Yine de siz siz olun ailesi hakkında kötü konuşmayın. İlla bir şey demeniz gerektiğinde "Onlar şöyle yaptı böyle yaptı, onlar şöyle böyle" değil de "Ben üzüldüm" "bana yanlış geldi" vb Ben dili kullanın.Evet, yapıcı olsa bir çok sıkıntı çözülebilir. Kendi savunması sen onlar hakkında olumsuz konuşuyorsun, bileniyorum, ben de senin canını acıtmak istiyorum, tabii ki sen haklısın vs oluyor ertesi gün, olay soğuyunca. gerçek düşüncelerini tam olarak çözemiyorum
Bu size de bağlı açıkcası nasıl bir adamla evli kalmak istediğinizi siz bilirsniz.“Pişman olur muyum?” düşüncesi hariç kaygım yok, bu durum ilişkimizden çıktığında hiçbir sıkıntımız yok çünkü. Protokol hazırlayıp gönderdim, boşanmak istemediği için her hakkımdan feragat etmiştim yeter ki kurtulayım diye düşünerek, kendi kendine nafaka maddesi ekleyip malvarlığımızı bana devredeceğini yazıp imzalamış. Tabii ki kabul etmeyeceğim çok ağır şartlar bunlar. Hiçbir şeyde gözü olmadığını sadece bir şans daha istediğini söylüyor. Ama tabi bu ona yine şans verirsem bininci şans falan olacak sanırım. Sadece daha evvel hiç boşanacağım dememiştim. Bu ilk
Sanırım haberdarlar. Annemi arayıp “sıkıntı bizsek aradan çekiliriz, barıştır çocukları” demişler, çünkü eşim gidip sizin yüzünüzden rachel’i kaybedersem sonuçları çok kötü olur, nasıl yaparsınız bilmem düzeltin bu durumu demiş. Annem karışmayacağını, kadınların bana boşanırken danıştıklarını, evlenirken nasıl beni destekledilerse böyle bir karar aldığımda da yanımda olacaklarını söylemiş, kadın benim hakkımda da kazık mı batırdık ona diyince lütfen beni aramayın çocukların kararına saygı duyalım diyip kapatmış. Arayıp içimi döksem muhtemelen bayılma taklidi yapacak, bu enayilik seviyemle sanırım doktora bile götürürüm hahahah kusura bakmayın kendimle dalga geçmek zorunda kalıyorum bazen asabım bozuk olduğundanCanım madem bosanmayi göze aldin, bosanacaksin. Boşanmadan once şu kadına haddini bi bildirsene. Valla benim içim şişti okuduklarimdan. Yani o kadar lafların yenilip yutulmasi burdan benim bile zoruma gidiyor. Bari seni aptal yerine koymasinlar, gerçekleri yüzlerine vur. Zaten son noktaya gelmişsin dişlerini görünce belki beri adım atarlar. Ben olsam açarım telefonu "sen nasıl annesin, senin yüzünden bizim yuvamız yıkiliyor, Allah'ta seni iki dünyaya mesut etmesin, iki dünyada da çek, benim yuvamı yıktı senin dilin" de. allah peygamber diyince drama yaşar, böyle laflardan anlıyor bazıları. Fesat kadınlar ya, utanmiyorlar gelinleriyle kıyas etmeye
Evet bunu terapistim de söyledi, bu konuda hatalıymışım teşekkürlerYine de siz siz olun ailesi hakkında kötü konuşmayın. İlla bir şey demeniz gerektiğinde "Onlar şöyle yaptı böyle yaptı, onlar şöyle böyle" değil de "Ben üzüldüm" "bana yanlış geldi" vb Ben dili kullanın.
