- 24 Kasım 2023
- 1.376
- 384
- 43
- Konu Sahibi morciveert
-
- #1
annem her gittiğin yeri söyle demiyor. Evimiz birmiş gibi davranıyor sadece, her bize geldiğinde kaynanamda gelsin istiyor alınır dşyor, ben onlara gittiğimde kaynanamı da götürmemi istiyor. En başlarda daha fazlaydı. Şimdi ben söyleye söyleye azalttı annem.1. ne munasebet ya kaynanaya her gıttıgın yerı söylemek? Annenız nasıl böyle bısı ıster anlamadım. Kımene yani.
ya sevdasından değil de onu da kendi annem gibi göreyim ayrıştırmayayım istiyor. Ama bilmiyor ki o da altımda otursa onla yemezdim her yemeğimi. kaynanamın istediği buydu hep onla olalım. ben resti cekince cekiniyor simdi benden, bende cok samimi değilim.Anneniz kendi kvsi ile çok mu sıkı fıkı. Annenizin kv sevdasi oldugunu sanmiyorum evliliginizde sorun cikarsa sonra baba evine gelmeyin diye korkuyordur.
Ya siz niye birine rapor veresiniz bir yere giderken, arada uğranır da her bir yere çıktığımda niye kaynanaya gideyim dip dibe imişsiniz zaten. Niye orada sürekli yiyeyim yemek, o zaman benim niye ayrı evim var derim ben?? Anneniz niye böyle yapıyor ki kendisi kv ile aşk mı yaşamış.. herkes herkesle sıkı fıkı olamaz, yeri geliyor annemiz ile sürtüşüyoruz.. eşiniz de yani sen zaten hep soğuktun demiş de siz saygı duyuyor iseniz sevmek zorunda değilsiniz. Napacaksınız oğlu ile yaşadığınız aşkı kv ile de mi yaşayacaksınız anlamadım beklentiyi?Birisini sevmek için extra çaba gösterir misiniz? Kv ile sorunlar yaşamıştım, bazı üyeler bilirler. Altlı üstlü oturuyoruz, ama o sorunlardan sonra kendisine hiç ısınamıyorum. Ya ısınmam gerekir mi , kendi annem gibi görmek zorunda mıyım onu da bilemiyorum. Annem hep kaynanam ile iyi geçinmemi anne kız gibi olmamı istiyor. Her anneme gittiğimde kaynana da söyleseydin diye konuşuyor. Bİliyor aslında çok hazetmediğimi. Ama kafamı çok karıştırıyor. Kötü olan uzak olan ben mişim gibi hissediyorum. Ama ben o ilk zamanlarda yaşanan olaylardan ötürü böyleyim. Eşimde sen anneme en başından beri soğuktun diyor. Beni zorlaması falan asla yok ama bu düşüncede olması bile beni çok üzüyor. Sorunlu olan kendimmişim gibi hissediyorum.
Niye böyleyim bilmiyorum, herkes beni sevmek zorunda değil ya da herkesle iyi anlaşmak zorunda değilim. Ama biriyle aram kötü olsa çok takıyorum kafama. Kaynanamı da takıyorum. Kendisini sevmiyor değilim, ama ısınamıyorum samimi olamıyorum elimde değil, aramızda çok şükür öyle bir kavga falan kötü durum vs yok bitti alıştı kaynanam evliliğimize. Yani bu mesafe benim için yeterli. Ama anneme göre ben çok soğukmuşum. Onun evinde yiyip içmiyorum her geçtiğimde uğramıyorum yada nereye gittiğimi söylemiyorum diye mi soğuk oluyorum? Benim evim ayrı diye en başından beri hep direttim. Bu konuda taviz vermedim. Ama bu yorumlar benim kafamı çok karıştırıyor.. Psikolojik bir durum mu acaba destek alsam mı diye düşünüyorum.
Annen de alt yapıyı hazırlamasın yapışık ikiz misinizannem her gittiğin yeri söyle demiyor. Evimiz birmiş gibi davranıyor sadece, her bize geldiğinde kaynanamda gelsin istiyor alınır dşyor, ben onlara gittiğimde kaynanamı da götürmemi istiyor. En başlarda daha fazlaydı. Şimdi ben söyleye söyleye azalttı annem.
Anneler mesafeni koru evine karıştırma derAnnenizi dinlemeyin kendi yaşamıyor sonuçta.
Anneniz eski kafalı biri, onun zamanında öyleydi şimdi de böyle. Anlayamadığı durum bu sadece. İnsanlar kafasının uyuşmadığı biriyle sırf mecburi bir akrabalığı var diye öyle iç içe olmak zorunda değil her an. Bu soğukluksa varsın olsun. Anneniz size soğuk dese ne olur demese ne olur? Neden bu kadar içinize dert oldu? Sorun damat senin kapını kaç gün çalıyor da ben anasını eğleyip duracağım Allah'ın günü diye.Birisini sevmek için extra çaba gösterir misiniz? Kv ile sorunlar yaşamıştım, bazı üyeler bilirler. Altlı üstlü oturuyoruz, ama o sorunlardan sonra kendisine hiç ısınamıyorum. Ya ısınmam gerekir mi , kendi annem gibi görmek zorunda mıyım onu da bilemiyorum. Annem hep kaynanam ile iyi geçinmemi anne kız gibi olmamı istiyor. Her anneme gittiğimde kaynana da söyleseydin diye konuşuyor. Bİliyor aslında çok hazetmediğimi. Ama kafamı çok karıştırıyor. Kötü olan uzak olan ben mişim gibi hissediyorum. Ama ben o ilk zamanlarda yaşanan olaylardan ötürü böyleyim. Eşimde sen anneme en başından beri soğuktun diyor. Beni zorlaması falan asla yok ama bu düşüncede olması bile beni çok üzüyor. Sorunlu olan kendimmişim gibi hissediyorum.
