kimseyi arayamıyorum veya aramıyorum?!

Bende canım annemle falan konuşurum öyle hala teyze falan yok yani konusamıyorımm kimseyle aman yüz yüze gelince bişey olmuyor konusuruz ama telde bende sıkılıyorum
 
akşama bi arayayım bari aşı muhabbetini açayım veya kardeşimle beraber ararız belki. malum şahsa falan sallarız. muhabbetlerimiz böyleydi evde de deli gibi masterchef izler kritiğini yapardık ne günlerdi
 
Arayıp 2 dk hatırını sormakdan ne çıkar. Yaşlanınca insan bekliyordur. Benim düşüncem yarın bir gün bir şey olursa aklımda bir şey kalmasın. Ben elimden geleni yapayım diye düşünüyorum.
 
Aray"a"mıyorum dediğinizde aramak istiyorsunuz ancak bu imkan sizin elinizde değil ve çaresiz kalıyorsunuz gibi bi anlatım oluyor. Neden bu anlatım?

Aramayı istiyorsunuz.
Telefonunuz imkanınız var.
Kim-nasıl engel?

Bu arada ben de kovayım.
 
Kim-nasıl engel? bilmiyorum bu yüzden arayamıyorum veya aramıyorum dedim. zira sadece aramıyorum yazsam sanki sadece kendi keyfim için aramıyorum gibi bir anlam ortaya çıkacak. işin içinde başka şeyler, belki farklı duygular da var. kafamın karışık olduğu bir konu. çözemedim. paylaşmak istedim. bu sebeple her iki kelimeyi de kullandım.
 

Arayamıyorum diyerek elinizde olanı elinizde değilmiş gibi bir hale getirir güç devreder ve sorunu yanlış yerde aramaya başlarsınız, çünkü arayamamalık değil durum. "Aramamak" hali ve siz bunu tercih ediyorsunuz.

Sitemler aldığınız ve bu sitemlere muhtemelen yer yer hak verdiğiniz için tercihinizi sorguluyorsunuz, sorgulatıyorlar size.

Yanlış okumadıysam arkadaş ve sevgili için böyle değil durum, onlarla görüşürüm telefonda diyorsunuz.
Kişilere karşı bir seçim de var sanki, yani salt telefonlaşmayı sevmiyorum hali de değil.
Akrabalara mesafeli kalmak isteminden midir acaba?
 
Elbette ki herkesin kendi tercihi sevmeyebilirsiniz ama iletişim karşılıklı olan bir şey. Telefonla konuşmayı sevmiyorum adı altında biri beni hiç aramasa ben de tepki gösterir ve vefasızlıklara itham ederim. Hatta bu evet vefasızlık bence. Aramak isteyip arayamamak benim pek mantıcıma yatmadı. Konuşmak isteseniz aradınız demek ki konuşmak istemiyormuşsunuz
 
Off bu ben. Ama çocuğum torunum olsa ben de aranmak isterim şeklinde düşünmüyor.
Çok sevdiğim bir yeğenim var. Beraber olunca 7/24 vakit geçirir konuşuruz ama ayrı şehirlerde olunca çok sık konuşmayız, neden aramadı da demem. Gerçi bu ara sürekli görüntülü konuşuyoruz ama pandemiden dolayı olan bir şey galiba.

Arayamamak kısmını anlayabiliyorum. Anneannemi 10 günde bir aramaya çalışıyorum. Konuşacağım maksimum 3 dk ama arayamıyorum. İçimden gelmiyor, sevmiyor değilim ama konuşması benim enerjimi emiyor. Annem hatırlattığı an aradım aradım yoksa kalıyor öyle.
 
Bende hiç sevmem telde konusmayı bende aramam aynı tıpkı siz gibiyim. Bende kovayım. Burcla alakası va rmı acaba
 
hayır yanlış okumadınız. akrabalarımla zaten görüşmüyorum bile. anneanne vs yakın akraba. bu kadar mesafe koymak bana da gereksiz geliyor.

bu akşam kardeşimle birlikte arayıp hoparlörü de açıp birlikte konuşmayı deneyeceğiz.
 
Bende annem ve ablam disinda istemiyorum kimseyle konusmak.yuzyuze gelince gayet samimiyim ama telefon bana iskence gibi geliyor.onemli bi durum hastalik falan varsa ararim otesi cok zor.herkeste sikayetci niye aramiyosun diyor gercekten sevmiyorum konusmayi.hele bazilari ariyor en az bi saat konusuyor.hep boş meseleler sohbet bitiyor ama ben kapatmasam asla kapatmiyorlar.sirf bu sebepten aramiyorum vicdan yapiyorum yinede aramiyorum
 
Ben de sevmiyorum telefonda konuşmayı. Kırk yılda bir ararsam anca. Hangi dağda kurt öldü derler hatta Benim genel olarak akrabalarla bağ kuramamak sorunum var. Teyze hala amca dayı... Benim için sokaktaki bi yabancıdan farksızlar. Çok soğuk nevale bir tipim. Ama olmuyor yani zorlasam da. İçten gelmeyince duygular. Ama sizinki gibi aileden biriyle araşmamak konuşmamak sorunu yaşadım. Ablamla yıllarca konuşmadım küstüm. Hastaydı sürekli hastaneye gidip geliyordu. Durumu kötüydü. Yine konuşmadım. Annem yıllarca sitem etti konuş diye, annemi kırdım konuşmadım. Ablam da çok üzülürmüş ben konuşmıyorum diye. En son 5-6 ay önce kanser teşhisi konuldu. Gittim konuştuk barıştık ama iş işten geçmiş oldu. Geçen ay kaybettim ablamı. Geçmişte konuşmadıgım zamanlarda kendimce çok haklı sebeplerim vardı. Ama bütün bunlara rağmen pişman oldum ben yıllarca konuşmadıgıma. Değmiyormuş hiçbir şey için. Siz zorla da olsa arayın ananenizi. Kaybedince pişman oluyor insan. 3 günlük dünya. Güttüğümüz onca davalar, ölüm gerçeği ortaya çıkınca tamamen boş geliyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…