Her şeyi anlatıp kazancımı anlatmıyor, eşimin parası benim param ofisimi kapatmak zorunda kalsam ya da çocuk yapıp iş kabul edemesem “yiyeyim” de şu an “yiyorum” sanıp çıldırıyor. Arabamın kendi üstüne yapılmasını istedi örneğin, evimizin de. Tabii ki yapmadık. Müvekkilimle görüşsem kadın beni arayıp iyi boş boş oturmaktan kurtuldun diyor. Bu lafından sonra eşim istemiyorsan asla görüşme dedi, ilk kez böyle bir cümle kurdu. Avukatlık kendi ofisinse çok yoğun bir meslek değil, iyi kazanıyorum ama spora gidecek de evimle ilgilenecek de zamanım kalıyor. Boş oturuyor oluyor adım :)Sizinle yaşadığını annesine anlatmasına nasıl bir gerekçe buluyor acaba kendi içinde, hiç normal bir davranış değil
Eşiniz ne iş yapıyor ?Gerçekten akıl sağlığımı kaybetmek üzereyim çok teşekkür ederim yanıtınız için
İronik olan kadın hakları alanında gönüllü çalışıyor olmam :) duruma aşinayım ama terzi kendi söküğünü dikemez sözü çok doğruymuş, kendi başıma gelince lal oldum
Kesinlikle kabul edin, işleme koyun protokolü. Sizi okadar iyi tanıyor ki bunu kabul etmeyeceğinizi bildiği için eklemiş onları. İşleme koyun bakın nasıl tutuşuyor. Hele annesi nafaka vereceğini, mal varlığını ( hepsi oğluşunun gördüğü için ) size vereceğini bir duysun, hastanelik olmazsa birşey bilmiyorum...Protokol hazırlayıp gönderdim, boşanmak istemediği için her hakkımdan feragat etmiştim yeter ki kurtulayım diye düşünerek, kendi kendine nafaka maddesi ekleyip malvarlığımızı bana devredeceğini yazıp imzalamış. Tabii ki kabul etmeyeceğim çok ağır şartlar bunlar.
İnşaat mühendisiEşiniz ne iş yapıyor ?
Çok şükür ki muhtaç değilim ve hayatıma aynı standartta yalnızca eşimsiz devam edecek güce sahibim. Keşke kabul etse ama etmiyor. İşin içine duygular girince tüm süreç deneyimim kafamdan silindi gitti, başkalarına akıl vermek uygulamaktan çok daha basitmişEsiniz cift terapisini kabul ederse deneyin derim. Belki uzman gorusu ve desteği sayesinde eşiniz annesiyle daha saglikli bi bag kurabilir. Ikisi arasindaki sagliksiz iletisim seklini tek basiniza degistiremezsiniz. Siz daha iyi biliyosunuzdur, cok fazla örneğini görmüşsünüzdür. Ben farkliyim, o kadar caresiz degilim diye dusunmeyin. Mesleginiz ve maddi olanakların getirdigi ozguveniniz olmasa sizide sindirmeye calisirlardi.
Ben de nasıl olsa almam diye yazdığını düşündüm, satranca döndü mevzuu. İş çirkinleşirse dediğiniz gibi yapmayı düşünüyorum, en azından havalı bir çıkış yapmış olurum hayatlarından :)Kesinlikle kabul edin, işleme koyun protokolü. Sizi okadar iyi tanıyor ki bunu kabul etmeyeceğinizi bildiği için eklemiş onları. İşleme koyun bakın nasıl tutuşuyor. Hele annesi nafaka vereceğini, mal varlığını ( hepsi oğluşunun gördüğü için ) size vereceğini bir duysun, hastanelik olmazsa birşey bilmiyorum...
GeçmezMerhabalar. 30 yaşında, iş hayatında başarılı ve yeni evli bir kadınım. Klişe manada bir kaynana problemiyle karşı karşıya olduğuma inanamıyorum. Eşimden boşanmayı düşünüyorum ve yardımlarınızı bekliyorum. Şöyle ki;
Esasında evlenmeden evvel de eşimin annesi ile alakalı çok fazla problem vardı. Çok laf sokardı, işine gelmeyen bir konu olduğunda hasta taklidi yapardı. Evlendiğimiz andan itibaren alalade laf sokmalar düpedüz saygısızlığa döndü. Giydiğim kıyafetten kazandığım paraya, müvekkil görüşmelerimden kirli sepetimin doluluk oranına, tatile gitmemden içki içmeme her konuda eleştiriliyorum. Eşim inanılmaz anneci, kadın suratıma tükürse ne güzel tükürdün anneciğim diyebilecek kıvamda. Ben kadınla görüşmüyorum, eşim sağolsun yemeyip içmeyip attığım her adımı yetiştiriyor. Ben de duyuyorum çevreden sürekli hakkımda söylediklerini. Uzun olmaması için anlatmadığım yüzüme yapılmış çok saygısızlık da var. İstiyorum ki eşim “karım hakkında düzgün konuşun” desin ama maalesef bana kendime çekidüzen vermemi söylüyor. Ben boşanacağımı söylediğimde de sözler verip tabii ki tutmuyor. Bu konu hariç başka hiçbir sıkıntımız yok.
