Herkese merhaba. Bu psikolojiye girmeyen yoktur sanırım. Ama kendımızı depresyona sokmak kendımıze yapacavımız en buyuk haksızlık olur. Mutsuzluk,depresyon gecse bile etkısını hissettiren insanın uzerine yapısan bır sey.. Ben de arkeologum. Meslegımı 3 yıl uç yıl yaptım sartlar geregı bıraktım. Bi dönem cok cok mutsuzdum. Bi işim bile olsa bu mu yanı diyordum.yasayacagım hayat bu muydu.evliyim,işim olur elbet.sonra ne olacak.boyle her gunun ayrı monoton soru larıyla ugrasırken ömür bitecek mi diyordum.dogru duzgun gezmeden,yenı ınsanlar yenı yerler kesfetmeden.her sey ımkan meseleso malum.sonra dedim gezsem ne olacak.gez gez ne olacak.Velhasıl bu boyle gider arkadaşlar.
Silkelenmek lazım. Hayatta canıyla ugrasan,yiyecek ekmek bulamayan, cocuguna her gun salca ekmek yedıren ınsanlar var. Hayatta insanon yapabileceği en guzel sey insanlla yapılan her sey.
Liseden beri her ay bı yardımda bulunuyorum. Ya löseve, ya yardım kuruluslarına, ya yardım bekleyen köy okullarına, ya şehrimdeki derneklerın tespit ettiği ailelere. Oyle ufak ufak .
İnsan lafta defil de gercekten gorunce ıkı mercimek bı sise yag bi kilo kıyma için sana minnetle bakan insanları. Derdinden utanıyorsun. Hayat da zaten oyle abartılıcak bi şey değil. İnsan biriktirmek lazım. Mutlu anları çoğaltmak, baskaları gibi güzel yaşamaya çalışmak yerine , baskaları da senın kadar güzel yaşasın diye uğraşmak lazım.
Al benden de o kadarHayat cok sıkıcı. Bende cok mutsuzum ve her sey bos geliyor bu siralar
Ben, ben, ben.
Ben evi çokkk seviyorum.
Evden çıkmasam niye çıkmadım demem. Mesela eşim 10 gündür görevde, markete gitmek dışında hiç çıkmadım.
Temizlik yapmayı çok seviyorum o yüzden dolap düzeni,ütü falan derken zaman geçiyor.
Bu ara halat ip ile supla yapmaya başladım o da vakit alıyor.
Ders çalışıyorum, bilgi toplamış oluyorum o da hoşuma gidiyor.
Televizyonda Müge ve Esra’yı izliyorum ileri sar, geri al derken hem ev işlerimi hallediyorum yine zaman geçiyor.
Ama bunlardan zevk almasaydım zaman geçer miydi? Hiç sanmıyorum..
Herkes bana çok şaşırır ama bende evde deli gibi mutlu olan bi insanım, şu yaşıma kadar çalışmama rağmen. Genelde yalnız kalıyorum zaten eşim görevde oluyo, ama bi kahve yapıp bi film açmak, kendimle, evimle uğraşmak, temizlik yapmak, müzik dinlemek, dans etmek, spor yapmak, saatlerce banyo yapmak o kadar zevk veriyo ki, eşimi özlemek dışında zorlandığım yada sıkıldığım hiç olmuyo, canım kendim♥
Bir calisma hayati olmussa insanin evde olmak insani bunaltiyor. Ha evi seven bir insanim ama calismayi da seviyorum. Benimde is yerimde kontratim agustos sonu gibi bitecek. Parttime olarak 2 iste calisiyorum. Yani calistigim gunler 2 gune dusecek. Simdiden ne yapacagimi dusunuyorum. Yeni is basvurulari yapiyorum fakat pek sonuc alamadim. Umarim agustosa kadar birseyler bulurum. Bazen arka arkaya iki hafta haftanin 7 gunu calistigim oluyor. Yorgun dusuyorum o da dogru ama evli degilim, coluk cocuk yok, sevgilim yokSimdi birikim yapamazsam daha ne zaman yapicam diye dusunuyorum :) Evde olsam vakit zor geciyor. Tv acmadim aylardir evimde. Evde olunca ben bol bol kitap okurum, ama iste tum gunde kitap okunmuyor hele tv hic bakilmiyor.
Ben 5 senedir işsizim ama.. evde hiç sıkılmıyorum. Ve evde sikilanlara şok oluyorum. Gün bana kısa geliyor. .. size neler yaptığımi anlatayım:
Evliyim ve annemin evi alt sokakta. O yüzden aynı evde gibiyiz. Sık sık anneme inerim. Annem bir kadının çocuğuna bakıyor. Çocuğu alip sahile iniyorum. 2 saat... 3 saat dışarılarda oluyoruz onunla . Kamyonuna kum yüklüyor
Kitap okuyorum bolca. Ama sürükleyici romanlar. O kadar kaptırıyorum ki... bir elimle çocuğu salincakta sallarken öteki ile kitabi okuyorum.
