- 16 Temmuz 2023
- 4.916
- 13.385
- 128
- Konu Sahibi Miss Salvatore
-
- #141
Eee ama nasıl olacak bu? Bir işe girip çalışsam en azından uzun süre yüzlerini görmem kafam rahatlar ama akşam yine göreceğim
Eee ama nasıl olacak bu? Bir işe girip çalışsam en azından uzun süre yüzlerini görmem kafam rahatlar ama akşam yine göreceğimIste o yuzden uzaklasmaniz lazim. Size iyi gelmiyor. Hicbiri hemde.
Bu kişiler 35 40sa normal ben günümüzden bahsediyorum bir yerlerde tanıdık varsa her şey olur ayrıca. Dil bilmek ve onu öğretmek aynı şey mi? Yökdil yds vs girdin mi hiç çok merak ettim. Yani bu kariyer zirvesi o bu bunların tamamen uydurma göstermelik olduğunu bilecek yaştayız. Umarım istediğin gibi bi iş bulabilirsin ama bana çok olası gelmiyor. En badiy network bile edinmedin. Çevremde insanların çektiği çileyi görüyorum. Ben de kalabalık bir aileye kardeşe sahibim ama babam ölse miras sıkıntısı olacağına eminim. Ailen hiç kızım 30 yaşındasın sana 1+1 ev alalım ya da şu gelir senin olsun demiyor mu? Boşanmışsın şöyle böyle demiyor mu? Başlarına bir şey gelse evde oturur maaş alırım diyorsan her zaman olmuyor. Ortada 4 çocuk varsa 4 ev varsa bile insanlar memnun olmuyor. İşin içine mal mülk girince kardeşlik kalmıyor. Ne okumuş etmiş insanlar bu kavgaya girişiyor. Yani 9 senede en azından lisans okusaydın. Ben de kpss için bir şeye baktım sürekli karşıma hesaplar çıkıyor. 2 yıllık bir sürü bölüm var. Hiç mi bakmadın. Hiç mi kpss bari çalışayım demedin 9 senede matematik hatim edilirdi. Burda bile arkandan neler konuşuldu hesabını silince ben gördüm. Kim bilir arkadaş eş dost neler diyor. Ne hayatlar var yokluk içinde fabrikada orda burda çalışıyor eve temizliğe gidiyor atanıyor okuyor. Arkadaşımın arkadaşı 3 çocukla 2 yıllık röntgen okuyup atanmış. Ben bizzat 45ten sonra atanan tanıyorum. Ailenden onay görme arzusu ile oturup durmak kolay. İnsanın kendine verdiği zararı kimse veremez. İşe girsem şöyle böyle hiç girdin mi? Hiç ders çalıştın mı?Bir yerden başlarsam gerisinin geleceğini düşünüyorum. Açıkçası çevremde Çocuk gelişimi okumamış olmasına rağmen anaokulunda çalışanı da duydum. Bir kursta tanıştığım kadın da çocuk gelişimi mezunuydu kolejde İngilizce dersi veriyorum demişti. Tabi önce dil sınavına giriyor seviye tespit eden belgesini sunuyor. Onca lisans mezunu, İngiliz Dili ve edebiyatı okuyan insanlar varken elbette beni seçmeleri düşük ihtimal. Fikrimi söyledim sadece. Ailem çok zengin değil, ama fakir de değiliz şükür, kalabalık bir ailede yaşıyorum.
Birçok seminere katıldım sertifika aldım, belediyenin kariyer zirve günlerine katılıyordum daha önce. İş başvurusu yaparken birkaç yıl deneyimli isteniyor genelde. Yine de şansı denemek lazım. Olmazsa artık farklı bir sektörde iş bakarım.
Evet 22 yaşında severek evlenmiştim nişanlıyken ayrı ev istediğimi söylemiştim ama annemin sağlık sorunları var, bir süre aynı evde kalalım sonra ayrı eve çıkarız diye söz vermişti. Çok sevdiğim ve acemi olduğum için kabul ettim.
