Kendimi hiçbir yere ait hissedemiyorum...

Çocuk gelişimi önlisans mezunuyum. Bir ara Dgsye girdim 4 yıla tamamlamak için. Ama baktım ki puanım düşük, matematiğim de iyi değil vazgeçtim .
Dgs ile şu bölümlere lisans tamamlama oluyor :

Okul Öncesi Öğretmenliği (SÖZ)
Çocuk Gelişimi (EA)
Sağlık Yönetimi (EA)
Sosyal Hizmet (EA)
Özel Eğitim Öğretmenliği (SÖZ)

Çocuk gelişimi lisansın atama puanları çok yüksek, artık sağlık alanına atama da yapılmıyor. Çok düşündüm Çocuk gelişimi lisans mı okul öncesi mi diye. Yani bir anaokulunda çocuklarla ilgilenerek, onlara bir şeyler öğretip etkinlik yaparak bu mesleği sever miyim yapabilir miyim diye düşündüm.

Çocuklar geleceğin neferi ve öğretmenlik kutsal bir meslek bana göre. Herkes bunu hakkıyla yapamaz. Kendim de boşuna bu bölümü okudum diye düşündüm çünkü staj sonrası "ben sabırlı birisiyim ama bu meslek göründüğü gibi değil" dedim kendime. Önlisans diplomamla şuanda bir "anaokulu öğretmeni yardımcısı" olarak çalışabilirim. Ya bu meslekten devam ederim , ya başka bölüm okurum, ya da daha fazla okumakla zaman kaybetmeyip kendime başka bir iş bulurum. Neyi sevdiğimi, ne yapabileceğimi bilsem ona göre direkt bölüm seçerdim çok önceden.
 
Kendini ne güzel ifade etmişsin benzer durumları ben de yaşadım ama hiç değiştiremedim
 
2 yıllık farklı bölüm oku aynı anda part time oyun ablalığı yap her yerde atölye var avmlerde bile
 
Benim yazmak istediklerimi burda birkaç üye yazmış.Ben de sizi naif, yapıcı yorumlarınızla biliyorum.Gercekten insanları kırmamak için hareket eden hassas bir yapınız var.Pozitif yaklaşıyorsunuz ne güzel ama belli ki önceliği hep başkalarının düşüncelerine veriyorsunuz benim gibi.Bu da insanı bir yerden sonra yıpratıyor.Kendinizi düşünün,kendinize değer verin.Benim burdan edindiğim izlenim çok güzel bir kalbiniz var.Umarim herşey dilediğiniz gibi olur..
 
2 yıllık farklı bölüm oku aynı anda part time oyun ablalığı yap her yerde atölye var avmlerde bile
Aklımda tıbbi sekreterlik bölümü var bakalım hayırlısı. Bir de yabancı dil öğrenmeyi seviyorum, İngilizcemi geliştirip bir anaokulunda özel olarak ders vermek isterim aslında. Bunun koşullarını iyice bir araştırmam gerek. Evet oyun ablalığı yapan arkadaşlarım vardı. Bir yerden başlasam gerisi gelecek zaten.
 
Ben ailem gibi olmaktan korktukça onlara benzedim galiba. İyi bir insan olduğumu düşünmüyorum. Benim de hatalarım oldu, istemeden kırdığım insanlar , farkında olmadan kullandığım yanlış cümleler olmuştur. Kimse mükemmel değil bunun farkındayım. Ama ailem gibi toksik bir insana dönüştüğümü görüyorum kendimi tanıyamıyorum. Yine de güzel düşünceniz ve dileğiniz için çok teşekkür ederim.
 
Psikolog düşünmez misiniz? Benimde aynı sorunlarım vardı biraz çözdüm biraz çözemedim ama duygularımı daha iyi yönetmeyi öğrendim. Şu an ben de hiçbir şey yapmak istemiyorum Ama kendimi zorluyorum Gerçi benim Vitamin değerlerini de bayağı düşük de
 
Aile içinde aldığı icin sorumluluk çok fazla.Neden bu kadar fedakarlık yapma ihtiyacında hissediyorsun? Daha fazla sevilmek için mi?
Sen ailenin kahramanı değilsin,bence artık bir geri çek kendini.Biraz da ailen senin için bişeyler yapsın,mutlu etmeye çalışsın,senin için fedakarlıklar yapsın ama yapmazlar çünkü sen onları maalesef alıştırmışsın.Yengenç güzel noktalara değinmiş bence önerilerini dikkate al.
Kesinlikle en acilinden işe gir,ailene bunu önceden söylemek zorunda değilsin.
İşe girdiğinde paraya ihtiyacın olduğunu ve kendini iyi hissetmediğini çalışmak istediğini söyle.
Herkes doğurduğu çocuğa kendisi baksın.Hayatı kaçırıyorsun farkında değilsin üzerine mutsuzluk yapışmış çünkü,yaşadığın bunca yükün altında kendini yorgun hissetmen,sürekli uyumak istemen çok normal.
Arın bir an önce ve artık kendine öncelik ver.Köklü bir değişim olmasını istiyorsan önce kendinden başla.Gerekirse bencil ol ailendeki herkes gibi.
Ailenden elini çekmeye başladığında herkesin gerçek yüzünü göreceksin umarım bu seni silkeler.
İnsanın kendine yaptığı kötülüğü kimse yapmaz diye boşa dememişler.Önce kendini düşün mutlu et gerisini sonra düşünürsün.
İntihar düşüncelerinden kurtul bir an önce rica ediyorum.Daha yaşayacağın güzel günler var.O gemiden mutlu in.
 
