Keşke hiç doğmasaydım

Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam


canım..arada actigin konulari okuyorum..hele doğum oncesi yasadigin sıkıntılarda.dogum zamaninda..hep sana dua ettim...🙏💕
ne tuhaf degil mi? tek kelimemiz yok...tanimam etmem..ama dua ettim sana..💕🙏

hayat guzelliklerle dolu..oyle degil mi?
ama hayat bazen yorar insani..kaldirabildigin yükler birden anormal agır gelir..ozelliklle de yeni anne olduysan..
bir bebek gozune bakar..herşeyi ile ilgilenirsin..bu insani bazen yorar..cunku istedigin giib mukemmel olmuyordur.hep bi aksilik oluyordur...
hayat sen planlar yaparken basina gelendir aslinda..
üzülme...üzulmek sana da bebegine de zarar verir.baban kotu aliskanliklari olan bir adammis..kufur vs.muhtemelen siddet de var..annen babanin parasini kullanmak istemedigi icin boyle davraniyor olabilir mi? belki de babanin parasini bile istemeyecek kadar ofkeldir ona...bu bir psikolojik rahatsızlık...bu bir yipranmislik..kimse anne babasini seçemez su hayatta..bebeklerimiz bizi secti mi? ya da biz onlari? kayinvalideleri de seçemezsin.genelde esimizi seceriz.benim kayinvalidem de bana kalmaya geldiginde birkac defa bas ucumda dikilirken gordum.okadar sinir bozucu birsey ki..tahmin edebiliyorum...
bunlar intihar edilecek seyler degil ki...gecmise efkarlanmak bence sacma..oh sukur gecti o kotu gunelr demeli insan..kayinvalidenin ailesnin gonlunu hos etmek maalesef cogu evlilikte var canim..arayip hal hatir sor.hemen kapa.bebek agliyor de.sonra yavasca seyrek aramaya basla.bebekten firsat bulamiyorum de.kiiii zaten zaman da bulamazsin kucucuk bebekle.. kayinvaliden ile iligki problemlerini de konusarak cozebilirsin.once esin araciligi ile cozmeye calis.ama esini doldurur gibi degil de dert yanar gibi.benim yerime sen soyle iste ben cekiniyorum falan gibi..ise yaramazsa direk sen soyle..
icinde tutup kendini yipratma rahatsiz olduun davranisi kibarca dile getir..bol şans..

belli ki yasin genc...onunde kocamaaaaaan bir omur var..ohoooo simdiden dogduugna pisman olmak nedir ya 😊😊😊😊🙋‍♀️💕
 
Annen tuhaf kvden tuhaf esin tuhaf. Ama bunlar için oturup sızlanmak yerine mücadele etmek gerekir.
Yerinizde olsam
Önce eşimle konuşur annesini akrabasını vs karistirmamasini söylerdim ciddi bir şekilde.
Sonra annen rahatsız bence yaptıkları tuhaf mantıksız psikolojik olarak geçmişte yaşadığı şeylerden olabilir. Onu doktora voturmek mantıklı olanı. Tedavisini olSun.
Evini de güzelce toplayıp temizlemek gerek .
Onun dışında eşinle konuştun olmadı hâlâ hayatin aynı o zamn ayrılmak couzm olabilir. Cocugunla yeni bir hayat kurarsın. Ama bizim ülkenin kadınları okumadıkları için ozguvenelri olmadıkları için bosanamk ölüm gibi gelir onlara. Genel için söylüyorum istisna elbet var.
Hayat devam ettikçe mücadele de devam edecektir.
Herkesin geçmişinde zorlukları var. Ama bunları bir nebze iyileştirmek bizim elimizde....
 