Umarım ikimiz de iş bulabiliriz. Sen şuan hamilesin diye biliyorum hakkında hayırlısı olsun. Üyelik iptali yapınca arkamdan konuşan şahıslar umrumda değil :)Bu kişiler 35 40sa normal ben günümüzden bahsediyorum bir yerlerde tanıdık varsa her şey olur ayrıca. Dil bilmek ve onu öğretmek aynı şey mi? Yökdil yds vs girdin mi hiç çok merak ettim. Yani bu kariyer zirvesi o bu bunların tamamen uydurma göstermelik olduğunu bilecek yaştayız. Umarım istediğin gibi bi iş bulabilirsin ama bana çok olası gelmiyor. Çevremde insanların çektiği çileyi görüyorum. Ben de kalabalık bir aileye kardeşe sahibim ama babam ölse miras sıkıntısı olacağına eminim. Ailen hiç kızım 30 yaşındasın sana 1+1 ev alalım ya da şu gelir senin olsun demiyor mu? Boşanmışsın şöyle böyle demiyor mu? Başlarına bir şey gelse evde oturur maaş alırım diyorsan her zaman olmuyor. Ortada 4 çocuk varsa 4 ev varsa bile insanlar memnun olmuyor. İşin içine mal mülk girince kardeşlik kalmıyor. Ne okumuş etmiş insanlar bu kavgaya girişiyor. Yani 9 senede en azından lisans okusaydın. Ben de kpss için bir şeye baktım sürekli karşıma hesaplar çıkıyor. 2 yıllık bir sürü bölüm var. Hiç mi bakmadın. Hiç mi kpss bari çalışayım demedin 9 senede matematik hatim edilirdi. Burda bile arkandan neler konuşuldu hesabını silince ben gördüm. Kim bilir arkadaş eş dost neler diyor. Ne hayatlar var yokluk içinde fabrikada orda burda çalışıyor eve temizliğe gidiyor atanıyor okuyor. Arkadaşımın arkadaşı 3 çocukla 2 yıllık röntgen okuyup atanmış. Ben bizzat 45ten sonra atanan tanıyorum. Ailenden onay görme arzusu ile oturup durmak kolay. İnsanın kendine verdiği zararı kimse veremez. İşe girsem şöyle böyle hiç girdin mi? Hiç ders çalıştın mı?
Depresyonda olabilirsiniz. Konuyu okuyunca aklıma ilk bu geldi ani duygu değişimleri sürekli halsiz olma. Piskoljik destek aldınız mı ya da almayı düşündünüz mü? Ara ara buradaki yorumlarınızı görüyorum ne kadar naife biri olduğunuzu düşünüyorum. Umarım bu süreci bir an önce geride bırakırsınız1 gün keyfim yerindeyse 5 gün diplerde hissediyorum hayattan tat alamıyorum eskisi kadar. Arkadaş ortamında konuşkan, güler yüzlü birisiyim normalde. Sabah yataktan kalkıyorum sırtım,belim , bacaklarım her yerim ağrıyor. Keyifsiz, mutsuz şekilde ve bir ton şeyi düşünerek kalkmaya çalışıyorum. Yine mi sabah oldu, ne zaman bitecek bu yolculuk diyorum kendime. Elimi , yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalışıyorum. Yürürken bile çok isteksiz yürüyorum. Yaşayan ölü gibi hissediyorum kendimi bazen. Allah'a inanıyorum ama çok dindar birisi değilim. Dua ederken kalbim ferahlıyor geçici süreliğine. Ben mi mutsuzluğa yapıştım yoksa mutsuzluk mu yakamdan düşmüyor bilemedim. Bir hobi edinsem bile kafamı dağıtamıyorum. Her şeyi çok kafaya takıyorum. Sağlığımın kıymetini bilmek için illa ağır şekilde hasta olmam mı gerekiyor ? Kendime şükret diyorum şükürsüz halime kızıyorum. Arkadaşımla konuşsam söylediği şeyleri düşünüyorum ya da bir şey söylesem acaba yanlış bir şey mi dedim beni yanlış anlamış mıdır diye kafamda kuruyorum. Kendimden yoruldum bıktım ,usandım, tükendim artık. Bu kadar negatif olmayı istemiyorum. Arkadaşlarımla arada bir görüşüyorum, yürüyüş yapıyorum, denize sahile gidiyorum, minnoş bir kedim var onunla ilgileniyorum, yeğenlerimle vakit geçiriyorum parka falan gidiyoruz , gökyüzünü izlemek bana iyi geliyor ama sonrasında içimde büyük bir boşluk oluşuyor. Çok uzun yıllar yaşamaktan korkuyorum bu yüzden Allah'a dua ederken kısa ve güzel bir ömür diliyorum. Yeni şeyler yapmayı deniyorum hemen canım sıkılıyor, hiçbir şey yapacak enerjim, takatim yok, saatlerce uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum sadece. Aklıma intihar düşüncesi geliyor bazen ama ahiret inancım olduğu için yapamıyorum bunu. Daha dün şarkı dinleyip dans ediyordum keyfim yerindeydi ama bir anda modum değişiyor,ruh halim çok değişken. Böyle bir konu açtığım için de hepinizden özür diliyorum. Bunaltıcı oldu yazım farkındayım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Benim gibi hisseden var mı?