Demekki asi olmak gerekiyormuş. Bu arkadaşına da üzüldüm gerçekten. 34 yaşına gelmiş ama hâlâ annesinden korkuyor, bir şeyleri saklamak zorunda kalıyor. Annesi de çok ayıp etmiş. Kargo yengencin açma demesine rağmen açıp bakmış.

Benim annem de biriyle konuştuğumu öğrendiğinde " ne gerek var elin oğluyla yabancılarla niye konuşuyorsun" demişti.
Şimdi ise " evlenmeyi düşünmüyor musun " diyor. Kafa yapıları aynı gibi. Eminimki ben çalışsam da işten çıkış saatime bile müdahale ederler. Hatta çıkışta abim ya da babam arabayla gelip beni almak ister. Ama hele bir çalışayım ben sınırımı çizeceğim. " Sizin beni gelip almanıza gerek yok , otobüse binerim kendi işimi kendim halletmek istiyorum" derim.
 
Umarım kendi kul hakkımıza girmeye son verip öncelik sırasına kendimizi koyup istediğimiz hayatı yaşarız. İmkansız değil. Evet zor gelebilir ama aşama aşama yapılabilir bence bu.
 
calismak da ise yaramaz ki bu arkadasim calisir ailesine verir biriktirsin diye. iceride kac parasi var, parasindan ne kadari tirtiklandi da kardesine araba alindi vs bilmez, hesabini tutmaz. en son ailesi de destek oldu o birikmis parasina para katip bir yatirim yaptilar. simdi de onun borcunu ödüyor. yani ailesi kizi dolandırmaz ama eline de para vermez
ama bunu yapan, buna izin veren yine arkadasim.
biriyle cikinca annesine fotograf atan yine arkadasim. ailesi kamerayla arayinca "anne merhaba yengencleyim, bak selami var" diye kamerayi bana döndüren ya da sevgilisiyleyse panik olan, sirf bu yuzden aniden ararlarsa diye uzak mesafe ilişkisi geldiginde tum gun cikacaksa ya da gec gelecekse yanina beni - esi dostu cagiran falan da arkadasim.
yani inan konu calismak falan da degil. konu kendi sınırlarını koruyabilmek.
ama yine de calismaya karar vermene sevindim. bu da bir adımdır.
asla parani kimseye verme. eve de masraf yapma onca insan çalışıyor gecindirsinler evi. abin vermeye devam ederse gurur yapma al sonucta kiziyla ilgileniyorsun o kadar. bütün paralarınla altin yap dolar yap bir sekilde evde degil bankada biriktir.
bugun olmaz seneye olur elbet birikir. o zaman belki evi terkedebilecek cesaretin gelir
 
Son düzenleme:
Ne kadar güzel yazmışsınız. Ben bu gemiden mutlu inmek istiyorum. Bu ailenin kahramanı ya da kurtarıcısı değilim. En başta kendimi düşünmem gerekiyor geç de olsa anladım bunu. Geminin kaptanı ben olmalıyım. Onlar beni sever diye uğraştım gözlerine girmek istedim ama olmadı. Belki de çocukluk yaşantım, travmalarım beni fedakarlık yapmaya itiyordur. Bilinçaltımda yatan şeyleri bir çözebilsem keşke. Mağdur olmak, gerçeklerden kaçmak ve yüzleşmemek sorunları arttırıyor o yüzden kurban rolünden çıkıp yaşadığım sorunların suçlusu olarak sadece ailemi bahane etmemeliyim. Şuan mutlu değilsem, hayattan tat alamıyorsam en büyük sorumlusu benim. Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum.
 
Evet psikoloğa gitmeyi düşünüyorum. Psikiyatriye gittim antidepresan kullandım ve sanırım doktor doz arttırabilir ya da ilacı değiştirir. Sonrasında psikolog eşliğinde devam etmek istiyorum. Allah kalbimize ferahlık versin. Umarım daha iyi olursunuz. Vitamin değerleri de çok önemli, mutlaka takviye alın, düzenli beslenmeye özen gösterin. Hayatınızda sağlık, mutluluk,huzur, bolca sevgi ve neşe diliyorum.
 
Son düzenleme:

Teşekkür ederim aynı yollardan geçtiğim için psikoloğun sizin için daha iyi olacağını düşünüyorum. Umarım herşey gönlünüzce olur. Ben de sizin hayatınızda depresyonun olmadığı, sorunlarınızın artık kafanızda çığ gibi büyümediği, sağlık mutluluk, huzur, sevgi ve Neşe diliyorum
 
Ayyyy arkadaşın ne yapmış kendine öyle yazık günah ya. O kadar çok alışmışki bu duruma, resmen annesi aradığında panik oluyor görüntülü konuşurken seni gösteriyor. Yalan söylemeyi de beceremiyor. Yalan söylemek güzel bir şey değil zaten ama çok fazla kendini kullandırmış. Maddi, manevi sömürmüşler kadını.

