- Konu Sahibi Miss Salvatore
-
- #121
Değerlerine baktır.1 gün keyfim yerindeyse 5 gün diplerde hissediyorum hayattan tat alamıyorum eskisi kadar. Arkadaş ortamında konuşkan, güler yüzlü birisiyim normalde. Sabah yataktan kalkıyorum sırtım,belim , bacaklarım her yerim ağrıyor. Keyifsiz, mutsuz şekilde ve bir ton şeyi düşünerek kalkmaya çalışıyorum. Yine mi sabah oldu, ne zaman bitecek bu yolculuk diyorum kendime. Elimi , yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalışıyorum. Yürürken bile çok isteksiz yürüyorum. Yaşayan ölü gibi hissediyorum kendimi bazen. Allah'a inanıyorum ama çok dindar birisi değilim. Dua ederken kalbim ferahlıyor geçici süreliğine. Ben mi mutsuzluğa yapıştım yoksa mutsuzluk mu yakamdan düşmüyor bilemedim. Bir hobi edinsem bile kafamı dağıtamıyorum. Her şeyi çok kafaya takıyorum. Sağlığımın kıymetini bilmek için illa ağır şekilde hasta olmam mı gerekiyor ? Kendime şükret diyorum şükürsüz halime kızıyorum. Arkadaşımla konuşsam söylediği şeyleri düşünüyorum ya da bir şey söylesem acaba yanlış bir şey mi dedim beni yanlış anlamış mıdır diye kafamda kuruyorum. Kendimden yoruldum bıktım ,usandım, tükendim artık. Bu kadar negatif olmayı istemiyorum. Arkadaşlarımla arada bir görüşüyorum, yürüyüş yapıyorum, denize sahile gidiyorum, minnoş bir kedim var onunla ilgileniyorum, yeğenlerimle vakit geçiriyorum parka falan gidiyoruz , gökyüzünü izlemek bana iyi geliyor ama sonrasında içimde büyük bir boşluk oluşuyor. Çok uzun yıllar yaşamaktan korkuyorum bu yüzden Allah'a dua ederken kısa ve güzel bir ömür diliyorum. Yeni şeyler yapmayı deniyorum hemen canım sıkılıyor, hiçbir şey yapacak enerjim, takatim yok, saatlerce uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum sadece. Aklıma intihar düşüncesi geliyor bazen ama ahiret inancım olduğu için yapamıyorum bunu. Daha dün şarkı dinleyip dans ediyordum keyfim yerindeydi ama bir anda modum değişiyor,ruh halim çok değişken. Böyle bir konu açtığım için de hepinizden özür diliyorum. Bunaltıcı oldu yazım farkındayım. Ne yapacağımı bilemiyorum. Benim gibi hisseden var mı?
Uzman değilimBu attığım görsel 25.06. 2024e ait TSH değeri 3.36 çıkmış daha sonrasında ise 4.11.2024te 1.26 ya düşmüş.
Bu yıl en son kan verdiğimde 15 Nisan'da
1.76 çıkmış. iyi mi sizce? Neden bu kadar çabuk değişir TSH değeri?
her sabah isteksiz uyanıyorum keşke yaşamasam yine mi sabah oldu diyorum...
İki yıldır aynı döngüdesin artık lütfen hayatın için adım atmaya başla, yerinde saydıkça iyice dibe batacaksınKeyifsiz, mutsuz şekilde ve bir ton şeyi düşünerek kalkmaya çalışıyorum. Yine mi sabah oldu, ne zaman bitecek bu yolculuk diyorum kendime.
Yorumlarımı okuyanlar ne kadar akıllı bir kadın diyor ama söz konusu kendi hayatım olunca böyle aptal gibi davranıyorum işte.valla okudukça şaşırdım Senın abinin yengenin çocuğunu düşündüğün kadar ben kendı çocuğumu yeri gelip düşünmüyorum eşim , babası var diyip benım kendıme vakit ayırmam lazım diyip çekiliyorum kendıme vakit ayırıyorum .
bırak annesi baksın çocuğuna sana ne ? Boşanan abin sana güvenip mi velayet aldı nie annesi modundasın ? Herkesin cirit attığı Evın temizliğiyle nie bi sen ilgileniyorsun . Annene gelince Senın yerınde olsam o çaydanlığı parçalardım camı pencereyi indirirdim bak kriz öyle değil böyle geçiriliyor derdim sıcak su nedir yahu .