Sizi tanimiyorumEee ama nasıl olacak bu? Bir işe girip çalışsam en azından uzun süre yüzlerini görmem kafam rahatlar ama akşam yine göreceğim
Yıllar önce psikoterapi almıştım. 1 aydır antidepresan kullanıyorum. Devlet hastanesinde psikiyatristin psikoloğa yönlendirme yapmasını rica edeceğim. Güzel dileğiniz için çok teşekkür ederim.Depresyonda olabilirsiniz. Konuyu okuyunca aklıma ilk bu geldi ani duygu değişimleri sürekli halsiz olma. Piskoljik destek aldınız mı ya da almayı düşündünüz mü? Ara ara buradaki yorumlarınızı görüyorum ne kadar naife biri olduğunuzu düşünüyorum. Umarım bu süreci bir an önce geride bırakırsınız
Kuzenim hukuk okudu gayet iyi bir okulda staj bitti işsiz kaldı. İş buldu çok yorucuydu. Eniştesi bir fabrikada müdür o bile kıza en basit ofis işi bulamadı. Üretimde ofiste çalışıyor millete ip aksesuar vs ayarlıyor bu pantolon talimatı yok mu yıkama vs onları basıyor 30 civarı bulduğu tek iş buydu cumartesi pazar yok. Bu kız kpssye girdi puanı iyi. Atanana kadar çalışacak ki ihtiyacı yok ailesi iyi durumda ama çalışıyor. Benim kız kardeşim tıp okuyor onun babası farklı ve durumu iyi. En küçük çocuk el bebek gül bebek herkesin göz bebeği o bile kazandığı yaz 1. Sınıfın yazı çalıştı. Annem öğretmen tüm çevresi öğretmen tuzu kuru kesim. Onların çocukları gidip mağazada kafede çalışıyor. Abimle aynı bölümü okuduk o da hep çalıştı staj yaptı asla boş durmadı pandemi zamanı işsiz kaldı neler çekti. En son gitti polis oldu. Arkadaşım a101e işe girdi 4 personelin dördü de üniversite okumuş. Ona bile çok zor girdi. 14 saat çalışıyor kız işi bırakmıyor borcu var. Başvurularına kimse dönmüyor. Bir yerde 150 200 bin maaş alan özel sektör bir yandan asgari alanlar. Asla ortası yok. Ben memur olmam diyordum ama bu gidişte olacağım en azından çocuk yaptım diye işsiz kalamam yaBen okulumu bir sene uzatmak durumunda kalmıştım. İlk iş görüşmemde iki yıllık okulu üç yılda bitirmişsiniz demişlerdi, iş deneyimi olarak yetersiz bulmuşlardı. Yaşına göre iş deneyimlerine de ayrıca bakıyorlar tabiki. Evde otururken bir işe başvurduğum zaman işe kolayca alınacağımı düşünürdüm ama gerçekler hiç de öyle değilmiş. Bu devirde ekmek aslanın ağzında. Çoğu işten ayrılır ayrılmaz yerimize başlayacak eleman bile hazır oluyor. Kendimizi elimizden geldiğince geliştirmeliyiz. Sadece iş deneyimlerini de değil, konuşma tarzını, mizacını her şeyini değerlendiriyorlar. Çabalamadan bir yere gelmek çok çok zor. Çabaladığı halde iş bulmak için bekleyen de çok insan var. Çok gerçekçi bir yorum yapmışsınız. Bir insan kendi için çabalamazsa, yerinde sayarsa psikolojik olarak kötü hissetmesi de oldukça normal. Eski açtığı konuyla iki yıldır aynı yerde, kurduğu cümleler bile aynı üstte alıntı yapmışım. Dediğiniz gibi çoğu insanın ailesi sorunlu, buna takılıp yerinde saymak hiç mantıklı değil. Nasıl olsa bir gün çabalarım diyerek rahat olacağımız bir devirde de değiliz. En üretken olmamız ve hayatı yaşamamız gereken yaşlarımızdayız