Kanaviçe işliyorum. Şu an anneme civcivli havlu yapıyorum :)
Mutlaka yürüyüş yapıyorum. Bazen hiçbir alacağım olmasa da marketleri geziyorum.
Yengem de yakın oturuyor. Bazen annemi de alıp yengeme gidiyorum. Arabam var. Annem köye gitmek isterse alıp götürüyorum.
Yakında bi arkadaşım çalışıyor. Öğlen arasi onu çağırıyorum bazen. Çay yapıyorum. Geliyor. Birlikte yiyoruz içiyoruz. O da seviyor bana gelmeyi.
Üst sokakta evli bir arkadaşım var mesela. Annem de sever onu. Şimdi annemden geldik yarın da anneme kahvaltıya gideceğiz.
Hint filmi izlerim.
Ama genelde geceleri tek basimayken tercih ederim.
Cuma günü bir arkadasın köyüne gidip marul nane filan toplayacağım evime.
Değişik yemek ve pastalar denerim. Esim istahlidir zaten. Güzel olursa annemle babama söylerim.
Böyle işte ...
Nasıl sıkılıyorsunuz..
Mesela yürüyüş yapmadan,kitap okumadan, kanaviçe işlemeden bütün gün çıldırır insan...
Ben, ben, ben.
Ben evi çokkk seviyorum.
Evden çıkmasam niye çıkmadım demem. Mesela eşim 10 gündür görevde, markete gitmek dışında hiç çıkmadım.
Temizlik yapmayı çok seviyorum o yüzden dolap düzeni,ütü falan derken zaman geçiyor.
Bu ara halat ip ile supla yapmaya başladım o da vakit alıyor.
Ders çalışıyorum, bilgi toplamış oluyorum o da hoşuma gidiyor.
Televizyonda Müge ve Esra’yı izliyorum ileri sar, geri al derken hem ev işlerimi hallediyorum yine zaman geçiyor.
Ama bunlardan zevk almasaydım zaman geçer miydi? Hiç sanmıyorum..
Herkes bana çok şaşırır ama bende evde deli gibi mutlu olan bi insanım, şu yaşıma kadar çalışmama rağmen. Genelde yalnız kalıyorum zaten eşim görevde oluyo, ama bi kahve yapıp bi film açmak, kendimle, evimle uğraşmak, temizlik yapmak, müzik dinlemek, dans etmek, spor yapmak, saatlerce banyo yapmak o kadar zevk veriyo ki, eşimi özlemek dışında zorlandığım yada sıkıldığım hiç olmuyo, canım kendim♥
Ben evde sıkılmıyorum ama benim yaptiklarim bana özel, siz belki yapmak istemezsiniz. Kendinize uygun aktiviteler bulunmaya calisin.
Ben duzenli olarak spor salonuna gidiyorum.
Cikinca bir iki tur atip magaza gezip, biseyler icerim bazen.
Arada iş olsun diye kuafore ugruyorum belki bir fön cektiriyorum.
Evde kedim var, kitaplarim var, netflix var bir de oyun konsolum var oyun oynuyorum zaten oyun olayina oturdugum zaman rahat 3-4 saati yiyor.
Manikür, maske, oje, saç baş durumlariyla ilgilenirim.
Yoga matı almistim bikac ay oldu yoga yapiyorum tekrar.
Bir ara okculuga da merak salmistimdegisik kurslara gidip bir sansinizi deneyebilirsiniz.
Burada takiliyorum, instagramda takiliyorum.
Haftaiçi bazi aksamlar esimle kisacik bile olsa disari cikiyoruz yemek yemeye filan.
Haftasonlari da mutlaka bu plan yapariz. Boyle yani illa devamli aksiyon icinde degilim ama sıkılmıyorum.
Üzgünüm ama sizlerin ortak noktası evli olmanız . Sizi seven kalbimizi dolduran bir insanın olması yuvanizi kurmuş olmaniz. Tabiki hayat evlilikten ibaret değil lakin bu bir ihtiyaç diğer türlü boşluk dolmuyor anladım ben bunu artık . İçi hep bir boş insanın. Hayatımda biri olsa bende zaten sıkılmıyodm
Şöyle söyleyeyim,ben de önceden hep bunu düşünürdüm,yani evde sıkılan var mı,ben çok sıkılıyorum derdim. Ama şunu anladım,ben kafaya taktığım ben kaygılı olduğum için abartmışım içimde herşeyi. Benle aynı durumda olan arkdaşlarım normal hayatına güzel güzel devam ederken ben kendimi yiyip bitiriyordum. Heralde bireysel farklılıklar var. Ben sıkıcı bulurken,onlar güzel bir yanını bulup normal seyrinde yaşıyorduBen öğrencilik hayatım bitince hep çalıştım. Yani 2015 ten beri. İş değiştirdim birkaç kez lakin en fazla geçen yıl 1 ay evde durmuştum. Boya badana yapmıştık ailecek bu yüzden zaman bir şekilde geçmişti.