birsürü yorumunu görüyorum mutsuz kadınlara ellerinde çocuğu varken boşan çalış yazıyorsun eee tek başınasın kendıne ne zaman çalış hayatını yaşa diyeceksin. ? Abin tabi paranı sormadan verecek beleş bakıcı bulmuş nie vermesin .kendın için hiç bişey yaptığın yok Senın o yapıyorum dediğin sahile çıkmak gezmek bu ne ki kendını attığın koca bi boşluk sana nefes alacak kısa bi zaman süresi sadece döndüğünde aynı terane içine giriyorsun .kendı hayatın yok kendı kararların yok 1 gun gece kalmasına gittin die sana laf yapan abin annen yengene bi dönsün desin bakalım çocuğuna bak şu evi süpür sil die yengen o apartmanda kalır mı ?bakıcı aşçı temızlikçi dinleyici stres topu her halt olmuşsun herkese , bi kendıne sahip olamamısın parça parça almışlar sana ait ne varsa.. dilin söylüyor ama yaşadığın söylediklerinden eksik kalıyor ,hızlıca kendıne gel bi işe gir bak bakalım herkes nasıl her işini kendı yapıyor zaten kimse senden bisey istemese de sen yapıyorsun anlaşılan görevin gibi işlemişler .
Boşanmamış olsaydın ne olacaktı ? Bunları kim yapacaktı hiç düşündün mü ? İşe gitmek için annem hasta şu bu çocuk var peki aşık olsan napacaksın bırakamam ailemi mi diyeceksın kendı hayatını erteleme !
Kendını sev kendın ıcın yapAma gerçekten aşık olduğum, sevdiğim birisi olursa aileme karşı restimi çekerim.
Estafirullahaptal gibi davranıyorum işte.
Öyle öyle. Akıllı olan , mantıklı davranan hiçbir kadın, benim bu yaptıklarımı yapmazdı çoktan kendi hayatını kurmuş, çalışıp birikim yapmış ailesine net sınırlar koymuştu.Kendını sev kendın ıcın yap
Estafirullah
Mevzu aile olunca olmuyor işte bazen ama yeter diyip başla bi yerdenÖyle öyle. Akıllı olan , mantıklı davranan hiçbir kadın, benim bu yaptıklarımı yapmazdı çoktan kendi hayatını kurmuş, çalışıp birikim yapmış ailesine net sınırlar koymuştu.
Hep depresif değilim. Daha önce 3-4 farklı psikiyatriste gittim. Depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu tanısı koyulmuştu. 1 aydır antidepresan kullanıyorum.Aşırı neşeli ve enerjili halleriniz oluyor mu ? Yoksa hep böyle depresif misiniz ?
Ben de sizin gibiyim. Bazen çok mutluyum bazen yataktan çıkasım gelmiyor. Chat gpt’ye yazdım bipolar çıktımHep depresif değilim. Daha önce 3-4 farklı psikiyatriste gittim. Depresyon ve yaygın anksiyete bozukluğu tanısı koyulmuştu. 1 aydır antidepresan kullanıyorum.
Durduk yere şarkı açıp dans ediyorum, bazen ayna karşısına geçip kendimle konuşuyorum, kendime sorular soruyorum. Aklıma geçmişte olan komik bir şey geliyor, gülmeye başlıyorum mesela.
Üniversite mezuniyetinde kep atma sırasındayken ortalık yerde Ankara havası oynamak istedim kızlarla:) hadi kızlar oynayalım bugün bizim günümüz diye. Aslında bulunduğum yer beni depresifleştiriyor.
Enerjim yükseldiğinde evde zumba yapıyorum rahatlıyorum , geçen gün bisiklet sürdüm. Eskiden bana keyif veren şeyleri yeniden yapmayı deniyorum.
