- 30 Ekim 2018
- 16.163
- 36.781
- Konu Sahibi Feslegen Kokulu Nane
- #1
Kızlar iki kızım var. Biri 5 yaşında diğeri 9 aylık.
Normalde çok sessiz sakin biriydim. Hiçbir şeye sinirlenmezdim. Ama şimdi öfke patlamaları yaşıyorum.
Benim küçük kızım bebekken normaldi. Uyuması gereken zamanda uyurdu, emerdi, hiç zorlanmadım desem yeridir. Taki istanbula gidip gelene kadar. Sonrasında kızım resmen çıldırdı. Saatlerce ağlamaya ve hiç uyumamaya başladı. Ona bile şikayet ederken şimdi daha beter oldu. 15 gün içinde hem süründü hem yuvarlandı hem emekledi hem de tutunarak yürümeye başladı. Ben tam adapte olamadım bu duruma. Gücüm yetmiyor artık 9 aylık bebeğe.
Az önce mama yedirmeye çalışıyorum. Bir yandan kaşığı çekiyor bir yandan mama tabağını tekmeliyor bir yandan da kendini kucağımdan atmaya çalışıyor. Ki tutamadım kucağımdan yere düştü. Sonra altını pisletmişti, pişmesin yıkayayım dedim resmen sebepsiz yere çırpınmaya başladı. ( su sıcaklığı gayet normaldi) kucağımdan inmeye çalışıyor. o arada poposunun kenarını iki kere musluğa çarptı ve morardı. Yarım yamalak yıkadım. Altını bağlamaya çalışıyorum nasıl çığlık atıyor, dönüp kaçmaya çalışıyor. Zar zor bağladım, uyutayım dedim sürekli kasılma halinde ve tekmeliyor. Ayaklarım koptu resmen. Sinirden kendimi tokatlamaya başladım. Sonunda uyudu ama ben kendimi savaştan çıkmış gibi hissediyorum. Küçücük bebeğine gücü yetmeyen çaresiz bir anne gibi hissediyorum. Biz ne yapalım diyeceksiniz belki ama birilerine anlatmaya ihtiyacım vardı, sadece anlatmak istedim.
Normalde çok sessiz sakin biriydim. Hiçbir şeye sinirlenmezdim. Ama şimdi öfke patlamaları yaşıyorum.
Benim küçük kızım bebekken normaldi. Uyuması gereken zamanda uyurdu, emerdi, hiç zorlanmadım desem yeridir. Taki istanbula gidip gelene kadar. Sonrasında kızım resmen çıldırdı. Saatlerce ağlamaya ve hiç uyumamaya başladı. Ona bile şikayet ederken şimdi daha beter oldu. 15 gün içinde hem süründü hem yuvarlandı hem emekledi hem de tutunarak yürümeye başladı. Ben tam adapte olamadım bu duruma. Gücüm yetmiyor artık 9 aylık bebeğe.
Az önce mama yedirmeye çalışıyorum. Bir yandan kaşığı çekiyor bir yandan mama tabağını tekmeliyor bir yandan da kendini kucağımdan atmaya çalışıyor. Ki tutamadım kucağımdan yere düştü. Sonra altını pisletmişti, pişmesin yıkayayım dedim resmen sebepsiz yere çırpınmaya başladı. ( su sıcaklığı gayet normaldi) kucağımdan inmeye çalışıyor. o arada poposunun kenarını iki kere musluğa çarptı ve morardı. Yarım yamalak yıkadım. Altını bağlamaya çalışıyorum nasıl çığlık atıyor, dönüp kaçmaya çalışıyor. Zar zor bağladım, uyutayım dedim sürekli kasılma halinde ve tekmeliyor. Ayaklarım koptu resmen. Sinirden kendimi tokatlamaya başladım. Sonunda uyudu ama ben kendimi savaştan çıkmış gibi hissediyorum. Küçücük bebeğine gücü yetmeyen çaresiz bir anne gibi hissediyorum. Biz ne yapalım diyeceksiniz belki ama birilerine anlatmaya ihtiyacım vardı, sadece anlatmak istedim.