Şimdi 2 ay oldu işten ayrılalı. İşten ayrılma nedenim psikolojik sorunlarim idi surkeli ağlamalar kaygı korkular mide ağrıları işyerini sevmeme aşırı mesailer... Bu şekilde ayrıldım psikolojim duzelene kadar dinleneyim istedim hem de tekrar iş bulana kadar sunumlar hazirlamam lazım.tasarimci olduğum için iş başvurusunda gerekli olan birşey. Başladım bunu yapmaya lakin çok isteksizlik geliyor. Uyku düzenm zaten bozuldu gece uyumaz sabah kalkmaz oldum. 1 tane yakın arkadaşım var onla aynı zamanda işsiziz ve onun da mesleği gereği aynı seyi yapmamız lazım diye yaptık ara sıra . 2 günlüğüne onun yazlığına gidip geldim güzel zaman gecirdik. O bir hafta daha yazlikta olacak.
Sorun şu ki ben evde çok sıkılıyorm . Bu sıkıntı normal mi benim psikolojim mi diye düşündüm zaten psikolojik durum için bir psikolog metodu uyguluyorum. Ama bence sorun bu değil . Sevdiğim arkadaşlarım yok beni anladığını düşündüm . Beslenme kaynağım sadece tek bir kişi yani. Annem de tüm gün kadın programlar i izler akşam Survivor izler , dışarı ciksak beraber pek uyumlu değildir para harcamak istemez gerçi şuan zaten issizim , işsizlik maaşım Ağustos ta bitecek. Evde nasıl sıkılmıyor insanlar diyorum. Sonra hep ezelden beri taktigim konuya geliyorum yine ev sıkıcı. Güneş görmüyor pencereler duvara bakıyor dışariyi izleyemiyorum giriş kat balkon yok . Bu yuzden moralim bozuluyor. Ve zaten küçücük bir ev. Diyorum ki keşke şöyle güneş hava alan bir evde olsam belki camdan insan izler yine icim açılırdı arada. Sonra bakıyorum içimde boşluk var kendi kendime dolduramadigim. Evet yapmam gereken o sunumlar var lakin istek gelmiyor dizi izliyorum kitap okuyorum ouf nereye kadar diyorum. Tekrar ben iş bakacak şekil hazır da hissetmiyorum açıkçası. İnsanin bu şekilde sıkılması çok normal değil mi ...
2 senelik evliyim. Annem alt sokakta oturuyor. 12 gündür orda kalıyorum. Çünkü orayı da seviyorum. Bekarken de hiç sıkılmadım. Bu biraz da hobi edinmek ile ilgili.Üzgünüm ama sizlerin ortak noktası evli olmanız . Sizi seven kalbimizi dolduran bir insanın olması yuvanizi kurmuş olmaniz. Tabiki hayat evlilikten ibaret değil lakin bu bir ihtiyaç diğer türlü boşluk dolmuyor anladım ben bunu artık . İçi hep bir boş insanın. Hayatımda biri olsa bende zaten sıkılmıyodm
2 senelik evliyim. Annem alt sokakta oturuyor. 12 gündür orda kalıyorum. Çünkü orayı da seviyorum. Bekarken de hiç sıkılmadım. Bu biraz da hobi edinmek ile ilgili.
Benim en büyük avantajım hem annemin evi hem benim evim sahile çok yakın. Hiç-bir şey olmazda sahilde oturuyorum.
Siz konuyu evde sıkılmak ya da sıkılmamak ile ilgili açınca herkes o durumu anlattı. Ama sanırım meseleniz bekar olmakla ilgili .
Şöyle söyleyeyim,ben de önceden hep bunu düşünürdüm,yani evde sıkılan var mı,ben çok sıkılıyorum derdim. Ama şunu anladım,ben kafaya taktığım ben kaygılı olduğum için abartmışım içimde herşeyi. Benle aynı durumda olan arkdaşlarım normal hayatına güzel güzel devam ederken ben kendimi yiyip bitiriyordum. Heralde bireysel farklılıklar var. Ben sıkıcı bulurken,onlar güzel bir yanını bulup normal seyrinde yaşıyordu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?