Gittim evde yoktu, sonra büyük abisi geç abicim içeri gelir birazdan dedi.. geldi.. kalktım elini öptüm,havadan Sudan konular açtım. oğluna; sen odaya git,biz biraz konuşalım dedi..
Zahmet edip buraya kadar gelmişsin, ben çok üzüldüm dedi. kendimce sebeplerini anlattım ömür boyu küs mü kalcaksn? Benim hatrım için saygıda kusur etme, bak kızım benim oğullarım çok iyidir ama bu abisi aksidir, sende anne olacaksın oğlun kötü olsa atabilir misin? Hepsi benim canım..
şurda sana bişey olsa ilk koşan yine o abisi olur benim oğlum abisiyle konuşmuyor ben kaç gündür hasta oldum, bizimle muhabbet etmiyor,düğün iptal oldu sizin yüzünüzden diye bana çemkiriyor.. madem aranız düzeldi al aileni gelin konuşalım benim içim rahat etmiyor.. oğlum o şekilde konuşunca, siz düğün yapın yeterki mutlu olun ben gelmem dedim.. oda bana gelme anne dedi bi anneye denir mi bu falan dedi..
Ben sana başından beri hak veriyorum sen ağlayarak içeri gittiğinde, ben olsam bu işi bozardım diye düşündüm, sen ertesi gün beni aradın, ben şaşırmadım sadece üzüldüm kaldıramayacağını da farkettim bi daha böyle bişey zaten yaşanmaz kimse yaşatmaz sana dedi..
sonra ben yine sizin hatrınız için saygıda kusur etmem ama aynı ortamda denk gelmem düğüne gelirse de hoşgeldin derim benden fazlasını beklemeyin dedim elini öptüm sarıldım çıktım.
