıldır beni artık çok yıprattı yada ben yanlış düşünüyorum bencillik yapıyorum bilmiyorum bana bir yol gösterir misiniz ? Böyle nereye kadar bu durum eşimden soğumama boşanmayı bile düşünür hale gelmeme neden oldu Ben bi akşam evimde huzurla geçiremeyeceksem eşim le oturup bir bardak çayı ağız tadı ile içip sohbet edemeyeceksem evli olmanın ne anlamı var ki ?
Diğer kardeşleri ile bu durumu paylaştı fakat değişen bir şey yok haliyle başka şehirdeler gelip başka şehirden gelip de acile götüremezler. Şu an elden ayaktan düşmedikleri için bir hastane acil meselesi yüzünden onlarla da bir yol bulunamadı Hep kendime yüklendim biliyor musunuz hastalık bu dedim böyle düşünme dedim.. herkesin başına gelebilir dedim ama yok bende çıkmazsa girdim
Eşim ilk başlarda bana hep tepki gösterdi napıyım annem babam hastalık bu gitmeyim mi gelmeyim mi gitmemin sana ne sakıncası var burada bir ben varım ellerinden tutacak yarın bizim başımıza da gelecek dedikçe ben hep kendime yüklendim hep kendimi suçladım hep kendimi yıprandım ve artık psikolojik olarak da hiç iyi değilim..
BAŞKA ŞEHİRE TAŞINMAK BİZİ KURTARIR BU DURUMDAN KURTULURUZ FAKAT ŞU DURUMDA TAYİN İSTEYEMEM ÇÜNKÜ BİR MAZERETİM OLMASI GEREKİYOR EŞ DURUM VS VE TAYİNİ ÇOK ZOR BİR KURUMDA ÇALIŞIYORUM
Boyle evlatlar kolay kolay favori evlat olamiyorlar
Ben sizin yerinize olsam kayınvalidemi psikolojik tedavi olması konusunda ikna etmeye çalışırdım.Belki de kadın kendiside baş edemeyecek bir durumun içindedirMerhaba kısaca sizlere bahsetmek paylaşmak içimi dökmek istediğim bir konu var Bu aralar özellikle çok bunaldım her şeyi sorgulama başladım. Eşim ile 9 yıldır evliyiz bir tane evladımız var ikimizde çalışıyoruz İşlerimiz epey yoğun yorucu ve stresli . Eşimin ailesi ile bunca yıl çok sıkıntılar yaşadık yaşamaya devam ediyoruz Ne maddi ne manevi hiç bir desteklerini görmedim bunca yıl gerçekten çok çektik. Ama eşimin bir şeyleri görmesi anlaması ve mesafe ve sınırlarımızı koymamız ile iyi kötü bu günlere geldik. Çok yıprandık tabi ki orası ayrı. Eşimin annesinin kronik rahatsızlıkları var kalp karaciğer tansiyon bunlarla ilgili tedavileri de oldu olmaya devam ediyor vs. Bel fıtığı da ilerledi hayli biraz zor yürüyor işini gücünü zor hallediyor Yaşı da ilerledi kendisi 68 babası ise 73 yaşında Şu an elden ayaktan düşmediler çok şükür babası zaten diridir. Yaş ilerledikçe haliyle iyice hastalık sorunları da artmaya devam ediyor Aynı memlekette yaşıyoruz bir kızı 2 tane daha oğlu var onlar başka şehirdeler.
Burada sadece eşim var. Sorun şu ki annesinin son 1 yıldır hastalığını kullanarak eşimi sürekli bunaltması ona bağımlı hale getirmesi Ne bir özel hayatımız kaldı ne sosyal hayatımız kaldı ne aile hayatımız kaldı diyebilirim Sürekli aradılar mı arayacaklar mı yine bir şey mi oldu ile geçiyor günler Zaten ikimiz de çalışıyoruz kendimize zor yetebiliyoruz Bunu nasıl yapıyorlar biliyor musunuz Babası şu kafada ; bende yoruldum artık sürekli rahatsızlanmasından hastalanmasından onunla ilgilenmekten eşimin işi varmış ailesi çocuğu varmış umurunda bile değil sadece kendini düşünüyor.
