- 22 Ocak 2010
- 7.158
- 19.671
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
-
- #101
Bunu ben ortaokulda bile uyguluyorum.Ben anneleri hayata hazirlamak icin meslek edindiren bir dernekte gonulluyum. Anneler dersteyken cocuklarla ilgilenen oyun ablasiyim. Orada dernek psikologumuzun tavsiyesi ile sunu uyguluyoruz. Bir cocuk bagiriyor ya da agresif tavirlar mi sergiliyor? Gidiyoruz yanina 'Su an sanirim bagirmak istiyorsun. Belki de ne hissettigin konusunda kafan cok karisik ve bu cok normal. Ama arkadasina bagirmak yerine sonsuzluga bagirmak ister misin?' diyoruz. Cevap genelde evet oluyor. 'O zaman 3 dedigimde ikimiz birden havaya dogru bagiracagiz, sonra bagirma istegimiz gidecek ve arkadasimizdan/kardesten ozur dileyecegiz. Olur mu?' diyoruz ve 1 2 3 diye sayip avazi ciktigi kadar bagirmasina izin veriyoruz. Genelde bu yontem sakinlestiriyor cocuklari. Zaten hicbir sekilde sakinlesmiyorsa anneyi cagirmak durumunda kaliyoruz. Cunku ha 3 yasinda ha 5 yasinda ikisi de cok kucuk. Kiziniza bagiran cocugun muhatabi kendisinin 6 yas kati buyuklugunde bir yetiskin olmamali. Sizin muhatabiniz annesi, anneye bu konusmayi yapsaydiniz o kendi cocuguyla halletseydi. Herkesin cocugu kendine kiymetli.
Yahu hormonlarla ne alakasi var benimde cocugum var iki yasinda parka gidiyoruz her gun yada baska cocuklarla bir araya geliyoruz itisme olabiliyor sadece o anda gidip boyle yapmayin guzel guzel oynayin derim ve bireysel degil cogul konusmak lazim karsimizdaki cocukta olsa niye oyle yaptin niye boyle yaptin demek yerine. Cocuklari cok fazla koruyup kollamaya karsiyim hem saglik acisindan hemde karakter olarak zayif cocuklar oluyorlar buyuyunce+++++++
Kesinlikle katılıyorum. Birkaç yorum gördüm hamilelik hormonlarına bağlayan ama konu sahibinin konularına ya da mesajlarına birkaç yıldır denk geliyorum hormonlardan değil bu onun genel ruh hali. Çocuğunu böyle büyüterek hata ediyor.
Konu sahibi insan küçücük çocuğu bu nedenden azarlamaya utanır. Sizin kızınız çocuk da o değil mi? Keşke onun da annesi görseydi sizi öyle o da sizi paylasaydi
Evet aslinda hepimizin cocukluktan gelen davranislari oluyor ama ben en cok asiri korumaci annelere kiziyorum"Yaaaavrruuuuuum" modunda olan anneler genelde kendileri pek mutlu bir cocukluk yasamayan insanlar. Bunun üstünden annede gelmeyi ögrenmeli
Çok çok yanlış hareket.
O çocuğun bir şeye alerjisi olup olmadığını bilmiyorsunuz, nasıl böyle bir şey yaparsınız?
Anne baba gözetiminde olmadan çocuğa su hariç hiçbir şey verilmemelidir.
Çok iyi niyetli yaklaşıyorsunuz ama siz de çocuğunuza asla yabancılardan yiyecek içecek almamasını, tanımadığı çocuklarla oynamaması gerektiğini öğretmelisiniz.
Eger kalkmasaydım peşinden gidip bağirmaya belkide itmeye devam edecekti.böyle birşeye kusura bakmayın izin veremezdım.bağırmadım merak etmeyin.
