- 24 Eylül 2010
- 6.202
- 20.274
- 548
Köprüyü geçene kadar diyorsunuz
Köprüyü geçene kadar diyorsunuzMerhaba arkadaşlar, 7 yıllık evliyim. Çalışıyorum normalde. Şuan doğum iznindeyim hamileyim. Kayinpederim geçen yıl vefat etti. Kayınvalidem bakıyordu çocuğuma. 1.5 yıldır kayınvalidem bizde. Arada kendi evinde de kalıyor. Evdeki tüm işleri ben yapıyorum. Ev düzenimin bozulmasından hoşlanmayan biriyim. 9 aylık hamileyim. Sabah kalkıyor kahvaltı yapıyor, uzanıp TV seyrediyor. Evine gidiyor. Akşam dönüyor, yemek yiyor uzanıp TV seyrediyor. Ben kendime ait bir alan hissedemiyorum. İlk çocuğum şuan okula başladı yani bakım amacı gibi bir durum da yok. Eşimle bu durumu konuştum. Annesiyle konuştu. 3 gün kendi evinde kalıp tekrar aynı düzene döndü. Bana zararı dokunan laf sokan biri değil ama sürekli onunla yaşamak istemiyorum. Kısa bir süre sonra gidecek aslında. Ben çalışmaya başlayınca geri dönecek. Sizce ben hormonlar filan abartıyor muyum? Siz olsanız nasıl bir çözüm yolu bulursunuz?
Burada yaşayan başka çocuğu yok. İki çocuğu daha var ikisi de farklı şehirde. Onun bir evi daha var bir çocuğunun olduğu yerde. Bir süre oraya gidecek. Ama memleketi burası. Yine dönmek isteyecektir. Maddi sorunu yok. Yalnız kalmak istemiyor diye anlıyorumValla eşinize de söyleyin iyice bunaldım artık bu şekilde yaşamak istemiyorum herkes kendi düzeninde yaşasın başka çocuğu yok mu ? Bir an önce kendi evinde yaşaması lazım alışması lazım . Hadi haftada iki kez geldi torunlarıyla oturur siz kırkıncı haftada her işinizi kendiniz yapıyorsunuz e yemek yesin evi batmıyor fatura gelmiyor bu şekilde olmaz .
Yani bence gidip döndükten sonra bir düzen oturtmaya başlayın siz bir yerlere gittigijizi ve gelmeden önce aramasını rica edinBurada yaşayan başka çocuğu yok. İki çocuğu daha var ikisi de farklı şehirde. Onun bir evi daha var bir çocuğunun olduğu yerde. Bir süre oraya gidecek. Ama memleketi burası. Yine dönmek isteyecektir. Maddi sorunu yok. Yalnız kalmak istemiyor diye anlıyorum
Evet haklısınız. Şuanki duruma odaklandığım için öncesini yazmadım. Biraz da hamileliğin verdiği stres var. Fazlaca bunalmıs hissediyorumAyrıntı önemli ama şimdi ilk mesajınızda sanki kvye çocuk baktırıp işiniz bitince gitmesini istiyormuşsunuz gibi algılanıyor. Yorumlara bakarsanız çoğunluğun böyle anladığını görebilirsiniz.
Tekrar açıkladığınız mesaj çok farklı. Siz bakıcı baksın isterken sizin isteğiniz dışında kv bakmış ikisi çok farklı bir durum.
siz söylerseniz ciddiye alır oğuldan duyunca pek ciddiye almıyorlar. Bizde böyle olmuştu benzer bi konuda.İlk hamileliğimde de lohusayken 1 hafta kalıp gitmişti. O zaman aynı şehirde değildik ama... Eşi de vardı...
Çocuk doğunca gel bak diyecekseniz kabul edin sabredin kazan kazan durumu oluyor çünküMerhaba arkadaşlar, 7 yıllık evliyim. Çalışıyorum normalde. Şuan doğum iznindeyim hamileyim. Kayinpederim geçen yıl vefat etti. Kayınvalidem bakıyordu çocuğuma. 1.5 yıldır kayınvalidem bizde. Arada kendi evinde de kalıyor. Evdeki tüm işleri ben yapıyorum. Ev düzenimin bozulmasından hoşlanmayan biriyim. 9 aylık hamileyim. Sabah kalkıyor kahvaltı yapıyor, uzanıp TV seyrediyor. Evine gidiyor. Akşam dönüyor, yemek yiyor uzanıp TV seyrediyor. Ben kendime ait bir alan hissedemiyorum. İlk çocuğum şuan okula başladı yani bakım amacı gibi bir durum da yok. Eşimle bu durumu konuştum. Annesiyle konuştu. 3 gün kendi evinde kalıp tekrar aynı düzene döndü. Bana zararı dokunan laf sokan biri değil ama sürekli onunla yaşamak istemiyorum. Kısa bir süre sonra gidecek aslında. Ben çalışmaya başlayınca geri dönecek. Sizce ben hormonlar filan abartıyor muyum? Siz olsanız nasıl bir çözüm yolu bulursunuz?
