Bu arada onun mahallesindekilerin ne düşündüğü benim için hiç önemli değil..ister bana hak versinler ister kaynanaya..ben onlar için yaşamıyorum bu hayatı...ben rezil olmuşsam kayınvalide kadar rezil olmadım..aklı selim bir insan oturur düşünür heralde ..demekki bu kadını çileden çıkardıki gelip mahhalleyi ayağa kaldırdı..yoksa o bunu yapacak biri değildi diye düşünen insanların sayısı eminim çok daha fazla...
Kendimi rezil etmiş olmamda hiç önemli değil..netice 4 seneyi kustummu...kustumm
anneme laf söylenemeyeceğini anladımı ? Anladı...
O güleryüzlü gelinin çirkef tarafıda varmış dedimi ? Dedi...
Sevdiklerime karşı nasıl aslan olduğumu ve pençelerimle nasıl can yaktığımı gördümü ? Gördü...
çookkk rahatım..isterse dünyaya rezil olayım....
mahalleliye eğlence çıkmış sadece olay bu.şimdi herkes k.validenize soracak bu olayı.o da "işte böyle gelinim böyle siz de gördünüz nasıl biri olduğunu" diyecek herkes de hak verecek.onu geçtim hani küçük atışmalar laf sokmalar unutulur da bu hiç unutulmayacak üstelik eşiniz tarafından da.anlık bir iç soğuması yaşıyorsunuz ama bedeli ağır olabilir.
Oradan taşınmanız lazım gerçekten, ev ev üstüne olmuyor kendimde tecrübe ettim. Eğer çocuğunuzu da baktırırsanız iyice yüz göz olursunuz, o çalıştı ben çocuğuna baktım diye daha da abartır sürekli karışır. Ve konuyu açanı örnek almayın, eşiniz annesinden yana çıkıyormuş, böyle bir şey yaparsanız haksız konumuna düşersiniz hem de eşinizle aranız tamamen bozulur, araya mesafe koymalısınız. Cinnet iyi bir şey değildir, sorunları bir an önce halletmek lazım. Bir de içinize atmayın haklıysanız savunun kendinizi.
Ne siz kayınvalidenizi değiştirmeye kalkın ne de siz onun için değişin. İnsanlar birbirlerini değiştirmeye kalkınca ilişkilerin dengesi bozuluyor.
kesinlikle katılıyorum sana,bu arada Rabbim en kısa zamanda nasibinizi arttırsın çabucak ev sahibi olabilin ,Bu sürede sana sabır onlarada insaf versin
canım benim...o anlamamıştır bence kime nasıl davranacağını. çünkü öyle insanlar inat ederler yine de bildiğini okurlar. ama sen tepkini koymuşsun rahatlamışsın o ayrı.....Bu arada onun mahallesindekilerin ne düşündüğü benim için hiç önemli değil..ister bana hak versinler ister kaynanaya..ben onlar için yaşamıyorum bu hayatı...ben rezil olmuşsam kayınvalide kadar rezil olmadım..aklı selim bir insan oturur düşünür heralde ..demekki bu kadını çileden çıkardıki gelip mahhalleyi ayağa kaldırdı..yoksa o bunu yapacak biri değildi diye düşünen insanların sayısı eminim çok daha fazla...
Kendimi rezil etmiş olmamda hiç önemli değil..netice 4 seneyi kustummu...kustumm
anneme laf söylenemeyeceğini anladımı ? Anladı...
O güleryüzlü gelinin çirkef tarafıda varmış dedimi ? Dedi...
Sevdiklerime karşı nasıl aslan olduğumu ve pençelerimle nasıl can yaktığımı gördümü ? Gördü...
çookkk rahatım..isterse dünyaya rezil olayım....
