Keşke hiç doğmasaydım

Leyl3535 .!.:

Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Boşansam annemin yanında kalmak istemiyorum. Çocuğumla ayrı bi evde yaşamak ta gözüme zor geliyor. Bir de ekşi sözlük te boşanmış ailenin çocuğu olmak başlığındaki yazıları okudum çok üzüldüm.çocuğumu babasız büyütmek için yeterli gelmedi bu sebep,mükemmel derecede iyi bi eş değil ama iyi bi baba olur diye düşünüyorum. Bu büyükleri hayatımızdan olabildiğince uzak tutabilirsek, bir şeyleri daha iyi hale getirmek için ikimiz de çabalarsak biz de iyi bi aile olabiliriz diye ümidim hala var.

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam

Genişletmek için tıkla...

benneyanginlargordum .!.:

Bosanmak secenegı varken dogmamıs olmayı dilemek bır insanın kendine yapacagi en buyuk haksızlık.

Genişletmek için tıkla...

turuncuuu1 .!.:

Bunun mantığı ne . Bilimadamları açıklamali.. gerçekten . Evlendikten sonra niye böyle olurlar. Saçma.

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Boşansam annemin yanında kalmak istemiyorum. Çocuğumla ayrı bi evde yaşamak ta gözüme zor geliyor. Bir de ekşi sözlük te boşanmış ailenin çocuğu olmak başlığındaki yazıları okudum çok üzüldüm.çocuğumu babasız büyütmek için yeterli gelmedi bu sebep,mükemmel derecede iyi bi eş değil ama iyi bi baba olur diye düşünüyorum. Bu büyükleri hayatımızdan olabildiğince uzak tutabilirsek, bir şeyleri daha iyi hale getirmek için ikimiz de çabalarsak biz de iyi bi aile olabiliriz diye ümidim hala var.

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Evet annemin psikolojisinin bozulduğunu düşünüyorum ona da söyledim. Psikologa gitmeyi filan kabul etmiyor. Buraya geldiğimden beri beni o kadar zor duruma düşürdü ki. Gerçekten burda perişan oldum geldiğime bin pişmanım. Evime dönünce de ayrı sıkıntılar bekliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...

Leyl3535 .!.:

Evet annemin psikolojisinin bozulduğunu düşünüyorum ona da söyledim. Psikologa gitmeyi filan kabul etmiyor. Buraya geldiğimden beri beni o kadar zor duruma düşürdü ki. Gerçekten burda perişan oldum geldiğime bin pişmanım. Evime dönünce de ayrı sıkıntılar bekliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum..

Genişletmek için tıkla...