Benim muhafazakâr bir ailem var. Muhafazakâr ve korumacı ama ben daha fazla yaşadığım şehirde kalmak istemiyorum. Sıyrılmak gitmek istiyorum. Ama bu istegimi paylaşacagım ya da anlayış gösterebilecek insanlar değiller.Var, ben üniversite için çok küçük yaşta çıktım,kendi hayatımı kurdum,okudum çalıştım.
Maddi hatta manevi destek bile görmedim.
Ne güzel ben özgüvensiz bir insanım. Ama bir yanım buralardan gitmek istiyor. Bunun hayali ile yaşıyorum.tam olarak sayılır mı bilmiyorum ama ailem istanbulda okumamı istemediği halde üniversite tercihlerimin ilk 5 i istanbuldu, istanbulda okudum, mezun olunca da dönmedim ailemin yanına, son sınıfta burda işe girdim çalıştım, yaklaşık 2 yıl sonra da evlendim. pişman değilim :)
Bir arkadaşımla gitmek istiyoruz. Ve iki kişi çalışıp bir yaşam kurmak niyetindeyiz.Sifirdan baslamakla ne kastediyosunuz?Mesela universite mi okuyacaksiniz yoksa calisacak misiniz?Bir planiniz olmadan buyuk adimlar atmayin.
Benim baba tarafim boyleler, ama senin ailen benimkilerin yaninda daha hafif kalabilirler. Soyle ki kiz cocuklarinin evlenmekten baska caresi yok evden uzaklasabilmek icin, okutmuyorlar da. Ama bir kuzenim onlari cigneyip evden ayrildi kavga gurultu, Ege'de bir sehre yerlesti. Onunla ilgili sadece bunu biliyorum, ondan haber almamin bir yolu yok ne yazik ki. Su anda ailedeki kimseyle irtibati yok ama, yani artik hayatta yalniz. O bunu goze aldi, seni bilemiyorum cunku ben de goze alamazdim. Yani istedigi hayata kavustu sanirim ama karsilik olarak ailesi reddetti.Benim muhafazakâr bir ailem var. Muhafazakâr ve korumacı ama ben daha fazla yaşadığım şehirde kalmak istemiyorum. Sıyrılmak gitmek istiyorum. Ama bu istegimi paylaşacagım ya da anlayış gösterebilecek insanlar değiller.
Burada yaşam şartlarım iyi de ne oluyor ki? Bir bitki gibi hissediyorum.Rızası dışında derken?
21 yaşımda İstanbul'da işe girdim evimi tuttum çok da güzel bir hayatım oldu evlenene dek. Ama işe girene dek ne yapacaksın sen? Ev tutacak paran pulun olmadan en azından ilk ay maaşına dek ne yapacaksın?
Bizimkilere göre bir erkegi koluma takmadan evden temelli çıkamam. Bu sekilde yaşamaya devam edersem kronik depresyonun pençesinde yaşam sürdürücem.Benim baba tarafim boyleler, ama senin ailen benimkilerin yaninda daha hafif kalabilirler. Soyle ki kiz cocuklarinin evlenmekten baska caresi yok evden uzaklasabilmek icin, okutmuyorlar da. Ama bir kuzenim onlari cigneyip evden ayrildi kavga gurultu, Ege'de bir sehre yerlesti. Onunla ilgili sadece bunu biliyorum, ondan haber almamin bir yolu yok ne yazik ki. Su anda ailedeki kimseyle irtibati yok ama, yani artik hayatta yalniz. O bunu goze aldi, seni bilemiyorum cunku ben de goze alamazdim. Yani istedigi hayata kavustu sanirim ama karsilik olarak ailesi reddetti.
Kac yasindasin?Bizimkilere göre bir erkegi koluma takmadan evden temelli çıkamam. Bu sekilde yaşamaya devam edersem kronik depresyonun pençesinde yaşam sürdürücem.
Hayalini kurmak guzel olabilir ama zannetigin kadar kolay degil.Kendi masraflarini karsilamak kirayi odemek vs bunlari kendin yapmak zorundasin.Is hayati cok zor hemen duzgun bir is bulabilecek misin?Goze aliyosaniz gidin ama kolay olmadigini yasadigim icin biliyorum.Meslek edinmek icin bir egitim alin ancak o sekilde istediginiz hayati kurarsiniz.Bir arkadaşımla gitmek istiyoruz. Ve iki kişi çalışıp bir yaşam kurmak niyetindeyiz.
23 yaşındayım. Lisans mezunuyum. Kamu Yönetimi okudum. Kapatılan üniversitelerin birinde yani ha okudum ha okumadım. Bir geçerliliği yok.Kac yasindasin?
Peki ne yapayım? Vah vah talih böyleymiş benim de böyle bir hayatım var. Zaten kim mutlu ki mi diyeyim...Sizin yol pek mantıklı bir yol değil yani. Kocaya kaçmıycam ama evden kaçıcam bir arkadaşımla diyorsun resmen.
Hiçbir alt yapı ve cepte para yokken?
Gideceğin şehir bayburt olsa o bile yer yutar seni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?