En ufak bir rahatsızlığında annen hastalandı çabuk gel annen ölüyor koş yetiş annenin tansiyonu çıktı ateşi çıktı.. eşim o an işini gücünü bırakıyor gidiyor annesini hastaneye götürüyor ( Oysa kendisinin arabası var hastane 10 dk mesafede götürebilir ama götürmüyor götüremezmiş ) bir serum tahlil vs sonra götürüyor geri evine bunun neresi sorun diyebilirsiniz sorun olan bu değil zaten bunu sürekli tekrar etmeleri bu durumu kullanarak bizi sürekli bunaltmaları
Eşim bu durumdan dolayı kaç kere izin aldı iş yerinden ben sayamadım bilmiyorum. ( Artık işten izin alamıyorum burada sıkıntı yaşıyorum dediği vakit te hep akşamları hafta sonları aramaya iş yerindeyken hiç aramamaya başladılar .. )
Akşam eve geliyor bir telefon eşim gidiyor saatlerce gelmiyor Acil sırası serum tahlil derken en az 5 saat Kendisi başında bekleyebilir ama eşimi de istiyor yanında her zaman
Bir pazarımız var plan yapıyoruz arkadaşlarla bir telefon geliyor o gün çöp.. Tatile gittik burnumuzdan geldi.. bir çok örnek var.
Geçen hafta çok sevdiğimiz bir arkadaş grubumuz ile pikniğe gidelim dedik sabahtan ama içim hep sıkıntılı biliyorum çünkü başıma geleceği
Babası aradı tabiki öglene doğru ; oğlum annen pek iyi değil halsiz
Eşim : Baba neyi var yine ? bıkmış usanmış bir şekilde
Babası ; Tansiyonu yüksek nabızı yüksek bende götüremem bu halde
Eşiim : o zaman ambulans çağır baba ben şu an uzaktayım gelmem sürer bayağı
Babası : Annen ambulans istemiyor oğlum komşuların duymasını istemiyor sen gel götürelim diyalog aynen bu şekildeydi Anlamanız için örnek vermek istedim Eşim şu an işim var gelemem dediğinde annen ölüyor koş yetiş diye ağlamaya başlayarak onu gelmeye mahkum bırakıyor ( ambulans götür se dahi hastaneye gittikleri zaman yine eşimi arıyor yine onu yanında istiyor ) O piknik masasından mahcup bir şekilde kalktık eşim gitti götürdü bir serum tahlil acilde geçen 4 5 saat geri evine bıraktı geldi . Bizim hayatımız artık hep böyle kadın haftada en az iki kez acilde.. doktorlarda bir şey yapmıyor artık bir serum tamam. dirhem huzurumuz bize ait bir hayatımız kalmadı Eşimle bu durumu konuştum bak senin bir işin var, ailen var çocuğun var biz onlara bağımlı olduk hayatımızı onlara göre yaşamaya başladık bu böyle olmaz hastalanabilir kendisi götüremiyor ise çağırsın ambulansı götürsün hastaneye elzem bir durum olduğu vakit çağırsın seni dedim ( çünkü hastanede tek yaptıkları serum tahlil bu kadar. geri eve gönderiyorlar ) Eşimin söylediği ; ben seni anlıyorum haklısın bende görüyorum neyin ne olduğunu ama hastalık işte bu gitsem olmuyor gitmesem olmuyor bende çok bunaldım diyor ama bir çözüm yok çünkü babası ve annesi bencil insanlar onlara ne söylerse söylesin bu durumu devam ettireceklerini oda biliyor Bu konuyu çözemedik ve 1 yıldır hayatımız bu şekilde devam ediyor Daha bunlar şimdiden böyle ise yarın yaşları ilerleyecek elden ayaktan iyice düşecek annesi o zaman ne olacak diyorum kendime ? Her şey den soğudum inanın b Dir yol bulamıyorum çok mutsuzum yediğim içtiğim gittiğim geldiğim her yer ve her şeyim de artık onların baskısı var dirlik vermiyorlarbu durum 1 yıldır beni artık çok yıprattı yada ben yanlış düşünüyorum bencillik yapıyorum bilmiyorum bana bir yol gösterir misiniz ? Böyle nereye kadar bu durum eşimden soğumama boşanmayı bile düşünür hale gelmeme neden oldu Ben bi akşam evimde huzurla geçiremeyeceksem eşim le oturup bir bardak çayı ağız tadı ile içip sohbet edemeyeceksem evli olmanın ne anlamı var ki ?
