- Konu Sahibi AskKirintisi
-
- #81
Ararım elbette.
Hasta oldugumda bana bakan, uzuldugumde benımle uzulen, mutlulugumda daha cok mutlu olan annemı nıcın aramayayım kı!
Kendı annem gıbı degıl belkı, durup durup onu opmuyorum (cekındıgım ıcın) ama kendı annem kadar onu da dusunuyorum. Hasta olmasına, bazen kızların ona yuksek sesle konusmasına dayanamıyorum. Kızları da hep (aslında bırı bıraz cadoloz yerimseniben daha cok onu) uyarıyorum, anneme yuksek sesle konusmaması ıcın.
Kısacası annemı sevıyorum opuyorumnanaktan
önceleri haftada bir kaç kez arardim sonra haftada1 kereye indirdim çünkü aramadigim zamanlar firçaliyordu beni...en son bir tarti$madan dolayi tlfi yüzüme kapadi geri aradim almadi o günden beri artik aramiyorum,oglunu ariyor ona ula$amadigi zamanda beni arar...inanin hiç arayip konu$asim gelmiyo çünkü hep soguk hiç memnun kalmaz en iyisi böyle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?