Çocuğunuza bakıyordu. Şimdi işiniz bitti o yüzden gözünüze batıyor..Merhaba arkadaşlar, 7 yıllık evliyim. Çalışıyorum normalde. Şuan doğum iznindeyim hamileyim. Kayinpederim geçen yıl vefat etti. Kayınvalidem bakıyordu çocuğuma. 1.5 yıldır kayınvalidem bizde. Arada kendi evinde de kalıyor. Evdeki tüm işleri ben yapıyorum. Ev düzenimin bozulmasından hoşlanmayan biriyim. 9 aylık hamileyim. Sabah kalkıyor kahvaltı yapıyor, uzanıp TV seyrediyor. Evine gidiyor. Akşam dönüyor, yemek yiyor uzanıp TV seyrediyor. Ben kendime ait bir alan hissedemiyorum. İlk çocuğum şuan okula başladı yani bakım amacı gibi bir durum da yok. Eşimle bu durumu konuştum. Annesiyle konuştu. 3 gün kendi evinde kalıp tekrar aynı düzene döndü. Bana zararı dokunan laf sokan biri değil ama sürekli onunla yaşamak istemiyorum. Kısa bir süre sonra gidecek aslında. Ben çalışmaya başlayınca geri dönecek. Sizce ben hormonlar filan abartıyor muyum? Siz olsanız nasıl bir çözüm yolu bulursunuz?
Kovala mi ?Çocuk doğunca gel bak diyecekseniz kabul edin sabredin kazan kazan durumu oluyor çünkü
Yok bakıcı tutarım kimseye eyvallah etmem diyorsan kovala
walla cocugunuza bakmis, zamani gecince yallah diyemezsiniz. nolur kal demenize gerek yok ama rahatsiz olmak mantikli degil bence.Merhaba arkadaşlar, 7 yıllık evliyim. Çalışıyorum normalde. Şuan doğum iznindeyim hamileyim. Kayinpederim geçen yıl vefat etti. Kayınvalidem bakıyordu çocuğuma. 1.5 yıldır kayınvalidem bizde. Arada kendi evinde de kalıyor. Evdeki tüm işleri ben yapıyorum. Ev düzenimin bozulmasından hoşlanmayan biriyim. 9 aylık hamileyim. Sabah kalkıyor kahvaltı yapıyor, uzanıp TV seyrediyor. Evine gidiyor. Akşam dönüyor, yemek yiyor uzanıp TV seyrediyor. Ben kendime ait bir alan hissedemiyorum. İlk çocuğum şuan okula başladı yani bakım amacı gibi bir durum da yok. Eşimle bu durumu konuştum. Annesiyle konuştu. 3 gün kendi evinde kalıp tekrar aynı düzene döndü. Bana zararı dokunan laf sokan biri değil ama sürekli onunla yaşamak istemiyorum. Kısa bir süre sonra gidecek aslında. Ben çalışmaya başlayınca geri dönecek. Sizce ben hormonlar filan abartıyor muyum? Siz olsanız nasıl bir çözüm yolu bulursunuz?
Çocuğa 3 gün öğleden sonra bakıyordu işimizi görme gibi bir durumu yoktu aslında demişsiniz ya cidden karakterinizi ortaya koymuşsunuz. Bu nasıl nankörlük? Ben tek bir gün 2 saatlikte olsa çocuğuna bakacak birini bulmak için kaç telefon görüşmesi yapmış arkadaşımı biliyorum. Sadece bir kez bakın başka yok. Kayinvalideli konulara hak vermek pek adetim değil ama yani Allah sizin gibi gelin vermesin cidden. Keşke kayinvalideniz okusa bu yazıları da öyle mi kızım hiç gelmiyorum üç gün değil tek gün bile bakmak yok artık dese. Kalsanız öyle sizdeÇocuğumuzun bakıcısı vardı esasen. Çocuğa o bakmıyordu. Geçen yıl yaşadığımız yere yerleştiler. Haliyle ben bakarım artık dedi. İşimizi görme gibi bir durum yok yani. Çocuğa 3 gün öğlene kadar bakıyordu sadece. Eşi vefat edince yalnız kalmak istemedi. Önce gündüz kendi evinde akşam uyumaya bize geliyordu. Sonra baktım işler değişti. Tabi yeni bebek durumunu eşimle konuştum. Bu şekilde olacaksa bakmasın dedim. Eski bakıcımızla devam ederiz dedim. O da annesiyle konuştu. Dediğim gibi 3 gün evine gidip yine geri geldi. Ben çözüm önerisi ve fikri olan arkadaşlardan yorum istiyorum.
