kendimi ezik hissediyorum

Çünkü bölümümün puanları aşırı yüksek ve ataması az. Ben de tekrar üniversiteye yazıldım.
Sizin gercekten özgüveniniz yok olmuş. Söylediğiniz bölümün ataması çok rahat diye biliyorum 80 puanla bile atanırsınız. Ayrıca kendinizi geliştirmek güncel konuları takip etmek için ekşi sözlük Twitter kullanabilirsiniz, kitap okuyun bol bol ve favori yönetmeniniz olsun onun filmlerini takip edin. Buluştuğunuzda bunları konusursunuz evrensel konular
 
Meslektaşları değilim öyle söyleyeyim
bır araya geldıklerınde sadece alanları hakkında konusuyorlarsa konusacak bırsey bulamamanız sus pus oturmanız cok normal
ama normal sohbet edılıyorsa neden katılmıyorsunuz ?
 
Utandığımdan yazmamazlık yapmadım. Kaç doktorun eşi radyoterapi mezunudur ki sonuçta. Eşim de buralarda takıldığımı bilir.
tanıdıgım cok doktor var eşi lise mezunu veya guzel sanatlarla ılgılenıyor
ne demek kac doktorun esı radyoterapıcıdır demıssınız de :) doktorların sadece doktorlarla evlenmesı gıbı aralarında gızlı anlasma yok degıl mı :)

sızın bıldıgınızı onlar bılmıyor onlarınkını de sız
yanı esıt durumdasınız :)
 
Normal bir muhabbet döndüğünde katılıyorum tabiki. Ama nadir oluyor.
tamam o zaman sıkıntı yok
cogunlukla alanları hakkında konusuyorlarmıs sonucta pilot da olsanız konusmalarına katılamazdınız ne bıleceksınız beyın cıkarmayı bagırsak kesmeyı goz çizmeyı netıcede bundan daha normal bırsey yok
bu yuzden emın olun ıclerınden kımse sızı ezık ve bılgısız gormuyor :)
 
Sanırım uzun aradan sonra evde kalmak beni böyle yaptı.
 
Bastan sona konu sahibine yerli yersiz yuklenmissiniz. Ne is yaptigini taninmamak adina soyledigi o kadar belliyken meslegini begenmiyorsun kendini kucuk goruyorsuna baglamak falan ne bileyim.

Yasadiginiz hissiyati cok iyi anladim ben. Bazen kendimizi eksik ozguvensiz hissettigimiz zamanlar olabiliyor. Dediginize gore surekli is konusuluyor ben boyle bi durumda esime acikca derdim sikiliyorum surekli is konusmanizdan diye. Ya da farkli konular acardim bilgime guvendigim. Bir konusursunuz iki konusursunuz sonra bi bakmissiniz adapte olmussunuz emin olun.

Ne kadar zamandir tanisiyosunuz arkadaslariyla?
 
Sanırım uzun aradan sonra evde kalmak beni böyle yaptı.
bu cok buyuk bır etken tabıkı ve suan kı o grup toplantıları sızın ıcın buyuk avantaj aslında
hanı dedınız ya asla bır araya gelmek ıstemıyorum dıye kacamazsınız hayatdan evde oturunca gecmeyecek ve hava yoluyla beyıne bılgıler yerlesmeyecek duya duya dınleye dınleye aşina olursunuz bırseylere hıc degılse ,gerılmeyın rahat olun :)
 
Üniversite. Radyoterapi teknikeriyim. Çalışmıyorum. Muhtemelen.
Bende bir bankada üst düzey yöneticiyim. Birlikte çalıştığımiz kişilerin ev hanımı eşleri de yemeklerimize dahil olabiliyorlar bazen. Bizim işimizin detaylarını onlar bilmezler o yüzden biz bahsederken dinlerler ki bundan daha dogal ne olabilir. Hepsinin de kendine özgü yönleri var. Öyle çok üst birşey beklenmiyor ki kimseden. Kimi çok tatlı dillidir bıcır bıcır anlatır, kimi dansetmeye bayılır, o kalkınca masada oynamayan insan bırakmaz. Kimsenin kimseden üstünlüğü yok bu hayatta. Siz kendinizi kimseden hakir görmeyin ki bakın univ.mezunusunuz ki olmasaniz ne çıkar. Hepimiz aynı yerden geldik, aynı yere döneceğiz.
 
Ben de sevgiliyken geriliyordum eşimin ortamlarında. Çoğu arkadaşı Boğaziçinde akademisyen, dilbilimci falan. Adamlar da aşırı nazik falan ama gene de elim ayağım birbirine dolanıyordu. Birine "hocam" diye hitap ettiğim için paylamıştı beni hatta. Ben de yabancı dil öğretmeniyim diye böyle hissediyordum sanırım yoksa doktor arkadaşı da var bildiğin enseye şaplak modundayım onla. Kendi alanımda benden daha donanımlı olmalarından kaynaklanıyordu o duygularım. Siz de bence sağlık sektöründe olduğunuz için böyle hissediyorsunuzdur. Arkadaşları dilbilimci olsaydı daha rahat olabilirdiniz mesela.
 
İlk paragrafınız özellikle şu anki durumumu çok iyi anlatmış. Sadece öneri istemiştim Uzun zaman olmadı tanışalı. Toplasak 5 kere bir araya gelmişizdir.
 
Ben lise mezunuyum, hastanede tıbbi sekreterlik yaptım 5,5 yıl boyunca. Gayette doktorlarla arkadas gibi konusup, yemeklere katılıyordum. Evlerine bile gidip gelirim çokta sohbet edecek şey bulurum. Yani mesleğinde aslında bunu gerektirmeli. Doktorları biraz yüksek gördüğün için olabilir. Hele eşin de doktor iken senin bu şekilde kasman çok çok anormal. durumu normalleştir
 
Bu işsizliğin verdiği özgüven problemi kendimden biliyorum çalıştığım dönem girdigim ortamda kendimi daha iyi hissediyordum konuşacak bir mevzu oluyordu ama öbur türlü insam kendini biraz daha ezik hissediyor ama tamamen sessiz kalmak biraz tuhaf eşimin dr arkadaşı var yaptığı ameliyatlari anlatır, burun estetiklerini gösterirdi onunla en iyi muhabbeti ben ederdim :) kendinize güvenin hobi edinin bahsedecek biseyleriniz olsun gerisi gelir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…