Kayınvalidemin canına okudum

Bu arada onun mahallesindekilerin ne düşündüğü benim için hiç önemli değil..ister bana hak versinler ister kaynanaya..ben onlar için yaşamıyorum bu hayatı...ben rezil olmuşsam kayınvalide kadar rezil olmadım..aklı selim bir insan oturur düşünür heralde ..demekki bu kadını çileden çıkardıki gelip mahhalleyi ayağa kaldırdı..yoksa o bunu yapacak biri değildi diye düşünen insanların sayısı eminim çok daha fazla...

Kendimi rezil etmiş olmamda hiç önemli değil..netice 4 seneyi kustummu...kustumm
anneme laf söylenemeyeceğini anladımı ? Anladı...
O güleryüzlü gelinin çirkef tarafıda varmış dedimi ? Dedi...
Sevdiklerime karşı nasıl aslan olduğumu ve pençelerimle nasıl can yaktığımı gördümü ? Gördü...


çookkk rahatım..isterse dünyaya rezil olayım....
 
helal olsun vallahi sen anlattıkça sanki ben kusuyomuşum içimdekileri sanıyorum kaynanama.
bende üzerine yürüdüm bağırdım ama senınkı kadar değil.
zaten ben bağrınmaya kalmadı eşim hemen ayırdı ayrı odaya soktu beni.
az kaldı bende bi gün senın gibi ipleri koparıcam az kaldı az...
 
Kardelen bana cvp olarak yadığın yazıda neden bukadar celallendin bilemiyorum.Hayır kaynananın kızı değilim. Çocuk meselesini nereden çıkardın demişsin. İlk yazını tekrar okumanı öneririrm.O anlık sinirle ne yazdığını hatırlamıyorsun sanırım.
Kusura bakma sende karşındakini anlama dinleme gibi bir durum yok.Olaylardan kendine kötü pay çıkarma.sinirli agresiftutumun var. kayınvlideni dinlesek oda senle ilgili neler anlatır kimbilir.Bence olyları sakin karşıla.
 
son yazılanları okumadım da aklıma bırsey geldı
eger eş , kadını aılesıne karsı korumuyor kollamıyorsa(asla aılesını sılmesınden bahsetmıyorum)yuz göz etme durumuna getırmeyıp en azından arayı tutmaya calısıyorsa kadın su duruma gelmıyor
bence bunun altında esle alakalı pasif olmasınında cok buyuk etkısı oldugunu dusunuyorum
 

ohhhhhh beeeeeeee

diyesim geldi ..

öyle bir yazmışsın ki.....

müthiş dolmuşsun sen arkadaş

tüm bunları yapman normal...
 
mahalleliye eğlence çıkmış sadece olay bu.şimdi herkes k.validenize soracak bu olayı.o da "işte böyle gelinim böyle siz de gördünüz nasıl biri olduğunu" diyecek herkes de hak verecek.onu geçtim hani küçük atışmalar laf sokmalar unutulur da bu hiç unutulmayacak üstelik eşiniz tarafından da.anlık bir iç soğuması yaşıyorsunuz ama bedeli ağır olabilir.
 

ben öyle yorumlamam geline çok çektirmiş ,gelinde patladı derim, annemim mah. Öyle gelin kaynana kavgaları olmuştu herkes kaynanayı kınadı,gelini idare edemedi diye ,gelin sonra taşındı,
 
Kaç gün önce keşke yapmasaydın milleti ortak etmeseydin konuya demiştim ama sana bişey diyeyimmmi
insan bazı şeyler yaşayıncada bu olanlarla ilgili düşünüyorumda
ohhhh ne güzel etmişsin arkadaşım.bunlara ne yapsan yaranamazsın,insanı sinir hastası ederler, bırak kim ne derse desin sen içini boşalttınmı boşalttın.elalem ne der hiç önemli değil.kimse kimsenin damarına basmasın, herkes ayagını denk alsın.kaynanaysa ağır olsun, hanmefendi olsunki deger göre. Okimki annene laf sayıyo.iyi yapmıssın diline sağlıkkkk
 

