Sokak çocuklarını bu kadar düşünüyorsunuz da siz napıyosunuz acaba ? Sosyal medyada filan böyle konularda gelip boş duyar kasan insanlara bayılıyorum. Şunu yapın bunu yapın ama kendine gelince Yok. Alın o zaman o sokak çocuklarından bi tanesini evinize bütün sorumluluğunu yüklenin. Yada gidin okul masraflarını karşılayın,üstüne başına bişeyler alın. Korumanız altına alın mesela en azından bi Tanesini. Yapıyorsanız helal olsun. Yapmıyorsanız da buraya gelip boş boş duyar kasmayın. Diğer türlü klavye delikanlılığı oluyo çünkü. Ha kedilerimin hepsini sokaktan aldım. 2 tanesi ölmek üzereydi. Allah’a şükür şu an canavar gibiler. Hayatım boyunca övündüğüm tek şey olacaklar. Çünkü onları karşıma Allah çıkardı bende onlara elimden geleni yaptım. Ve evet elime geldiğinde 500 gram olan,midesinden tek bi yiyecek çıkmayan,köpeklerin,arabalRın arasından aldığım,veterinerin bile bulmasanız 2 gün içinde açlıktan ölürdü dediği kedim bugün 5 kiloysa ben kendimle gurur duyarım. Keşke duyar kalacağınıza elinizi sizde taşın altına koysanız. Sokak çocuklarına sahip çıkarsınız sizde artık inşallah. Konuşmak kolay icraat görmek lazımYa şu kediyi köpeği eve hapsedip
Yaşam alanından koparinca ne anlıyorsunuz
Arkadaşımın iki kedisi var
Her dk dışarı çıkamıyorlar ikiside camdan dışarı bakıyor sirkeli yazık günah yani
Ayrıca sokak lar tehlikeli diyorsunuz da
Bir sürü sokak çocuğu var bu ülkede keşke onlara sahip cikilsaaa
Şimdi konu sahibi ne yapsın
Eşini mi bosasin istemiyor kedi yi diye ?
En mantıklısi sahiplendirmek bence konu sahibi
Ne alaka şimdi çocuğu sokakta bulup eve getirip önüne tasla su mu koyalım? Amma yaptınız yani. Sokaklar tabi ki doğal alanları değil yerde kedi köpek ölüsü gölünce içiniz cız etmiyorsa anlamanızı da beklemiyorum zaten.Ya şu kediyi köpeği eve hapsedip
Yaşam alanından koparinca ne anlıyorsunuz
Arkadaşımın iki kedisi var
Her dk dışarı çıkamıyorlar ikiside camdan dışarı bakıyor sirkeli yazık günah yani
Ayrıca sokak lar tehlikeli diyorsunuz da
Bir sürü sokak çocuğu var bu ülkede keşke onlara sahip cikilsaaa
Şimdi konu sahibi ne yapsın
Eşini mi bosasin istemiyor kedi yi diye ?
En mantıklısi sahiplendirmek bence konu sahibi
merhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Sokağa bırakmak gibi bir düşüncem asla yok. Ben hem eşimle hem kedimle bir arada yaşamak için ve ya en az hasarla bir çözüm bulmak adına yardım almaya geldim. Belki bu tarz bir sorun yaşayıp aşabilen vardır diye düşünmüştüm.Hanımlar,
rica ediyorum hiçbir canlıyı küçümsemeyin, burada konu kedi, sokak çocukları değil, bu sebeple çocuklarla hayvanları karşılaştırıp kıyaslama yapmayın, hepsinin sahip çıkılmaya ihtiyacı var.
Konu sahibesi,
kedinizi sokağa atmayın, evde bakılmaya alışmış bir canlı dışarıda sudan çıkmış balığa döner, hamileliğiniz içinde kedi asla bir risk olamaz, eşiniz buradan dem vurmayı bıraksın, korkmayı anlarım, herkes hayvanları sevemeyebilir, korkabilir, alışamayabilir ama hayvanlar gerekli aşı ve bakımları yapılınca ne pislerdir ne de hastalık yayarlar, ömrüm kedi köpeklerin arasında geçti, bebek kedi köpekler koynumda büyüdü, hala bir sürü hayvanla ilgileniyorum, ne onlar yüzünden hasta oldum, ne gebeliğimde sorun yaşadım, çok şükür bebeğimde sağlıklı doğdu koca insan oldu, ben de gayet sağlıklıyım.