22 yaşında 9 ay süren evlilik yaşadım boşandım ama boşanma süreci biraz uzamıştı. İlk üniversitemi okurken son sene yarıda bıraktım. Boşandıktan sonra ise Çocuk gelişimi bölümünü okudum bir okulda staj yaptım ve bu bölümün bana uygun olmadığını düşündüm. Bir işte çalışıp da kendi hayatımı kurayım diye düşünmedim hep hayatımı erteledim, dünyadan kopuk yaşadım, bir işte çalışsam ne yapar ne ederim , başarabilir miyim diyip kaygılarıma ,korkularıma sığındım. Hep bahane aradım kaçmak için kendimden. Bu süreçte abimin kredi işleri, beni kefil koyması vs bazı sorunlar yaşadım. Şuan 29 yaşındayım ve hâlâ ailemle yaşıyorum.Sizi tanimiyorum
Sadece ilk mesajinizi okudum. Ona gore yorum yapiyorum.
9 senedir evde miydiniz hep? Okul,is?
Yasinizi gorunce meslek sahibi ama is bulamiyorsunuz belki diye dusundum.
Bazen hic yorum yapmasam diyorum.
Sebebi ise Türkiyedeki secimlerin benim dogdugum ve yasadigim ulkeden daha farkli mi diye dusundugum icin.
Ailenden beklentin yoksa nasıl bir gelecek bekliyor seni? Onlara bir şey olsa ne olacak? Barajı bile mi geçemiyorsun. Her yer özel okul dolu. Hiç mi bunu düşünmedin? Çok ciddi bir rahatlık ya da hayattan soyutlanma var sende. Evet hamileyim işsizim ama benim seçimimdi iş yerinin şartını diğerleri gibi kabul etseydim işsiz olmayacaktım. Ya da geçmişte iş aradığımda gayet iyi iki yerden kabul aldım ki çok aşamalı süreçlerdi. Ama şuan 1 sene belki 2 ara vereceğim. O arada boş durmayacağım bootcampe katıldım ders çalışıyorum kpss puanım iyi. LinkedInde iklardan mesaj bile aldım buna rağmen iyi hissetmiyorum. Kendine bi karşıdan bak kimse vah bu kızın ailesi sorunlu demeyecek. Bir şekilde yoluna bakman lazımUmarım ikimiz de iş bulabiliriz. Sen şuan hamilesin diye biliyorum hakkında hayırlısı olsun. Üyelik iptali yapınca arkamdan konuşan şahıslar umrumda değil :)
Ailemden bir beklentim olmadı maddi olarak hiçbir zaman. Bu ev benim olsun diye bir düşüncem de olmadı. YÖK dil ya da ydsye girmedim hiç. Dgsye girmiştim ama istediğim puanı alamayınca vazgeçtim, kpss kaynak kitaplarıyla da ders çalışıyordum. Ama kpssye girmedim hep erteledim. 2 yıllık bölümlere çok baktım bakmasına da matematiğim iyi olmadığı için sıkıntı. Ama yıllar boyu matematik çalışsam çok daha güzel bir puanım olurdu. Çok haklısın.