Niye böyleyim bilmiyorum, herkes beni sevmek zorunda değil ya da herkesle iyi anlaşmak zorunda değilim. Ama biriyle aram kötü olsa çok takıyorum kafama. Kaynanamı da takıyorum. Kendisini sevmiyor değilim, ama ısınamıyorum samimi olamıyorum elimde değil, aramızda çok şükür öyle bir kavga falan kötü durum vs yok bitti alıştı kaynanam evliliğimize. Yani bu mesafe benim için yeterli. Ama anneme göre ben çok soğukmuşum. Onun evinde yiyip içmiyorum her geçtiğimde uğramıyorum yada nereye gittiğimi söylemiyorum diye mi soğuk oluyorum? Benim evim ayrı diye en başından beri hep direttim. Bu konuda taviz vermedim. Ama bu yorumlar benim kafamı çok karıştırıyor.. Psikolojik bir durum mu acaba destek alsam mı diye düşünüyorum.
Ataerkil bir anne muhtemelen. Aman sorun çıkmasın modunda oluyorlar. Kendileri de gelinlerinin böyle olması gerektiğini düşünüyorlar. Ama hayat başkalarının istekleriyle geçmiyor malesef.Anneler mesafeni koru evine karıştırma derbunda tersi olmuş niye sıkı fıkı değilsin diye fırça yiyor kız
kimseyi sevmek içine sindirmek zorunda değilsin 2 tarafta saygılı ise sorun yok. tek garip bulduğum kısım, onun evinde yemem içmem oldu o aşırı geldi bana, kavga falan da olmamış. yani eşin de arada bir aileyle vakit geçirip eşim annem babam yemek yiyeyim ister. bu bana sert geldi. onun dışında kimseye rapor verecek değilsin, nereye gittiğini söylemeni beklemeleri saçmalık zaten boşver.Birisini sevmek için extra çaba gösterir misiniz? Kv ile sorunlar yaşamıştım, bazı üyeler bilirler. Altlı üstlü oturuyoruz, ama o sorunlardan sonra kendisine hiç ısınamıyorum. Ya ısınmam gerekir mi , kendi annem gibi görmek zorunda mıyım onu da bilemiyorum. Annem hep kaynanam ile iyi geçinmemi anne kız gibi olmamı istiyor. Her anneme gittiğimde kaynana da söyleseydin diye konuşuyor. Bİliyor aslında çok hazetmediğimi. Ama kafamı çok karıştırıyor. Kötü olan uzak olan ben mişim gibi hissediyorum. Ama ben o ilk zamanlarda yaşanan olaylardan ötürü böyleyim. Eşimde sen anneme en başından beri soğuktun diyor. Beni zorlaması falan asla yok ama bu düşüncede olması bile beni çok üzüyor. Sorunlu olan kendimmişim gibi hissediyorum.
Niye böyleyim bilmiyorum, herkes beni sevmek zorunda değil ya da herkesle iyi anlaşmak zorunda değilim. Ama biriyle aram kötü olsa çok takıyorum kafama. Kaynanamı da takıyorum. Kendisini sevmiyor değilim, ama ısınamıyorum samimi olamıyorum elimde değil, aramızda çok şükür öyle bir kavga falan kötü durum vs yok bitti alıştı kaynanam evliliğimize. Yani bu mesafe benim için yeterli. Ama anneme göre ben çok soğukmuşum. Onun evinde yiyip içmiyorum her geçtiğimde uğramıyorum yada nereye gittiğimi söylemiyorum diye mi soğuk oluyorum? Benim evim ayrı diye en başından beri hep direttim. Bu konuda taviz vermedim. Ama bu yorumlar benim kafamı çok karıştırıyor.. Psikolojik bir durum mu acaba destek alsam mı diye düşünüyorum.
İşte benimde kendim de sinir olduğum bu. Niye benim içime dert oluyor. Eşim mesela laf arasında söyledi o cümleyi. Ama ben haftalardır düşünüyorum gerçekten ben mi soğuktum diye. Amaan ben kendimi biliyorum yaşadıklarımı biliyorum tabi ki soğuk olucam diyorum, ama sonra pat biri yorum yapıyor annem böyle konuşuyor kendimi sorgular oluyorum. Nefret ediyoruö bu huyumdanAnneniz eski kafalı biri, onun zamanında öyleydi şimdi de böyle. Anlayamadığı durum bu sadece. İnsanlar kafasının uyuşmadığı biriyle sırf mecburi bir akrabalığı var diye öyle iç içe olmak zorunda değil her an. Bu soğukluksa varsın olsun. Anneniz size soğuk dese ne olur demese ne olur? Neden bu kadar içinize dert oldu? Sorun damat senin kapını kaç gün çalıyor da ben anasını eğleyip duracağım Allah'ın günü diye.