Lütfen hayvanlar derdini anlatamayan dilsiz kullardır, onları yok saymayın, hor görmeyin, onların da bizim kadar yaşam hakkı var, bakınız biz onların yaşam alanlarını gasp ettiğimiz için yabani hayvanlar bile şehir merkezlerine gelip yiyecek aramaya başladı, sebebi onlarında bebekleri var, anne domuzlar bebeklerini doyurmak için daha yeni Bodrum'da mahallelere indi, biz anneysek onlarda anne, biz bebeklerimizi düşünüyorsak onlarda düşünüyor, hayvan diye bakmayalım, yaşama hakkı olan canlılar olarak değerlendirelim rica ediyorum.
Ne yazıkki ailemle de zor bir savaş vermiştim bekarken teklif dahi edememzor bi durum... peki aile bireylerinizden sahiplenmeyi dusunen olmaz mi? arada siz de gormus olursunuz?
uzak akraba ya da esinizin akrabalari? sokak elbetteki alternatifinizde yok eminim. ama netten arastirmaya devam edin. bu konuyla ilgili ozel siteler var sahiplenmeyle ilgili. esiniz basta kabul etmis dahi olsa sonradan kabul etmeme hakki var. sizin de bu ihtimal akliniza gelmistir onceden de illaki.Ne yazıkki ailemle de zor bir savaş vermiştim bekarken teklif dahi edemem
İşte tam da buEşinizi sahiplendirin, alan çıkmazsa sokaga atın, bunu hakediyor.
Ben tam bir hayvan aşıgıyimdir ve kendi cocugum gibi hissederim. Kedilere de aşığım ama bende cok korkuyorum. Cok beslemek istiyorum sahiplenmek istiyorum ama nedense korkumu yenemiyorum. Bu yuzden esinizi anlayabiliyorum baska seven arkadasiniz falan yok mu sahiplenmek isteyen insallah bir yolunu bulursunuzmerhaba hanımlar,
bu benim ilk konum ve işin içinden çıkamadığım için artık sizden akıl almaya geldim. Benim sorunum eşim ve kedimle ilgili. Dişi ve dünya tatlısı bir kedim var. henüz 1 haftalıkken sokakta çocukların elinden almıştım. o zamanlar bekardım ve ailemin tüm karşı çıkışlarına rağmen büyüttüm. 8 ay önce evlendim ve eşim kedimden çok korkuyor. İlk zamanlar alışır sanmıştım ama 8 aydır her gün kedi yüzünden kavga halindeyiz. Evliliğim bu yüzden bitme noktasına geldi. O da seviyor biliyorum ama korkusu sevgisinin önüne geçiyor. İnternetteki sahiplendirme sitelerinden birine ilan vermiştim ama ne yazık ki kimse dönmedi. Şu an hamileyim ve eşim bundan güç alarak iyice baskı yapmaya başladı. Gerekirse sokağa bırak diyor ama onun sokakta kaldığını düşününce bile kalbim sıkışıyor boğazım düğümleniyor. Ne yapacağımı şaşırdım önerilerinizi bekliyorum.
Ne kadar zor bir durum bu tarif edemiyorum ama sahiplendirmek zorunda kalacağım sanır2 kedim var. Sokaga birakamam. Birini sahiplendirme sitesinde bulup sahiplendik cok hastaydi iyilestirdik ve bana aşık. Digerini sokaktan aldik sayemizde yuvasi oldu oda esime aşık.
Yani sokaga birakip eve almazsak buyuk ihtimal depresyona girer ve ölürler.
