canım kesinlikle yalnız değilsin anlattıklarının çoğunu bende yaşadım yaşamaktayım seninki biraz daha vahimmiş gibi geldi bana
canım kesinlikle yalnız değilsin anlattıklarının çoğunu bende yaşadım yaşamaktayım seninki biraz daha vahimmiş gibi geldi banaMerhaba bayanlar,
ben yeni üye oldum ve bu da ilk başlığım. daha önce açıldımı bilmiyorum.
Kayınvalidem çok tatlı birisi ama evlilikten birkaç ay sonra soğumaya başladım. anormalmiyim bilmiyorum çünkü gerçekten hiç bir kötülüğü yoktur. sadece bazı lafları ve davranışları beni rahatsız ediyor.
Ben yurtdışından geldim gelin oldum ve çok uğraştım eşimin kültürüne adapte olabilmek için. yemeklerinden saygı gösterişlerine kadar herşey farklı bizden.
-kayınvalidemde hep şöyle yap böyle yap diye nasihat verirdi, öyle alıştı öyle gidiyor.
---yeri bile silerken bezi nasıl sıkmam gerektiğini gösterir, süpürürken şöyle durma böyle dur der. bazen çok bunalıyorum patlayacakmış gibi oluyorum.
onlarda kalıyoruz bazen hafta sonları (eskiden 3gece kadar, artık allahtan daha az kalıyoruz) ve gerçekten bunalıyorum. keşke herkes gibi bizde sadece çay içmeye gidip kendi evimize gelsek. hep burda kalın diyorlar.
her zaman aramamızı ister. kendi annemi bile ayda 2 defa ararken kendisiyle hergün konuşacak bişey bulamıyorum ama bigün aramayınca aramıyor sormuyorsunuz diyor. kendimi zorunlu hissediyorum.
- ek olarak, bir yere gideceğimiz olursa, ne giyeceğimi söyler, makyaj yap der saçını tara der. alışverişe gitsek ne tür kıyafet almam gerektiğini söyler, kuaföre gitsem nasıl kestirmem gerektiğini söyler. hiç konuşmuyorum diye söylenir, açık göz olmamı istiyor kendisi için çok pasif gözüküyormuşum.
-yemek yemem için ısrar eder ayrıca hızlı yememi ister. biraz kilo al der (ki bu benim için artık kilo ver demesiyle aynı tepkiyi yaratıyor).
Aslında kötülüğümü istemiyor biliyorum ama gerçekten çok bunalıyorum. baba evinde bile kimseyi karıştırmıyordum kendi işlerime.
eşime anlatınca gitmek istemediğimi anlamıyor, güven eksikliğinden dolayı sanıyor, büyütüğümü düşünüyor.
hatta annesini haklı buluyor. bütün eşlermi böyle, anneleri hep haklı biz haksız, ne deniliyorsa uymalıyız. niye? onlar bizden büyükler, herşeyin en iyisini biliyorlar.
kendimi kukla gibi hissetiriyor bana. görmek istemiyorum hiç artık. ilerde çocuk olunca daha çok karışacak diye korkuyorum o yüzden çocuk ta istemiyoorum bu yüzden.
Zaten daha nişanlıyken belliydi, ben uzakta olduğum için eşim kendi annesiyle gezdi mobilyacıları. mobilya beğenmişler, hiç benim stilim değil. ağlamıştım sevmediğim eşyaları mı alacağız sırf annen güzel buldu diye. beni annesiyle konuşturup zor durumda bırakmıştı. "buradaki herkes beğendi bitek sen beğenmedin" demişti. bende al demiştim. allahtan eşim daha uygun fiyata mobilya buldu onları almadı.
işte hep böyle devam edecek diye çok korkuyorum. 2 yıl olacak evleneli.