İşte her ne kadar çabalansa bile umduğumuz gibi gitmeyebiliyor. İş hayatında çok ciddi bir yığılma var. Dediğim gibi çoğu iş yerinde ayrılan elemanın yerine hemen bir çalışan bulunabiliyor. Hayat bizi farklı kararlar almaya, farklı meslekler seçmeye sürükleyebiliyor. Konu sahibi çalışma fobim var diyerek bu zamana kadar bir işe girmemiş. Bir iş görüşmesinde hiç iş deneyimin yok mu diye mutlaka soracaklardır ki çalışma fobisini aşıp iş görüşmelerine gidene kadar da zaman geçecek.Kuzenim hukuk okudu gayet iyi bir okulda staj bitti işsiz kaldı. İş buldu çok yorucuydu. Eniştesi bir fabrikada müdür o bile kıza en basit ofis işi bulamadı. Üretimde ofiste çalışıyor millete ip aksesuar vs ayarlıyor bu pantolon talimatı yok mu yıkama vs onları basıyor 30 civarı bulduğu tek iş buydu cumartesi pazar yok. Bu kız kpssye girdi puanı iyi. Atanana kadar çalışacak ki ihtiyacı yok ailesi iyi durumda ama çalışıyor. Benim kız kardeşim tıp okuyor onun babası farklı ve durumu iyi. En küçük çocuk el bebek gül bebek herkesin göz bebeği o bile kazandığı yaz 1. Sınıfın yazı çalıştı. Annem öğretmen tüm çevresi öğretmen tuzu kuru kesim. Onların çocukları gidip mağazada kafede çalışıyor. Abimle aynı bölümü okuduk o da hep çalıştı staj yaptı asla boş durmadı pandemi zamanı işsiz kaldı neler çekti. En son gitti polis oldu. Arkadaşım a101e işe girdi 4 personelin dördü de üniversite okumuş. Ona bile çok zor girdi. 14 saat çalışıyor kız işi bırakmıyor borcu var. Başvurularına kimse dönmüyor. Bir yerde 150 200 bin maaş alan özel sektör bir yandan asgari alanlar. Asla ortası yok. Ben memur olmam diyordum ama bu gidişte olacağım en azından çocuk yaptım diye işsiz kalamam ya
Barajı geçiyordum canım o kadar da değil. Hayattan soyutladım kendimi kopuk yaşadım . Cesaretimi özgüvenimi toplayıp bir adım atayım şunu bunu yapayım diye düşünmedim hiç. Bendeki tembellik rahatlık mı nedir bilmiyorum ama normal insanlar gibi yaşamadığımı biliyorum.Ailenden beklentin yoksa nasıl bir gelecek bekliyor seni? Onlara bir şey olsa ne olacak? Barajı bile mi geçemiyorsun. Her yer özel okul dolu. Hiç mi bunu düşünmedin? Çok ciddi bir rahatlık ya da hayattan soyutlanma var sende. Evet hamileyim işsizim ama benim seçimimdi iş yerinin şartını diğerleri gibi kabul etseydim işsiz olmayacaktım. Ya da geçmişte iş aradığımda gayet iyi iki yerden kabul aldım ki çok aşamalı süreçlerdi. Ama şuan 1 sene belki 2 ara vereceğim. O arada boş durmayacağım bootcampe katıldım ders çalışıyorum kpss puanım iyi. LinkedInde iklardan mesaj bile aldım buna rağmen iyi hissetmiyorum. Kendine bi karşıdan bak kimse vah bu kızın ailesi sorunlu demeyecek. Bir şekilde yoluna bakman lazım
Barajı geçiyordum canım o kadar da değil. Hayattan soyutladım kendimi kopuk yaşadım . Cesaretimi özgüvenimi toplayıp bir adım atayım şunu bunu yapayım diye düşünmedim hiç. Bendeki tembellik rahatlık mı nedir bilmiyorum ama normal insanlar gibi yaşamadığımı biliyorum.
Ygs, Tyt, Dgs sonuçlarımdan bazıları:
Ne bileyim hiç dershaneye gitmedim , evde 1-2 saat ders çalışıp sonra kitabı kapatıyordum düzenli çalışmıyordum hiç. Bende dikkat eksikliği ya da dağınıklığı var galiba. Kitap başında uzun süre duramıyorum, yaptığım hemen her şeyden sıkılıyorum. Film izlerken bile dikkatim dağılıyordu. Lise zamanında gece boyu hiç uyumadan roman kitapları okurdum ama şimdi kitap okusam 10-15 sayfa okuduktan sonra bırakıyorum.kalemi sınava tek başına soksam bu puanı alırdı. gerçekten hiç bi bu sonuçlara bakıp bir yanlışlık olduğunu düşünmedin?
