Benim de travmali-kendi gölgesinden korkan bir kedim var.
Misafir sesi duyunca,elektrikli süpürgesi görünce hemen gider çarşafın içine saklanır,saatlerce çıkmaz.
Bir gün annem dedi,kedi nerede?
6 saat kadar önce süpürge açınca kaçtığını hatırlıyoruz ama hiçbir yerde yok. Annem yorganlari katlayıp yatağının üstüne koymuş,artık amacı neyse. En az 6-7 tane yorgan! Allah bilir kaç kilo.
Şeytan dürtü,dedim bunun altına saklanmış olabilir mi?
Bir cesaret kolumu uzattım en altta,kedim orada ! Ve hiç hareket etmedi. Üstünde kaç kiloluk yorgan!
Öyle bir bağırdım ki 'annee' diye,kadıncagiz da geldi panikle. Benim ayaklarimin dermanı çekildi çöktüm yere.
Annem de anladı tabii kediye birşey olduğunu. Ama cesaret Edip kaldıramadı yorganları.
Derken...
Onca tantanadan rahatsız olmus kedi çıktı, bize baktı ve esnemeye-gerinmeye başladı!
Kısa sürdü panigimiz ama o kediyi kaybetme hissini tırnaklarıma kadar yaşadım.
Çok kötü birsey. Kedim ölürse yine 'iyi bir hayat yasadi' diyip kendimi teselli edebilirim ama benim ihmalkarlığimdan ölürse Allah korusun, ne yaparım bilmem

Bence iyi ki konuyu acmissin herasmom.
Daha da hayatta tasma takmam güzel duruyor diye
Çok geçmiş olsun