- 24 Ağustos 2014
- 417
- 272
Merhaba hanımlar...
Besinci yilimi dertlerimle kutlayayım istedim... beni yargılamayın lütfen
dışarıdan bir göz olarak tavsiye almak isterim sizlerden...
14 yillik evliyim... 2 tane oğlumuz var ellerinizden öper... 14 yıl evliysek yani çok boyle mutlu bir evliliğimiz yok masallahlik. Aileler bundan yıllar önce birbirine girdi. Her iki tarafın ailesi birbiri ile konuşmuyor yani. Siddet var ki büyük oğlumun sünnetinde bayağı dövdü... neyse... ben onun ailesi ile konusmuyordum. Ikinci çocuktan sonra onlar geldi doğumdan sonra barıştık. Yine aileler birbiri ile konusmuyordu. Ikinci oğlumun doğduğu yıl esim hastaneye yatti. Kalp yetmezligi tanısı kondu. Maddi zorluk içerisindeydik falan ben girdim ise o yıl. 2 yıl sonra kaynanam çocuğa bakmayacağım soyledi ciktim isten. Esim iyi olmaya başladı o da calismaya basladi falan. He o arada hastaneden çıkınca esim kaynanamlarda kaldı. O zaman yadırgadım ben. Kontrollere onunla gidiyor falan... benim adım söylenmiyor hic. 2 ay kadar kaldı esim orada. Sebep çocuklar stres yaptırıyor. Birde o zaman ben suçlandım. Benim yüzümden esim kalp yetmezligi hastası olmuş. Sustum ... her zamanki gibi... neyse ben sustukça sorun cikmiyordu
bir zaman sonra babam yoğun bakıma girdi. Annem 60 yasinda. Diger ablam corlu da. Her gün annem gidiyordu babamı görmeye ben onu yalnız birakamazdim. Yol kesiyor . Herseyden once babam yani benim. Bende görürüm bir ihtimal diye bende gidiyordum. Esim surat sallandirmaya başladı hastaneye gittiğim için. Oglum anaokuluna gidiyordu o yıl. Yetişemem almaya diye bazen yanimda goturuyordum oglumu da. Bir gün telefon çaldı erkenden. Babamı yoğun bakımdan çıkaracaklarmis. Tabi bizde bayram günü... nasil seviniyoruz. Evrak işleri olacağından oglumu da alıp bende gittim annemle erkenden. Esime de haber verdim. Babamı tam servise çıkardılar ( istanbulda 5.8 lik deprem) deprem oldu. Buyuk oğlumda evde. Ben telaslandim. Arıyorum hat düşmüyor. Anneme aratiyorum oglumu hat düşmüyor. Turkcell ilk düşen hat. Annem ablama ulaştı diğer ablam. Hemen dedim oğluma bak abla ulaşamıyorum. Bisey mi oldu diye. Ablam gelmis buraya. Kaynanamla oglum (okul yolu da olduğu için) kalabalık demis abla iyi misiniz kardesim ulasamiyor size. Bir başlamış bağırmaya. Kardeşin de ayni sende aynısın. Sokak sokak geziyor ( babami hastaneye ziyarete gittigim için söyledi bu lafi.daha önce sokak sürtüğü de demisti büyük oğluma beni kastederk. Ayrıca gezen bir insan değilim. Arkadaşım bile yok ) ablamda bağırma bana diye cevap vermiş. Ben ulaştım kaynanama bana bir bağırıyor babam yanımda duyuyor o da. Yok sen eskisi gibi mi olmak istiyorsun bilmem ne... yine sustum. Susmaya karar verdim. Aksama kadar. Aksam esim isten geldi. Ben yemek koydum hic bir şey olmamış gibi. O da yedi moral bozuk ama. Sormuyorum hiçbir şey. Yedikten sonra sandalyeyi bir fırlattı yere. Senin ablan kim oluyordq benim ablama bagirma bana diyor diye 
şaka gibi. Şok oldum. Biz yine bir kavga... annesinin bağırdığını sormuyor ablamin bağırma bana demesi zoruna gitmiş. O Aksam bavulumu topladım gidicem. O ara annemi arıyor.annem babamın yanında refakatçi. Babamı istiyor geçmiş olsun diyor. Anneme bak kızın evden gidiyor çıkarsa bir daga giremez eve falan filan. Annemde ona bağırmış. Ben neyle ugrasiyorum siz neyle uğraşıyorsunuz diye. Babamı arayıp söyleyecek diye kaldim gitmedim. Babam hissetmiş tabi. O gün beddua ettim. Bana yaşattıklarının katkat fazlasını sende cek diye. Cikti ağzımdan bi kere. 13 gun gecti babam eve geldi. Hastaneden çıktı. Esim yoğun bakıma alındı. Yine üzüldüm. Üzülmedim desem yalan olur. Babamın hastalandiguna üzüldüğüm kadar üzüldüm. Can sonuçta. Esimin hastanesi uzaktı. Otobüsle cok zor. Her gün kaynanamlar giderken beni goturmediler. Kendileri gitti arabayla. Her gün iki kisi girebikiyotmus birde görmeye. Benim haberim 10 gün sonra ziyarete gittiğimde oldu.ben otobusle gittim 