Çok çok çoook haklısın. Yazdıklarına kelimesi kelimesine katılıyorum. Ama eşim bu apartmandan taşınmayacağız asla derse....napabilirim? 5 aylık bir kızım var. geçenlerde diyor ki, 2çocuk olduğunda evimizin şurasını şöyle yaparız burasını böyle yaparız..vs. nasıl yani ya? çıldırmamak işten bile değil. sinirden güldüm. bişey diyemedim. her şey daha kötü olacak bunu o da biliyor ve bile bile burdan taşınmıyoruz. neden? çünkü annesi babası yaşlı insanlar ve çok üzülürlermiş. iyi de ben her gün üzülüyorum. ve ben mutsuz olunca eşimi ve ailemi nasıl mutlu edebilirim? çocuğum nasıl bir ortamda yetişir,büyür? ve eşimin memleketinde yaşıyorum ben. onların tüm ailesi akrabası burda. ben burda yalnızım. ben de bi ana-baba evladı değil miyim? bana yazık değil mi? ben burda yalnız başıma bu acıları çekerken benim annem-babam benim için üzülmez mi?......oofff offfffff
 
kesinlikle katılıyorum sana,bu arada Rabbim en kısa zamanda nasibinizi arttırsın çabucak ev sahibi olabilin ,Bu sürede sana sabır onlarada insaf versin

sagol cnm benim bende sabrediyorum sadece soru işareti ben bide agzımı acıp laf söleseydim o zamana kadar ne olur 1 kere agzımı actım oda hakaret bile etmedim yaptıklarının cvbını istedim eşimle evden kovulduk ve ben evlenirken herşeyi dügünü nişanı kız istemedeki masrafları ve inşaat halindeki butun masrafları eşim yaptı onlar sadece istedi ve oturdugum ev için eşim yaptıgım masrafların parasını verin ben hemen cıkıyorum dediginde cvpları şu oldu oturduguna sayy herşeyi eşim yapmış etmiş senin elin cebine gitmemiş butun o borçları öderken ben bütçemden kızmışım oturduguma sayacam insanın zoruna gitmezmi bırakırken şimdi eşime yanaşıyorlar mrb mbr o kadar eşim yaklaşsa can ciger olacaklar ama beni istemiyorlar boşanmamızı istiyorlar yada ben onlara kul köle olacam ayaklarının altında pas pas olacam öle kabullencekler ve öyle olsamda ben kaynanama yaranamam öyle bir insan eşimde beni ezdirmedi az bişiçik pasif kalsaydı eşim ezer gecerlerdi kavuldum oda bir gercek ama sonsuza lkadarda kafam rahat eder inş.evden cıkmakla şuan gercekten durumum zor ama sabırla üstesinden gelip inş.tez zamanda evimi alıp cıkarım...
 
canım benim...o anlamamıştır bence kime nasıl davranacağını. çünkü öyle insanlar inat ederler yine de bildiğini okurlar. ama sen tepkini koymuşsun rahatlamışsın o ayrı.....
ve şu konuda senle aynı fikirdeyim: ben de kimse için yaşamıyorum bu hayatı..... güçlü bi kadınsın bence. hayat senin hayatın. içini ferah tut...çocukların için hep dimdik ol. sakın kafana fazla takma, kendini hasta edeyim deme. her şey gönlünce olur inş. bundan sonra.
olumsuz yorumlar yapan arkadaşları da anlıyorum ama onlar allah göstermesin aynı durumları yaşasalar; hepsi olmasa da birçoğu benzer tepkileri verirlerdi diye düşünüyorum.

%100 doğru yorum. kvalidem eşimin yanında bana "sen sus konuşma,ben konuşçam" diyor ben ağzımı açmıyorum bu durumda ve eşim de gıkını çıkarmıyor. ne haddine yaa böyle konuşmak!? ve eşim de hiçbişey demiyor göz göre göre. böyle bir eşiniz olursa,sizi ezdirirse kvalideniz tabi ki de her şeyi yapar..........
yazdıklarınızı okuyunca şunları paylaşmak istedim.aslında size hak verdiğim noktalar var.bazen aklıma şu geliyor: kvalidemle aram soğuk ya...diyelim ki bugün yarın veya yakın bi zamanda kvalidem öldü...o zaman eşim benden soğur diye aklıma geliyor ve üzülüyorum. gerçi ben artık eşimden soğudmaya başladım, o da ayrı bir konu....ama şu da var ki, kvalidemle oturup kavgalar etmedik. onun bana yaptıkları yüzünden kendisiyle görüşmüyorum pek. hepsi bu. yani her kötülüğü o yaptı, bunu eşim de biliyor.ama eşim zorla beni bu apartmanda yaşamaya mahkum ediyor ve çocuğuma bakmaya zorunlu tututyor. böyle yaptığı için eşimi de kvalidem kadar hatalı görüyorum. çünkü evliliğimizi düşünse bunu yapmazdı diye düşünüyorum.ve her gün üzüldüğümü ağladığımı bildiği halde, bile bile bunları yaşatmazdı ....ayrıca maddi olanaklara da sahibim. gerekirse kendime yeni bir hayat kuracak kadar da güçlüyüm. ya eşimle ya da eşim olmadan bi şekilde burdan taşınacağım. çünkü hayat benim hayatım, giden ömürden gidiyor....yıllar yılı katlansam bu sorunlara,acılar çeksem....daha mı iyi? herkes yerini ve haddini bilmeli bence. büyükler olgun, eşler de birbirine her zaman destek olmalı.
ayrıca eşlerimiz yaşananları unutmayabilir, ama bizim de unutmayacağımız büyük acılar var arkadaşım. yaşayanlar daha iyi bilir.....allah kimseye vermsin.
 