Önce bir iş bulup çalışmaya başlayayım hayırlısıyla birikimi nasıl yapacağımı da planlarım artık. Güzel önerilerin için çok teşekkür ederim hiç üşenmeden uzun uzun yazdın. Sağol iyi ki varsın , umarım mutlu olursun sevgilinle güzel bir yuva kurarsın, yolun hep iyi insanlarla kesişsin inşallah yenGEnC
 
Her yıl düzenli olarak kan veriyorum. Bu yıl da verdim demir(serum),ferritin, B12 değerim düzelmiş. Ama d vitamini hâlâ düşük. Magnezyum değeri ise en son geçen yıl 2024te görünüyor .
Değerlerde optimal değil ,öldürmüyor süründürüyor.
Ferritin düşük zaten ve aslinda tsh da yüksek .
Cetveli aşmamiş ama bazi uzmanlar 3 üstü oldumuda etkilenen insanlar var .
Yani hipotiroidizm etkisi yapiyor,depresyon eğilimi içinde.
Kesinlikle bir endokrinoloji gidin ve hormonlariniza baktirin:
Testosteron ,Öströjen,Prolaktin ve Progesteron.
Özellikle testosteron eksikliği aynen insani herşeyden soğutuyor .
Tavsiyem:
-kan değerlerini düzene getirmek ,ilk aylari takviyeleri yüksek dozda kullanmak
Mesela vit d halen cok düşük doz kullaniliyor .
-un ve şekerden uzak durmak
  • doğada yürüyüş-
  • sohbet etmek ,dertleşmek.
 
senin de yolunda cicekler acsin , zaten bir seyden kurtulmanın ilk yolu bunun yanlis oldugunu farketmen. cogu insan berbat bir hayatı yasiyor ve farketmiyor bile berbat oldugunu. o dünyaya doğduğu icin, o ailede büyüdüğü icin, cevrede benzer sekilde büyüyen insanlar oldugu icin normal zannediyor.
sen bu farkindaliga gelmissin, devami istikrarli olmak - en cok kendini sevmek - gerekirse kalp kirmak
 
Bu attığım görsel 25.06. 2024e ait TSH değeri 3.36 çıkmış daha sonrasında ise 4.11.2024te 1.26 ya düşmüş.

Bu yıl en son kan verdiğimde 15 Nisan'da
1.76 çıkmış. iyi mi sizce? Neden bu kadar çabuk değişir TSH değeri?
 

Eklentiler

  • IMG_20250524_022238.webp
    22,7 KB · Görüntüleme: 8
valla okudukça şaşırdım Senın abinin yengenin çocuğunu düşündüğün kadar ben kendı çocuğumu yeri gelip düşünmüyorum eşim , babası var diyip benım kendıme vakit ayırmam lazım diyip çekiliyorum kendıme vakit ayırıyorum .
bırak annesi baksın çocuğuna sana ne ? Boşanan abin sana güvenip mi velayet aldı nie annesi modundasın ? Herkesin cirit attığı Evın temizliğiyle nie bi sen ilgileniyorsun . Annene gelince Senın yerınde olsam o çaydanlığı parçalardım camı pencereyi indirirdim bak kriz öyle değil böyle geçiriliyor derdim sıcak su nedir yahu .
birsürü yorumunu görüyorum mutsuz kadınlara ellerinde çocuğu varken boşan çalış yazıyorsun eee tek başınasın kendıne ne zaman çalış hayatını yaşa diyeceksin. ? Abin tabi paranı sormadan verecek beleş bakıcı bulmuş nie vermesin .kendın için hiç bişey yaptığın yok Senın o yapıyorum dediğin sahile çıkmak gezmek bu ne ki kendını attığın koca bi boşluk sana nefes alacak kısa bi zaman süresi sadece döndüğünde aynı terane içine giriyorsun .kendı hayatın yok kendı kararların yok 1 gun gece kalmasına gittin die sana laf yapan abin annen yengene bi dönsün desin bakalım çocuğuna bak şu evi süpür sil die yengen o apartmanda kalır mı ?bakıcı aşçı temızlikçi dinleyici stres topu her halt olmuşsun herkese , bi kendıne sahip olamamısın parça parça almışlar sana ait ne varsa.. dilin söylüyor ama yaşadığın söylediklerinden eksik kalıyor ,hızlıca kendıne gel bi işe gir bak bakalım herkes nasıl her işini kendı yapıyor zaten kimse senden bisey istemese de sen yapıyorsun anlaşılan görevin gibi işlemişler .

Boşanmamış olsaydın ne olacaktı ? Bunları kim yapacaktı hiç düşündün mü ? İşe gitmek için annem hasta şu bu çocuk var peki aşık olsan napacaksın bırakamam ailemi mi diyeceksın kendı hayatını erteleme !
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…