Kızımın yaşadığı hayal kırıklığı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bunu ben ortaokulda bile uyguluyorum.
Koca sınıfla bahçeye çıkıp gökyüzüne doğru iki dakika bağırmıştık.
Sonra pamuk gibi ders dinlediler. :))
 
Benim oğlumla direkt akran çocuğu olan bir arkadaşım var. Arada görüşüyorduk bu pandemiye kadar. O çocuk da biraz gergin bir çocuk. Bazen oğlumla oynarlarken gelir elinden alır, bağırır fln. Geçen yaz ikisi de 2,5 yaşında kumda oynuyorlar oğluma kum attı. Çocuğumu başka alana yönlendirdim annesi de kendi çocuğunu uyardı, bak devam edersen eve geçeceğiz diye. Geldi bana kum attı bu kez. Ben bu sefer ama x kum gözüme gelebilirdi, böyle oynayacaksan biz arka tarafa geçelim dedim. İlginçtir mesela oğlum o an tepki göstermeye başladı. Benle ilgili olunca o da korumacı kı yaklaştı yoksa benim hislerimi mi hissetti bilemiyorum ama bağırmaya o da ona kum atmaya çalıştı. Kalktık eve döndük.
O gün fark ettim, çocuklar bizim hislerimize bakıyorlar, bir şeye biz müdahale ettiğimizde konu da onların gözünde büyüyor. Aslında kendimizi bu nedenle de olayların dışında tutmamız lazım iş o zaman büyüyor.
 
Konu sahibi için demiyorum ama, biz küçükken 90 lar çocukları iyi bilir, ne itilip kakilmalar, ne dislanmalar, ne akran zorbaliklari yaşardık ama buna rağmen çok mutluyduk :) akşama kadar sokaklardan gelmezdik :) annem parkta oynadığımizda gelecekte bizi dışlayan çocuğa müdahale edecek :) biz böyle böyle kendimizi savuna savuna demir gibi, çelik gibi olmuştuk, dışlayanlara, kötü konusanlara karşı. Okulda ya, okulda bile teneffüs aralarinda kendini bilmez erkek çocukları bogazimizi sıkar, simitimizi alırdı elinizden. 90 larda çocuk olmak demek, okula tek gitmek, parklara bahçelere annesiz babasız ama arkadaşlarla saldirmakti :)

Şükür, pek bir hasar bırakmadı bende o günler. Şimdi anne oldum, oğlum üç yaşında ama o da kızınız gibi aşırı arkadaş canlisi ve küçük bir saftirik nereden ne geleceğini hiç bilmiyor. Anne yüreği işte, 90 larda daha minicik halimle mahalle kabadayiligi taslayan ben, çocuk kalabalık ortama girdiğinde gözümü ayirmiyorum ve onu hayal kırıklığına uğratacak her hareketi başlamadan bitirmeye çalışıyorum. Sizi anlıyorum yani. Ama hayat boyu etrafında iyi insanlar olmayacak, hatta kötülüğü için bile cirpinacaklar, hep başlarında da bekleyemeyiz. En iyisi Allah'a emanet etmek yavrularımızı. Bizim koruyamadigimiz yerde rabbim onları tüm kötülüklerden korusun!
 
benım seneleeer once basıma soyle bırsey gelmıstı
kızım 1 bucuk yasındaydı sıtemızın bahcesınde kaydıraktan kaydırıyorum tam tepesınde merdıvenlerın bende yan taraftayım
4 yaslarında cocugun tekı kosa kosa geldı bır anda ama burası benım ! dedı kızımı ıttı ve ıyıkı merdıvenın hemen yanındaydım az kenarda olsam asagı dusup bacagını kolunu kırardı merdıvenden dustu ve ayagı ıncıdı
refleks olarak neden ittin burası hepınızın yerı dedım annesı de orda durmus ızlıyor hemen yanımda oturuyordu annesı de zaten
cok sakin bır sesle soyledım
sonrada tum cocuklara cocuklar guzel guzel oynayın dedım
sıtemızın bahcesı ve komsular bırbırımızle samımıyız

baktım kadın oglunu uyarmıyor dıkkat et kucuklerıne oyle davranma tehlıkelı dustu canı acıdı bak falan dıye ogretmıyor

kızımın bacagına bakarken onu sakınlestırırken orda oturmus kayıtsız ızleyen kadına döndüm
cocuga kızılmaz cocuga nıye kızayım ana baba onemlı boyle seylerde keske gercekten cocuk yetıstırebılenler dogurabılse dedım

hıc umrunda olmadı hanı gecmıs olsun cocuk onlar ıste bıle demedı kızım 1 bucuk yasında cocugu yuzunden merdıvenlerden dusmus bacagı ıncımıs ama kadın kılını kıpırdatmadı

boyle bır olayda bıle cocuga kızmadım ben nıye kızayım 4-5 yasında daha
ve sızın kızınız ısrar etmıs rahatsız olunca cocuk oyle tepkı vermıs
hanı deseydınız kı cocuga canım sen daha buyuksun benım cocugum daha kucuk bılemedı ıttıgınde duserse canı acırsa sende cok uzulursun dıkkatlı oynayın deseydınız bu sorun olmazdı
sız bayagı azar cekmıssınız
kendı cocugunuza da ınsanları sıkıstırma ısrarcı olma senınle oynamak ıstemeyene ısrar etme dıye ogretmenız lazım sımdı yası kucuk tam vaktı yanı sız ne anlatırsanız anlar ogrenır o da
 