%100 doğru yorum. kvalidem eşimin yanında bana "sen sus konuşma,ben konuşçam" diyor ben ağzımı açmıyorum bu durumda ve eşim de gıkını çıkarmıyor. ne haddine yaa böyle konuşmak!? ve eşim de hiçbişey demiyor göz göre göre. böyle bir eşiniz olursa,sizi ezdirirse kvalideniz tabi ki de her şeyi yapar..........son yazılanları okumadım da aklıma bırsey geldı
eger eş , kadını aılesıne karsı korumuyor kollamıyorsa(asla aılesını sılmesınden bahsetmıyorum)yuz göz etme durumuna getırmeyıp en azından arayı tutmaya calısıyorsa kadın su duruma gelmıyor
bence bunun altında esle alakalı pasif olmasınında cok buyuk etkısı oldugunu dusunuyorum
yazdıklarınızı okuyunca şunları paylaşmak istedim.aslında size hak verdiğim noktalar var.bazen aklıma şu geliyor: kvalidemle aram soğuk ya...diyelim ki bugün yarın veya yakın bi zamanda kvalidem öldü...o zaman eşim benden soğur diye aklıma geliyor ve üzülüyorum. gerçi ben artık eşimden soğudmaya başladım, o da ayrı bir konu....ama şu da var ki, kvalidemle oturup kavgalar etmedik. onun bana yaptıkları yüzünden kendisiyle görüşmüyorum pek. hepsi bu. yani her kötülüğü o yaptı, bunu eşim de biliyor.ama eşim zorla beni bu apartmanda yaşamaya mahkum ediyor ve çocuğuma bakmaya zorunlu tututyor. böyle yaptığı için eşimi de kvalidem kadar hatalı görüyorum. çünkü evliliğimizi düşünse bunu yapmazdı diye düşünüyorum.ve her gün üzüldüğümü ağladığımı bildiği halde, bile bile bunları yaşatmazdı ....ayrıca maddi olanaklara da sahibim. gerekirse kendime yeni bir hayat kuracak kadar da güçlüyüm. ya eşimle ya da eşim olmadan bi şekilde burdan taşınacağım. çünkü hayat benim hayatım, giden ömürden gidiyor....yıllar yılı katlansam bu sorunlara,acılar çeksem....daha mı iyi? herkes yerini ve haddini bilmeli bence. büyükler olgun, eşler de birbirine her zaman destek olmalı.mahalleliye eğlence çıkmış sadece olay bu.şimdi herkes k.validenize soracak bu olayı.o da "işte böyle gelinim böyle siz de gördünüz nasıl biri olduğunu" diyecek herkes de hak verecek.onu geçtim hani küçük atışmalar laf sokmalar unutulur da bu hiç unutulmayacak üstelik eşiniz tarafından da.anlık bir iç soğuması yaşıyorsunuz ama bedeli ağır olabilir.
nazelmas_41 yavrum senınkıde zormuş be
bana da kayınpederım kovarım senı burdan dedi de hadi be senın izninle veya istegınle oturmuorum ben burda dedim.
cok ciddi kavga ettıydık tabi
normalde o kadar edepsiz değilimdir, hamileyken üstüme yürümüştü. kendi bi kabahat işlemişti ihale bana kalmıştı...
hey Allahım yaaa
insanı çileden cıkarıyorlar...
arkdası o yuzden ıyı anlıorum.
ohhh ıyı yapmış
bıde eve cıkıp sacını basını yolsaymış
canım benim...o anlamamıştır bence kime nasıl davranacağını. çünkü öyle insanlar inat ederler yine de bildiğini okurlar. ama sen tepkini koymuşsun rahatlamışsın o ayrı.....
ve şu konuda senle aynı fikirdeyim: ben de kimse için yaşamıyorum bu hayatı..... güçlü bi kadınsın bence. hayat senin hayatın. içini ferah tut...çocukların için hep dimdik ol. sakın kafana fazla takma, kendini hasta edeyim deme. her şey gönlünce olur inş. bundan sonra.
olumsuz yorumlar yapan arkadaşları da anlıyorum ama onlar allah göstermesin aynı durumları yaşasalar; hepsi olmasa da birçoğu benzer tepkileri verirlerdi diye düşünüyorum.