Ayy maşallah, sanki kanatsız melekBana kizmayin ama bütün kayinvalideler ve esler boyle degil. Yani en azindan benimki degilbenim kayinvalidem cok olgun bir kadin. Nerede ne soylemesi gerektigini bilir, hatta bana karismamak icin cogu zaman fikrini bile soylemez bisey sordugumda hep sen bilirsin der. Agzindan zorla laf alirim onun icin bir şeyler almak isterken falan. Annemden çok düşünür, hasta olsam uyuyamaz. Haftasonu gelin ozledim diye yalvaririm gelmez, siz zaten calisiyorsunuz birbirinize vakit ayirin der. Ogluna da her aradiginda tembihler kizima iyi bak diye. Hosuma gitmeyen birsey olursa aramızda hallederiz biz, esimi hic karismaz. Aramiza baskasini sokmayalim ne olursa konusalim birbirimize iletisimimiz net ve direkt olsun demişti ilk gunden, dedigi gibi de davrandi
Canım aynı durumdaymışız. Bende patlayacak noktaya gelecek diye korkuyorum. Karşısında hiçbişey söyleyemiyorum malesef. Ama kendi kendimi bunaltıyorum. Eşinede yansıtıyorum. Eşim beni anlamaya çalışıyor ama ne yazıkki anlayamıyor. tabiki annesi canavar değil ama bitürlü rahat olamıyorum çünkü sürekli bana ne yapmam gerektiğini söylüyor. Beni düzeltmeye çalışıyor. Kendi nasılsa bende öyle olayım istiyor. Ama bende çok farklı olduğumuzu düşünüyorum. İki gün dişimi sıkıyorum ama ben sustukça sanki daha vahim yerlere geliyor durum. Çocuk konusu gibi mesela. Sırf bu yüzden çocuk istemez oldum daha nelerle karşılaşacağım kim bilir.canım kesinlikle yalnız değilsin anlattıklarının çoğunu bende yaşadım yaşamaktayım seninki biraz daha vahimmiş gibi geldi bananeyse canım benim her insanın bir dayanma noktası sabrının taştığı bir yer vardır ama şimdiden nazikçe bazı şeyleri belli etmeye çalışırsan daha kolay olur ileride birden patlamalar yaşamazsın hem eşine yansıtıyorsan eğer ( benim gibi) aranızı boşuna başkaları yüzünden tatsızlıklar çıkmasın. aynı sebeplerden bende çocuk konusuna çekimser bakıyorum sırf daha fazla kayınvalidemle okadar muhatap olmayayım diye.halbuki okadar çok istiyorumki
Kendisinin hic sevilcek huyu yokki ama benim en sevmedigim huyu asiri yuzsuz hic alinmax gucenmez cok arsiz..mesela evi bana 1 saatlik mesafede haber vermeden her hafta cikar gelir ve yolda arar ben yoldayim geliyom diye benimde misafirim vardi derim olsun canim nolcak der her pazar yatiyolarmi demeden tam 6 kere arar hadi bize gelin diye bende mahsus yatiyoduk derim sizde ne cok yatoyonuz der cikar kenara..kadin bi kere sucluda olsa hep uste cikar onla bi tartismaya girilirse hep karsidaki suclu cikar yani kisa ve oz pisligin utanmazin yuzsuzun tekidir
benim evimde yakın tatlım biliyor musun? malesef eşimin kendi evi olduğu için ev seçme şansım olmadı.bi açıdan kira ödemeyeceğiz diye sevinerek çıktım ama başka taraftan bakıncada çok yakınz ve hafta sonları sabah 7 lerde başlamak suretiyle sürekli arayıp evine çağırır hafta içi de ben işteyken arar akşama yemeğe bana gel falan diye ilk başlarda iyi niyetli düşünerek saolsun falan diyerek giderdim sonra bir bakardım ne yemek hazır ne sofra ne pişirecekse malzemeleri hazırlar beni beklerdi ben gelince pişiriyim diye kaç kere ona yemek yapmak zorunda kaldım işten çıktıktan sonra...hafta sonları sarmalar mı sarmadım, gözlemelermi yapmadım...bide yapıncada çok çok yaptırır kalanı buzluğa koyar ona yemek yapma zorluğu olmasın diye çıkarır ısıtıp yerCanım aynı durumdaymışız. Bende patlayacak noktaya gelecek diye korkuyorum. Karşısında hiçbişey söyleyemiyorum malesef. Ama kendi kendimi bunaltıyorum. Eşinede yansıtıyorum. Eşim beni anlamaya çalışıyor ama ne yazıkki anlayamıyor. tabiki annesi canavar değil ama bitürlü rahat olamıyorum çünkü sürekli bana ne yapmam gerektiğini söylüyor. Beni düzeltmeye çalışıyor. Kendi nasılsa bende öyle olayım istiyor. Ama bende çok farklı olduğumuzu düşünüyorum. İki gün dişimi sıkıyorum ama ben sustukça sanki daha vahim yerlere geliyor durum. Çocuk konusu gibi mesela. Sırf bu yüzden çocuk istemez oldum daha nelerle karşılaşacağım kim bilir.