SORUYORUM, ANNECİ ERKEKLE ÖMÜR GEÇER Mİ?
Çok şükür ki muhtaç değilim ve hayatıma aynı standartta yalnızca eşimsiz devam edecek güce sahibim. Keşke kabul etse ama etmiyor. İşin içine duygular girince tüm süreç deneyimim kafamdan silindi gitti, başkalarına akıl vermek uygulamaktan çok daha basitmiş
Uzun vadede çocuk düşüncem hiç yok. Öncelikle biraz ayrı kalıp kendimi dinleyeceğim sanırım, sonra her ne karar alırsam onu uygulamaya gelecek sıra. Evlenmeden önceki hali ve sonraki hali arasında bile fark var, sorun çözülmeden devam edilirse 3-5 yıla dediğiniz gibi olacaktır çok haklısınız.Sizi anlıyorum. Yalniz şunuda biliyorum bir insan kendinde sorun görmüyorsa, bir muddet degisip sonra basa geri dönüyorsa o sorun çığ gibi büyüyor. Su an 2-3 hafta degismis gibi yapıyor ya, 3-5sene sonra onuda yapmayacak.
Bence son bikez karsiniza alip ciddi bir konusma yapin. Aranizda siddet, aldatma, kumar gibi cozulemeyecek bir sorun yok. Oyle olsa zaten direkt bosanin derdim. Kendimde anlasmali bosandim, iletisim sorunlari yüzünden. Sizinle ayni yastayiz, tek tavsiyem profesyonel bir destek almadan gebe kalmayin
Anladım kadarıyla avukatsiniz galiba aslında bu gibi olaylari biliyorsunuz diye (bosnmada erkeklerin genelde anneci olup eşleri 2. Plana atmasi konusunda)tahmin ediyorum anneci koca duzelirmi düzelmez...Merhabalar. 30 yaşında, iş hayatında başarılı ve yeni evli bir kadınım. Klişe manada bir kaynana problemiyle karşı karşıya olduğuma inanamıyorum. Eşimden boşanmayı düşünüyorum ve yardımlarınızı bekliyorum. Şöyle ki;
Esasında evlenmeden evvel de eşimin annesi ile alakalı çok fazla problem vardı. Çok laf sokardı, işine gelmeyen bir konu olduğunda hasta taklidi yapardı. Evlendiğimiz andan itibaren alalade laf sokmalar düpedüz saygısızlığa döndü. Giydiğim kıyafetten kazandığım paraya, müvekkil görüşmelerimden kirli sepetimin doluluk oranına, tatile gitmemden içki içmeme her konuda eleştiriliyorum. Eşim inanılmaz anneci, kadın suratıma tükürse ne güzel tükürdün anneciğim diyebilecek kıvamda. Ben kadınla görüşmüyorum, eşim sağolsun yemeyip içmeyip attığım her adımı yetiştiriyor. Ben de duyuyorum çevreden sürekli hakkımda söylediklerini. Uzun olmaması için anlatmadığım yüzüme yapılmış çok saygısızlık da var. İstiyorum ki eşim “karım hakkında düzgün konuşun” desin ama maalesef bana kendime çekidüzen vermemi söylüyor. Ben boşanacağımı söylediğimde de sözler verip tabii ki tutmuyor. Bu konu hariç başka hiçbir sıkıntımız yok.
SORUYORUM, ANNECİ ERKEKLE ÖMÜR GEÇER Mİ?
Niye bir şey almıyorsunuz ki? Sizinle evlenerek sizi kandırıp ömrünüzden çalan adamın neyini alsanız ömrünüz geri gelmeyecek. Bari malınız mülkünüz olsun da onları yiye yiye yurtdışı tatili falan yapın“Pişman olur muyum?” düşüncesi hariç kaygım yok, bu durum ilişkimizden çıktığında hiçbir sıkıntımız yok çünkü. Protokol hazırlayıp gönderdim, boşanmak istemediği için her hakkımdan feragat etmiştim yeter ki kurtulayım diye düşünerek, kendi kendine nafaka maddesi ekleyip malvarlığımızı bana devredeceğini yazıp imzalamış. Tabii ki kabul etmeyeceğim çok ağır şartlar bunlar. Hiçbir şeyde gözü olmadığını sadece bir şans daha istediğini söylüyor. Ama tabi bu ona yine şans verirsem bininci şans falan olacak sanırım. Sadece daha evvel hiç boşanacağım dememiştim. Bu ilk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?