Belki halk eğitim kursları işinize yarar, ücretsiz diye biliyorum.Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
bir bakayım o kurslara teşekkürler :)Belki halk eğitim kursları işinize yarar, ücretsiz diye biliyorum.
Çıkarı için evlenecekse hiç evlenmesin zaten.En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın
28 yaşındayım evliyim 8 yıllık ve bir kızım var 7 yaşında genel olarak çalıştım çok iş değiştirdim(muhasebe,belediye,satış danışmanı)son 2 yıldır evde duruyorum.Sosyal hayatım normal düzeyde arkadaş çevrem hatrı sayılır 5-10 kişi var.Başımız göğe ermiyor herkesin derdi ayrı tabiii Birincisi evlenmek için hiçte geç kalmadınız keşke şuan evlenseydim diyorum İkincisi çocuk sahibide olmak için daha zamanınız var Üç iş konusunda aktif olun evde duracağınıza yapabileceğiniz belli standartları olan bir işe girin sigorta vs olan fazla seçici olmayın derim (tabiiki de seçici olacaksınız ama bu devirde zor şartlar malum) Son olarak aday olsun diyorsanız çevre edinin değişik ortamlara girin evde durarak nasip gelmez ayağınıza ama ben durumunuzu normal buldum herşeyin bir vakti zamanı var yeterince çabalarsanız herşey olur gönlünüzü ferah tutunArkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Üretmek, aktif olmak en güzel motivasyondur. Bende çalışmadığım dönemlerde böyle hissederim. Ücretsiz kurslar varsa hiç düşünme git bence veya bi hobi edin resim çizmek kitap okumak vs. İş aramaya da devam etmelisin bunu kendin için yapmalısın. Evlilik konusjna gelince evlenmek için evlenme bu psikolojiyle hiç düşünme öncelikle kendi gücünü keşfetmen lazımArkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
önlisans mezunuyumNe mezunusunuz, ön lisans var mı ona göre bir şey önereceğim size :)
Ben özel eğitimde çalışıyorum mebde, öğrencilerimiz için yardım eden servis ablalarımız var, hem serviste hem de okulda destek durumunda yardım ediyorlar. İstanbulda çok sayıda özel eğitim okulu var ve personel ihtiyacı da onun için fazlacadır, milli eğitime gidip bir görüşün isterseniz nasıl bu okullarda personel olabilirim diye :))önlisans mezunuyum
Bu tarz durumlarda önerdiğim ilk acil müdahale iş sahibi olmak ve çalışmaktır. Muhasebe vs sekreterlik konuma bakmadan iş bulun ortam iyiyse kabul edin. Akan bir para olunca bazı şeyler daha rahat dönünce en azından plan yapma gücünüz oluyor.Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
işkur'un meslek eğitimi kursları oluyor hatta bazıları iş garantili onları tavsiye ederim, ücretsiz kurslar bunlar.Arkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
Şuan ben de sizinle aynı durumdayım evde kpss çalışıyorum ama pandemi sebepli okulun onlineye geçmesiyle de evden daral geldi, işte yok, ne eve ne işe ait hissedemiyorum. İnsan mutlu olduğum bı işim olsun uğrasim olsun istiyo. Gelen yorumları takipteyimArkadaşlar hayırlı geceler. Bu siteyi hep takip ederim ancak üye değildim. Konu açmak, biraz içimdekileri dökmek için üye oldum. 28 yaşındayım, bekarım ve ailemle yaşıyorum. İstanbul'dayım. 2 senedir işsizim. Bir türlü bir yere girmeyi beceremedim. Muhasebe kursuna gittim belki bir yerden iş çıkar diye. O da olmadı.
Artık 30 yaşıma girmeye son 1.5 yıl kaldı ve korkuyorum açıkçası. Kendimi bir yere sığdıramıyorum. İş desen yok. Hadi çalışmıyorum, evleneyim bari yuvam olsun. Anne olur yoluma bakarım diyorum. En azından evliyim ev kadınıyım derim. Ancak adayın adayı bile yok. Hem de erkekler çalışan bayan istiyor. Ev kızını kim ne yapsın? Yanlış anlamayın sırf evlenmek için evlenme düşüncem yok. Hayatta bir yer bulamıyorum kendime sıkıntım orada. Kendimi değerli hissetmek için arada bir Kızılay'a gider kan bağışı yaparım. 29 kez kan bağışı yapmışım :)
Bazen kendimi her konuda başarısız hissediyorum ortada kalmış gibiyim. Kursa gideyim diyorum kurslar dünyanın parası. Hadi uygun fiyatlı kurs buldum ıvır zıvır istiyorlar sırf o dünya para tutuyor. Tuttuğum şey elimde kalıyor. Sorum şu; benim gibi hisseden var mı? Ne yapmalıyım? Bu yazılarım size belki çok çocukca gelecek ama biraz rahatlamak istedim sevgiler <3
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?