Çok düşündüm. Yanlış yapma, rezil olma korkusu.
Bir şeyden yüzde yüz emin olmam lazım yoksa onu yapmam. Mesela eğitim hayatımda yüzde yüz emin olmadıgım hiçbir şey hakkında konuşmadım. Kendime özgü fikirlerimi paylaşmadım. Eskiden emin olsam da paylaşamazdım.
Yetersiz de olsa durumu farkedip çok yol katettim.
Sebebine gelince ailemin yetiştirme tarzına yöntemine bağlıyorum. Hep bastırılıp toplum içinde çok aşağılandık. Bir de ilkokul öğretmenime bağlıyorum. Çok ayrımcı biriydi ve kara kaş kara göze göre muamele yapıyordu. Birinci sınıfta bana kendimi gerizekalı gibi hissettirdi. Sınıf arkadasım benle aynı seviyedekilerin bana ders anlatmasını sağladı vs. Çok doluyum kusura bakmayın karışık da oldu
Tanıdık tablo,tahmin ettiğim çocukluk yaşantıları...
Altta yatan mekanizmayı ve sebeplerini tespit etmiş olmanız süper.
Geriye şu kalıyor.
Yanlış yapma,rezil olma mekanizmanız tetiklendiğinde,bunu durdurmak için harekete geçmelisiniz.
Bu olayda mesela;
Aynanın karşısına geçip;
kvm bu durumu eltisine anlattı,keşke anlatmasaydı ama bunu yaparken niyeti neydi?
Durum nasıl ilerledi?Tam olarak bilmiyorum.
Anlatsa da önemli değil,
bu rezil olunacak bir durum da değil.
Her ailede olur böyle olumsuzluklar.
Üstelik biz eşimle durumun üstesinden geldik.
Bundan sonra aynı şeyin olmaması için gerekli tedbirleri alacağım,olursa yine üzülebilirim ama bunun hayatımı etkilemesine izin vermeyeceğim,
Şeklinde kendinize telkinde bulunun.
Bunu alışkanlık haline getirirseniz zamanla bilişsel çarpıtmalarınızın önüne geçebilirsiniz.
Bu konuda işinize yarayacak kitaplar da var.
Psikonet yy'na bir göz atın.