Mesela tatile gideceğiz bu yaz, hergün arıyacağından eminim. Ne yiyorsunuz ne yapıyorsunuz diye soruyor hergün, bilemedim iki günde bir. Kendi annemle bile ayda iki defa telefonlaşıyoruz. Ayrıca eşim kendi annemle hiç konuşmuyor ben onun annesiyle ne paylaşacağımı bilmediğim halde konuşmak zorunda kalıyorrum.
Allahtan yürüyecek mesafede değiliz. Yoksa daha fena olurdu.
benim evimde yakın tatlım biliyor musun? malesef eşimin kendi evi olduğu için ev seçme şansım olmadı.bi açıdan kira ödemeyeceğiz diye sevinerek çıktım ama başka taraftan bakıncada çok yakınz ve hafta sonları sabah 7 lerde başlamak suretiyle sürekli arayıp evine çağırır hafta içi de ben işteyken arar akşama yemeğe bana gel falan diye ilk başlarda iyi niyetli düşünerek saolsun falan diyerek giderdim sonra bir bakardım ne yemek hazır ne sofra ne pişirecekse malzemeleri hazırlar beni beklerdi ben gelince pişiriyim diye kaç kere ona yemek yapmak zorunda kaldım işten çıktıktan sonra...hafta sonları sarmalar mı sarmadım, gözlemelermi yapmadım...bide yapıncada çok çok yaptırır kalanı buzluğa koyar ona yemek yapma zorluğu olmasın diye çıkarır ısıtıp yerben bunalrı eşimle güzelliklede konuştum seninde dediğin gibi beni anladığını söyleyip halledicem ben diyor gerisi fııssssss...hiç bir şey yapmaz yok sinirlendiğimde bağıra çağırada söyledim hiç huyum olmamasına rağmen oda çözüm olmadı.siz yine tatile gidecekmişsiniz bu yıl biz eşimin köyüne onların akrabalarına halalarına amcalarına gidecekmişiz (aile bağlarınada acayip düşkündür) nasıl sabredicez bilmiyorum ama ben nazikçe ima ediyorum bazen yada yine nazikçe ama açıkça belirtiyorum, reddediyorum artık istemediğim şeyleri ama nasıl yapıyo beni çıkmaza sokup razı getiriyo dediğine yine okadar gıcık oluyorumkii.Şekerim en son eşime işledim bazı şeyleri kafasına iyice soktum ama o işe yaradı en son dün akşam aradı kaynanam eşim açık bir şekilde reddetti onu kararlı bir şekilde konuştu ve bunu ilk kez yaptı. belki işe yarayabilir sende açıkça ve tane tane anlat eşine birşeyler yapması gerektiğini söyle. eşin arkanda durmadığı ve sen sessiz kaldığın sürece baskılar artarak devam ediyor ve bizi buna alıştırıyorlar
bencede evliliklerin bitmesindeki en önemli faktör % 90 kaynana.Canım çalışıyorsan aslında bahane bulmaya çalış, yorgunum falan diye. Hafta sonlarımız aynı şekilde zehir oluyordu. Biz uzaktayız diye tüm hafta sonu kalıyorduk (cumadan pzartesi sabahına kadar) En son eşimle büyük bi kavga yaşandı. Ondan beri daha az gitmeye çalışıyoruz. Ben eşime dedimki orda olduğumuzda günleri sayıyorum eve döneceğimiz gün için. O da sağolsun artık faZla kalmıyor bi gece kalıp geliyoruz.
Bence neredeyse bütün evlilikler kayınvalide yüzünden bitiyor. Yazın sen kendi ailenin yanına gitsen izin vermez mi eşin? Sonuçta çalışan birisin kendi aileni de özlersin.
Olmadı işten kaç valla. Herşeyi bekletip sana yaptırmak ne demek yani. Sen olmadan nasıl yapıyordu? Aynen öyle devam etsin. Allahtan eşlerimiz anlayışlı.
Seni kibarca tatli dille yönetiyor. Ne demisler tatli dil yilani deliginden bile cikarir. Ne araniz bozulsun istiyor nede ondan nefret etmeni eger oyle olursa onun dedigini yapmazsin diye korkuyor bence. Bu yuzden sana tatli dilliMerhaba bayanlar,
ben yeni üye oldum ve bu da ilk başlığım. daha önce açıldımı bilmiyorum.
Kayınvalidem çok tatlı birisi ama evlilikten birkaç ay sonra soğumaya başladım. anormalmiyim bilmiyorum çünkü gerçekten hiç bir kötülüğü yoktur. sadece bazı lafları ve davranışları beni rahatsız ediyor.
Ben yurtdışından geldim gelin oldum ve çok uğraştım eşimin kültürüne adapte olabilmek için. yemeklerinden saygı gösterişlerine kadar herşey farklı bizden.