%100 doğru yorum. kvalidem eşimin yanında bana "sen sus konuşma,ben konuşçam" diyor ben ağzımı açmıyorum bu durumda ve eşim de gıkını çıkarmıyor. ne haddine yaa böyle konuşmak!? ve eşim de hiçbişey demiyor göz göre göre. böyle bir eşiniz olursa,sizi ezdirirse kvalideniz tabi ki de her şeyi yapar..........
yazdıklarınızı okuyunca şunları paylaşmak istedim.aslında size hak verdiğim noktalar var.bazen aklıma şu geliyor: kvalidemle aram soğuk ya...diyelim ki bugün yarın veya yakın bi zamanda kvalidem öldü...o zaman eşim benden soğur diye aklıma geliyor ve üzülüyorum. gerçi ben artık eşimden soğudmaya başladım, o da ayrı bir konu....ama şu da var ki, kvalidemle oturup kavgalar etmedik. onun bana yaptıkları yüzünden kendisiyle görüşmüyorum pek. hepsi bu. yani her kötülüğü o yaptı, bunu eşim de biliyor.ama eşim zorla beni bu apartmanda yaşamaya mahkum ediyor ve çocuğuma bakmaya zorunlu tututyor. böyle yaptığı için eşimi de kvalidem kadar hatalı görüyorum. çünkü evliliğimizi düşünse bunu yapmazdı diye düşünüyorum.ve her gün üzüldüğümü ağladığımı bildiği halde, bile bile bunları yaşatmazdı ....ayrıca maddi olanaklara da sahibim. gerekirse kendime yeni bir hayat kuracak kadar da güçlüyüm. ya eşimle ya da eşim olmadan bi şekilde burdan taşınacağım. çünkü hayat benim hayatım, giden ömürden gidiyor....yıllar yılı katlansam bu sorunlara,acılar çeksem....daha mı iyi? herkes yerini ve haddini bilmeli bence. büyükler olgun, eşler de birbirine her zaman destek olmalı.
ayrıca eşlerimiz yaşananları unutmayabilir, ama bizim de unutmayacağımız büyük acılar var arkadaşım. yaşayanlar daha iyi bilir.....allah kimseye vermsin.
eşler unutmuyor degil unutuyor kimi zaman böle sölemişlerdi dedigim zman eşim a ölemi dediler diyor onlarda ne yapsın anası babası bizde olsak unuturuz veya unutmuş gibi davranırız benim eşim mesela yada bana öle geliyor beni kovmalarından cok verdigi emege yani yaptırdıgı eve acıyor gibime geliyor belkide hüsnü kuruntum
canım benim, sanki içimi okuyorsun. benzeri şeyleri yaşamışız. ve kişilik olarak da çok benziyoruz anlaşılan birbirimize. ben de taşınmak istiyorum ama eşim mecbur bırakıyor burda yaşamaya. ya iyi de ne mecburiyetim var? ekonomik özgürlüğüm var sonuçta,çok canımı sıkarlarsa basıp gitçem.yaşadıklarımdan tecrübe ederek söylüyorum...ben cidden sabırlı bir insanımdır..çok sabrederim normal üstü...o yüzden bikaç senede bir patlama yaşıyorum..ve gördümki ,asıl patlama yaşadıktan sonra dediklerim oluyor...güzellikle diyorum olmuyor..güleryüz gösteriyorum olmuyor..sakin bir dille anlatıyorum olmuyor..değer veriyorum iyilik yapıyorum saygıda kusur etmiyorum olmuyor..ama cinnet geçiripte kasıp kavurduğun zaman herşey oluyor..anlamadım bu insanoğlunu ben...
