- 10 Eylül 2022
- 50
- 12
- 8
- 24
- Konu Sahibi Suicidesud
-
- #41
Bir yıl karantina sürecinde sürekli evdeydim bir yıl boyunca zor şeyler yaşadım hayatı sorguladim sonra okula gidince depresyonumun duzelebilecegini düşündüm ama düzelmedi daha da kötü oldu her şeyOkulu niye bıraktın?
Aynı şehirde ya bizim aile çok zor insanlar ya
Okul hayatına geri dönüp çaba sarf etmeniz gerekiyorHerkese selam.Ben küçükken 7 yaşındayken babam cezaevine girdi 14 yıldır cezaevinde ve annem başkasıyla evlendi o zaman ben dedemlerle yaşıyorum ama dedemler baskıcı asla dışarı gondermiyorlar arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyorlar 21 yaşındayım geçen yıl üniversiteye gidiyordum ama çok depresyondaydim ders çalışamıyordum yaptığım hiç biseyden zevk alamiyordum okulu bıraktım annemle görüşmüyorum bı bağımız yok zaten.suan evde tıkalı kaldım ailem herhangi bi işte çalışmama izin vermiyorlar sürekli her dakika her saat evdeyim ve çok bunaldım kpss ortaöğretime çalışmaya çalışıyorum ona da çalışamiyorum hayattaki hedefimi amacımı bulamıyorum sizce napmaliyim gerçekten intiharın eşiğindeyim artık kendimi caresiz hissediyorum
Ama böyle daha kötü değil mi?Bir yıl karantina sürecinde sürekli evdeydim bir yıl boyunca zor şeyler yaşadım hayatı sorguladim sonra okula gidince depresyonumun duzelebilecegini düşündüm ama düzelmedi daha da kötü oldu her şey
Annem başkası ile evlendi dedemlerle yaşıyorum demiş ya.Sizin anneniz çok mu ilgili ne şanslısınız kıymetini bilin.Annen hiç ilgilenmiyor mu?
Ne biçim anneler var ya yazık
Evet ya gerçekten yoruldumAma böyle daha kötü değil mi?
Bütün gün evin içinde
Tekrar üniversiteye gidin. Demek ki okumanıza izin veren bir aile güzelce çalışın ve okulunuza gidip bitirin sizin için en güzel kurtuluş yolu bu görünüyor.Herkese selam.Ben küçükken 7 yaşındayken babam cezaevine girdi 14 yıldır cezaevinde ve annem başkasıyla evlendi o zaman ben dedemlerle yaşıyorum ama dedemler baskıcı asla dışarı gondermiyorlar arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyorlar 21 yaşındayım geçen yıl üniversiteye gidiyordum ama çok depresyondaydim ders çalışamıyordum yaptığım hiç biseyden zevk alamiyordum okulu bıraktım annemle görüşmüyorum bı bağımız yok zaten.suan evde tıkalı kaldım ailem herhangi bi işte çalışmama izin vermiyorlar sürekli her dakika her saat evdeyim ve çok bunaldım kpss ortaöğretime çalışmaya çalışıyorum ona da çalışamiyorum hayattaki hedefimi amacımı bulamıyorum sizce napmaliyim gerçekten intiharın eşiğindeyim artık kendimi caresiz hissediyorum
Müslümansan Namaza basla Kuran kursuna git oradan lkendi yasitlarinla tanis cok iyi gelecektir. Rabbimize yönel Rabbim sana cikis yolu gösterecktir insaAllah Rabbim yar ve yardimcin olsun aminHerkese selam.Ben küçükken 7 yaşındayken babam cezaevine girdi 14 yıldır cezaevinde ve annem başkasıyla evlendi o zaman ben dedemlerle yaşıyorum ama dedemler baskıcı asla dışarı gondermiyorlar arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyorlar 21 yaşındayım geçen yıl üniversiteye gidiyordum ama çok depresyondaydim ders çalışamıyordum yaptığım hiç biseyden zevk alamiyordum okulu bıraktım annemle görüşmüyorum bı bağımız yok zaten.suan evde tıkalı kaldım ailem herhangi bi işte çalışmama izin vermiyorlar sürekli her dakika her saat evdeyim ve çok bunaldım kpss ortaöğretime çalışmaya çalışıyorum ona da çalışamiyorum hayattaki hedefimi amacımı bulamıyorum sizce napmaliyim gerçekten intiharın eşiğindeyim artık kendimi caresiz hissediyorumA
Hayır konuşmuyoruzAnnen hiç ilgilenmiyor mu?
Ne biçim anneler var ya yazık
Biliyorum ya namaz kılmayı kuran okumayı çok şükürMüslümansan Namaza basla Kuran kursuna git oradan lkendi yasitlarinla tanis cok iyi gelecektir. Rabbimize yönel Rabbim sana cikis yolu gösterecktir insaAllah Rabbim yar ve yardimcin olsun amin
cok sevindim senin adina hergün azar azar devam et insaAllah tüm dertlerinden kurtulursun hersey imtihan canim senin buraya yazman bizim sana yardimci olmaya calismamizda olmamizda unutma her dert günü gelince gecip gider bebegin ana karninda gününü bekledigi gibi böyle zamanlardada tevekkül etmek lazim umutsuz olan seytandir biz insaniz yasiyorsak bir sürü umudumuz vardir kendine cok iyi bak tmmBiliyorum ya namaz kılmayı kuran okumayı çok şükür
Ben de nerde yapmış bu yorumu diye arıyordum.Bazen gerçekten evlenmeyi felanda düşünüyorum yani
Haklısınız inşallah öyle yapmam önce okur adam olurumBen de nerde yapmış bu yorumu diye arıyordum.