Biliyorsunuzki psikolojik rahatsızlıklarda öyle bir iki görüşme ile tanı koyulamaz. Bazen ilaç değişimi olabiliyor yanlış tanı koyuluyor falan. Chatgptye ya da internetteki belirtilere bakarsak yanlış bilgi ediniriz. Bipolar olmak için uzun süreli ani iniş ve çıkışlar olmalı diye biliyorum.Ben de sizin gibiyim. Bazen çok mutluyum bazen yataktan çıkasım gelmiyor. Chat gpt’ye yazdım bipolar çıktımBen de kendi ruh sağlığım için endişeleniyorum ama anksiyeteli gibi gelmediniz bana. Daha önce intihar girişiminiz olmuş hiç terapi almayı denediniz mi ? Psikologumu çok seviyorum ama şimdi çok pahalı, maddiyatı toparlayınca tekrar başlamak istiyorum ben de.
Umarım en kısa sürede maddi durumunuzu toparlar , yeniden psikoloğa gidersiniz. Peki ilaç kullanıyor musunuz?Ben de sizin gibiyim. Bazen çok mutluyum bazen yataktan çıkasım gelmiyor. Chat gpt’ye yazdım bipolar çıktımBen de kendi ruh sağlığım için endişeleniyorum ama anksiyeteli gibi gelmediniz bana. Daha önce intihar girişiminiz olmuş hiç terapi almayı denediniz mi ? Psikologumu çok seviyorum ama şimdi çok pahalı, maddiyatı toparlayınca tekrar başlamak istiyorum ben de.
Kalabalık ortamlarda bunalıyorum. Sakin bir yapım var, sessiz yerlerde durmak bana huzur veriyor. Biriyle konuşurken acaba hakkımda ne düşünüyor, yanlış bir şey söyledim mi diye düşünürüm. Kendime çok fazla eleştiri yaparım. Toplu alanda yemek yerken rahat olamıyorum.Ben de sizin gibiyim. Bazen çok mutluyum bazen yataktan çıkasım gelmiyor. Chat gpt’ye yazdım bipolar çıktımBen de kendi ruh sağlığım için endişeleniyorum ama anksiyeteli gibi gelmediniz bana. Daha önce intihar girişiminiz olmuş hiç terapi almayı denediniz mi ? Psikologumu çok seviyorum ama şimdi çok pahalı, maddiyatı toparlayınca tekrar başlamak istiyorum ben de.
Valla direkt konuşacağım her yer eğitim fakültesi mezunu artık kreşlerde psikoloji pdr mezunları çalışıyor bu kadar öğretmen ingiliz dili ve edebiyatı mezunu varken gerçekten bunu yapacağı düşünebiliyor musun ki ülkede çok fazla yabancı uyruklu insan var çoğu dil kursunda onlar var kreşler dahil. Bu hayalin çok mantıklı gelmedi bir dil kolay kolay öğretecek seviyeye gelmez kreş çocuğuna bile. Rakiplerin lisans öğretmenlik mezunu deneyimi var. 18 yaşında okula başlasan 9 senelik bir kayıp var. Anca 0-24 ay kreşlerinde alt değişimi yapan ya da servis hostesliği yardımcı abla vs işi bulabilirsin. İnsanlar milyar milyar para döküyor eğitimlerine sertifika alıyor deneyim kazanıyor bu işlerde. Ben 28im 6 senedir aktif çalıştım üniversite okurken staj yaptım buna rağmen iş bulacağıma inanmıyorum çevremde de görüyorum artık herkes üniversite mezunu insanlar kendilerine yatırım yapıyor. Bölümünde geçmiş senelerde 65 70 puanla ataması olmuş. Tıbbi sekreterlik zaten çok aldı herkes okur oldu. 29 yaş çocuk yaşı değil zaten ilk önüne yaş engeli çıkacak sorulacak ilk soru bu olacak. Kendine nasıl bşr kötülük yaptığının farkında değilsin. Benim ailem böyle şöyle sadece senin ailen mi böyle. Eski mesajlarına baktım sanırım kayınvalide ile aynı evde yaşamışsın. Başkalarına kendini bu kadar hizmetçi etmen tuhaf. Ailen mi zengin onlara mı güvendin hayatının gittiği yönün ciddiyetinin farkında değilsin bence. Ben daha dün 21 yaşındaydım ekimde 29 oluyorum. Yarın bir bakacaksın yaş 40 ve kendi hayatın yok. Seni kırmak istemiyorum ama çok daha büyük bir derdin var. Depresyonda olan kan değerleri düşük olan bir çok insan var. Bende ciddi anksiyete var mesela 20 yaşında sabah 9 akşam 22 çalıştığım işim vardı haftada 2 gün. Ailem parasız mı bıraktı yok bi hedefim vardı. Okulum vardı 3 gün staj yapıyordum. Bi dershaneye vs gitseydin çabalasaydın. İş arayınca yolların açılacağını mı düşünüyorsunAklımda tıbbi sekreterlik bölümü var bakalım hayırlısı. Bir de yabancı dil öğrenmeyi seviyorum, İngilizcemi geliştirip bir anaokulunda özel olarak ders vermek isterim aslında. Bunun koşullarını iyice bir araştırmam gerek. Evet oyun ablalığı yapan arkadaşlarım vardı. Bir yerden başlasam gerisi gelecek zaten.