Boşansam annemin yanında kalmak istemiyorum. Çocuğumla ayrı bi evde yaşamak ta gözüme zor geliyor. Bir de ekşi sözlük te boşanmış ailenin çocuğu olmak başlığındaki yazıları okudum çok üzüldüm.çocuğumu babasız büyütmek için yeterli gelmedi bu sebep,mükemmel derecede iyi bi eş değil ama iyi bi baba olur diye düşünüyorum. Bu büyükleri hayatımızdan olabildiğince uzak tutabilirsek, bir şeyleri daha iyi hale getirmek için ikimiz de çabalarsak biz de iyi bi aile olabiliriz diye ümidim hala var.
Kardeşini sen yada erkek kardeşin yanına alın annele kalmasın
 
Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam
ÇOK üzülüyorum size daha önce de okumuştum konunuzu. Allah kolaylık versin kurtarsın sizi
 
eski konunuzu hatırlıyorum, doğum yapmak üzereydiniz, güle güle büyütün bebeğinizi

içine doğduğumuz aile tüm hayatımızı belirliyor, sizin de öyle olmuş ama intiharı düşünmeyin, kendinize bebeğinizle bir yol çizin, en azından onun için deneyin
 
Bosanmak secenegı varken dogmamıs olmayı dilemek bır insanın kendine yapacagi en buyuk haksızlık.
Hay ağzına sağlık yaaa. Konu sahibi hep böyle konu açmış ve 266262 kere daha açacak belli ama annesinin huyu belli, oraya gidip depresyona giriyor, kaynana belli, hala boşanmıyor. İnsan bir koca için intiharın eşiği vs der mi?
 
Ben sizi hatırladım eski konunuzdan.dogum yaptınız mı ? Bebeği sakin annenin evine getirme . hastaneden cik doğru kendine evine git .herkesin canı cehenneme .kapat kapını lohusalık strrsinde vardır senin üstünde şimdi sakin canını sıkma çocuklarına sarıl . Ne halleri varsa yaşasınlar sen kendin ve cocukalrina bak
 
Doğum yapmissiniz hayırlı olsun. Annenizin durumu psikolojik görünüyor. Muhtemelen geçmişte muhtaç kalma korkusuyla biriktirmeye başlayıp sonra huy edinmiş. Bir uzmanla gorusse keşke.
Eş ailesiyle iletişimi kesin bir süre, sinirlerinizi çok yıpratıyor onlar. Eninde sonunda kırılma noktasına gelip iletişimi keseceksiniz zaten. Şu lohusa sürecinizde yapın bari. Eşinize bir süre kafa dinleyeceginizi, hiçbir telefona cevap vermeyeceğinizi, misafir almayacaginizi söyleyin. Bir deneyin, mutlu olacağınız tahmin ediyorum
 
Bunun mantığı ne . Bilimadamları açıklamali.. gerçekten . Evlendikten sonra niye böyle olurlar. Saçma.
Bilim insanlarının açıklamasına gerek yok, ben açıklayayım :))
Kaçan balık büyük olur :) oğlanı kıza kaptirmayayim. Kız yemesin, ben yiyeyim. İyice yapisayim ki beni bir kenarda unutmasınlar. Gelinle savasayim ki kimin patron olduğunu görsün, oğlumla arama giremesin
 
Anneniz açık söyleyeyim psikiyatri hastası..tedavi olması çok elzem.kayinvalidenizinde bir tahtası eksik.anneniz tedavi edilebilirde kv niz tedavi edilebilir mi emin olamadım.iki hasta insanın içinde yaşayınca tabiki yaşamak size çok ağır geldi birde üzerine doğum eklenince,lohusalık sendromunuda çöp evde yaşamak sizi daha çok dibe batırdı.gelsin intihar fikirleri..güzel kardeşim senin bir an evvel o çöp evden arinman lazim.anneni tedavi ettirmekle uğraşma çünkü senin buna halinmi varki..sen eşinle olan evine geç ve evini tertemiz yap ve kendi çekirdek ailenle mutlu olmana bak.kayinvaliden içinde ona açık olman lazım bunun için kişisel gelişim videoları izle.bazi konularda eşine ve ailesine hayır demeyi bilmek için kendini gelistir.yasamak çok guzel.
 
Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam

Kadın galiba hasta. Çok acayip yatağa girip yatmak ney, ilk kez duyuyorum. Kaçın bence arkanıza bakmadan.
 
