Kimseye guvenmeyin..

yelda_teacher .!.:

arkadaşım asla bir erkeğe güvenmeyeceksin. psikolojini ve yarını düşünerek sınırı bulunmayan ve malesef geri dönüşü olmayan yollara girmeyeceksin.erkeklerin ayrılırken kimi zaman ne kadar aşaglık oldabildiğini hepimiz biliyoruz artık. sen hayatına devam edeceksin eger imkanın varsa buradan çok duygum birtakım operasyonlar yaptırıyorlar git yaptır çünkü seninle bunu yaşayan adam gidip bakire birini arayacak. tüm diger kizları ortada bırakan erkekler gibi.bunlara müstehak bence.

Genişletmek için tıkla...

Annekus .!.:

Bunu ayrılıktan sonrası icin demis sinirle.yani intikam gibi.ama sonra sinirden söyledigini cocukluk ettigini söyledi.

Genişletmek için tıkla...

-adre- .!.:

Hayirlisi olsun hakkinizda cnm iyi dusun

Genişletmek için tıkla...

tubicik .!.:

Yasanmis ve bitmis..herkesin yolu acik olsun.asla pisman olma ..kendi kararlarini kendin verip yasadigin bir hayat ne guzel...emin ol her seye ragmen guzel yeterki kararlarinin yaptiklarinin arkasinda dur

Genişletmek için tıkla...

Annekus .!.:

Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.

Genişletmek için tıkla...

adeninannesi .!.:

Wiyy be lome be! Adam sizin kahrinizi cekmek icin mi geldi dunyaya?
Daha garibimi insan yerine koyup ailenizle tanistirmamissiniz bile. Tanistirmak icin o kadsr beklemeye ne gerek var onu da anlayamiyorum zaten.
Sahsen 3-5 gun takildigim adami da tanistirmisligim olmustur annemle veya ablamla.
"Ana bak bugunlerde bu oglanla cay/kahve iciyorum haberin olsun" diyodum

Genişletmek için tıkla...

adeninannesi .!.:

Wiyy be lome be! Adam sizin kahrinizi cekmek icin mi geldi dunyaya?
Daha garibimi insan yerine koyup ailenizle tanistirmamissiniz bile. Tanistirmak icin o kadsr beklemeye ne gerek var onu da anlayamiyorum zaten.
Sahsen 3-5 gun takildigim adami da tanistirmisligim olmustur annemle veya ablamla.
"Ana bak bugunlerde bu oglanla cay/kahve iciyorum haberin olsun" diyodum

Genişletmek için tıkla...

srneeee .!.:

sanırım onu çok bunaltmışsınız ve sonunda dayanamayıp bitirmiş.. erkekler çok sıkıya gelmez.. ne kadar severse sevsin çok kavga olursa gider.. sizinle mutsuz olacağını düşünüyor bu yüzden mücadele etmez..

Genişletmek için tıkla...

Annekus .!.:

Biseyleri hep disardan yorumlamakla olayın icinde olup yasamak bambaskadır.ben de hayatım boyunca "akıllı" gecinen biriydim.ne bir platonigim oldu ne de herhangi bi hevesim.bir sevgilim olmustu 8 yıllık uzak mesafeli cok az görüsüyorduk.ama cocuklugumdan beri tanıdıgım icin kopamıyodum o alıskanlık hissini sevgi zannediyodum.neyse onunla olmadı.o benden anlayıssızlıgım ve sivri dilim sebebiyle ayrıldı daha once de defalarca yaptıgı gibi.ama bu artık bende son damlaydı cunku en son aileler bile tanısmıstı bundan sonra tekrarı olmicaktı benim icin.ve öyle de oldu o döndügü halde artık cok gecti.bu sürecte yine eskilerden beri hatta cocuklugumdan beri tanıdıgım biriyle birbirimize cok fazla yarenlik ettik.cok vakit gecirdik.o zaten benden onceden de hoslanıyodu ama hayat beni baska onu baska insanlarla birlestirmisti.ama ikimizin de iliskisi yurumedi ve biz arkadasca cok sık gorusmeye basladık.gunler gule eglene geciyodu.her an ya yanyanaydık yada telefonda yazısarak konusarak geciyodu.birden bire hayatımdaki kocaman bi boslugu doldurur oldu.bende onun.anlıyodum hala icinde bisiler oldugunu ama hep ustunu orttum.olmayacak biriydi cunku.nasıl anlatılır bilinmez ama ikimizde bekardık ve öyle sacmasapan din mezhep gibi farklılıklar da yoktu (önemsemem zaten öyle seyleri) ama yine de benim ailem kesinlikle istemezdi.ailemde cocuklugundan beri tanıyodu cunku onu ve zor bi cocuklugu vardı sinirli fevri siddete meyilli sorunlu bi cocuktu.ama suanda duzgun bir isi var ve sorumlulukları var normale donmus kendini terbiye etmis gorunuyodu.cok ısrarcı oldu bu hayatı birlikte yasayalım beraber yuruyelim evlenelim gbi.allah da bunu istiyor aynı zamanlarda iliskilerimiz bitti kurtulduk.biz birbirimizin iciniz diyodu.ben hicbisey bu kadar cabuk olmamalı dusuncesinde olsam da birden bire hersey basladı.hergunumuz birlikte her is cıkısı kapıma gelirdi.normalde odun bir tip olmasına ragmen bana gercekten liseli asık gibi davranıyodu ve etrafındaki ve etrafımdaki herkes de onun hislerine inanmıstı.aradan 1 ay gecti yuzuk taktı.kendi aramızda oldu cunku henüz aileme söylemek istemiyodum gizliydi.27 yasındayım.bu yasıma kadar da kimseyle o anlamda birlikteligim olmamıstı.o da bunu biliyodu.zaten ısrarcı da olmadı ama kendiliginden oluyodu hersey ve o da oldu.cunku onu gercekten seviyodum ve bizim sonumuz olur diye dusunuyodum.bunu sırtlanabilmistim yani psikolojik olarak hazır hissettim ve oldum.ben hersey ya siyah ya beyaz olmalı diye dusunuyorum yani o olmayıp da bissürü sey yasayıp sonra kendini "el degmemis" olarak adlandırmak bana göre en büyük riyakarlık.neyse o da oldu.bir ara hatta hamile miyim diye cok panikledigimde klinige gidelim dedigimde insallah öylesindir insallah öyledir de hemen evleniriz herkes de kabul eder diyecek kadar istekliydi.ailene söyle ailenle konus diyip duruyodu yani hicbir sekilde kacak göcek biseyler yasama kafasında da degildi.neyse böyle böyle gunler gecti ben onun tüm cevresiyle tanıssam da onu aileme sokmuyodum.cunku daha erkendi.1 sene olsun istiyodum.neyse bu sürec icinde ben isimden ayrıldım mecburi olarak.1.5 ay falan calısmadım eve kapandım.baska isler arıyodum ama ya napcan bırak falan isteksiz davranıyodu ise girmeme.bende cok aceleci olmadım.ama isimden ayrılıp eve kapandıgım sürede psijolojim cok bozuldu.bir ay icinde 10 kavga cıkmaya basladı herşeyin altında birşey arayıp takmaya kurmaya baslamıstım.eskisi gibi sık görüstügümüz halde sanki artık bana yetmiyomus hissine kapıldım.ic huzurumu kaybettim.ve o da her kavgada alttan alıp barısmak istiyodu ama son kavgada yeter artık ben devamlı suclanan devamlı güvenilmeyen devamlı ortada bir sevep yokken sebep arayan biriyle olmayacagım.sonunu göre göre bu yolda yürümeyecegim.ne sana ne kendime bunu yapmıcam.mutsuz evlilik yapmıcam dedi ve gitti.sonrasında barısmaya calısma olmasa da konusma girisimim de oldu.serefsizsin öylesin böylesin diyip hakaretler de ettim.ama bitti.o cok seven adam artık beni istemiyor ve tüm bunlar 5 ay icinnde olup bitti.kendimde hatayı arasam da hatalı yönlerimi sonradan geriye dönüp kabul etsem de onun daha cok mücadele vermesi gerekmezmiydi? Vicdanını nasıl rahatlatıyorun da ötesinde sevgiler bir günde biter miymis diye düsünüyorum.demekki biriyormus.