-kayınvalidemde hep şöyle yap böyle yap diye nasihat verirdi, öyle alıştı öyle gidiyor.
---yeri bile silerken bezi nasıl sıkmam gerektiğini gösterir, süpürürken şöyle durma böyle dur der. bazen çok bunalıyorum patlayacakmış gibi oluyorum.
onlarda kalıyoruz bazen hafta sonları (eskiden 3gece kadar, artık allahtan daha az kalıyoruz) ve gerçekten bunalıyorum. keşke herkes gibi bizde sadece çay içmeye gidip kendi evimize gelsek. hep burda kalın diyorlar.
her zaman aramamızı ister. kendi annemi bile ayda 2 defa ararken kendisiyle hergün konuşacak bişey bulamıyorum ama bigün aramayınca aramıyor sormuyorsunuz diyor. kendimi zorunlu hissediyorum.
- ek olarak, bir yere gideceğimiz olursa, ne giyeceğimi söyler, makyaj yap der saçını tara der. alışverişe gitsek ne tür kıyafet almam gerektiğini söyler, kuaföre gitsem nasıl kestirmem gerektiğini söyler. hiç konuşmuyorum diye söylenir, açık göz olmamı istiyor kendisi için çok pasif gözüküyormuşum.
-yemek yemem için ısrar eder ayrıca hızlı yememi ister. biraz kilo al der (ki bu benim için artık kilo ver demesiyle aynı tepkiyi yaratıyor).
Aslında kötülüğümü istemiyor biliyorum ama gerçekten çok bunalıyorum. baba evinde bile kimseyi karıştırmıyordum kendi işlerime.
eşime anlatınca gitmek istemediğimi anlamıyor, güven eksikliğinden dolayı sanıyor, büyütüğümü düşünüyor.
hatta annesini haklı buluyor. bütün eşlermi böyle, anneleri hep haklı biz haksız, ne deniliyorsa uymalıyız. niye? onlar bizden büyükler, herşeyin en iyisini biliyorlar.
kendimi kukla gibi hissetiriyor bana. görmek istemiyorum hiç artık. ilerde çocuk olunca daha çok karışacak diye korkuyorum o yüzden çocuk ta istemiyoorum bu yüzden.
Zaten daha nişanlıyken belliydi, ben uzakta olduğum için eşim kendi annesiyle gezdi mobilyacıları. mobilya beğenmişler, hiç benim stilim değil. ağlamıştım sevmediğim eşyaları mı alacağız sırf annen güzel buldu diye. beni annesiyle konuşturup zor durumda bırakmıştı. "buradaki herkes beğendi bitek sen beğenmedin" demişti. bende al demiştim. allahtan eşim daha uygun fiyata mobilya buldu onları almadı.
işte hep böyle devam edecek diye çok korkuyorum. 2 yıl olacak evleneli.
Haklısın, yönetmeyi çok seviyor, kndi oğullarına da karşı böyle. ama ben artık dayanamıyorum, bazen öyle laflar söylüyorki geceleri uykum kaçıyor. malesef sürekli onunla iletişimde olmak zorundayım sırf eşimin annesi diye.Seni kibarca tatli dille yönetiyor. Ne demisler tatli dil yilani deliginden bile cikarir. Ne araniz bozulsun istiyor nede ondan nefret etmeni eger oyle olursa onun dedigini yapmazsin diye korkuyor bence. Bu yuzden sana tatli dilli
Ben kaynanama dedimki hayatimi sana gore ayarlayamam benimde kendime gore islerim var bana sakin hafta sonlari suraya buraya gidelim deme. Hafta sonu esimle vakit geciricem. Cunku basta hep yapardi ozellikle pazarlari beni alip komsuya gotururdu kisor poaca yemekten artik icim bulanmisti. En sonunda dedim poaca gormek istemiyorum diye ben gitmiyorum kimseye kocamla evdeyim sen git dedimHaklısın, yönetmeyi çok seviyor, kndi oğullarına da karşı böyle. ama ben artık dayanamıyorum, bazen öyle laflar söylüyorki geceleri uykum kaçıyor. malesef sürekli onunla iletişimde olmak zorundayım sırf eşimin annesi diye.
benim annem eşime karşı hiç böyle değil.
ne olur yani bunlarda bir aile deyip hiçbirşeyimize karışmasa. zaten biz bilmediğimiz şeyleri soruyoruz. o herşeyi kendi yaptığı şekilde olsun istiyor. evliliğim biterse onun yüzünden bitecek birgün
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?