ben yine sustum. Kaynanami aramışlar hastaneden 15 gün sonra acilen buraya gelin diye. Altlığı üstlük yaşıyoruz. Benim kapımın onunden geciyor bana haber vermiyor. Belki onemli bisey oldu. Onlar gitmis öğrenmişler bana haber veriyorlar. Beni aradilar cok acil gelmen lazım dediler bizde geldik... ama korkma bisey yokmuş. Servise qlacaklarmis... senin gelmene gerek yok. Ama istersen gel 
neyse tamm dedim geliyorum ben. Ama kan beynime sıçradı.oraya vardım kaynanama hesap sordum. Sesim yükseldi. Siz beni neden cagirmiyorsunuz diye. Aslinda bagirdigimi da hatırlamıyorum. Onlat öyle iddia ediyor neyse bağırmış olayim 
oradan görümcem üzerime yürüdü. Ben kim oluyormusum bagiriyormusum. Yere su şişesi fırlattım bunu yaptım cok iyi hatırlıyorum. Ben gorumcemin üzerine yürüdüm. Ona bağırdım. Oda abisinin benim yüzümden hasta olduğunu iddia etti. Boyle guzel bir kavga ettik. Cok aci... hastane kapısında birbirimize girdik... gorumcem tehdit etti. Falan filan. Onalri gönderdi kaynanam. Birlikte kaldık. Sonra başladı bana alttan alttan okumaya. Yok ben ailemden qyrilamamisim. Yok ruhum oradaymış bedenim buradaymış. Falan falan. Esimi gördüm hiçbir şey demedim o gün. Obgunden sonra esimi de aramadim. arayanlara kapadım kendimi. Bosanacaktim. Kiydum kafaya. Esim çıktı hastaneden bur sure sonra anlattım olmaz böyle ben boşanmak istiyorum dedim. Bundan sonra sana kimkarisamaz. Birakma beni. Çocuklarından ayırma beni... yine ikna oldum. 
bu arada hastaneden kaynanam kalıyor hep. Esim beni isteniyor refakatçi. Geldiğinde onu da sordum. Bundan sonra sen geleceksin asarim keserim. İkna edecek ya. Esim geçenlerde yine hastanede yattı. Bilin bakalım kim kaldı hastanede refakatçi bugun de kontrole gitti bilin bakalım kiminle
yıldım anlayacağınız. Bosanacagim... hasta... bu şekilde yipraniyorum. Fikir verseniz kardeşinize... ben mi abartıyorum. Farklı bir bakış açısına ihtiyacım var...
Besinci yilimi dertlerimle kutlayayım istedim... beni yargılamayın lütfen
dışarıdan bir göz olarak tavsiye almak isterim sizlerden...14 yillik evliyim... 2 tane oğlumuz var ellerinizden öper... 14 yıl evliysek yani çok boyle mutlu bir evliliğimiz yok masallahlik. Aileler bundan yıllar önce birbirine girdi. Her iki tarafın ailesi birbiri ile konuşmuyor yani. Siddet var ki büyük oğlumun sünnetinde bayağı dövdü... neyse... ben onun ailesi ile konusmuyordum. Ikinci çocuktan sonra onlar geldi doğumdan sonra barıştık. Yine aileler birbiri ile konusmuyordu. Ikinci oğlumun doğduğu yıl esim hastaneye yatti. Kalp yetmezligi tanısı kondu. Maddi zorluk içerisindeydik falan ben girdim ise o yıl. 2 yıl sonra kaynanam çocuğa bakmayacağım soyledi ciktim isten. Esim iyi olmaya başladı o da calismaya basladi falan. He o arada hastaneden çıkınca esim kaynanamlarda kaldı. O zaman yadırgadım ben. Kontrollere onunla gidiyor falan... benim adım söylenmiyor hic. 2 ay kadar kaldı esim orada. Sebep çocuklar stres yaptırıyor. Birde o zaman ben suçlandım. Benim yüzümden esim kalp yetmezligi hastası olmuş. Sustum ... her zamanki gibi... neyse ben sustukça sorun cikmiyordu
bir zaman sonra babam yoğun bakıma girdi. Annem 60 yasinda. Diger ablam corlu da. Her gün annem gidiyordu babamı görmeye ben onu yalnız birakamazdim. Yol kesiyor . Herseyden once babam yani benim. Bende görürüm bir ihtimal diye bende gidiyordum. Esim surat sallandirmaya başladı hastaneye gittiğim için. Oglum anaokuluna gidiyordu o yıl. Yetişemem almaya diye bazen yanimda goturuyordum oglumu da. Bir gün telefon çaldı erkenden. Babamı yoğun bakımdan çıkaracaklarmis. Tabi bizde bayram günü... nasil seviniyoruz. Evrak işleri olacağından oglumu da alıp bende gittim annemle erkenden. Esime de haber verdim. Babamı tam servise çıkardılar ( istanbulda 5.8 lik deprem) deprem oldu. Buyuk oğlumda evde. Ben telaslandim. Arıyorum hat