Ben sizin yorumlarınızı çok beğenirim, siz de yorum yapınca iyice emin oldum taviz vermemem gerektiğine. Ailem de dahil olmak üzere herkes aynı şeyi söylüyor zaten.
Korkum geçmişten kaynaklı sanırım. Çok iyi bir devlet okulundaydım, hakkımı aramaya çalıştıkça daha da ezildim, meyve suyu mu dağıttırmadılar, bir de sekreter ileride kadro bulamazsan işte ne güzel deneyim oldu garrsonluk yaparsın mı demedi, bunu Dekan Hocaya söyleyince ne var bunda şaka yapmış mı demedi. Fakültede hiç ama hiç tanımadığım daha öncesinde görmediğim bir hoca kiralık ev aradığımı duyunca bizim bahçede köpek klübesi var gel orada yaşa mı demedi, kendim bile inanamıyorum ama duydum bunu da. Benle en ufak husumeti yok tanımıyor çünkü, ev aramaya gidiyordum bir semte, okulun servisine bindim, beni yarı yolda indirdi siz bana nasıl böyle söylersiniz diyince, yanımda kardeşimde vardı, iki bayan hiç bilmediğimiz bir yerde kaldık yolun ortasında. Bu durumu şikayet ettim ben tabi ki, bir de beni tehdit etti, yakarım seni, iş bulamazsın vs daha neler, bunların hepsi de devlet kadrom varken oluyor özel değil, yine de şikayet ettim, Dekan Hoca ne var şaka yapmış dedi, bir servis insan vardı kimse şahit olmadı korkularından.
Diğer sektörlerde de sorunlu insan muhakkak vardır ama akademideki kadar sorunlu insan yoktur. Okumaktan kafayı mı yiyorlar napıyorlar, hiç akıl, fikir, edeb kalmıyor bazılarında, sürekli küfür ağızlarında, en iyi lafları salak manyak, koridorlarda birbirlerine girerlerdi proflar hep çığlık çığlığa, ertesi gün bakardım beraber çay içiyorlar, bu anlattıklarım ismen çok saygın bir üniversitede yaşananlar hep. Şikayet ettim 2 katı iş verdiler, şikayet ettim en sorunlu hocaları verdiler, şikayet ettim tozlu odaları temizlettiler, bunlar zaten Dekanlıktan geliyordu görev olarak, şikayet mekenizması asla işe yaramadı. Tek savundukları biz asistanken neler neler yaptık, sizinki ne idi.
Yurtdışında çalıtığım dönem çok rahattım, burada özelde ikende çok şükür saygılı idi insanlar ama bakıyorum devlet kurumu yine aynı, nasıl olsa bana bir şey olmaz düşüncesi ile herkes ağzına ne geliyorsa söylüyor. Onlarla baş edip edememe meselesi değil bu, ederim elbet ama ben huzur istiyorum artık, çok hak ettiğimi düşünüyorum huzuru da, kendimi bildim bileli çalışıyorum, tek istediğim huzurlu kafamın rahat olduğu bir işyeri. Ben hassas bir insanım onlar gibi ağzıma ne gelirse sayamam, saymakta istemiyorum zaten, huzurlu bir şekilde kafan rahat çalışmak kadar güzel bir şey yok.