Kendi içimde boğuluyorum sanki??

garipbirhayat

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2017
3.451
1.922
83
Merhaba kızlar.
İçimde büyük bir sıkıntı var, kimseye anlatamadığım , aslında belli bir konu da yok ama bir sürü olayın birikimi, birleşimi işte..

Çok yalnız hissediyorum kendimi. Evdeyim, çalışmıyorum. Daha doğrusu çalışmak istiyorum ama özel sektörde güvenilir bir yer bulamadık, böyle olunca da eşim müsaade etmiyor çalışmama..
Sabahtan akşama kadar yalnız olup, 1-2 kelime sohbete muhtaç kalıp ta akşamında ya bir tartışma ile karşılaşmak, ya da hemen uyuklamaya başlayan bir eş görmek , ya da direkt tek kelime etmeden tv izlemek beni bu karamsarlığa sürükledi.. yani normal değil dimi gün boyu zaten tel görüşmesi olmamasına (birkaç mesaj dışında) rağmen akşam konuşamamak??

Bu aralar o kadar yoğun çalışıyor ki, pazar günleri dahi çalıştığı oluyor..
Haliyle akşama kadar sıkılıp bunalıyorum, haftada 1 gün bir yere gidip 1-2 saat oturmayı lütuf sayıyor..
Çok sıkılıyorum deyince " daha dün dışarı çıktık ya" oluyor..

O kadar isterdim ki eğlence dolu, delice kafasına göre plan programsız hayatı yaşayan çiftlerden olmayı..
Bir şehirde güneşin doğuşunu izlemeyi mesela, bir şehre sırf kahvaltı yapmak için gitmeyi, veya sessiz sakin bir dağ evinde huzurla kalmayı..
Hayatımda hiç İstanbul a gitmedim mesela, ve her fırsatta 1-2 gün gidip İstanbul da kalsak çok merak ediyorum dediğimde, (halası yaşıyor orda) onlarda kalacaksak gidelim, otelde kalmak maliyetli diyerek ( maddi sıkıntı çektiğimizi) hatırlatıyor..
O öyle deyince de ben de Vazgeçiyorum, başkasının evinde kalmak istemiyorum..
Benim isteklerime kayıtsız kalınınca her geçen gün daha çok içime kapanıyorum..

Mesela dün eczaneye gitmem gerekti, eve 10 dk uzaklıkta eve dönünce nerden anladı ise sen dışarı mı çıktın dedi, evet dedim..
Haber vermediğim için çıkarken bir ton laf etti , al sana bir kavga..
Sofradaydım, yemek boğazıma dizildi.. gittim ayrı odada oturdum..
Daha o kadar çok şey var ki.
Diğer konularımda var, kendisine karşı güvensizlik yaşadım bir ara ve devamlı şeytan dürtüyor, telefonunu karıştırma ihtiyacı hissediyorum..
Bundan nasıl kurtulabilirim mesela? En çok rahatsız eden de bu..
Buradaki konularda net geçmişinde WhatsApp ta uygunsuz şeyler yakalayan üyeleri okudukça iyice paranoyak oldum..

Kıyafet konusunu hiç aşamayoruz mesela..
O kadar çok severek aldığım kotlar var ki , diz kapağı hafif yırtık diye giymeme müsaade etmiyor..
(Müdahale etmesine izin vermeseydin diyen olacak, ben tatlı dil ile de anlattım, kavga ile de anlattım yok, anlamıyor. Ben sonuç alamıyorum, kavga tartışma olmasın diye ona ayak uydurmaya çalıştıkça çıktı tepeme)..

Resmen boğuluyorum, bu insanın bu kadar sıkıcı olduğunu bilmiyordum, bu kadar dar görüşlü olduğunu bilmiyordum.. benim bir gün güvenimi sarsacağını, acaba sağda solda mı gözü diye düşündürteceğini bilmiyordum..
Ne olur bana bir yol gösterin, benle yaşıt, benden büyük ablalarım, kardeşlerim..
Bu arada çok uzun oldu hakkınızı helal edin, okuyan gözünüze, yazan parmaklarınıza sağlık..
 