Yahu hormonlarla ne alakasi var benimde cocugum var iki yasinda parka gidiyoruz her gun yada baska cocuklarla bir araya geliyoruz itisme olabiliyor sadece o anda gidip boyle yapmayin guzel guzel oynayin derim ve bireysel degil cogul konusmak lazim karsimizdaki cocukta olsa niye oyle yaptin niye boyle yaptin demek yerine. Cocuklari cok fazla koruyup kollamaya karsiyim hem saglik acisindan hemde karakter olarak zayif cocuklar oluyorlar buyuyunce
 
Benim iki kızım da sürekli arkadaşlarıyla oynuyorlar bahçede.
Bir bakıyorum yarım saat içinde kavga kıyamet. 10 dk sonra her şey süt liman. Normal oyuna dönmüşler.
Bazen bana gelip birbirlerini şikayet ediyorlar. Ben karışmam, aranızda halledin diyorum. Çünkü ben karışırsam diğer anneler de karışırsa, iş mahalle kavgasına kadar gider :))
 

Ya tost olayi dogru oldugunu sanmiyorum. Konu sahibine çok kritik geldi ve buda onun "baak ben aslinda iyiyim, tost bile verdim o cocugaa" deme hali.

Gerçek olsa çok daha kötü. Kendi kizinin psikolojisini düsünüyor da, o cocugun psikolojisi ne olacak? Önce bir yetiskin tarafindan azarlan, sonrada o ayni yetiskin sana tost versin. Cocugun anne babasi yokmu da?

Konu sahibi bide kendi ile çelisiyor. Hem bagirdim, hem bagirmadim diyor

Eger kalkmasaydım peşinden gidip bağirmaya belkide itmeye devam edecekti.böyle birşeye kusura bakmayın izin veremezdım.bağırmadım merak etmeyin.
 
+1
Tamam şimdiki çocukları okula tek yollayamayız sokağa salamayız ama bu kadar bencilce korumacılık da fazla. Böyle anneleri görünce üzülüyorum maalesef, herkes sadece benim çocuğum diyor. Bu çocuklar büyüyüp bir araya geldiğinde ne olacak?

Biz de çocuk olduk bizi de dışlayan oldu, bizim de dışladıklarımız oldu. Kavga da ettik yeri geldi. Hiçbirinde annelerimiz müdahale etmezlerdi özellikle ayıp sayılırdı çocuğunu korumak, görmemiş derlerdi. Evet günümüzde bu kadarını bekleyemeyiz eski samimiyet yok sonuçta ve karşımızdakini tanımıyoruz, belli yerde annenin müdahalesi gerekebilir ama bu kadar çocuğu fanusa koymak ve kıldan tüyden şeyler yüzünden başka çocukları harcamak üzücü, o da ufaklık sonuçta.
 
hepımız cocuktuk kendı cocuklugunu unutuyor ınsanlar galıba cocuklar bogusur küser kavga eder gerı barısır can cıger kuzu sarması olur :)
80 ler sonu 90 lar bası cocuklarıyız genellıkle gece gec saatlere kadar dısardaydık o zamanlar ve kımse güllük gülistanlık kutu kutu pense oynamamıstır emınım

bende pandemıden once parktayken tehlıkelı hareketler yapan gorunce (kaydıragın tam ucunda tepesınde duranı bırden arkadan ıtekleyen veya merdıvendeyken arkadan kosarak gelıp ondekını dusuren falan gorunce ) kısıye ozel degıl genel olarak ortaya cocuklar park hepınızın dıkkatlı oynayın guzel guzel oynayın dıyorum en fazla onun harıcınde hıc karısmam
cocuklar boyle boyle hayatı ogrenecekler cunku
 

Yere düstügünü nereden biliyorsun? Sadece iteklemis çocugu. O yastada iteklemek cok yapilan bir eylem. Nasil bas edecegini bilemedi, tanimadigi küçük cocuk sürekli pesinde. Ben cocugun rahatsiz oldugunu fark etsem, kendi cocugumu farkli birseye yönlendiririm.