Yok yanlış anlamışsınız. Hep yemem diyorum. Kaynanamın istediği buydu çünkü hep benimle olundu. Eşim tamam desem tamamdı bu olaya meselakimseyi sevmek içine sindirmek zorunda değilsin 2 tarafta saygılı ise sorun yok. tek garip bulduğum kısım, onun evinde yemem içmem oldu o aşırı geldi bana, kavga falan da olmamış. yani eşin de arada bir aileyle vakit geçirip eşim annem babam yemek yiyeyim ister. bu bana sert geldi. onun dışında kimseye rapor verecek değilsin, nereye gittiğini söylemeni beklemeleri saçmalık zaten boşver.
Eeee o kadar da değil her gün de kv de niye yemek yiyeyim hastalık olağanüstü bir durum yoksa ? Değişik bir talep, o zaman oğluşu evlendirmemeli imişYok yanlış anlamışsınız. Hep yemem diyorum. Kaynanamın istediği buydu çünkü hep benimle olundu. Eşim tamam desem tamamdı bu olaya mesela
abartmışlar onlarda, ben hiç bir şekilde yemiyorsunuz sandım. öyle iş mi olur. boş er o zaman kendini zorlama sevmek zorunda değilsin, ama bu seni rahatsız etmiş. daha uzak lokasyona taşınabiliyorsanız bu seçeneği değerlendir. bir bahane bulup uzaklaşırsan sanki daha rahat hissedeceksin.Yok yanlış anlamışsınız. Hep yemem diyorum. Kaynanamın istediği buydu çünkü hep benimle olundu. Eşim tamam desem tamamdı bu olaya mesela
Evet Şuan mümkün değil ama inşAllah ilerde mümkün olabilirabartmışlar onlarda, ben hiç bir şekilde yemiyorsunuz sandım. öyle iş mi olur. boş er o zaman kendini zorlama sevmek zorunda değilsin, ama bu seni rahatsız etmiş. daha uzak lokasyona taşınabiliyorsanız bu seçeneği değerlendir. bir bahane bulup uzaklaşırsan sanki daha rahat hissedeceksin.
Taviz vermediginiz noktalar çok güze ve yerinde. Olması gereken bu ise saygı sinirinizi da biliyorsanız kimse kendi anneniz gibi olamaz. Bunun için ne kendi huzurumu ne de kocamla iliskimi bozarım. İnsanların ne dediği de umurunda olmasın. Anne ben böyle rahatım herkesin evi kapısı ayrı saygisizligim yok vs diyip konuyu kapattirin.Birisini sevmek için extra çaba gösterir misiniz? Kv ile sorunlar yaşamıştım, bazı üyeler bilirler. Altlı üstlü oturuyoruz, ama o sorunlardan sonra kendisine hiç ısınamıyorum. Ya ısınmam gerekir mi , kendi annem gibi görmek zorunda mıyım onu da bilemiyorum. Annem hep kaynanam ile iyi geçinmemi anne kız gibi olmamı istiyor. Her anneme gittiğimde kaynana da söyleseydin diye konuşuyor. Bİliyor aslında çok hazetmediğimi. Ama kafamı çok karıştırıyor. Kötü olan uzak olan ben mişim gibi hissediyorum. Ama ben o ilk zamanlarda yaşanan olaylardan ötürü böyleyim. Eşimde sen anneme en başından beri soğuktun diyor. Beni zorlaması falan asla yok ama bu düşüncede olması bile beni çok üzüyor. Sorunlu olan kendimmişim gibi hissediyorum.
Niye böyleyim bilmiyorum, herkes beni sevmek zorunda değil ya da herkesle iyi anlaşmak zorunda değilim. Ama biriyle aram kötü olsa çok takıyorum kafama. Kaynanamı da takıyorum. Kendisini sevmiyor değilim, ama ısınamıyorum samimi olamıyorum elimde değil, aramızda çok şükür öyle bir kavga falan kötü durum vs yok bitti alıştı kaynanam evliliğimize. Yani bu mesafe benim için yeterli. Ama anneme göre ben çok soğukmuşum. Onun evinde yiyip içmiyorum her geçtiğimde uğramıyorum yada nereye gittiğimi söylemiyorum diye mi soğuk oluyorum? Benim evim ayrı diye en başından beri hep direttim. Bu konuda taviz vermedim. Ama bu yorumlar benim kafamı çok karıştırıyor.. Psikolojik bir durum mu acaba destek alsam mı diye düşünüyorum.
yok öyle samimi de değiller çok. Ama benim çok samimi olmamı istiyor işteAnnen de alt yapıyı hazırlamasın yapışık ikiz misinizkayınvalideni belki seviyordur annen, arkadaşıdır ondan mı çağırıyor anlaşıyordur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?