Sabahtan akşama kadar yalnız olup, 1-2 kelime sohbete muhtaç kalıp ta akşamında ya bir tartışma ile karşılaşmak, ya da hemen uyuklamaya başlayan bir eş görmek , ya da direkt tek kelime etmeden tv izlemek beni bu karamsarlığa sürükledi.. yani normal değil dimi gün boyu zaten tel görüşmesi olmamasına (birkaç mesaj dışında) rağmen akşam konuşamamak??

Bu aralar o kadar yoğun çalışıyor ki, pazar günleri dahi çalıştığı oluyor..
Haliyle akşama kadar sıkılıp bunalıyorum, haftada 1 gün bir yere gidip 1-2 saat oturmayı lütuf sayıyor..
Çok sıkılıyorum deyince " daha dün dışarı çıktık ya" oluyor..

O kadar isterdim ki eğlence dolu, delice kafasına göre plan programsız hayatı yaşayan çiftlerden olmayı..
Bir şehirde güneşin doğuşunu izlemeyi mesela, bir şehre sırf kahvaltı yapmak için gitmeyi, veya sessiz sakin bir dağ evinde huzurla kalmayı..

Burası benim eşim.. daha dün çıktık demiyor ama durumumuz yok daha iyi günlerimiz olacak gibi bahaneler vs vs.. Ben bir çözüm bulamadım, ne yaptıysam olmadı.. Hep kendi başıma ihtiyacımı karşıladım, gezdim, eğlendim, bunada eşim zamanla alışınca " zaten sen kendine yetiyorsun " dedi. Evde oturdum bunaldığımı fark etmedi, tatlı dil ile konuştum, kavga ettim, kızdım, ağladım hiç bir şey değişmedi.
 
Ondan habersiz eczaneye gidememek ne demek?hapis hayati mi bu?evlenmeden fark etmedeniz mi?ben ciddi bir ilişkimi bitirdim sırf kıyafetime karışıyor sosyal medyaya fotoğraf koymama laf ediyor diye
 
Özel sektörde güvenilir bir yerden kastınız nedir? Maaş vs. olarak mı eşinizin kıskançlığı mı?
 
Eşiniz sizi bu hale getiren belli ki.Sizin de hataniz kendi hayatiniza faydali bir anlam katmayışiniz.Sizi kuleye hapsetmis.
 
eşiniz akşama kadar çalışıyor.. yorgun geliyor üstüne tartışma.. hoş olmaz bunu size karşı fırsat olarak kullanabilir.. ' ne zaman gelsem tartışıyoruz bir gülen yüz istiyorum der..' üzülen gene siz olursunuz...
kıyafet konusunu aşmanız lazım... tatlı dille olmuyorsa tartışacaksınız.. bir tartışır iki tartışırsınız üçüncüye , dördüncüye tartışmadan kendisi kaçacaktır..
genelde herkes evde yanız kalıp sıkılıyorlar, ama bunu eşler görmek, anlamak istemezler... kursa gidin en azından eşinizi buna ikna edin... tabi ilk önce kıyafet konusunu halletmeniz lazım.. çünkü; kursa gittikten sonra kıyafet konusunu açarsanız ''kursa başlayınca gözün açıldı..'' demesin..
bir müddet evde kitap okuyun.. tv izleyin kendinizi oyalamanın yollarını bulun.. düşüncem bunlar...
 
Kıskançlığı.. maaş önemli değil ya.. şu evden çıkıp kafa dağıtayım da para önemli değil..
Tahmin ettim zaten de sorayım dedim yine de.
Kafeste evcil hayvan besliyor sanki.
Bunu kıracak olan sizsiniz üzgünüm, kavgayla, gürültüyle gerekirse sesinizi çıkarmayı öğrenmelisiniz.
 
Offf daraldim
Ben bu konuya yorum yapamam cunku hem cok kiziyorum hem cok uzuluyorum
Kadinlarin bu sekilde kolelestirilmesine ses cikarmamalarina dayanamiyorum

Buyuk ihtimalle buyugum sizden lutfen kendinize bunu yasatmayin lutfen..

Bu yüzünü bana gösterse bu yola girer miydim onunla..
Annem babam dozunu kaçırmadıkça benim ne kıyafetime karıştı ne de gezme Tozmama..
Birden özgürlüğümün bu kadar kısıtlanması karşısında halimi siz düşünün..
 