Bir yerden başlarsam gerisinin geleceğini düşünüyorum. Açıkçası çevremde Çocuk gelişimi okumamış olmasına rağmen anaokulunda çalışanı da duydum. Bir kursta tanıştığım kadın da çocuk gelişimi mezunuydu kolejde İngilizce dersi veriyorum demişti. Tabi önce dil sınavına giriyor seviye tespit eden belgesini sunuyor. Onca lisans mezunu, İngiliz Dili ve edebiyatı okuyan insanlar varken elbette beni seçmeleri düşük ihtimal. Fikrimi söyledim sadece. Ailem çok zengin değil, ama fakir de değiliz şükür, kalabalık bir ailede yaşıyorum.Valla direkt konuşacağım her yer eğitim fakültesi mezunu artık kreşlerde psikoloji pdr mezunları çalışıyor bu kadar öğretmen ingiliz dili ve edebiyatı mezunu varken gerçekten bunu yapacağı düşünebiliyor musun ki ülkede çok fazla yabancı uyruklu insan var çoğu dil kursunda onlar var kreşler dahil. Bu hayalin çok mantıklı gelmedi bir dil kolay kolay öğretecek seviyeye gelmez kreş çocuğuna bile. Rakiplerin lisans öğretmenlik mezunu deneyimi var. 18 yaşında okula başlasan 9 senelik bir kayıp var. Anca 0-24 ay kreşlerinde alt değişimi yapan ya da servis hostesliği yardımcı abla vs işi bulabilirsin. İnsanlar milyar milyar para döküyor eğitimlerine sertifika alıyor deneyim kazanıyor bu işlerde. Ben 28im 6 senedir aktif çalıştım üniversite okurken staj yaptım buna rağmen iş bulacağıma inanmıyorum çevremde de görüyorum artık herkes üniversite mezunu insanlar kendilerine yatırım yapıyor. Bölümünde geçmiş senelerde 65 70 puanla ataması olmuş. Tıbbi sekreterlik zaten çok aldı herkes okur oldu. 29 yaş çocuk yaşı değil zaten ilk önüne yaş engeli çıkacak sorulacak ilk soru bu olacak. Kendine nasıl bşr kötülük yaptığının farkında değilsin. Benim ailem böyle şöyle sadece senin ailen mi böyle. Eski mesajlarına baktım sanırım kayınvalide ile aynı evde yaşamışsın. Başkalarına kendini bu kadar hizmetçi etmen tuhaf. Ailen mi zengin onlara mı güvendin hayatının gittiği yönün ciddiyetinin farkında değilsin bence. Ben daha dün 21 yaşındaydım ekimde 29 oluyorum. Yarın bir bakacaksın yaş 40 ve kendi hayatın yok. Seni kırmak istemiyorum ama çok daha büyük bir derdin var. Depresyonda olan kan değerleri düşük olan bir çok insan var. Bende ciddi anksiyete var mesela 20 yaşında sabah 9 akşam 22 çalıştığım işim vardı haftada 2 gün. Ailem parasız mı bıraktı yok bi hedefim vardı. Okulum vardı 3 gün staj yapıyordum. Bi dershaneye vs gitseydin çabalasaydın. İş arayınca yolların açılacağını mı düşünüyorsun
Ben okulumu bir sene uzatmak durumunda kalmıştım. İlk iş görüşmemde iki yıllık okulu üç yılda bitirmişsiniz demişlerdi, iş deneyimi olarak yetersiz bulmuşlardı. Yaşına göre iş deneyimlerine de ayrıca bakıyorlar tabiki. Evde otururken bir işe başvurduğum zaman işe kolayca alınacağımı düşünürdüm ama gerçekler hiç de öyle değilmiş. Bu devirde ekmek aslanın ağzında. Çoğu işten ayrılır ayrılmaz yerimize başlayacak eleman bile hazır oluyor. Kendimizi elimizden