ee nolmuş sormuşsa?Kavram karmasi yasayan bir psikologun varligina, bir uyenin de "Nasil kibirli olabilirim?" sorusuna sahit oluyoruz.
ee nolmuş sormuşsa?
Aynen.
Psikoloji bilimiyle uzaktan yakından alakam yok meslek olarak. Sözelci bile değilim yani, ben daha doğru cümleler kurarım sanırım.
Mesela sevgili Astoria’da bazı konularda bizim saçma sapan cümlelerle düşündüğümüz şeyi bilimsel ve mesleki yaklaşımla şaaak diye tek cümleyle özetliyor.
Ya mesleki becerisi hiç yok yada ben yanlış düşünüyorum.
Yine de tabi konu sahibi ne kadar faydalanmış o önemli :)
Bana göre uzmansınızEhehe çok tatlısınız, mahcup ettiniz teşekkür ederim. :) Ben uzman konumunda değilim, bildiğim kadarını paylaşmaya çalışıyorum. Bilmediğim, fikrimin olmadığı konuda da asla yorum yapmam, kimseyi yanlış yönlendirmek istemem. :)
Bana göre uzmansınız
1,5 sene çeşitli nedenlerle psikolojik tedavi gördüm, çocukluğuma bile indi tam olarak :)
Ama yanlışı yanlışla düzeltme tavsiyesi görmedim hiç.. dediğim gibi bilgim yok, ama özgüven kendini sevme, hayatına değer verme çalışmasını kibir olarak adlandırması garip geldi okadar :)
teşekkür ederim. Evet benim sorunum bu tam olarak. Bana çok yardımcı oldun şuan. Benim sorunum gerçekten aşırı empati yorgunluğu. Bu adamı takip edeceğim.
kuzum belki isine yarar birseyler duyarsin
Bi önceki konumda sözlü tacize uğradığımı ama şikayet edecek kadar güçlü olmadığımı söylemiştim. Burda o gücü topladım ve biraz sonra dilekçemi müdüre teslim edeceğim.
Bahsedeceğim konu benim kendimle ilgili sorunum. Ben günlük hayatta kendimi her ne kadar pasif görmesem de çoğu şeyde sesimi çıkaramayan biriyim.
En basiti evimi temizlemeye gelen kadın, son gelişinde sadece evin tozunu almış parayı almış ve gitmiş. Hem de arkadaşıyla birlikte gelmiş sucuklu yumurta bile yemişler evde. Salonumda sigara içmişler . 2 aydır düzenli gelen kadın bi de. Memnundum da. Ama ben kadını arayıp rahatsızlığımı dile getirmek için bile kirk takla attım kendimle savaştım. Sesim titreyerek çok üzüldüm falan diye kendimi ifade edebildim.
Bu örnekleri çoğaltabilirim.
Dün psikologa gittim. Bana kibirli olmamı tavsiye etti. Kırıcı olmam gerektiğini karşıdaki insandan çok kendi duygularımın önemli olduğunu , işimi yaptırabilmek için hükmedici olmam gerektiğini, eğer kararlı olmazsam kibirli olmazsam herkesin beni değersiz göreceğini söyledi.
Hatta bu şikayet konusu için de dedi ki " şikayet etmen senin kendine ne kadar değer verdiğini gösterir " ben şikayet ederken bile adamın kızlarını düşünecek kadar hassas davranıyorum.
Sonra psikolog dedi ki, iyi niyet istismara yol acar. Kötülük yapmazsın zaten ama iyi niyetli olmaktan vazgeç artik dedi.
Ben nasıl kibirli olcam ? Kibirli olan ve her işini kolaylıkla çözebilenler, kimsenin uzemedigi bayanlar lütfen bana akil verin.
Eşim de benden bu konuda çok şikayetçi. Artik kendi çıkarlarını düşün bu kadar pasif olma diyor. Başım derde girince hep eşim arka mi topluyor. Yani bundan 1 sene önce temizlikçi kadınla esim muhatap oluyordu . Eskisi gibi değilim ama yine de ben oldum diyemiyorum.
Bi önceki konumda sözlü tacize uğradığımı ama şikayet edecek kadar güçlü olmadığımı söylemiştim. Burda o gücü topladım ve biraz sonra dilekçemi müdüre teslim edeceğim.
Bahsedeceğim konu benim kendimle ilgili sorunum. Ben günlük hayatta kendimi her ne kadar pasif görmesem de çoğu şeyde sesimi çıkaramayan biriyim.
En basiti evimi temizlemeye gelen kadın, son gelişinde sadece evin tozunu almış parayı almış ve gitmiş. Hem de arkadaşıyla birlikte gelmiş sucuklu yumurta bile yemişler evde. Salonumda sigara içmişler . 2 aydır düzenli gelen kadın bi de. Memnundum da. Ama ben kadını arayıp rahatsızlığımı dile getirmek için bile kirk takla attım kendimle savaştım. Sesim titreyerek çok üzüldüm falan diye kendimi ifade edebildim.