bur bir arkadaş kayınvalidesiyle aynı yerde oturmaktan şikayet etmiş..eşinin ayrı bir yere taşınmak istemediğinden ve eşini ikna edemediğinden..bu durum kayınvalidemlerle yaşarken bende de olmuştu..eşim kıyamamıştı annesinden ayrı bir yere taşınmaya...kaldıki ben evlenirken ayrı bir eve gelin gittimde sonradan kaynanaya kıyamayıp aynı evde oturdum...ama olmuyor işte ..köy köy üstüne oluyorda ev ev üstüne olmuyor..bunu anlamıyor erkekler..artık sabrede sabrede yine sabrımın bitme noktasına geldi..eşime kaç kez söyledim güzellikle, anlattım olmadı....
daha önceki bir konumdada yazmıştım bunu....kesinlikle ayrı eve taşınmayı istemedi eşim...kaynanamda iyice şımarmıştı ve ağzının ayarı yoktu...sabredemiyordum artık..zor geliyordu..o hastayken gece gündüz bakardım ben hastayken bir geçmiş olsun bile demezdi..eşim yokken edepsizlik yapar eşim varken ağlar duygu sömürüsü yapardı.....bende ayarlar bozuldu bende sabır taştı tabii...sabret sabret nereye kadar..bir akşam yemek yerken saçma sapan bir konu açıldı hatırlamıyorum bile ama ortam gerildi..işte ozamn yeter artıkkkkkkkk diye bağırıp sofrayı başlarına geçirmiştim....ve beni sakinleştirememişti eşim..buda iki sene önceki patlamamdı....eee ne oldu sonunda...çok şükür fazla uzun sürmedi evi ayırdık...ta ne gerek vardı ya...benim sabrımımı test ediyorsunuz..zamanında güzellikle dedim niye anlamadınız..niye iyi niyetimi suistimal ettiniz..ben beraber yaşamayı istediysem iyi niyetimden istedim..neden sonra mecburmuşum gibi davranıldı..neden oyunbozanlık yapıldı...neden bu yaptığım taktir görmedi de daha üstüme üstüme gelindi...işte diyorum ya bu insanları anlamak mümkün mü ? değil...
daha öncede dedim..hep öldürenmi suçlu..ölenin hiçmi suçu yok...kınanacak bir şey yapıyorsak, edepsizliğimiz tavan yapıyorsa..ee yaptırtmayın...anlayın işte anlayın..çokmu zor....
sabrımızı kesinlikle test ediyorlar bunu iyice anladım evliliğim süresince.neden son dakkaya kadar sınarlar bizi anlamam? neden o aşamaya kadar üzerler bizi, madem doğru yolu biliyorlar...ben demiyorum ki annesiyle görüşmesin, görüşecek tabi ki en doğal hakkı. ama bana baskı yapılmasın.mecbur bırakılmak istemiyorum onlarla aynı binada yaşamaya.yaşadıklarımdan tecrübe ederek söylüyorum...ben cidden sabırlı bir insanımdır..çok sabrederim normal üstü...o yüzden bikaç senede bir patlama yaşıyorum..ve gördümki ,asıl patlama yaşadıktan sonra dediklerim oluyor...güzellikle diyorum olmuyor..güleryüz gösteriyorum olmuyor..sakin bir dille anlatıyorum olmuyor..değer veriyorum iyilik yapıyorum saygıda kusur etmiyorum olmuyor..ama cinnet geçiripte kasıp kavurduğun zaman herşey oluyor..anlamadım bu insanoğlunu ben...
bur bir arkadaş kayınvalidesiyle aynı yerde oturmaktan şikayet etmiş..eşinin ayrı bir yere taşınmak istemediğinden ve eşini ikna edemediğinden..bu durum kayınvalidemlerle yaşarken bende de olmuştu..eşim kıyamamıştı annesinden ayrı bir yere taşınmaya...kaldıki ben evlenirken ayrı bir eve gelin gittimde sonradan kaynanaya kıyamayıp aynı evde oturdum...ama olmuyor işte ..köy köy üstüne oluyorda ev ev üstüne olmuyor..bunu anlamıyor erkekler..artık sabrede sabrede yine sabrımın bitme noktasına geldi..eşime kaç kez söyledim güzellikle, anlattım olmadı....