Hadi düstü diyelim, olabilir. Yine cocugumu farkli bir seye yönlendiririm. Sirf cocugum biri ile oynamak istiyor diye, her dedigi olacak degil. O diger cocuga hesap sormak cidden normal degil. Daha dürtülerine göre davranan cocuk. Ondan küçük, tanimadigi cocuk ile oynamak istemiyor iste. Bir yetiskine niye hesap versin bu konuda?

Sonra o tost olayi gerçek ise, tam trajikomedi. Güya vicdani rahatlatma.
 
Ne oluyor ben cevap vereyim; okula yada iş hayatına başladıkları zaman prens veya prenses olmadıklarının farkına boşluğa düşüyorlar. Bu da okul başarılarını etkiliyor genelde. Sonra anne baba yine korumak adına okul yada öğretmen değiştiriyor. Sonra iş hayatı geliyor. İşte orada tökezliyorlar çünkü mücadele etmeyi bilmiyorlar.
 
Çocuğa kızmadım,kızmak ile uyarmak ayrı şeyler.Neden itiyosun dedim,itmeseydi eger gelmezdim yanına,annesi ortada yoktu,o ayrı bi konu keşke annesi olsaydi direk ona giderdim emin olun.
Daha öncede yazdım,sonrasında kızı yanıma çagirdim,kizima tost yapmiştim beraber yedirdim.
Küçücuk çocuğa bagiracak halim yok.bağirdigimi nerden çikardiniz.
Birde şu var,duygusal anlarımda yazdigim bi iki paylaşımla beni hassas anne ilan etmişsiniz.
kızıma yeri gelir sesimi yükseltirim,yeri gelir uyaririm.
hatta o olaydan sonra bi arkadaşinin bisikletini almak istedi,arkadaşı vermek istemedi ben kizini uyardim,annecim istemiyor o bizim degil diye mudahale ettim.
Kizim yaşına göre gelisimi iyi.
şimarik bir çocuk hiç değil,inanin çevrem hep der kizina çok sey katmişsin helal olsun diye.
bencil bir anne değilim.
eger ayni hareketi kizim yapsaydı onuda uyarirdim bundan emin olun
 
Siz ileride o bu hareketten etkilenebilir, simdi uyuyor bakip üzülüyorum opuyorum faan gibi seyler yazdiginiz icin abarttiginiz ve dogru davranamadiginizi dusunduk biz hepimiz yani en azindan ben bunlarin birleşiminden abartili tepki verdiginizi düşünüyorum
 
Annesi yoktu ortamda epey bakindim sordum ama yoktu.
benden çekindi çekindigi için kendimi kötü hissettim.sonrasinda yanima çagirdim beraber oturduk falan.
öyle bi çarpıttılarki konuyu bencil kötü başkasinin çocuğunu paylayan anne oldum.
değil,kendi kizimda birini itseydi ayni tepkiyi verirdim,eger itmeseydi kizimi kalkmazdim yerimden.
 
Yani o benim canimdan can.
Birde çok geç kavuştum kizima.
zorlu bir hamilelik sonrasi doğdu.
4 yil bekledim gelmesini.
Ama bu duygusalligimi ona aktarmiyorum asla içimde yaşıyorum.
 
konuyu anlatıs seklınızden ve bazı cumlelerınızden sahsen ben o cocugu azarlamıssınız gıbı anladım yanlıs anladım demek kı haksızlık ettıysem ozur dılerım
su sekılde yazınca sız bu yazınızı normal buldum ama ılk konu acılısında sankı dunya basınıza yıkılmıs gıbı bır hıssıyat olusuyor sanırım yorumlarımızda buna gore sekıllendı
 
Yani o benim canimdan can.
Birde çok geç kavuştum kizima.
zorlu bir hamilelik sonrasi doğdu.
4 yil bekledim gelmesini.
Ama bu duygusalligimi ona aktarmiyorum asla içimde yaşıyorum.
Siz yinede burda yazilanlari dikkate alin korumacilik konusunda. Sonucta coxugun gelisimi soz konusu ve cocuk yetistirmek cok karmasik bir is :/
 
Yetişkinlerin başkalarının çocuklarını uyarmalarını çok yanlış buluyorum.
5 yaşında bir çocuğun tepesinde tanımadığı kocaman biri ve ona nutuk çekiyor....

İstediğiniz kadar kızmadım deseniz de mutlaka o gerginliğinizi hissettirmişsinizdir zaten. Asıl travma budur. Çocuklar bir yerde kavga eder 5 dk sonra oynamaya devam eder, bizim gibi değiller... Kin de tutmayı bilmezler, o nedenle endişeniz aşırı abartılı ve de yersiz..

Dünyalarına ve ilişkilenme biçimlerine çok fazla müdahale etmemeliyiz, uzaktan izlemeli gerekliyse kendi çocuğumuzu ortamdan uzaklaştırmalıyız diye düşünüyorum.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…