Bu örnekleri çoğaltabilirim.
Dün psikologa gittim. Bana kibirli olmamı tavsiye etti. Kırıcı olmam gerektiğini karşıdaki insandan çok kendi duygularımın önemli olduğunu , işimi yaptırabilmek için hükmedici olmam gerektiğini, eğer kararlı olmazsam kibirli olmazsam herkesin beni değersiz göreceğini söyledi.
Hatta bu şikayet konusu için de dedi ki " şikayet etmen senin kendine ne kadar değer verdiğini gösterir " ben şikayet ederken bile adamın kızlarını düşünecek kadar hassas davranıyorum.
Sonra psikolog dedi ki, iyi niyet istismara yol acar. Kötülük yapmazsın zaten ama iyi niyetli olmaktan vazgeç artik dedi.
Ben nasıl kibirli olcam ? Kibirli olan ve her işini kolaylıkla çözebilenler, kimsenin uzemedigi bayanlar lütfen bana akil verin.
Eşim de benden bu konuda çok şikayetçi. Artik kendi çıkarlarını düşün bu kadar pasif olma diyor. Başım derde girince hep eşim arka mi topluyor. Yani bundan 1 sene önce temizlikçi kadınla esim muhatap oluyordu . Eskisi gibi değilim ama yine de ben oldum diyemiyorum.
Şimdi ben meslektaşımı da kötülemek istemem, belki onu demek istememiştir belki siz yanlış bir aktarım yapmışsınızdır. Ama psikologun pek "onu demek istememe" lüksü de yok açıkçası, laflarını dikkatli seçmesi lazım. "Kibirli ol" doğru bir tabir değil çünkü kibir narsisizmin getirdiği bir özellik, haliyle yeri geldi mi psikopatolojik olarak algılanan, sağlıklı bulmadığımız bir özellik. Ne zamandır bu psikologa gidiyorsunuz kaçıncı seansınız, eğitimleri ne kadar donanımlı bilemiyorum ama burada bence söylemesi gereken kibirli olmanız değil hakkınızı aramanız gerektiğini öğrenmeniz. Bu da özgüven ve özdeğerinizi yükseltmekten geçiyor. Psikologunuz bunun üzerine çalışmalı yani size "Haydi bakalım kibirli ol şimdi" gibi bir tavsiye vermemeli. Zaten bu bir tavsiye değil.
Tavsiyeye de kısaca değineyim, psikologlar olarak çok tavsiye vermekten kaçınıyoruz çünkü bu danışanın hayatının sorumluluğunu almasını engelleyen bir durum. Özellikle sizin durumunuzda olan danışanlar zaten tavsiye almaya daha meyilli oluyor, başkalarının önerdiklerini yapmak, direkt yönelmek daha kolay geliyor. Ama psikologun verdiği yanlış bir tavsiye de "Aaa bak sen dedin bana bunu ondan hayatım kötü oldu"ya dönüşebiliyor. Danışanın hayatını psikolog yaşayamaz. Bizim yaptığımız daha çok gözünün önünde olanı ona göstermek, onun da çözümü bulması oluyor. "Aaa ben bunu nasıl düşünemedim, hiç bu açıdan bakmamıştım"ı sağlamaya çalışıyoruz.
Önceden bende senin gibiydim sesimi çıkaramazdım haklı da olsam. Nasıl yaptım bilmiyorum ama son zamanlarda her konuda kendimi ifade ediyorum. Geçen sene bitane temizlikçi almıştım eve,ev yeni yapı inşaattan yeni çıkmış bir ev,banyonun fayanslarını özellikle silmesi gerektiğini söyledim ve eve geldiğimde toz içindeydi. Normalde arayıp söylemez ben yapardım,ama kadını aradım bu banyonun hali ne buraya dokunulmamış bile dedim. Kadın yaptım filan dedi tekrar telafi ederim dedi ama ben yine de hayır yapılmamış ben bıraktığım gibi burası dedim ve banyo küçücük,iki kişi girdik demişti.
Hiç yapmayacağım şeyi yine gecen yaz yaptım ve eski ev sahibimi şikayet etmek için polise gittim. Ve ettim de. Ben bu şekilde daha memnunum kendimden çünkü eskiden gerçekten saf ve pasiftim,birine birşey yapmiyim zarar vermiyim diye dıdısının dıdısını düşünüyordum. Daha dün çok yakın bir arkadaşım bana saçma bir kelime kullandı diye bu şekilde konuşamazsın haddini bil dedim. Ki 11 yıllık arkadaşıma hep susmuşumdur :)
Kibirli miyim şimdi ben yoksa hakkımı mı arıyorum? Eğer kibirliysem de gayet memnunum.
Nasıl bu kıvama geldiniz. Bana da tarif verin
teşekkür ederim. Evet benim sorunum bu tam olarak. Bana çok yardımcı oldun şuan. Benim sorunum gerçekten aşırı empati yorgunluğu. Bu adamı takip edeceğim.
Sımsıkı sarılıyorum sana içten güzel insan
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?