Siz hayırdır ya tavuk mu kovaliyorsunuz köpek mi kovaliyorsunuz ne kovaliyorsunuz? Bu nasıl bir üslup? Yarın öbür gün bu dedikleriniz önünüze gelir altından kalkamazsiniz.Çocuk doğunca gel bak diyecekseniz kabul edin sabredin kazan kazan durumu oluyor çünkü
Yok bakıcı tutarım kimseye eyvallah etmem diyorsan kovala
Çocuğa bakarsa sabretsin kazan kazan oluyor,bakıcı tutacaksa kovalasın hımm.Çocuk doğunca gel bak diyecekseniz kabul edin sabredin kazan kazan durumu oluyor çünkü
Yok bakıcı tutarım kimseye eyvallah etmem diyorsan kovala
Çocuğa bakmakla ne alakası var kadının hep gelmesinin? Bakarken elbette gelecek, çünkü çocuğa bakıyor. Çocuk bakımı bitince kadını sokağa atmıyorsunuz sonuçta, hal hatır sormaya ziyaret etmeye devam edersiniz. Ben de rahatsız olurdum ancak kısa süreniz kaldıysa kalp kırmadan idare edebilirsiniz belkiMerhaba arkadaşlar, 7 yıllık evliyim. Çalışıyorum normalde. Şuan doğum iznindeyim hamileyim. Kayinpederim geçen yıl vefat etti. Kayınvalidem bakıyordu çocuğuma. 1.5 yıldır kayınvalidem bizde. Arada kendi evinde de kalıyor. Evdeki tüm işleri ben yapıyorum. Ev düzenimin bozulmasından hoşlanmayan biriyim. 9 aylık hamileyim. Sabah kalkıyor kahvaltı yapıyor, uzanıp TV seyrediyor. Evine gidiyor. Akşam dönüyor, yemek yiyor uzanıp TV seyrediyor. Ben kendime ait bir alan hissedemiyorum. İlk çocuğum şuan okula başladı yani bakım amacı gibi bir durum da yok. Eşimle bu durumu konuştum. Annesiyle konuştu. 3 gün kendi evinde kalıp tekrar aynı düzene döndü. Bana zararı dokunan laf sokan biri değil ama sürekli onunla yaşamak istemiyorum. Kısa bir süre sonra gidecek aslında. Ben çalışmaya başlayınca geri dönecek. Sizce ben hormonlar filan abartıyor muyum? Siz olsanız nasıl bir çözüm yolu bulursunuz?
Bizim zaten bakıcımız ve bir düzenimiz vardı. Çocuğun en kücük olduğu bakıma muhtaç olduğu dönemde yanımızda değildi. Yemeğini kendi yiyen altı değişilmeyen bir çocuk. Kendisi ısrarla ben bakıcam dedi. Geldi başında durdu. Durum bu. Tabiki bakıcı bulmak kolay değil ama ben en zor zamanlar için bakıcı bulmuş düzen kurmuştum zaten. Benim de birini bulmam kolay olmadı. Değil iki saat 10 dk kimseye emanet edemem çocuğumu. Gelip düzeni bozup evime yerleşti kısaca. Tek gün bile bakmam dese tamam bakma derim tabiki. Bebek bir haftalıkken gitti. Ben küçük bebeğe dokunamam altını değişemem korkarım filan dedi. Baktım, büyüttüm, tuvalet eğitimi de verilmişti. Aynı şehre taşındılar ve ben bakıcam diye ısrar etti.Çocuğa 3 gün öğleden sonra bakıyordu işimizi görme gibi bir durumu yoktu aslında demişsiniz ya cidden karakterinizi ortaya koymuşsunuz. Bu nasıl nankörlük? Ben tek bir gün 2 saatlikte olsa çocuğuna bakacak birini bulmak için kaç telefon görüşmesi yapmış arkadaşımı biliyorum. Sadece bir kez bakın başka yok. Kayinvalideli konulara hak vermek pek adetim değil ama yani Allah sizin gibi gelin vermesin cidden. Keşke kayinvalideniz okusa bu yazıları da öyle mi kızım hiç gelmiyorum üç gün değil tek gün bile bakmak yok artık dese. Kalsanız öyle sizde
Kabul etmeseydiniz. Düzeniniz o kadar kıymetliyse bozmasaydınız. Kadın çocuğa bakacağım diye silah mı dayadı başınıza? Şimdi nasıl karşı çıkıyorsanız o zaman da karşı çıksaydınız. Hem o zaman kadının kocası da hayattaydı, minnetiniz de yoktu.Bizim zaten bakıcımız ve bir düzenimiz vardı. Çocuğun en kücük olduğu bakıma muhtaç olduğu dönemde yanımızda değildi. Yemeğini kendi yiyen altı değişilmeyen bir çocuk. Kendisi ısrarla ben bakıcam dedi. Geldi başında durdu. Durum bu. Tabiki bakıcı bulmak kolay değil ama ben en zor zamanlar için bakıcı bulmuş düzen kurmuştum zaten. Benim de birini bulmam kolay olmadı. Değil iki saat 10 dk kimseye emanet edemem çocuğumu. Gelip düzeni bozup evime yerleşti kısaca. Tek gün bile bakmam dese tamam bakma derim tabiki. Bebek bir haftalıkken gitti. Ben küçük bebeğe dokunamam altını değişemem korkarım filan dedi. Baktım, büyüttüm, tuvalet eğitimi de verilmişti. Aynı şehre taşındılar ve ben bakıcam diye ısrar etti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?