düşmüyor. Anneme aratiyorum oglumu hat düşmüyor. Turkcell ilk düşen hat. Annem ablama ulaştı diğer ablam. Hemen dedim oğluma bak abla ulaşamıyorum. Bisey mi oldu diye. Ablam gelmis buraya. Kaynanamla oglum (okul yolu da olduğu için) kalabalık demis abla iyi misiniz kardesim ulasamiyor size. Bir başlamış bağırmaya. Kardeşin de ayni sende aynısın. Sokak sokak geziyor ( babami hastaneye ziyarete gittigim için söyledi bu lafi.daha önce sokak sürtüğü de demisti büyük oğluma beni kastederk. Ayrıca gezen bir insan değilim. Arkadaşım bile yok ) ablamda bağırma bana diye cevap vermiş. Ben ulaştım kaynanama bana bir bağırıyor babam yanımda duyuyor o da. Yok sen eskisi gibi mi olmak istiyorsun bilmem ne... yine sustum. Susmaya karar verdim. Aksama kadar. Aksam esim isten geldi. Ben yemek koydum hic bir şey olmamış gibi. O da yedi moral bozuk ama. Sormuyorum hiçbir şey. Yedikten sonra sandalyeyi bir fırlattı yere. Senin ablan kim oluyordq benim ablama bagirma bana diyor diye şaka gibi. Şok oldum. Biz yine bir kavga... annesinin bağırdığını sormuyor ablamin bağırma bana demesi zoruna gitmiş. O Aksam bavulumu topladım gidicem. O ara annemi arıyor.annem babamın yanında refakatçi. Babamı istiyor geçmiş olsun diyor. Anneme bak kızın evden gidiyor çıkarsa bir daga giremez eve falan filan. Annemde ona bağırmış. Ben neyle ugrasiyorum siz neyle uğraşıyorsunuz diye. Babamı arayıp söyleyecek diye kaldim gitmedim. Babam hissetmiş tabi. O gün beddua ettim. Bana yaşattıklarının katkat fazlasını sende cek diye. Cikti ağzımdan bi kere. 13 gun gecti babam eve geldi. Hastaneden çıktı. Esim yoğun bakıma alındı. Yine üzüldüm. Üzülmedim desem yalan olur. Babamın hastalandiguna üzüldüğüm kadar üzüldüm. Can sonuçta. Esimin hastanesi uzaktı. Otobüsle cok zor. Her gün kaynanamlar giderken beni goturmediler. Kendileri gitti arabayla. Her gün iki kisi girebikiyotmus birde görmeye. Benim haberim 10 gün sonra ziyarete gittiğimde oldu.ben otobusle gittim ben yine sustum. Kaynanami aramışlar hastaneden 15 gün sonra acilen buraya gelin diye. Altlığı üstlük yaşıyoruz. Benim kapımın onunden geciyor bana haber vermiyor. Belki onemli bisey oldu. Onlar gitmis öğrenmişler bana haber veriyorlar. Beni aradilar cok acil gelmen lazım dediler bizde geldik... ama korkma bisey yokmuş. Servise qlacaklarmis... senin gelmene gerek yok. Ama istersen gel neyse tamm dedim geliyorum ben. Ama kan beynime sıçradı.oraya vardım kaynanama hesap sordum. Sesim yükseldi. Siz beni neden cagirmiyorsunuz diye. Aslinda bagirdigimi da hatırlamıyorum. Onlat öyle iddia ediyor neyse bağırmış olayim oradan görümcem üzerime yürüdü. Ben kim oluyormusum bagiriyormusum. Yere su şişesi fırlattım bunu yaptım cok iyi hatırlıyorum. Ben gorumcemin üzerine yürüdüm. Ona bağırdım. Oda abisinin benim yüzümden hasta olduğunu iddia etti. Boyle guzel bir kavga ettik. Cok aci... hastane kapısında birbirimize girdik... gorumcem tehdit etti. Falan filan. Onalri gönderdi kaynanam. Birlikte kaldık. Sonra başladı bana alttan alttan okumaya. Yok ben ailemden qyrilamamisim. Yok ruhum oradaymış bedenim buradaymış. Falan falan. Esimi gördüm hiçbir şey demedim o gün. Obgunden sonra esimi de aramadim. arayanlara kapadım kendimi. Bosanacaktim. Kiydum kafaya. Esim çıktı hastaneden bur sure sonra anlattım olmaz böyle ben boşanmak istiyorum dedim. Bundan sonra sana kimkarisamaz. Birakma beni. Çocuklarından ayırma beni... yine ikna oldum. bu arada hastaneden kaynanam kalıyor hep. Esim beni isteniyor refakatçi. Geldiğinde onu da sordum. Bundan sonra sen geleceksin asarim keserim. İkna edecek ya. Esim geçenlerde yine hastanede yattı. Bilin bakalım kim kaldı hastanede refakatçi bugun de kontrole gitti bilin bakalım kiminle yıldım anlayacağınız. Bosanacagim... hasta... bu şekilde yipraniyorum. Fikir verseniz kardeşinize... ben mi abartıyorum. Farklı bir bakış açısına ihtiyacım var...