Ne yazık eşinin seni bu kadar yalnız bırakması. Hicbirimiz mutsuz olmak için evlenmiyoruz. Ailen nasıl? Birkaç gun yanlarına gitsen eşinin bir gözünü korkutsan mesela...
Bu arada yazının sonunda ne güzel dua etmişsin amiiiin:)
 
Tahmin ettim zaten de sorayım dedim yine de.
Kafeste evcil hayvan besliyor sanki.
Bunu kıracak olan sizsiniz üzgünüm, kavgayla, gürültüyle gerekirse sesinizi çıkarmayı öğrenmelisiniz.
Ne kavgalar ettik, bir kış günü markete gidecektik ve giydiğim eşofman gayet bol , üzerine de belden mont giydim diye neler etti bana..
O üstünü çıkar vs. Dedim hayır böyle gideceğim, o zaman gitmiyoruz dedi iyi tamam dedim.. hırsımı alamadım evden çık git dedim beni o aşamaya getirdi, o gece evden yollamıştım.. bundan daha şiddetli ne kavga olur :(
 
Ne yazık eşinin seni bu kadar yalnız bırakması. Hicbirimiz mutsuz olmak için evlenmiyoruz. Ailen nasıl? Birkaç gun yanlarına gitsen eşinin bir gözünü korkutsan mesela...
Bu arada yazının sonunda ne güzel dua etmişsin amiiiin:)

Ailem iyidir, hep destekçimdir saolsunlar..
diğer konularıma bakarsanız ayrılma eşiğinden döndük biz ve o esnada 1 ay ailemde kaldım, ve de kendisinin okulu olduğu için ara ara gidip kalırım, gözü Korkmaz yani :(
 
eşiniz akşama kadar çalışıyor.. yorgun geliyor üstüne tartışma.. hoş olmaz bunu size karşı fırsat olarak kullanabilir.. ' ne zaman gelsem tartışıyoruz bir gülen yüz istiyorum der..' üzülen gene siz olursunuz...
kıyafet konusunu aşmanız lazım... tatlı dille olmuyorsa tartışacaksınız.. bir tartışır iki tartışırsınız üçüncüye , dördüncüye tartışmadan kendisi kaçacaktır..
genelde herkes evde yanız kalıp sıkılıyorlar, ama bunu eşler görmek, anlamak istemezler... kursa gidin en azından eşinizi buna ikna edin... tabi ilk önce kıyafet konusunu halletmeniz lazım.. çünkü; kursa gittikten sonra kıyafet konusunu açarsanız ''kursa başlayınca gözün açıldı..'' demesin..
bir müddet evde kitap okuyun.. tv izleyin kendinizi oyalamanın yollarını bulun.. düşüncem bunlar...

Hayır canım bıkıp usanmadan 100. De olsa tartışır...
Ben bunu nereye kadar çekerim bilmiyorum..
Bu arada demişsin ya koz olarak kullanabilir diye, yapıyor zaten..
Birgün Güler yüz YOk vs.
Ben bunlarla yaşarken bu kadar yalnızken Güler yüz de gösteremiyorum bu kadar gamsız değilim ya..
 
Ailem iyidir, hep destekçimdir saolsunlar..
diğer konularıma bakarsanız ayrılma eşiğinden döndük biz ve o esnada 1 ay ailemde kaldım, ve de kendisinin okulu olduğu için ara ara gidip kalırım, gözü Korkmaz yani :KK43:
Eski konularına şimdi baktım da bu adam sana saygı duymuyor. Seni kısıtlayıp kendi hayatını yaşamaya devam ediyor. Bence bir işe gir eşine biraz sert çık ondan izin bekleme. Sana saygı duymasını sağla mesafe koy biraz...
 
Hayır canım bıkıp usanmadan 100. De olsa tartışır...
Ben bunu nereye kadar çekerim bilmiyorum..
Bu arada demişsin ya koz olarak kullanabilir diye, yapıyor zaten..
Birgün Güler yüz YOk vs.
Ben bunlarla yaşarken bu kadar yalnızken Güler yüz de gösteremiyorum bu kadar gamsız değilim ya..


valla kuzum ne diyim o zaman.. boşan demek istemiyorum o yüzden sadece yöntemler söyleyebiliriz.. ne yapmak istediğine, kendin karar vereceksin güzelim..
 
Back
X