Biliyorum şükür edecek çok şeyim var en başta sağlık,dünyadaki en büyük zenginlik odur belki de. Ama o kadar bunalıyorum ki yaşadığım hayattan. Doğum için annemin yaşadığı şehre geldim çünkü o gelince hayvanlarım var diyor, apartman dairesinde daralıyorum duramıyorum diyordu. Hurda toplamayı huy edinmiş ben evlendikten sonra , bildiğimiz çöplerin içine bakıp plastikleri filan alıyor. Onun dışında eskiden zaten biriktirme, atmama huyu vardı, şimdi bazı bulduğu saçma sapan gereksiz eşyaları da eve yığıyor hem de düzenlemiyor ev acayip bi karmaşa haline gelmiş ben gittiğimden beri. Eskiden 6 gün çalışır, 1 gün de ev işiyle resmen savaşırdım. Kardeşim var 10 yaşında, o doğduğundan beri de ona o kadar çok baktım ki bazen isteyerek, bazen de annemin zorla istemiyorum dediğim halde bırakıp gitmesiyle. Hep para kazanma derdinde, hep aklı dışarda. Evde temizlik düzen yok daha az önce yemek ısıttı yediler. Kardeşim berbat kokuyor günlerdir söyledim yıkamadı. Üstüne, başına, temizliğine, uykusuna hiç önem vermez. Annemin paraya ihtiyacı yok oturduğu ev hariç 2 evi kirada, babamdan da emekli maaşı kaldı. Harcaması da yok pek. Gider pazardan tavuklarına da eve de bir şeyler toplar haftada 2 gün. Ben hamileydim geldim doğumdan 1 gün önce bile gitti o kadar kızdım ağladım hiç dinlemedi. Babam alkolikti, eve bir günden bir güne bi yiyecek almaz asla ne mutfak ne faturaları ödemedi asla eve bakmadı hep içkiye verdi parasını. Her türlü şiddeti vardı hele de psikolojik saat gece 4 5 lere kadar içer içer iğrenç iğrenç konuşurdu küfürler, nefret dolu ağır konuşmalar hep aynı laflar sanki kafamın içinde sinirlerime baskı yapardı, bazen arkadaşlarını getirir beraber içerlerdi. yıllarca böyle geçti bu ev bana cehennem oldu o ölene kadar. O öldükten 1 yıl sonra evlendim başka şehre gelin gittim. Eşimi çok sevdim ama bu kez de annesi aşırı problemli, anormal çıktı. Telefondan anlamadım.ya da evlenince değişti gerçek yüzünü gösterdi diyim. O da bir günden bir güne eline bez alıp temizlik yapmamış, evi temizlik programlarındaki korkunç kirli evler gibi. Yaptığı yemek yenecek gibi değil. Bir saniye susmaz, soru yağmuruna tutar saatlerce. Bir çöp almadı ne bana ne çocuğuma ama sürekli benim çeyizlerimden istedi . Düğünde takılan paralardan tırtıkladı görmezden geldim umursamadım.ne rahat bi elbise giyebildim ne takı takabildim inanın her şeyimi ama her şeyimi istiyor yaşına gitmez diyorum, seviyorum niye veriyim diyorum malı kıymetli diyor. Evlerimiz 5 dk yakın 3.günden gelip yatılı kalmaya başladı sebepsiz. Eşimle 1 gün bile yalnız bırakmadı. Hep gözü üstümde sürekli her şeyi sorar, sürekli yorum yapar en ufak şeylerime. Çekmecelerimi dolapları sormadan kurcalar gwcenin bi yarısı dan diye odama dalar çocuğu alır. Sabah eşim işe gidince gelmiş yüzüme bakıyordu daha ilk gelin olduğum zamanlar noluyor dedim yatamadım dedi geldi yanıma yattı. Hemen sinirle kalmıştım. Acayip hayalleri var bi yanıma sen yat bi yanıma oğlum diyor. Olur mu öyle şey ciddi misin diyorum o zaman sen yanıma yat o karşı koltukta dedi. Bizle yaşamak istiyor deli gibi. Gerçekten ölmeyi tercih ederim. Eşim de seve seve yaşar ona göre sıkıntı yok sürekli annesiyle birarada olmaktan gayet mutlu hayret ediyorum.şimdi köydeler ben yine rahat nefes alamıyorum. Kv kp ve ananesi her gün beni arıyorlar evlendiğimden beri her birinin ayrı ayrı gönlünü yapmamı bekliyorlar. Artık açmıyorum ama ne yapsam işe yaramadı. Eşim de konuştu aramasınlar diye, telefon kullanmadığım da oldu, uçak moduna da çok aldım. Kurtulamadım bıktım artık. Bana sorulsa ne bu anneden dünyaya gelmek isterdim ne bu babadan. Hele kayınvalidemin adını bile duymak artık fenalıklar getiriyor içime. İsyana düşmüş durumdayım. İnsanlar nasıl intiharın eşiğine gelir bunu anladım bu akşam
Hurdaları ne yapıyor peki biriktirdikten sonra? Sanat eseri falan yapıyor olsa bari. Acaba şöyle güzel minimal ve temiz evler gösterseniz, özense o evlere bırakmaz mı hurdaları? Kardeşiniz de 10 yaşında kendi banyo yapabilir.
 