ya edepsiz insanlar ugraşması zor kendini bilen insan o hareketi yapmaz ya bebege yada sana bir zararı dokunsaydı vicadı rahat olacakmıydı.bide kendilerini acındırmıyorlarmı insan hepten deliye dönüyor evde otururken hasta gezerken kaykılakaykıla yürür oglunu görünce oram agrıyor buram agrıyor birgun eşim işe gidiyor kaynanda bir yerden geliyor normal yürüyor ama eşimi görünce topallamayı gör gülmekten ölürsün insan ogluyuz başımıza ne gelce belli olmaz ama bu kadarda olmazki sonra evde iş yaparken eşim görünce fıttırıyodu sen neden yapıyorsun zaten hastasın bilmem ne ay benmi cok fesatım ben kötü gelinim ya ondan herhalde :) zor zor gercekten zor kimbilir bizden ne zor durumda olan insanlar hayatımızda dua edelim eşimizle hayatımız güzel olsun birde bebişimiz olsun amin..
 

eşler unutmuyor degil unutuyor kimi zaman böle sölemişlerdi dedigim zman eşim a ölemi dediler diyor onlarda ne yapsın anası babası bizde olsak unuturuz veya unutmuş gibi davranırız benim eşim mesela yada bana öle geliyor beni kovmalarından cok verdigi emege yani yaptırdıgı eve acıyor gibime geliyor belkide hüsnü kuruntum
 

bence eşler onların dediklerini-yaptıklarını unutuyor da, bizimkileri unutmuyorlar. benim demek istedğim, kvalidem vefat edince beni suçlar mı acaba...kadınla bir türlü anlaşamadınız, son günleri mutsuz geçti diye....... gerçi ölümün kime geleceği belli olmaz. yarın beni ne bekliyor bilemem........ölmek de önemli değil benim için. zaten sadece evladım için yaşıyorum ben artık...........
 
yaşadıklarımdan tecrübe ederek söylüyorum...ben cidden sabırlı bir insanımdır..çok sabrederim normal üstü...o yüzden bikaç senede bir patlama yaşıyorum..ve gördümki ,asıl patlama yaşadıktan sonra dediklerim oluyor...güzellikle diyorum olmuyor..güleryüz gösteriyorum olmuyor..sakin bir dille anlatıyorum olmuyor..değer veriyorum iyilik yapıyorum saygıda kusur etmiyorum olmuyor..ama cinnet geçiripte kasıp kavurduğun zaman herşey oluyor..anlamadım bu insanoğlunu ben...

