- 20 Mart 2008
- 142.034
- 214.095
- 1.423
- 60
Duvara vur bence nazar değmesin:))
Siz de böyle miydiniz ilk zamanları?
Gerçi başta böyle değildim hiç korkusuzdum ama sonra tabii işler biraz daha ilişki düzeni rayına girince gerilmeler başladı bende
Valla adam hayatımda bir ilk, ilk defa psikolojik problemi olmayan, agresif/saygısız olmayan, düzgün bi işi olan bi insan
Eskiden yaşananlardan dolayı maalesef . Bazen bana da oluyor...
Velvette ben de konunu okuyana kadar var mi boyleleri diyordum. Varmis demek ki. Konun benim gibi dusunenlere umut oldu:)
Mutluluğunuzu yaşayın. İnsan birçok kötülük yaşayınca,mutluluğun ne olduğunu ve nasıl korunacağı konusunda ikileme düşebiliyor. Ne güzel sizin sevdiğiniz ve en önemlisi sizi seven biri var hayatınızda.
Ben sizi hatırlıyorum sanırım,eski ilişkilerinizle de ilgili konularınız vardı.Hatta bir konunuzda tuhaf yorumlar görmüştüm sanki,o yüzden sizi anlamıyor değilim,kadınlar olarak bazen sevginin ne demek olduğunu anlamıyoruz sanırım,kırıp döken tipler ne yapsa ''seviyor'' oluyor gözümüzde.Bize gerçekten değer veren insanlara da inancımız kalmıyor.
Burada ''yapmayın'' desek de siz kafanızda yine bunları kuracaksınız sanırım,ama bu problemlerinizi hiç onunla paylaştınız mı ? Ben kafamdan geçenleri karşımdaki kişiyle paylaşınca sanki bir miktar daha iyi ve daha güvende hissediyorum,belki size de yardımı dokunabilir.
Tuhaf yorumlar derken?
Lütfen,artık negatif enerji yaymayı bırakın. Çünkü mutluluğun tam ortasındasınız. Anın tadını çıkarınUmarım bu kez kötü bir şey olmaz sonunda artık olmasın ya gücüm kalmadı.
Alışmış popoda don durmazmis.ancak bu kadar kibar yazabildim kusura bakmayın.ama siz de hakediyorsunuz insan gibi muamele görmeyi simartilmayi sevilmeyi ..kendinize ve sevgilinize haksızlık etmeyinKendimden çok sıkıldım, nereye başvurmam lazım kendimi boşamak için?
Çok dürüst olucam, ben hep it kopuk heriflerin peşinde koştum. Oldurmaya çalıştım.
İlk defa böyle olmayan bir insanlayım (hayatımda bir ilk cidden), ilk defa bana it gibi davranmayan, ağzımı burnumu kırmayacak biriyleyim, ilk defa "Demek ki saygı görmek böyle bir şeymiş he" dediğim anlar yaşıyorum.
İlk defa çevremdeki herkes sana ne güzel değer veriyor diyor, ilk defa ne argüman sunsam çevremdeki herkes abarttığımı, gereksiz endişe yaptığımı, her şeyin çok güzel olduğunu falan söylüyor.
O da zaten ne istesem yapıyor elinden geldiğince gücü yettiğince, gönlümü hoş tutmak için, ne bileyim akşam yemeği diye tutturdum geçen hafta mesela 10 saatlik uçuştan gelip tamam gel seni götüreyim diyor, ben burun kıvırıyorum, gel yarın öğlen gitmeden götüreyim diyor (gece yolculuğu + 8 saat uçuş öncesi), ona burun kıvırınca e haftaya götüreyim diyor falan, ne bileyim mesela mesajımı görmedi uçuştaydı 4 saat beni biliyor gerilirim çekmiş fotoğrafını atmış falan bak buradayım uçağın altında diye içim rahat etsin diye, şöyle yap diyorum yapıyor, bunu yapma diyorum yapmam tamam diyor vs
Annem hiçbir erkek arkadaşımı onaylamaz, ilk defa vazgeçme, bırakma falan tarzı öğütlüyor beni tartışmada şunda bunda.
