Şahsi kanaatim, konuşmamak bir nev'i zayıflıktır. Madem eşin yanında, kayınvalide ile konuşmayı denemek daha doğru olacaktır. Mümkünse uyarmak da... Mesela "Toplum içerisinde yaptığınız şey hoş değildi. Görmemezlikten geldim. İkimizin durumu düşündüğüm için sustum, olgunluk göstermek bu kez bana düştü. Ancak ikinci kere olursa sanırım sizi toplum içerisinde uyarmak zorunda kalabilirim. Buna dikkat edelim, birbirimize saygı duyalım" minvalinde..
Görüşmemek... "Yenildim, mücadele edemeyeceğim, kapılarım kapalı" demek.. Eşinizin annesi olduğu için sürecin nasıl ilerleyeceğini bilemiyoruz. Bunun hastalığı ve sağlığı var.. Geri adım atılması gereken yerler olabilecektir. Ne gerek var bu kadar sessiz ve bence ihtimalleri kuşkulu, belirsiz bir adıma? ... Bunun yerine mis gibi mesafe, buz gibi ama saygılı bir üslub, ayda bir ayarlanmış can gibi 1 saatlik "öylesine" ziyaretler planlanabilir... Kurallar koyun.. O da bunlara uymayı öğrensin..
Ama durumun vehametini siz daha iyi biliyorsunuz elbette, bu nedenle son karar ve eminim en doğru karar sizin ki olacaktır,
Selamlar