bur bir arkadaş kayınvalidesiyle aynı yerde oturmaktan şikayet etmiş..eşinin ayrı bir yere taşınmak istemediğinden ve eşini ikna edemediğinden..bu durum kayınvalidemlerle yaşarken bende de olmuştu..eşim kıyamamıştı annesinden ayrı bir yere taşınmaya...kaldıki ben evlenirken ayrı bir eve gelin gittimde sonradan kaynanaya kıyamayıp aynı evde oturdum...ama olmuyor işte ..köy köy üstüne oluyorda ev ev üstüne olmuyor..bunu anlamıyor erkekler..artık sabrede sabrede yine sabrımın bitme noktasına geldi..eşime kaç kez söyledim güzellikle, anlattım olmadı....
daha önceki bir konumdada yazmıştım bunu....kesinlikle ayrı eve taşınmayı istemedi eşim...kaynanamda iyice şımarmıştı ve ağzının ayarı yoktu...sabredemiyordum artık..zor geliyordu..o hastayken gece gündüz bakardım ben hastayken bir geçmiş olsun bile demezdi..eşim yokken edepsizlik yapar eşim varken ağlar duygu sömürüsü yapardı.....bende ayarlar bozuldu bende sabır taştı tabii...sabret sabret nereye kadar..bir akşam yemek yerken saçma sapan bir konu açıldı hatırlamıyorum bile ama ortam gerildi..işte ozamn yeter artıkkkkkkkk diye bağırıp sofrayı başlarına geçirmiştim....ve beni sakinleştirememişti eşim..buda iki sene önceki patlamamdı....eee ne oldu sonunda...çok şükür fazla uzun sürmedi evi ayırdık...ta ne gerek vardı ya...benim sabrımımı test ediyorsunuz..zamanında güzellikle dedim niye anlamadınız..niye iyi niyetimi suistimal ettiniz..ben beraber yaşamayı istediysem iyi niyetimden istedim..neden sonra mecburmuşum gibi davranıldı..neden oyunbozanlık yapıldı...neden bu yaptığım taktir görmedi de daha üstüme üstüme gelindi...işte diyorum ya bu insanları anlamak mümkün mü ? değil...


daha öncede dedim..hep öldürenmi suçlu..ölenin hiçmi suçu yok...kınanacak bir şey yapıyorsak, edepsizliğimiz tavan yapıyorsa..ee yaptırtmayın...anlayın işte anlayın..çokmu zor....
 
canım benim, sanki içimi okuyorsun. benzeri şeyleri yaşamışız. ve kişilik olarak da çok benziyoruz anlaşılan birbirimize. ben de taşınmak istiyorum ama eşim mecbur bırakıyor burda yaşamaya. ya iyi de ne mecburiyetim var? ekonomik özgürlüğüm var sonuçta,çok canımı sıkarlarsa basıp gitçem.
şimdilik kendi annem bakıyor bebeğime. okulun 2.dönemi güya kvalidem bakacak kızıma. iyi de ben kadını görmeye tahammül edemiyorum ki, kızıma baksın? işten eve geldiğimde onu görcem, iyice dellencem. onun kişiliğini anlatmama da kelimeler yetmez.
ben diyorum ki anneler bakmasın bakıcı tutalım, hiç sorun çıkmasın. ama nerdeeee. kim beni dinler ki.
2.dönem o bebeğime bakarken ben bi gün delircem. eşimle tartışçam, eşim de mecbursun diyecek yine bana. ben de annemlerin yanına gitçem galiba sonunda. işte o zaman karar aşaması olacak. başka yerlerde de yazdım, ya eşimle ya da eşim olmadan başka bir eve taşıncaz. bu sefer kabul etmek zorunda. kabul etmezse de kendi bilir. yaşasın anasının yanında......ben napim....
 
sabrımızı kesinlikle test ediyorlar bunu iyice anladım evliliğim süresince.neden son dakkaya kadar sınarlar bizi anlamam? neden o aşamaya kadar üzerler bizi, madem doğru yolu biliyorlar...ben demiyorum ki annesiyle görüşmesin, görüşecek tabi ki en doğal hakkı. ama bana baskı yapılmasın.mecbur bırakılmak istemiyorum onlarla aynı binada yaşamaya.
bir de kıymet bilmemek yok muuu.hiç kabul edemem. sokaktaki köpeğe bile kuru ekmek versen senin peşinden ayrılmaz.
ayrıca onların kölesiymiş gibi muamele görmek hiç hoşuma gitmiyor. psikolojik baskılar çok moralimi bozuyor. kızım için ayaktayım sadece.....
eski devirde kalmış o kaynanalar. şimdikiler gelinlerinin yemeğine,temizliğine yardım ediyor, gönlümü hoş tutuyor, hediyeleşiyor, hastayken destek oluyor, çocuklarına bakıyor....... bizimkiler ise tam tersi. ve bırakın bunları, saygıyı haketmeyecek ne yapmışım onlara, bilemiyorum.....
 




hellaaaaaal olsuuuuuun sannaaa beeeeeeeeeeeeeeeeeee..........koççummmmmmmmmmmmmmmmm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…