Boşansam annemin yanında kalmak istemiyorum. Çocuğumla ayrı bi evde yaşamak ta gözüme zor geliyor. Bir de ekşi sözlük te boşanmış ailenin çocuğu olmak başlığındaki yazıları okudum çok üzüldüm.çocuğumu babasız büyütmek için yeterli gelmedi bu sebep,mükemmel derecede iyi bi eş değil ama iyi bi baba olur diye düşünüyorum. Bu büyükleri hayatımızdan olabildiğince uzak tutabilirsek, bir şeyleri daha iyi hale getirmek için ikimiz de çabalarsak biz de iyi bi aile olabiliriz diye ümidim hala var.
Hmm peki. Psikolojisi bozuk bir annesi olması, mutsuz aile ortamında büyümesi daha iyi olur tabii. Torunu olunca o deli kaynananız size iyice yapışacak, farkında mısınız? Ekonomik özgürlüğünüz var mı bilmiyorum. Eğer varsa sizin gibi “ay şimdi kim boşanacak, gözüme zor geliyor vb.” düşünen kadınlara bazen müstahak diyorum.

Annenizin durumuna çok üzüldüm. En çok da kardeşinize. Bir psikiyatrla konuşun ne yapabileceğinize dair bir fikir verebilir belki size. Allah şifasını versin, size de sabır diliyorum.
 
Anneniz istifçi. Bu da derin üzüntü, acı ve sorumluluktan kaçış sonucunda ortaya çıkan psikolojik bir rahatsızlık diye biliyorum. Babanızın fiziksel ve manevi şiddetine maruz kalmış senelerce anladığım kadarıyla. Annenize sitem edip küsmek yerine tedavi için çözüm aramalısınız. Özellikle istifçilik konusunda uzman bir psikolog araştırabilirsiniz.
Kv gelince sınırlarınızı kesin olarak çizmeniz gerek. Eşler daha doğrusu erkekler kadınlar arasındaki çekişmeyi göremiyor. Davranış ve sözlerlerde ki ince farklılıkları anlayamıyorlar.
Siz bir anne ve kadın olarak ipleri elinize alın. Bu güç sizde var. Allah yardımcınız olsun.
 
Evet annemin psikolojisinin bozulduğunu düşünüyorum ona da söyledim. Psikologa gitmeyi filan kabul etmiyor. Buraya geldiğimden beri beni o kadar zor duruma düşürdü ki. Gerçekten burda perişan oldum geldiğime bin pişmanım. Evime dönünce de ayrı sıkıntılar bekliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum..
Siz daha önce de konu açıp gitmeden önce ne yapayım diye sormuştunuz. Onlarca insan gitmeyin dedi yani, şimdi sonucuna katlanacaksınız maalesef.
 
Evet annemin psikolojisinin bozulduğunu düşünüyorum ona da söyledim. Psikologa gitmeyi filan kabul etmiyor. Buraya geldiğimden beri beni o kadar zor duruma düşürdü ki. Gerçekten burda perişan oldum geldiğime bin pişmanım. Evime dönünce de ayrı sıkıntılar bekliyor. Ne yapacağımı bilmiyorum..
Annenin rahatsızlığı çok ciddi. Ama asla ikna olmaz. Ben çok kötüyüm, intiharı düşünüyorum, beni psikiyatriye götür de. Seninle gelsin. Doktor onu bir şekilde ikna eder. Işleri o
 
Kayınvalidenizin durumu annenizden daha kötü geldi bana. Manyak galiba, ya da ağır ruh hastası falan olsa gerek.
Ne demek ben yatayım bir yanıma oğlum yatsın bir yanıma sen? Hayatımda bundan daha tuhaf bir kaynana beklentisi görmedim sanırım. Bir birlikte şey edelim demediği kalmış manyak karının.
 
X