Kendim de zaten ilk gördüğümden beri aşığım, seviyorum.
10 yıl sonra ilk kez böyle hissetmişim birine karşı yeniden.
Hatta daha iyisi çünkü güveniyorum ilk andan itibaren.
Hayır öncekilere bakıyorum tüm dünya karşı çıkardı, ben "Yoooooh ya seviyodur caanım, bence iyi çocuhtur kesin" deyip devam ederdim. Şimdi neden böyleyim
Hem herkes onaylıyor hem iç sesim onaylıyor hem her şey iyi neden negatifim!?
Neden kendimi mutsuz ediyorum!?
Neyse her şey bu kadar iyi (tahtaya vurma efekti)
Beynim sürekli bi' olumsuzluk arıyor arkadaşlar.
Sürekli negatif haldeyim.
Adam bana 5 kırmızı gül verse 6.yı alıp çöpe mi atmıştır acaba falan gibi (örnek böyle bişi yok) saçma ekstrem konulara gidiyor
Neden böyleyim
Ve gerçekten sıkıldım çünkü mutluluğumun önünde tek engel bu şu an
Bunu nasıl aşabilirim
Sanki ben hak etmiyorum, sanki benim hayatımda hiç iyi bi erkek olamazmış gibime geliyor
Bir de çok korkuyorum yine üzülürüm diye ondan mı acaba, yaşayan bilen varsa bana anlatsın ben de rahat bi nefes alayım ya ben de mutlu olayım aşkın tadını falan çıkarayım
Klasik işte ''seni kıskanıyor öyleyse seviyor'' seviyesinde yorumlardıSanırım kadınların genelinde var bu his,karşımızdaki bizi ezince mi rahat ediyoruz anlamıyorum ki Ben biraz da kültüre bağlıyorum aslında ya neyse.
Seziyor belki demişsiniz,olabilir.Ne kadar oldu peki bu ilişki ? Belki zamanla alışırsınız.
Lütfen,artık negatif enerji yaymayı bırakın. Çünkü mutluluğun tam ortasındasınız. Anın tadını çıkarın
Alışmış popoda don durmazmis.ancak bu kadar kibar yazabildim kusura bakmayın.ama siz de hakediyorsunuz insan gibi muamele görmeyi simartilmayi sevilmeyi ..kendinize ve sevgilinize haksızlık etmeyin
Kesinliklee başınıza güzel şeyler gelmeye başlamış bile:) çoğu kadın nerede git ara bul getir saçlarını yol getir tipli sorunlu erkek varsa daha zor vazgeçiyor onlardan.tum hatalarını yanlışlarını süper davranışlar gibi savunuyorlar.madem düzgün biri çıkmış karşınıza kacirmayinEdiyorum di mi...
Benim de başıma güzel şeyler gelebilir bu hayatta di mi
Kesinliklee başınıza güzel şeyler gelmeye başlamış bile:) çoğu kadın nerede git ara bul getir saçlarını yol getir tipli sorunlu erkek varsa daha zor vazgeçiyor onlardan.tum hatalarını yanlışlarını süper davranışlar gibi savunuyorlar.madem düzgün biri çıkmış karşınıza kacirmayin
Şey hissettim...
Kendinizi yeterince sevmiyorsunuz gibi
Yani iyi şeyleri hak etmediğinizi falan mı düşünüyorsunuz ondan mı bu septik halleriniz?
Cogumuz gibi ben de yasadim. Terk edildim, aldatildim, bosandim.... bir suru sey... ve artik iyiler kalmamis gibi dusunurken konunu okuyunca bir umut dogdu icime. Ben artik gerci 40li yaslarin ortalarindayim. Benim icin biraz gec ama yine de iyiler varmis, ne guzel. Mutluluklar dilerim.Sen de mi kötü şeyler yaşadın?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?