geldiğince geliştirmeliyiz. Sadece iş deneyimlerini de değil, konuşma tarzını, mizacını her şeyini değerlendiriyorlar. Çabalamadan bir yere gelmek çok çok zor. Çabaladığı halde iş bulmak için bekleyen de çok insan var. Çok gerçekçi bir yorum yapmışsınız. Bir insan kendi için çabalamazsa, yerinde sayarsa psikolojik olarak kötü hissetmesi de oldukça normal. Eski açtığı konuyla iki yıldır aynı yerde, kurduğu cümleler bile aynı üstte alıntı yapmışım. Dediğiniz gibi çoğu insanın ailesi sorunlu, buna takılıp yerinde saymak hiç mantıklı değil. Nasıl olsa bir gün çabalarım diyerek rahat olacağımız bir devirde de değiliz. En üretken olmamız ve hayatı yaşamamız gereken yaşlarımızdayızValla direkt konuşacağım her yer eğitim fakültesi mezunu artık kreşlerde psikoloji pdr mezunları çalışıyor bu kadar öğretmen ingiliz dili ve edebiyatı mezunu varken gerçekten bunu yapacağı düşünebiliyor musun ki ülkede çok fazla yabancı uyruklu insan var çoğu dil kursunda onlar var kreşler dahil. Bu hayalin çok mantıklı gelmedi bir dil kolay kolay öğretecek seviyeye gelmez kreş çocuğuna bile. Rakiplerin lisans öğretmenlik mezunu deneyimi var. 18 yaşında okula başlasan 9 senelik bir kayıp var. Anca 0-24 ay kreşlerinde alt değişimi yapan ya da servis hostesliği yardımcı abla vs işi bulabilirsin. İnsanlar milyar milyar para döküyor eğitimlerine sertifika alıyor deneyim kazanıyor bu işlerde. Ben 28im 6 senedir aktif çalıştım üniversite okurken staj yaptım buna rağmen iş bulacağıma inanmıyorum çevremde de görüyorum artık herkes üniversite mezunu insanlar kendilerine yatırım yapıyor. Bölümünde geçmiş senelerde 65 70 puanla ataması olmuş. Tıbbi sekreterlik zaten çok aldı herkes okur oldu. 29 yaş çocuk yaşı değil zaten ilk önüne yaş engeli çıkacak sorulacak ilk soru bu olacak. Kendine nasıl bşr kötülük yaptığının farkında değilsin. Benim ailem böyle şöyle sadece senin ailen mi böyle. Eski mesajlarına baktım sanırım kayınvalide ile aynı evde yaşamışsın. Başkalarına kendini bu kadar hizmetçi etmen tuhaf. Ailen mi zengin onlara mı güvendin hayatının gittiği yönün ciddiyetinin farkında değilsin bence. Ben daha dün 21 yaşındaydım ekimde 29 oluyorum. Yarın bir bakacaksın yaş 40 ve kendi hayatın yok. Seni kırmak istemiyorum ama çok daha büyük bir derdin var. Depresyonda olan kan değerleri düşük olan bir çok insan var. Bende ciddi anksiyete var mesela 20 yaşında sabah 9 akşam 22 çalıştığım işim vardı haftada 2 gün. Ailem parasız mı bıraktı yok bi hedefim vardı. Okulum vardı 3 gün staj yapıyordum. Bi dershaneye vs gitseydin çabalasaydın. İş arayınca yolların açılacağını mı düşünüyorsun
Şimdiye kadar delilik yapıp Müge Anlı'ya çıkmadığım için şükrediyorum.Sizin ailenizden uzaklasmaya ihtiyaciniz var.
Iste o yuzden uzaklasmaniz lazim. Size iyi gelmiyor. Hicbiri hemde.Şimdiye kadar delilik yapıp Müge Anlı'ya çıkmadığım için şükrediyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?