+1Konu sahibi için demiyorum ama, biz küçükken 90 lar çocukları iyi bilir, ne itilip kakilmalar, ne dislanmalar, ne akran zorbaliklari yaşardık ama buna rağmen çok mutluyduk :) akşama kadar sokaklardan gelmezdik :) annem parkta oynadığımizda gelecekte bizi dışlayan çocuğa müdahale edecek :) biz böyle böyle kendimizi savuna savuna demir gibi, çelik gibi olmuştuk, dışlayanlara, kötü konusanlara karşı. Okulda ya, okulda bile teneffüs aralarinda kendini bilmez erkek çocukları bogazimizi sıkar, simitimizi alırdı elinizden. 90 larda çocuk olmak demek, okula tek gitmek, parklara bahçelere annesiz babasız ama arkadaşlarla saldirmakti :)
hepımız cocuktuk kendı cocuklugunu unutuyor ınsanlar galıba cocuklar bogusur küser kavga eder gerı barısır can cıger kuzu sarması olur :)Benim iki kızım da sürekli arkadaşlarıyla oynuyorlar bahçede.
Bir bakıyorum yarım saat içinde kavga kıyamet. 10 dk sonra her şey süt liman. Normal oyuna dönmüşler.
Bazen bana gelip birbirlerini şikayet ediyorlar. Ben karışmam, aranızda halledin diyorum. Çünkü ben karışırsam diğer anneler de karışırsa, iş mahalle kavgasına kadar gider :))
Bakın dişlamak çok farklı vurup iteklemek çok başka..
Eğer oğlunun vurma huyu varsa tetikte olmalı anne.
Bankta otururken o kızın yere kendi çocuğu tarafından yere düşürüldüğünü görmedi mi ?
Kabul edin ki kendi çocukları vurup kırdığında kılları kıpırdamayan bir grup var.
Ancak söz konusu kendi çocukları olduğunda oturdukları o banktan hizlica konuşuyorlar.
Ne oluyor ben cevap vereyim; okula yada iş hayatına başladıkları zaman prens veya prenses olmadıklarının farkına boşluğa düşüyorlar. Bu da okul başarılarını etkiliyor genelde. Sonra anne baba yine korumak adına okul yada öğretmen değiştiriyor. Sonra iş hayatı geliyor. İşte orada tökezliyorlar çünkü mücadele etmeyi bilmiyorlar.+1
Tamam şimdiki çocukları okula tek yollayamayız sokağa salamayız ama bu kadar bencilce korumacılık da fazla. Böyle anneleri görünce üzülüyorum maalesef, herkes sadece benim çocuğum diyor. Bu çocuklar büyüyüp bir araya geldiğinde ne olacak?
Biz de çocuk olduk bizi de dışlayan oldu, bizim de dışladıklarımız oldu. Kavga da ettik yeri geldi. Hiçbirinde annelerimiz müdahale etmezlerdi özellikle ayıp sayılırdı çocuğunu korumak, görmemiş derlerdi. Evet günümüzde bu kadarını bekleyemeyiz eski samimiyet yok sonuçta ve karşımızdakini tanımıyoruz, belli yerde annenin müdahalesi gerekebilir ama bu kadar çocuğu fanusa koymak ve kıldan tüyden şeyler yüzünden başka çocukları harcamak üzücü, o da ufaklık sonuçta.
Evet aslinda hepimizin cocukluktan gelen davranislari oluyor ama ben en cok asiri korumaci annelere kiziyorum
Çocuğa kızmadım,kızmak ile uyarmak ayrı şeyler.Neden itiyosun dedim,itmeseydi eger gelmezdim yanına,annesi ortada yoktu,o ayrı bi konu keşke annesi olsaydi direk ona giderdim emin olun.+++++++
Kesinlikle katılıyorum. Birkaç yorum gördüm hamilelik hormonlarına bağlayan ama konu sahibinin konularına ya da mesajlarına birkaç yıldır denk geliyorum hormonlardan değil bu onun genel ruh hali. Çocuğunu böyle büyüterek hata ediyor.
