Kendimi nasıl tutabilirim diye düşünmek yerine haksızlığa uğramayı, insan gibi davranmasını nasıl sağlayabilirim kısmını düşünmelisin. Çünkü kendini tutmak, kendini ezdirmek, hep alttan almak, haklıyken haksız duruma düşmekle eş değer ve bu seni yıllar içinde öyle yıpratır ki, kendini tanıyamaz, hayatından nefret eder hale gelirsin. O yüzden yolun başında bu gidişata dur demen tek çaren. Karşınızda çocuk yok, saygı sınırlarını aşmadan sizinle her şeyi konuşmak, çözüme ulaştırmak isterim ama saygısızlığa tahammül etmek zorunda değilim, diyebilirsin. Böyle de yapmalısın. Israrla bağrınmaya devam ederse, dinleme, ortamı terk et, ezdirme kendini.
Ayrıca insanın kendi öz çocuğuna dahi öyle istediği gibi bağrınıp çağrınmaya hakkı yok. Kime yaparsan yap saygısızlık bu.