Bu forumda zibilyon tane aile sorunu olup çözümü evlilikte arayıp sonrasında umduğu şeyin o olmadığını görüp boşanamayan konu var..
Sırf bunları okuyup da kendini kpss ve üniversite için motive edersin diye düşünüyorum. Evlilik kendini sen garantiye almadığın sürece şu anki ortamını mumla aratabilir.
Lütfen artık evliliği çözüm olarak görmeyin değil çünkü, farklı bir sorumluluk yeri orası..
Inşallah güzel haberlerini ver memur oldum, üniversiteyi kazandım suretinde ne olursa ama evlendim diye gelme yavrum lütfen..Haklısınız inşallah öyle yapmam önce okur adam olurum
İnşallah çok teşekkür ediyorum beni çok mutlu ettinizInşallah güzel haberlerini ver memur oldum, üniversiteyi kazandım suretinde ne olursa ama evlendim diye gelme yavrum lütfen..
Göndermeleri için ikna etmeye çalışıyorum ama ikna edemiyorumTekrar üniversiteye gidin. Demek ki okumanıza izin veren bir aile güzelce çalışın ve okulunuza gidip bitirin sizin için en güzel kurtuluş yolu bu görünüyor.
Keşke okumaya devam etseydin, hiç değilse bu durumdan biraz daha uzak kalmış olurdun. Şimdi ise sakın kendi kötü bir psikolojiye sokma evet her şey yolunda gitmeyebilir ama bunun üstesinden sen geleceksin. Önce sen ne istiyorsun, amacın ne kendini tanır. Ardından kararlı ol ve düşüncelerini eyleme geçir. Bu süreçte kendini yıpratmamaya özen göster. Bu hep böyle devam etmeyecek. Evet diğer yorumlarda bahsedildi gibi sakın çareyi evlenmekte bulma. Mutlu olman dileğiyle güzel insan..Herkese selam.Ben küçükken 7 yaşındayken babam cezaevine girdi 14 yıldır cezaevinde ve annem başkasıyla evlendi o zaman ben dedemlerle yaşıyorum ama dedemler baskıcı asla dışarı gondermiyorlar arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyorlar 21 yaşındayım geçen yıl üniversiteye gidiyordum ama çok depresyondaydim ders çalışamıyordum yaptığım hiç biseyden zevk alamiyordum okulu bıraktım annemle görüşmüyorum bı bağımız yok zaten.suan evde tıkalı kaldım ailem herhangi bi işte çalışmama izin vermiyorlar sürekli her dakika her saat evdeyim ve çok bunaldım kpss ortaöğretime çalışmaya çalışıyorum ona da çalışamiyorum hayattaki hedefimi amacımı bulamıyorum sizce napmaliyim gerçekten intiharın eşiğindeyim artık kendimi caresiz hissediyorum
Sizin gibi aile baskısıyla büyüyen çok insan var. Bu baskıdan kurtulmanın yolları vardır. Üniversite hayatını iyi bir şekilde bitirip is hayatına atılarak kendi düzeninizi kurmak. İnanıyorum ki maddi sebepler yüzünden şu an demenizi yanındasınız. Önünüzdeki engeller bellidir. İntihar edince kendi hayatınızdan vazgeçeceksiniz buna kim değer ki. Depresyon modundan çıkmaya çalışıp tertemiz değişim sayfaları açın. Okulunuza geri dönmeye çalışın. Diger türlü her zaman evde olmanız durumunuzu kötüleştirir. Kurslara katılın, hobi edinin. Hayatınızı mahvetmeye değil kurtarmaya çaba gösterin.Herkese selam.Ben küçükken 7 yaşındayken babam cezaevine girdi 14 yıldır cezaevinde ve annem başkasıyla evlendi o zaman ben dedemlerle yaşıyorum ama dedemler baskıcı asla dışarı gondermiyorlar arkadaşlarımla buluşmama izin vermiyorlar 21 yaşındayım geçen yıl üniversiteye gidiyordum ama çok depresyondaydim ders çalışamıyordum yaptığım hiç biseyden zevk alamiyordum okulu bıraktım annemle görüşmüyorum bı bağımız yok zaten.suan evde tıkalı kaldım ailem herhangi bi işte çalışmama izin vermiyorlar sürekli her dakika her saat evdeyim ve çok bunaldım kpss ortaöğretime çalışmaya çalışıyorum ona da çalışamiyorum hayattaki hedefimi amacımı bulamıyorum sizce napmaliyim gerçekten intiharın eşiğindeyim artık kendimi caresiz hissediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?