Sokaga saliyorum kedilerin yon duygusu iyidir. Gezip gezip geliyolar. Sabah cikip aksam evdeler bile denebilir. Ama asla sokaga terkedemem. Sizde sakin birakmayin. Benim beterinerim sokaga cikmayan kedilerde toksoplazma riski hice yakindir demisti. Iyi yikanmamis sebzelerden bulasma ihtimali daha fazla. Ben hamileyim kexi tuyune alerjim var ama hayatta o kedileri sokaga terketmem. Baskasi istemisti hamilesin ben bakiyim diye ama veremedim veremem.
Yani kediye bi oda yapin balkonda bakin ama nolur sokaga atmayin. Guvenilir birini bulirsaniz sahiplendirin. Cunku emin olun arkanizdan aglar. Benim sahiplendirme sitesinden sahiplendigim kedi 1 aya yakin cama gidip agladi. Eski sahibini ozledi
istanbuldayım ama sahiplendirme fikrine alışamadım henüzBu arada hangi sehirdesiniz. Annem kedilere cok duskundur. 1 kedisi vardi zamaninda yavrulari oldu ta yavrularininda yavrulari oldu baya baktik ama öldü baska bi hayvan saldirdi .s eger annemi ikna edebilirsem sahiplenir.
Ayni seyi yaşamaktan korktugu icin hayvan istemiyo. Bi ara bende kedi alicam diyodu ama cesaret edemiyodu. Eger sehir yakinsa ve annemi ikna edersem sahipleniriz belki
Çevremde sahiplendirebileceğim kimse yok ve hatta neredeyse kedi seven kimse yok gibiBen tam bir hayvan aşıgıyimdir ve kendi cocugum gibi hissederim. Kedilere de aşığım ama bende cok korkuyorum. Cok beslemek istiyorum sahiplenmek istiyorum ama nedense korkumu yenemiyorum. Bu yuzden esinizi anlayabiliyorum baska seven arkadasiniz falan yok mu sahiplenmek isteyen insallah bir yolunu bulursunuz
Bence kesinlikle bi cozum bulun evinizin bahcesi varsa orda bakin ayrilmaz orda . arada eve sokarsiniz sadece. Sokaga atmak son secenek bile olmasin lutfenNe kadar zor bir durum bu tarif edemiyorum ama sahiplendirmek zorunda kalacağım sanır
istanbuldayım ama sahiplendirme fikrine alışamadım henüz
Kedimin bir odası var ama benim gönlüm razı değil eşimin canı istiyor diye onu odaya kapatmaya. Evim 6. Katta ve balkonum çok küçük böyle bir imkanım yok malesef. Eğer bahçeli bir eve taşınabilirsem belki bir çözüm olur diye dünden beri bahçeli ev araştırıyorum ama istanbulda ve bizim oturabileceğimiz semtlerde 1 tane bile bulamadım.Bence kesinlikle bi cozum bulun evinizin bahcesi varsa orda bakin ayrilmaz orda . arada eve sokarsiniz sadece. Sokaga atmak son secenek bile olmasin lutfen
Kediye bi oda yapin cikmasin ordan. Balkon yuksekligi cok yuksek degilse balkonda bakin. Benim aklima gelenler bunlar. Eger cozum bulamazsaniz ben annemi yoklarim. Edirnedeyim ben cok uzak degilmisiz
Bahceli olmasa bile 1. Kat olursa balkondan girip cikarlar. Benim avantajim 2 daireli binada tek oturuyoruz ve apartman boslugunda bakiyorum. Arada eve aliyorum arada disari kaciyolar veya ben saliyorum. Ev 1. Katta oldugu icin balkondan atlayip balkondan geri geliyolar bazen. Istanbulda bahceli bi ev bulmak zor 1. Kat ne kadar guvenli bilmiyorum ama bunuda dusunebilirsiniz.Kedimin bir odası var ama benim gönlüm razı değil eşimin canı istiyor diye onu odaya kapatmaya. Evim 6. Katta ve balkonum çok küçük böyle bir imkanım yok malesef. Eğer bahçeli bir eve taşınabilirsem belki bir çözüm olur diye dünden beri bahçeli ev araştırıyorum ama istanbulda ve bizim oturabileceğimiz semtlerde 1 tane bile bulamadım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?