daha önceki bir konumdada yazmıştım bunu....kesinlikle ayrı eve taşınmayı istemedi eşim...kaynanamda iyice şımarmıştı ve ağzının ayarı yoktu...sabredemiyordum artık..zor geliyordu..o hastayken gece gündüz bakardım ben hastayken bir geçmiş olsun bile demezdi..eşim yokken edepsizlik yapar eşim varken ağlar duygu sömürüsü yapardı.....bende ayarlar bozuldu bende sabır taştı tabii...sabret sabret nereye kadar..bir akşam yemek yerken saçma sapan bir konu açıldı hatırlamıyorum bile ama ortam gerildi..işte ozamn yeter artıkkkkkkkk diye bağırıp sofrayı başlarına geçirmiştim....ve beni sakinleştirememişti eşim..buda iki sene önceki patlamamdı....eee ne oldu sonunda...çok şükür fazla uzun sürmedi evi ayırdık...ta ne gerek vardı ya...benim sabrımımı test ediyorsunuz..zamanında güzellikle dedim niye anlamadınız..niye iyi niyetimi suistimal ettiniz..ben beraber yaşamayı istediysem iyi niyetimden istedim..neden sonra mecburmuşum gibi davranıldı..neden oyunbozanlık yapıldı...neden bu yaptığım taktir görmedi de daha üstüme üstüme gelindi...işte diyorum ya bu insanları anlamak mümkün mü ? değil...
daha öncede dedim..hep öldürenmi suçlu..ölenin hiçmi suçu yok...kınanacak bir şey yapıyorsak, edepsizliğimiz tavan yapıyorsa..ee yaptırtmayın...anlayın işte anlayın..çokmu zor....
Hiçbiriniz bana onay vermeyeceksiniz biliyorum..aslında bende kendime yakıştırmam..ama öyle birşey yaptımki...inanılır gibi değil...
Ama bana resmen yaptırdılar..kışkırttılar beni...mahallesine gittim kaynananın avaz avaz bağırdım balkonlara camlara çıkmayan insan kalmadı..rezil ettim onu....4 senenin acısını çıkardım..pişmanmıyım..değilim....
çingenelik resmen yaptığım..ama yinede pişman değilim..yaptırdı..zorla kaşındı bana bunu yaptırdı..rezil oldu mahallesine..eminim şimdi sokağa çıkamıyordur..sabret sabret nereye kadar....
Annemi çekemiyor annemle uğraşıyor..6 aydır çocuklarıma annem tek başına baktı..bakıcı bile istemedi..kaynana delisi ben yalnız bakamam diye ona bakıcı bile tuttum..3 gün o üç gün annem bakacaktı..kendi istedi zaten bakmayı..ama çocuk bakmaktan pek anlamadığı için anneme dedimki anne sen bir kaç gün kaynana varkende gel biraz senden öğrensin dedim..kaynana bir gün geldi baktı annemle..ikinci gün geldi kıyamet koptu...bakıcı diyorki zaten dolu gelmişti ortada kavga edecek hiçbirşey yoktu..resmen durduk yerde kavga çıkardı ve annene ağzına geleni söyledi..annende hiçbişey demedi seni allaha have ediyorum dedi..hiçbirşey söylemedi ama kaynanan nerdeyse apartmanı ayağa kaldırdı dedi..
Bu bir değil iki değil..annem ağlayarak beni arayınca apar topar eve gittim kaynana kaçmış...
Gerizekalı ne sanıyor ..anneme ettiği lafları ben yutarmıyım..hemen mahallesine gittim...
Onu bir güzel rezil ettim ve pişman değilim..aslada pişman olmayacağım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?