Genişletmek için tıkla...

Elysionight .!.:

Konuna bi tekrar bakayım dedim verdigin cevapları okuyunca bana gına geldi iyiki ayrilmis senden cidden akli basinda olan evlenmez seninle sen kafani duzeltmedikce evlenende boşar seni madem kimseye guvenemiyorsun baslama iliskiye arkadasim otur ailenle onlar ceksin nazini cunku kimse annen degil boş simarikliklarini,pskolojik sorunlarini,sacmasapan kavgalarini bir omur cekip adinada ask koyacak biri yoktur cunku herkes mutlu olmak icin evlenir senin gibi kendini prenses sananlarin triplerini sorunlarini cekmeye degil yillarca ..

Sen kendini ne saniyorsun merak ediyorum ciddenn ??? Karsindaki surekli pesinde kosacak ,mucadele edecek,alttan alacak,nazini ,simarikligini cekecek coooooook beklersin birde yuzsuzlugun dibine vurup ah eettigini soyluyorsun ya pes

Genişletmek için tıkla...

Annekus .!.:

Bir kadının en büyük dusmanı yine bu tip erkekci kadınlar oluyo ama sizin bu sitedeki varlıgınız cok sacma burda kadın kadının derdini anlar..siz tam ooo sen aldatılmasaydın kocanı elinde tutaydın diye hönküren kadın tiplerindensin besbelli.arkadasım!!!! Biri icinmis tüm bunlar..hemde para babası biri icinmis anladın mı? Anlasan nolur senin kafa yapın ortada.bigun boynuzu yiyip oturdugunda burda ah vah edip aglama.

Genişletmek için tıkla...

Elysionight .!.:

Hicte erkek yanlisi degilim forumda kaçgunluksunde beni tanidin ??? Git oku bakalım neler yaziyorum hersey ortada ben olanı soyluyorum sirf kadın diye kimseye destek cikmam cunku hakli olmanin kadini erkegi yok .. tutmus simdi tum bunlar biri icinmis diyorsun .. o biri gercekten var mi yoksa tepki aldigin icin mi uydurdun bilmiyorum ama konusmalarina gore evet fazla simariksin.. hala karsindaki adamlardan anne sefkati bekleyecek kadarda buyuyememis birisin :))

Ben evliligimde esimden daha baskin oldum cogu zaman ,aldigimdan fazla veren bi yapim yok ama senin gibi simarik nerde duracagini bilmeyen biride olmadim eger oyle olsa suan evli olmazdım zaten cunku evliligimin esimin sinirlarinin farkindayim ve en onemlisi esim benim annem ,babam degil bunun farkindayim

Genişletmek için tıkla...

Annekus .!.:

Ya bi mantık cercevesinde saldır saldıracaksan da..tepkilerden korkup neden burda 1 saat öncesine kadar kalbimin icindeki insan icin böyle bisi diyeyim.burda fikir almak icin bi konu acılıyosa herşey dogru olarak yazılır ki insanların sana bi hayrı olsun insanlar sana yardım edebilsin.ben neden buraya konu acıcak kadar caresiz ve yalnız hissettigim halde burda 3-5 elestiridn korkup konuyu degisitiriyim.pardon da neden korkayım mahallemde mi yasıyosun kapı komsum musunuz ki sizlerden cekiniyim.burda sagolsun herkes fikirlerini söyledi bana zaman ayırdı uzun uzadıya yazımı okudular.ama ben isin sonunda ögrendigim bilgiyi de yine burda paylasmak istedim.15 günde yeni birini bulabilicegine instagrama resimler koyucak kadar ciddilestigine ve bu kisinin patronunun kızı olmasına inanmadım ve kurcaladım diye neden sımarık olayım? Kafasında 2.bi planı olan adam icin 5 ayımı gecemi gunduzumu hayatımı vermisim.adam megersem paraya satmıs kendini.siz bana neyden bahsediyosunuz hala?

Genişletmek için tıkla...