çocuk ne güzel en başta idrak etmiş öldüğünüMerhabalar herkese 3,5 yaşında bir kızım var annemlerle altlı üstlü oturuyoruz. Yaklaşık 2 yıldır annem hasta olan anneanneme ayın en az 20 günü baktı yani 2 yıldır anneannem sürekli annemlerdeydi diyebilirim. Anneannem kızımı kızım da anneannemi çok seviyordu. Maalesef anneannemi 22 gün önce kaybettik. Öldüğünde ben işteydim anneme haber geldiğinde annem çok ağladığı için çocuk çok korkmuş. İlk günler sürekli büyük anneanne öldü diyodu. Biz de hayır teyzeye gitti yakında gelecek dedik. Tabii gelen giden derken çocuğun kafası karıştı. Herkes geliyor b anneanne neden gelmiyor durumu oluştu. Şu an yaptığı herşeyde anne bak bunu büyük anneanne için yaptım çok beğenecek. Büyük anneanneyi özledim neden gelmiyo hadi gidip alalım diyip duruyo. Annem de o öyle söyleyince daha çok üzülüyor. Şimdi artık büyük anneannesinin gelemeyeceğini bi şekilde anlatmalımıyım yoksa daha çok küçük olduğu için gelecek diyip unutmasını mı beklemeliyim. Pedagok için randevu tarihini 2-3 ay sonraya veriyorlar. Aranızda böyle bir durum yaşayan oldu mu daha da içselleşmeden ne yapabiliriz? Sürekli ilgimiz üzerinde konuyu açmıyoruz hiç ama kendisi gece yaymadan bile fotoğraflarına bakmak istiyor.
İlk iki gün annemi sürekli hastaneye kaldırdık. O kadar zor anlar yaşadık ki anneanneme okadar sağlığında hizmet ettik ama hastanede olduğumuz için cenazesine katılamadık. Annemin felç riski olduğundan aslında biraz çocuğu geçiştirmek durumunda kaldık. Ne yapacağımızı o an sağlıklı düşünemedik maalesefKeske teyzeye gitti, yakında gelecek diyip beklenti içine sokmasaydiniz
Öldü dedi evet çünkü annem ağlarken duymuş. Çok hassas bi çocuk bi resim çiz diyorum ailemizi çiziyo anneannem de var içinde. Bu yüzden çok üzülür diye korkuyorum.çocuk ne güzel en başta idrak etmiş öldüğünü
neden yalan söylediniz ki
büyük anneannenin çok yaşlandığını hastalandığını ve artık sizin yanınızda olmayacağını söylemelisiniz.
Yanlış anlamayın da herkes neden bu kadar drama quenn meraklısı. Çocuk bu ağlar üzülür sonra ilk o unutur. Neden bu kadar saksıda yetiştirme meraklısısınız? Siz küçük prensler prensesler yetistiricez aman travması olmasin diye pamuklara sararak onları gerçeklikten uzak bir hayata hazırlıyorsunuz. Sonra büyüyünce az acı görsün sarılıyor psikolojik desteklere. Yapmayın bu kadar hassas degil hicbir canlı pat pat yüzüne haykırın acı çeksin demiyorum ama acının varlığından da haberdar olsun çocuk
Başınız sağolsun.
Bu konuyu takipteyim. Benim de kızım son zamanlarda, o daha portakalda vitaminken kaybettiğim babam için “bu dede nerde” diye (fotoğrafını gösterip) sormadı başladı.
Konu hakkında hiçbir bilgi sahibi değilim. Hayalimde her zaman ölüm konusunu çocuğuma -onun anlayabileceği bir şekilde- ama dürüst şekilde açıklamak vardı. Ölüm doğmak kadar doğal, şimdi daha iyi bir yerde, gökyüzünde, seni hala çok seviyor, gibi gibi.. fakat bu düşüncelerim çevreden tepki alıyor. Yerde ölü sinek görüp “bu ne” diye sorduğunda ailem “sinek uyumuş” filan diyor. Bu da benim garibime gidiyor açıkcası.
Keşke bu işin uzmanı biri gelse de anlatsa doğrusunu. Yoksa hepimizin bir noktada bir uzmana danışması gerekecek.
Ekleme: dini inanç varsa, Allah yanına aldı, Allah onu çok seviyor, cennette.. gibi açıklamalar da bana mantıklı geliyor. Eğer aile çocuğu din bilgisi, Allah sevgisiyle büyütmeyi düşünüyorsa bu gibi durumlarda Allah’ın korumacılığı, onun yanında da mutlu olduğu şeklinde de açıklanabilir belki.
Dediğim gibi uzman filan değilim. Kendi fikirlerim sadece. Karşı çıkanlar olacaktır.