Ne bileyim hiç dershaneye gitmedim , evde 1-2 saat ders çalışıp sonra kitabı kapatıyordum düzenli çalışmıyordum hiç. Bende dikkat eksikliği ya da dağınıklığı var galiba. Kitap başında uzun süre duramıyorum, yaptığım hemen her şeyden sıkılıyorum. Film izlerken bile dikkatim dağılıyordu. Lise zamanında gece boyu hiç uyumadan roman kitapları okurdum ama şimdi kitap okusam 10-15 sayfa okuduktan sonra bırakıyorum.
Yorumlarımı okuyanlar ne kadar akıllı bir kadın diyor
Hepimiz öleceğiz elbet bir gün. Annem babam göçüp gittiğinde, abim bana baksın diye beklentim olmaz. O evlenir kendi hayatını kurar, ben de çalışırım, düşük maaşlı iş olur yine çalışırım yeterki kendimi geçindirecek kadar param olsun.bu sayfaya kadar okudum. resmen çalışmamak için size söylenen herşeye bahane uydurmuşsunuz.
günün birinde anneniz tık diye ölüp gider; abin çoluğunu çombalağını toplayıp kapısını örter ve siz de bu hayatın ortasında halen abisinin kendisine cep harçlığı verdiği için keriz gibi sevinen vasıfsız, meziyetsiz ve beş parasız bir kadın olarak sığınacak çatı arasınız.
İşte benim sıkıntım bu, başka insanlara çok güzel öneride bulunurum destek olurum söz konusu kendim olunca 0bu tutum normal değil.
bu konuda da kendi üstünd ebaskı oluşturma. gerçekten hakkında böyle bi şey düşünmüyoruz.
Hepimiz öleceğiz elbet bir gün. Annem babam göçüp gittiğinde, abim bana baksın diye beklentim olmaz. O evlenir kendi hayatını kurar, ben de çalışırım, düşük maaşlı iş olur yine çalışırım yeterki kendimi geçindirecek kadar param olsun.
Buraya konu açtım kendimle yüzleşebilmek için. Gayet güzel öneride bulundu arkadaşlar sağolsun. Kendim için elimden geleni yapacağım, kendimi keşfetmek için geç kaldım ama olsun son nefesime kadar devam edeceğim.o günler geldiğinde kimse seni çalıştırmayacak. bunu anlaman lazım.
bunlar acı gerçekler ama vasıfsız bir insan isen bedensel olarak çalışmaya mahkumsun çünkü zihinsel kapasiteni tanımlayan ya da kanıtlayan ne bir belge ne de iş deneyimi var elinde. bedensel çalışacak elemanı da gençlerden seçer işverenler çünkü yaş ilerledikçe enerji ve dirayeti düşer insanın. o yüzden bu günler gelmeden, yaşın daha da ilerlemeden işe girmek zorundasın.
İyi mi yani? En son 2021de denemişsin 2014 yılında yerleşmişsin 7 sene sonra dgs sonra boşverdin gittin mi? Kpss bile yok. Belli ki içinde zaten çalışma isteği yok. Bu sorunları tek sen yaşamıyorsun. Dehbli olup tıp diş okuyan dolu. İnsan bu kadar sene ben ne yapıyorum demez mi. Deneme için bile girmemişsin. Tabii ki bir yere ait hissetmezsin. Bi mağazaya kıyafet toplamaya bile sınav yapılıyor. İşler önüne mi açılacak. Ailene baskı kur 1+1 ev aldır. Gerekirse kredi çek öde. Ağla drama kas sokakta mı kalacağım de. En azından babanın emeklisi vs kalırBarajı geçiyordum canım o kadar da değil. Hayattan soyutladım kendimi kopuk yaşadım . Cesaretimi özgüvenimi toplayıp bir adım atayım şunu bunu yapayım diye düşünmedim hiç. Bendeki tembellik rahatlık mı nedir bilmiyorum ama normal insanlar gibi yaşamadığımı biliyorum.
Ygs, Tyt, Dgs sonuçlarımdan bazıları:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?