Konu sahibi insan küçücük çocuğu bu nedenden azarlamaya utanır. Sizin kızınız çocuk da o değil mi? Keşke onun da annesi görseydi sizi öyle o da sizi paylasaydi
Siz ileride o bu hareketten etkilenebilir, simdi uyuyor bakip üzülüyorum opuyorum faan gibi seyler yazdiginiz icin abarttiginiz ve dogru davranamadiginizi dusunduk biz hepimiz yani en azindan ben bunlarin birleşiminden abartili tepki verdiginizi düşünüyorumÇocuğa kızmadım,kızmak ile uyarmak ayrı şeyler.Neden itiyosun dedim,itmeseydi eger gelmezdim yanına,annesi ortada yoktu,o ayrı bi konu keşke annesi olsaydi direk ona giderdim emin olun.
Daha öncede yazdım,sonrasında kızı yanıma çagirdim,kizima tost yapmiştim beraber yedirdim.
Küçücuk çocuğa bagiracak halim yok.bağirdigimi nerden çikardiniz.
Birde şu var,duygusal anlarımda yazdigim bi iki paylaşımla beni hassas anne ilan etmişsiniz.
kızıma yeri gelir sesimi yükseltirim,yeri gelir uyaririm.
hatta o olaydan sonra bi arkadaşinin bisikletini almak istedi,arkadaşı vermek istemedi ben kizini uyardim,annecim istemiyor o bizim degil diye mudahale ettim.
Kizim yaşına göre gelisimi iyi.
şimarik bir çocuk hiç değil,inanin çevrem hep der kizina çok sey katmişsin helal olsun diye.
bencil bir anne değilim.
eger ayni hareketi kizim yapsaydı onuda uyarirdim bundan emin olun
Annesi yoktu ortamda epey bakindim sordum ama yoktu.Annesi o an duyarlı olsaydı koşup gelirdi zaten.
Ses tonunu ve boyunu ayarlayarak konuşmanın bir yanlışı yok.
İteklemen doğru değil, bu yaptığın çok yanlış " diye uyarmak hiç yanlış değil bana göre.
Yani o benim canimdan can.Siz ileride o bu hareketten etkilenebilir, simdi uyuyor bakip üzülüyorum opuyorum faan gibi seyler yazdiginiz icin abarttiginiz ve dogru davranamadiginizi dusunduk biz hepimiz yani en azindan ben bunlarin birleşiminden abartili tepki verdiginizi düşünüyorum
konuyu anlatıs seklınızden ve bazı cumlelerınızden sahsen ben o cocugu azarlamıssınız gıbı anladım yanlıs anladım demek kı haksızlık ettıysem ozur dılerımÇocuğa kızmadım,kızmak ile uyarmak ayrı şeyler.Neden itiyosun dedim,itmeseydi eger gelmezdim yanına,annesi ortada yoktu,o ayrı bi konu keşke annesi olsaydi direk ona giderdim emin olun.
Daha öncede yazdım,sonrasında kızı yanıma çagirdim,kizima tost yapmiştim beraber yedirdim.
Küçücuk çocuğa bagiracak halim yok.bağirdigimi nerden çikardiniz.
Birde şu var,duygusal anlarımda yazdigim bi iki paylaşımla beni hassas anne ilan etmişsiniz.
kızıma yeri gelir sesimi yükseltirim,yeri gelir uyaririm.
hatta o olaydan sonra bi arkadaşinin bisikletini almak istedi,arkadaşı vermek istemedi ben kizini uyardim,annecim istemiyor o bizim degil diye mudahale ettim.
Kizim yaşına göre gelisimi iyi.
şimarik bir çocuk hiç değil,inanin çevrem hep der kizina çok sey katmişsin helal olsun diye.
bencil bir anne değilim.
eger ayni hareketi kizim yapsaydı onuda uyarirdim bundan emin olun
Siz yinede burda yazilanlari dikkate alin korumacilik konusunda. Sonucta coxugun gelisimi soz konusu ve cocuk yetistirmek cok karmasik bir is :/Yani o benim canimdan can.
Birde çok geç kavuştum kizima.
zorlu bir hamilelik sonrasi doğdu.
4 yil bekledim gelmesini.
Ama bu duygusalligimi ona aktarmiyorum asla içimde yaşıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?