Diğer kardeşleri ile bu durumu paylaştı fakat değişen bir şey yok haliyle başka şehirdeler gelip başka şehirden gelip de acile götüremezler. Şu an elden ayaktan düşmedikleri için bir hastane acil meselesi yüzünden onlarla da bir yol bulunamadı Hep kendime yüklendim biliyor musunuz hastalık bu dedim böyle düşünme dedim.. herkesin başına gelebilir dedim ama yok bende çıkmazsa girdim
Eşim ilk başlarda bana hep tepki gösterdi napıyım annem babam hastalık bu gitmeyim mi gelmeyim mi gitmemin sana ne sakıncası var burada bir ben varım ellerinden tutacak yarın bizim başımıza da gelecek dedikçe ben hep kendime yüklendim hep kendimi suçladım hep kendimi yıprandım ve artık psikolojik olarak da hiç iyi değilim..
BAŞKA ŞEHİRE TAŞINMAK BİZİ KURTARIR BU DURUMDAN KURTULURUZ FAKAT ŞU DURUMDA TAYİN İSTEYEMEM ÇÜNKÜ BİR MAZERETİM OLMASI GEREKİYOR EŞ DURUM VS VE TAYİNİ ÇOK ZOR BİR KURUMDA ÇALIŞIYORUM
Ama hastanede de ilgi bekleniyor ,sadece ulaşım değil ki sorun.Orda da koşturma gerekiyor ,yok tahlili al ,yok tahliye götür,sıra bekle vs.Vicdan azabı da bir yere kadar.
Doktordan rica edilse, bu kadar gelme al şu ilacı kullan dese olmaz mı?
Veya taksi durağından bir taksiyle anlaşsın eşiniz, sorun araba değil biliyorum ama bu kadar sık gelemeyeceğini acil durumda o taksiciyi aramalarını falan söylesin.
Madem komşular ambulansı duymayacaklar.
Acil diğer kardeşlerle görüşün bu durumu ,uslüpluca anlatın derdinizi .Ya gelecekler ,dönem dönem, sıra ,sıra kalacaklar ya da yardımcı kadın tutacaksınız ortak maaşlı.Biz 3 kız kardeştik, rahmetli anneciğim için böyle yaptık.ruhen iyi değilim zaten gerçekten sinir hastası oldum çok yıprandım.. haklısınız
Evet,ben de onu yazdım ,ya kardeşler sıra sıra gelip kalacak, iş bölümü olacak ,ya da yardımcı tutup maaşı bölüşecekler ,sonuçta 4 kişiler az değiller,ya da sizin dediğiniz gibi,kv ve kp gidip 1 er ay sırayla 4 kardeşin evinde yaşayacaklar.Bunun çözümü bu yani,chat gbt ye sorsan bu üçünü der .Bu sebep yüzünden boşanılır mı hiç? Umurlarında olmaz diğer kardeşlerin ,herkes hayatına bakar ve kv de yaşamaya devam eder.Olan konu sahibine olur.Kardeşler gelemiyorsa da birkaç hafta birkaç hafta yanlarına alabilirler.
Allah sağlık sıhhat versin 30 yıl daha bu düzen sürebilir.
Tamam ,olur diyebilir ama eşi.Herkes aynı tepkiyi vermez buna.Sonra evlilikleri bozulur.Asıl çözüm; diğer kardeşlerin de elini taşın altına koymasıdır. Eşi tek çocuk değil.kadın hastalığının saatini bile ayarlıyabiliyor ( oğlu işten izin alamıyor artık diye akşamları yada hafta sonu hasta oluyor ) o sebeple birşey olmaz ona eşiniz boşuna kafaya takmasın.
çözüm nasıl olur sizde kendi hayatınızı yaşamaya başlayın akşam hafta sonu eşinizle değil başka arkadaşlarınızla falan program yapın seni ararlar zaten katılamazsın deyin böyle böyle aydınlanmasını ummaktan başka yolu yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?