Sadece son cümlenizden bile anlamadan konuştuğunuz ortada. Tüm cümleleri alıntılayarak yanlışınızı göstermek isterdim ama bunu genel özet olarak geçmekle yetinmek durumundayim şuan çünkü bu bile yeterince uzun. Mesajımda ölüm kelimesini tam karşılığıyla hissettirin dediğimi göremedim varsa düzeltirsiniz. Çocuğa yalan söylememek de prenslik prenseslik degil bilakis ben de tam olarak buradan dem vurdum. Konu sahibi çocuğunun fazla hassas olduğunu yazmış ve birçok anne de böyle düşünerek çocuğu olabildiğince fanusta yetiştirme derdinde. Ölümün çocuğa açıklanabilir kısmı o kişiyi bir daha göremeyecek oluşudur. Sanıyorum bunu söylediğiniz çocuklarınız incinip kendilerini sonu gelmez bunalımlara sürüklemezler. Çocuğu gerçeklerle ne kadar iç içe buyuturseniz olası bi aksilikte kendini toparlayabilme kabiliyeti o kadar yerinde olur. Son olarak bilgi hiçbi zaman tek değildir sizinle aynı şeyi savunmayan kişileri cehaletle suçlamak bilgisizlikten öte bir şeyHanimefendi azicik bilgi edinip oyle yorum yapsaniz keske , uzman misiniz bu konuda ?
Ölüm 3.5 yasindaki bir cocugun anlayamayacagi bir kavramdir , 10 yasinfakine ölüm anlatiri ama 3.5 yasindaki bebenin anlayamayacagi sey ona hicbir sey ifade etmez
Ayrica cocuga yalan soylemek ona hem yalani ogretir hemde kim yalan soyluyorsa ona olan guvenini kaybetmesine yol acar
Bunun prens , prenseslikle bir alakasi yok
Cocuk yetistirmekte tum dunyanin uydugu belli kurallar vardir ve bunlar cocuklarin ileride duzgun bireyler olmasi icin vardir
Cocuga yalan soylememek onu prens prenses yaomaz cocuga guven duygusunu ogretir
Sadece son cümlenizden bile anlamadan konuştuğunuz ortada. Tüm cümleleri alıntılayarak yanlışınızı göstermek isterdim ama bunu genel özet olarak geçmekle yetinmek durumundayim şuan çünkü bu bile yeterince uzun. Mesajımda ölüm kelimesini tam karşılığıyla hissettirin dediğimi göremedim varsa düzeltirsiniz. Çocuğa yalan söylememek de prenslik prenseslik degil bilakis ben de tam olarak buradan dem vurdum. Konu sahibi çocuğunun fazla hassas olduğunu yazmış ve birçok anne de böyle düşünerek çocuğu olabildiğince fanusta yetiştirme derdinde. Ölümün çocuğa açıklanabilir kısmı o kişiyi bir daha göremeyecek oluşudur. Sanıyorum bunu söylediğiniz çocuklarınız incinip kendilerini sonu gelmez bunalımlara sürüklemezler. Çocuğu gerçeklerle ne kadar iç içe buyuturseniz olası bi aksilikte kendini toparlayabilme kabiliyeti o kadar yerinde olur. Son olarak bilgi hiçbi zaman tek değildir sizinle aynı şeyi savunmayan kişileri cehaletle suçlamak bilgisizlikten öte bir şey
Bilim tektir , inancdan bahsetmiyoruz bilimden bahsediyoruz , benimle ayni seyi savunmak derken ?? Ben bilgiyi savunuyorum , benimle ayni seyi soylemiyorsaniz bilmiyorsunuz demektir
Forumda yenisiniz , polemik yasak , bir daha beni
Haklısın. Dediğim gibi ben pek bilgi sahibi değilim. Araştırmak, tecrübe edinmek gerekiyor bazı şeylerin doğrusunu yapabilmek için. Çocuğun yaşı, zihinsel gelişimi neyin nasıl anlatılması gerektiğini etkiliyordur muhakkak.Yanlis anlasilma olmasin insanlarin cocuklarini kendi dini inanislatina gore yetistirmesine karsi degilim ancak 3.5 yas soyut kavramlari anlayamadiklari yas , o yuzden allah kavramini anlatip onu yanina aldi denirse cocuk bu sefer allah beni de yanina alsin diyebilir , kafasinda farkli seyler olusturabilir , allahtan korkmaya baslayabilir sevdiklerimi yanina aliyor diye dusunebilir vs vs
Soyut kavram 5 hatta 6 dan sonra anlatilmali cocuga ancak o zaman idrak edip mantigina uydurmaya calisabilir
Ölüm de soyut kavram oldugu icin 5 yastan once soylenmesi onerilmiyor
Bilim tektir konusunu araştırmanızı önererek çekiliyorum alintilamama konusuna köşemden gülücem izninizle iyi akşamlarBilim tektir , inancdan bahsetmiyoruz bilimden bahsediyoruz , benimle ayni seyi savunmak derken ?? Ben bilgiyi savunuyorum , benimle ayni seyi soylemiyorsaniz bilmiyorsunuz demektir
Forumda yenisiniz , polemik yasak , bir daha beni alintilamayin
Yanlış anlamayın da herkes neden bu kadar drama quenn meraklısı. Çocuk bu ağlar üzülür sonra ilk o unutur. Neden bu kadar saksıda yetiştirme meraklısısınız? Siz küçük prensler prensesler yetistiricez aman travması olmasin diye pamuklara sararak onları gerçeklikten uzak bir hayata hazırlıyorsunuz. Sonra büyüyünce az acı görsün sarılıyor psikolojik desteklere. Yapmayın bu kadar hassas degil hicbir canlı pat pat yüzüne haykırın acı çeksin demiyorum ama acının varlığından da haberdar olsun çocuk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?